Exit Magazine

Foto Femke Den Hollander

Het is dezer dagen in de Sint-Jakobsstraat uitkijken ter hoogte van De Republiek. Werfhekkens verraden hier een groot architecturaal project dat De Republiek, ooit het Brugse Concertgebouw, een geheel nieuwe aanblik moet geven. De ingrijpende werkzaamheden verhinderen echter niet dat zowel het café als cinema Lumière blijven functioneren. Voor elk probleem is blijkbaar een oplossing. De man die deze bouwkundige metamorfose namens uitbater De Korrelatie moet coördineren, is Bart Geernaert. Zo geschiedt.

Korte adempauze

De verbouwing verloopt in fasen. Vandaag wordt hard ingezet op de verbouwing van het (aanpalende) conciërgegebouw. De organisaties die tot voor kort hier onderdak vonden (zoals Lessen in het Donker, tapis plein en De Korrelatie), resideren nu tijdelijk in het Tolhuis op het Jan van Eyckplein. Mettertijd moeten hier creatieve startups en culturele organisaties een plekje vinden.

Vanaf mei verschuiven de werkzaamheden naar het middengebouw waarbij zowel het café als het restaurant een volledige make-over krijgen. Het oorspronkelijke dak, ooit opgegaan in vlammen, wordt nu terug opgebouwd zoals het honderd jaar geleden eruitzag.

Sluiten?

Ook tijdens de grote verbouwingswerkzaamheden sluiten café en cinema de deuren niet. Integendeel, want van half mei tot half oktober zorgt De Republiek voor een pop-up op het tuinterras. De verbouwing van Hof de Plaisance (kant Naaldenstraat) laat immers toe om te functioneren als een klein café-restaurant. Van hieruit ook wordt het tuinterras bediend. Sluiten? Toch wel, vanaf 2 mei gaan de deuren eventjes dicht, maar op 16 mei zwaaien die alweer open. Vanaf half oktober zal het geheel vernieuwde café-restaurant de deuren openen.

De Republiek vroeger

De verbouwing is overigens de aanleiding voor een tentoonstelling over het verleden van De Republiek. Er worden affiches van concerten, lezingen en debatten getoond, zaken die plaatsvonden tussen pakweg 1830 en vandaag. Zelfs aan de buitenkant van het gebouw wordt geschiedenis getoond middels een foto-tijdslijn. (LF)

Van zondag 2 tot en met zaterdag 9 april vindt de tweede editie van het Urban Art Festival – kortweg URB – plaats in Het Entrepot. Zeven dagen lang laat creatief Brugge er een glimps zien van het invloedrijke stedelijke leven. URB denkt niet in hokjes en brengt lokale kunst in al zijn facetten.

‘De insteek van het festival blijft onveranderd’, zegt Wannes Fremaut, inhoudelijk coördinator van Het Entrepot. ‘URB focust op de stedelijke creativiteit die leeft in ‘grootstad’ Brugge en geeft lokale artiesten een platform om uit te pakken met hun talenten.’ Volgens Fremaut wordt deze editie van URB echter in een nieuw jasje gestoken. ‘Vorig jaar werden de meeste voorstellingen gehouden in de mobiele cultuurzaal Belgiek, het ex-lunapark dat tijdens het festival halt hield op het plein. Ditmaal hebben we geopteerd om onze grote zaal volledig te transformeren met een boksring als centraal podium.’

De Ronde

Het startsein van URB wordt gegeven op zondag 2 april om 11 uur op de Grote Markt met een fietstocht richting Het Entrepot. Toevallig start net op dat moment ook de Ronde van Vlaanderen voor het eerst in Antwerpen. De deelnemers van de ludieke proteststoet kunnen achteraf genieten van een pistolet tijdens het bekijken van de koers. ’s Avonds is er bovendien een vertoning van de wielrennersfilm Ventoux, ingeleid door één van de acteurs, Bruggeling Bram Verrecas.

Maandag staat URB in het teken van het gesproken woord met onder meer komedie en een eigenzinnige lezing over wetenschap gebracht door televisiegezicht en zelfverklaarde nerd Lieven Scheire. Dans Dichter Dans sluit de avond af door literaire zielen en muzikale talenten samen op een podium te laten jammen. Dinsdag is dansdag met enkele workshops en demo’s en op woensdag palmen de vrouwen het podium in met tal van optredens. Diezelfde dag worden bovendien twee afleveringen van de zesdelige documentairereeks LeFtO – In Transit vertoond, in aanwezigheid van regisseur Kurt de Leijer. De diverse line-up op donderdag wordt verzorgd door het dj-collectief Team DAMP.

 Commarocks

Vrijdag slaat URB de handen in elkaar met jeugdhuis Comma, huisgenoot van Het Entrepot, voor de afsluitavond van het jaarlijkse muziekconcours Commarocks. De bekendmaking van de winnaar zal gepaard gaan met optredens van onder andere Dijf Sanders, Soviet Grass en Rheinzand.

De laatste dag van URB start met de kinderfuif Teach’m Young, waar ook kinderen de platen zullen draaien. Daarnaast vindt bovendien een ingetogenere versie van MARKT! plaats, een platform voor jonge makers om hun creaties voor te stellen en te verkopen. ‘s Avonds wordt samen met Cactus Muziekcentrum gezorgd voor een feestelijke afsluiter van URB 2017. (LDD)

 URB vindt plaats van zondag 2 april tot en met zaterdag 9 april in Het Entrepot, Binnenweg 4, 8000 Brugge. Gratis toegang. Meer info en volledig programma: http://www.urb.be

foto EDM

Universiteit van de Verenigde Naties werkt samen met UGent en VUB

Het Grootseminarie aan de Potterierei 72 is niet alleen het opleidingscentrum voor priesters, maar sinds vijftien jaar de weinig bekende thuishaven van wat een beetje pompeus de ‘Universiteit van de Verenigde Naties heet’, afgekort UNU. Deze ‘universiteit’ is iets tussen een denktank en een onderzoekscentrum en telt wereldwijd zestien vestigingen met Tokio als centrale zetel. Eén afdeling bevindt zich dus in Brugge, UNU-CRIS. Recent koppelde de Vlaamse Regering verdere subsidiëring aan een inbedding in een Vlaamse universiteit. Een samenwerkingsakkoord met de universiteiten van Gent en Brussel geeft UNU-CRIS nu extra zuurstof en zicht op een nieuwe start. De man die de vernieuwde werking in goede banen moet leiden, is Bruggeling Anthony Antoine, een academicus met adelbrieven.

Wat doet deze ‘Universiteit’ ?

Het is een onderzoekscentrum, een think tank, die onderzoek doet naar een aantal heikele thema’s, ten dienste van de Verenigde Naties. Vandaag zijn meerdere van die thema’s razend actueel: vrede, veiligheid, het belang van regio’s in een geglobaliseerde wereld. Tot voor kort werd deze think tank bemand door een kleine twintig (internationale) onderzoekers, maar door de recente onzekerheid over het voortbestaan van UNU-CRIS liep de getalsterkte sterk terug. Na het vertrek van de toenmalige directeur Luk Van Langenhove is het de beurt aan Bruggeling Anthony Antoine om deze instelling op een nieuw spoor te zetten. Deze directeur (a.i.) studeerde politieke wetenschappen aan de VUB, werkte enkele jaren voor de NAVO om nadien terug te keren naar zijn Alma Mater, de VUB. Hij staat er al vijftien jaar aan het hoofd van het Instituut voor Europese Studies. De leiding over UNU-CRIS beschouwt hij als een tijdelijke job. ‘Men had iemand nodig om de zaak uit te bouwen, en het liefst iemand die het Vlaamse universitaire landschap kent’, zegt hij.

De uitdaging

De uitdaging is niet minnetjes. De Vlaamse Overheid besliste twee jaar geleden al om de subsidies (660.000 euro) afhankelijk te maken van de ‘inkanteling’ in een of meerdere universiteiten. De vraag aan de universiteiten luidde concreet: ‘Hebben jullie een project lopen waarin samenwerkingsmogelijkheden zitten met het Brugse UNU-CRIS?’ Deze ‘wedstrijd’ leidde tot een akkoord met de universiteiten van Gent en Brussel.

Met 660.000 euro subsidie kan directeur Antoine de zaak niet drijvende houden. Daarom komen beide universiteiten samen over de brug met 330.000 euro. Ze willen werken rond thema’s die in deze onzalige Trump-tijden schreeuwen om aandacht.

EXit: Welke concrete thema’s pakken jullie aan?

Anthony Antoine: ‘De westerse bevolking raakt door de globalisering een beetje ‘de kluts kwijt’. Als de Verenigde Staten terugplooien op zichzelf, zal dat de wereldeconomie schaden. Je moet geen econoom zijn om dat te snappen. Idem voor de Brexit. Ook dit verlies is perfect becijferbaar. Ons project wil dat onderzoeken: hoe kun je de globalisering in goede banen leiden, zonder afbreuk te doen aan de democratie en aan de natiestaat? Beide universiteiten zullen zowel studenten als professoren afvaardigen: de UGent stelt twee doctoraatstudenten per jaar ter beschikking en zorgt ook voor een aantal professoren, de VUB staat garant voor één groot project per jaar en logistieke hulp. Eenmaal op volle sterkte verwacht ik hier een 25-tal vorsers.’

EXit: Hoe belangrijk is dit voor Brugge?

Antoine: ‘Zeer. UNU-CRIS levert een belangrijke bijdrage aan het uitbouwen van Brugge tot een internationaal centrum voor academisch onderzoek. Het is een plek waar onderzoekers van over de hele wereld samenwerken om onderzoek te verrichten.’ (LF)

Foto EDM

‘Theater moet ernstig zijn, zelfs de komedie’

 Brugge telt heel wat theatergroepen die jaar na jaar het publiek de zalen in lokken. Theater Melanie neemt een eigen plek in binnen dat landschap. Het gezelschap brengt maatschappijkritisch theater met een boodschap en mag dit jaar tien kaarsen uitblazen. EXit sprak met bezieler Marc Reynaert.

 EXit: Hoe is het gezelschap destijds ontstaan?
Marc Reynaert: ‘Ik was meer dan dertig jaar actief als programmamaker en regisseur bij de VRT. Die jaren zijn een belangrijke inspiratiebron geweest voor mijn theater. Ik schreef enkele jaren terug het filmscenario Een jonge vrouw, kon daarvoor rekenen op subsidies van het FAV, maar uiteindelijk kregen we de financiering niet rond. Ik maakte er een toneelstuk van en sindsdien ben ik mij helemaal gaan toeleggen op theater. In 2007 ben ik naar Brugge verhuisd. Het stuk Melanie lag toen op mijn schrijftafel en dat werd meteen ook de naam van het gezelschap.’

 EXit: Theater Melanie heeft een heel eigen filosofie?
Reynaert: ‘Mijn credo is: theater moet ernstig zijn, zelfs de komedie. Theater Melanie wil op haar bescheiden manier degelijk theater maken. We brengen geen vrijblijvende stukken, maar onderhoudend theater, met de nodige ironie en een beetje sarcasme als het moet. Alles draait om maatschappelijk relevante thema’s. Nagenoeg al mijn stukken hebben daarom een open einde. Ik daag het publiek uit om over de inhoud na te denken.’

EXit: Sugarbaby, het stuk van dit jaar speelt ook in op een zeer actueel gegeven?
Reynaert: ‘Vorig jaar trok een artikel rond dit thema mijn aandacht. Blijkbaar werken duizenden studentes in Vlaanderen als sugarbaby. Er zijn er bij wie het puur om luxe draait, maar er zijn heel wat jonge vrouwen die het uit noodzaak doen. Studeren is duur, inschrijvingsgelden worden hoger. Voor onbemiddelde ouders is dit vaak niet evident. In die zin is het stuk een aanklacht.’

EXit: Wat is het verhaal?
Reynaert: ‘Klaartje combineert haar studies met een parttime job in een warenhuis en ze werkt ook in een café. Op een bepaald moment wordt het haar te veel en stort ze in. Ze krabbelt recht en spiegelt zich aan één van haar vriendinnen die al sugarbaby is. In het stuk worden de relaties tussen vier personages uitgespit: de sugarbaby en haar moeder, de vriendin van de moeder en een sugardaddy.’

 EXit: Het spel van de acteurs is cruciaal?
Reynaert: ‘Op het vlak van enscenering ga ik uit van de ‘black box’ of lege ruimte, omdat daarin het spel van de acteurs ten volle tot zijn recht komt. Mijn spelers creëren ook mee op de vloer. Ik schrijf de tekst op voorhand, maar die fungeert als werkdocument. Tijdens het repetitieproces wordt die nog grondig aangepast. Deze manier van werken vraagt om zeer geëngageerde, soepele en gedreven spelers.’  

EXit: Is Marc Reynaert na tien jaar een tevreden theatermaker?
Reynaert: ‘Zeker. Ik kan het theater brengen dat ik echt wil en heb daar een bescheiden, maar trouw en geïnteresseerd publiek voor. Ik kan ook rekenen op een reeks toegewijde acteurs met twee vaste waarden die er al van bij het begin bij zijn: Annette Swimberghe en Rebecca Van Overbeke. Het is jammer dat Brugge geen kamer theater heeft, maar we vinden altijd wel een speelplek. Sinds enkele jaren is dat Daverlo, maar evengoed spelen we op locatie.’

 EXit: Wat met Melanie na het jubileumjaar?
Reynaert: ‘Ik zou ooit graag een stuk maken rond Louis De Potter, een Brugse edelman en revolutionair die een belangrijke rol speelde bij het tot stand komen van de Belgische staat. Hij had de eerste president van België kunnen worden. Ik wil de grote en de kleine drama’s uit zijn leven belichten, maar dat is toekomstmuziek. Schrijven ga ik alvast altijd doen en ook op regisseren staat volgens mij geen leeftijd. Er is wel één voorwaarde: geïnspireerd zijn en dat ben ik nog steeds voor honderd procent!’ (SD)

‘Sugarbaby’, vrijdag 31 maart, zaterdag 1 april om 20 uur, zondag 2 april om 17 uur, Zaal Daverlo, Dries 2, Assebroek, 8 of 6 euro (+60 jaar/-25 jaar) kaarten aan de kassa of via marc.reynaert@theatermelanie.net

JAARWERK MMXVI: West-Vlaamse auteurs in beeld

De VWS, Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers, met zetel in Brugge, publiceerde over een periode van ruim 50 jaar 283 (!) VWS-cahiers waarin telkens een West-Vlaamse publicist werd belicht. Eind 2014 werd de provinciale betoelaging helaas stopgezet. VWS blijft evenwel niet bij de pakken zitten en wil met de publicatie van een jaarboek met gevarieerde bijdragen over het literaire landschap in de provincie voortwerken aan de uitbouw van de Bibliotheek van de West-Vlaamse letteren. Uniek in Vlaanderen.

ind 2016 verscheen de tweede editie van dit jaarboek ‘JAARWERK MMXVI’ met een terugblik op het voorbije literaire jaar. Er is ruime aandacht voor auteur Willy Spillebeen die in 2016 de VWS-prijs kreeg als erkenning voor zijn oeuvre. In diverse bijdragen worden bijna-vergeten auteurs gememoreerd (Omer Karel de Laey, Petrus van Genabeth, Raymond Brulez) en nieuwe grote namen als thrillerauteur Hilde Vandermeeren en illustrator Carll Cneut in de kijker gesteld. Kristien Bonneure looft de stilte van het westen en Alain Delmotte belicht het taaie dichterscollectief ‘Het venijnig Gebroed’ en dichter Frederik Lucien De Laere. Xavier Roelens heeft het over de teloorgang van de literaire prijzen in de provincies en Karel Platteau brengt Guido Gezelle in de actualiteit. Paul Rigolle gaat op zoek naar de aantrekkingskracht van de Westhoek op hedendaagse auteurs en Jan van Herreweghe houdt een heftig pleidooi voor meer verbeelding aan de macht.

Leden van VWS (30 euro/jaar) krijgen het jaarboek toegestuurd. Het boek is ook te koop bij het secretariaat van VWS (janbonneure@skynet.be) of in de boekhandel.

24, 25 maart 2017, 20.00 uur
26 maart 2017, 15.00 uur
Achter in een grote tuin, Barre Weldaad
CC De Dijk (Werkgroep66)

Een bende oplichters wil de erfenis van enkele goedgelovige bejaarden binnenhalen. Eén van de bejaarden blijkt de moeder van één van de mannen. De zoon, die dus aanvankelijk ook in het complot zat, kan niets bewijzen. Hij nodigt de oplichters voor een diner uit in zijn tuin. Zijn doel is hen in de val te lokken, maar het gesprek gaat uiteindelijk veel verder. Ze komen op gevaarlijk terrein. De tekst is van schrijver, theatermaker en acteur Peter De Graef. Hij haalde zijn inspiratie uit de jarenlange vriendschap die bestaat tussen de drie acteurs zelf. Met hun twijfels, hun liefdes en hun passies, kneedde hij een gloednieuw verhaal met een dramatische kant, maar ook met een heel lichte en humoristische toets. 

Info www.toneelkring-werkgroep66.be of t 050 35 85 50

 Dankzij de Triënnale, het driejaarlijkse kunstevenement, was 2015 een toeristisch topjaar. 2016 was dan weer door aanslagen en onrust een rampjaar. Wie de toeristische bezoekcijfers van beide jaren naast elkaar legt, wordt daar niet meteen vrolijk van. Maar, zo blijkt uit een doorgedreven en adequate meetmethode, zowel de toeristische bestemmingen als de musea klimmen uit een diep dal. Zeven van de tien topdagen werden overigens in de recente maand december genoteerd.

 Laten we wel wezen: Brugge blijft een toeristische topper. De binnenstad verwelkomde vorig jaar 6,7 miljoen bezoekers. Dat is nog steeds veel, maar een pak minder dan in 2015. Het voorbije jaar is dan ook tot nader order een annus horribilis , vooral omwille van de aanslagen en ronddolende para’s in winkelstraten. Toerisme-manager Dieter Dewulf is echter overtuigd dat de kentering is ingezet, want zowel de bezoekcijfers voor de dag- als de verblijfstoerist gaan in stijgende lijn. Gerichte publicampagnes in het buitenland missen hun doel niet. Sinds december 2016 noteerde hij een forse toename verblijfsbezoek uit de Verenigde Staten, Spanje en Italië.

Ook het aantal dagrecreanten, uit de dichte en verre buurgemeenten, evolueert sinds het jaareinde in positieve zin. Opmerkelijk cijfer: vooral Torhout, De Haan en Gistel zorgen voor grote aanvoer.

Dagtoeristen, bezoekers die buiten een straal van 20 km rondom Brugge wonen, waren in 2016 met ruim 4,5 miljoen, maar dit is toch een terugloop van 15,1 procent in vergelijking met 2015. Vooral Fransen lieten het afweten, gevolgd door Belgen, Nederlanders en Britten. Ook hier is een keerpunt bereikt: sinds december 2016 stijgt het bezoekcijfer van Duitsers, Spanjaarden, Amerikanen en Italianen. Brugge moet derhalve blijven inzetten op binnenlands toerisme en zeer gericht op buitenlands toerisme. Zeebrugge en de cruises zijn (terug) corebusiness, net als de internationale busverbindingen en de geplande realisatie van een nieuw beurs- en congresgebouw.

Museumbezoek

Als het regent in toerismeland, dan druppelt het in de musea. Eind 2016 tikte Brugge af op net geen 800.000 bezoekers, een riant cijfer, maar desondanks 150.000 minder dan in 2015. Hier noteren we slechts twee groeiers: het Sint-Janshospitaal en de Gentpoort. Het Sint-Janshospitaal, het vierde meest bezochte (Brugse) museum, scoorde hoog met 48.604 bezoekers voor het succesvolle De Heksen van Bruegel. De Gentpoort verviervoudigde zijn matige bezoekcijfers, geheel te danken aan een installatie uit de Triënnale. De absolute bezoektopper blijft het Belfort. De lichte terugloop is te wijten aan het beperken van het aantal bezoekers omwille van de veiligheid. Dat gold ook voor museumtopper twee, de Onze-Lieve-Vrouwekerk, waar renovatiewerkzaamheden plaatsvonden. Overigens lopen de Brugse museumcijfers bijna parallel met deze van gelijksoortige tentoonstellingen elders te lande. Bij de Brugse privémusea horen we een zelfde verhaal: een pestjaar achter de rug, beterschap in zicht. (LF)

Foto EDM

Binnenkort heeft Brugge er een nieuwe kunstgalerij bij. Kristoff Tillieu en Lieve De Cuyper doopten hun initiatief Black Swan Gallery, een verwijzing naar de beruchte zwarte zwaan die enkele jaren geleden voor heel wat oproer zorgde. Als vreemde eend in de bijt wensen zij het net iets anders aan te pakken dan het gevestige aanbod. Van zaterdag 4 maart tot en met zondag 2 april vindt hun eerste tentoonstelling Transruptie plaats. Samen met curator Els Wuyts werden er vijf kunstenaars uitgenodigd om hun werk te etaleren.

 Het atypisch gerenoveerde herenhuis in de Langerei 24 is van buitenaf niet wat het lijkt. Vier jaar geleden kochten Kristoff Tillieu en Lieve De Cuyper de oude chirurgenpraktijk en toverden het om in een intiem labyrint met afgebakende ruimtes. Voor Tillieu, gepassioneerd kunstliefhebber –en verzamelaar, werd de invulling van die ruimte als nel duidelijk. “De neiging om mijn voorliefde voor kunst met de buitenwereld te delen, werd na al die jaren steeds groter en daar dit pand zich hier uitstekend toe verleent, kan ik deze droom nu ook werkelijk waarmaken.”

EXit: Het uitgangspunt van Black Swan Gallery ligt niet op commercieel niveau. Waarop richten jullie zich dan wel?

Kristoff Tillieu: ‘Wij willen hedendaagse kunst tonen waar we zelf achterstaan, werken die volgens ons de kans moeten krijgen om getoond te worden. Aangezien wij beiden een beroep uitoefenen die losstaat van de galerij hebben we die vrijheid om, samen met een curator, los van commerciële criteria een tentoonstelling samen te stellen die gewaagd en verfrissend is.’

EXit: Els Wuyts cureert jullie eerste tentoonstelling. Hoe is die samenwerking tot stand gekomen?

Tillieu: ‘Sowieso vond ik het noodzakelijk om me voor dit project te laten omringen met mensen die solide kennis in kunst hebben. Els heeft die achtergrond, ze is ook één van de curatoren voor de volgende Triënnale in Brugge. Ondertussen kennen we elkaar al een tiental jaar en wou ik al langer eens met haar samenwerken, dus bleek Els een logische keuze.’

EXit: De tentoonstelling heet Transruptie. Wat mogen we verwachten?

Tillieu: ‘De titel is een samentrekking van de termen transitie en disruptie. Transruptie behandelt het transformatieproces dat ontstaat uit het doorbreken van bestaande denkkaders. Het in vraag stellen van de vertrouwde gedachtepatronen komt sterk aan bod in de geselecteerde werken die we zullen tentoonstellen. Kunst hoeft voor mij trouwens helemaal geen antwoorden te geven, het is net die onderliggende spanning wat het interessant maakt. In dat opzicht zijn de vijf kunstenaars die Els en ik uitgenodigd hebben dan ook personen waar we volledig achterstaan en die volgens ons meer dan de moeite waard zijn om een plek in Black Swan Gallery te krijgen.’ (LDD)

De tentoonstelling Transruptie, met werken van Fia Cielen, Femmy Otten, Kostas Synodis, Nathalie Vanheule en Jan Van Oost, loopt van 4 maart tot en met 2 april, elk weekend van 14 tot 18 uur en op afspraak. www.blackswangallery.be

Op woensdag 22 maart toont Vredesactie in het auditorium van het Sint-Lodewijkscollege de film Shadow World, die ons een kijk geeft in de duistere wereld van wapenhandel. Internationale wapenhandel is een miljarden business, ondoorzichtig, al te dikwijls verbonden met corruptie en een groot misprijzen voor mensenlevens. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Andrew Feinstein. Ludo de Brabander van de vzw Vrede, en schrijver van het boek ‘Oorlog zonder grenzen’, leidt de film in.

De website De Wereld Morgen zegt ons waarom we deze film moeten zien: ‘Naast de drager een sterk verhaal en een nieuwe artistieke strategie is Shadow World ook vooral een mooie film, een plezier om naar te kijken. Als maker slaagt Grimonprez erin een balans tussen waarheid en schoonheid te vinden. Hoewel het een verhaal is waarvoor velen liever willen wegkijken, is het toch een film die je wil zien.’

 Praktisch: de voorstelling vindt plaats op 22 maart 2017 om 19u30 in het Auditorium Sint-Lodewijkscollege, Magdalenastraat 30, 8200 St.-Andries.Tickets (incl. drankje) worden verkocht bij Oxfam wereldwinkel en de Snuffel (3 – 5€) en online via www.events.sint-lodewijkscollege.be of aan de ingang (6,00 €)