Exit Magazine

In blues- en jazzcafé 27Bflat loopt sinds korte tijd van beeldend kunstenaar Daniël Dehulster een tentoonstelling die een mooie staalkaart biedt van de diverse aspecten van ’s mans artistieke output: schilderijen, tekeningen, installaties. EXit kreeg een privégidsbeurt met uitleg zowel over de kunstwerken zelf als over de eigenheid van het etablissement waarmee de exposant zich geconfronteerd zag.

Dehulster: ‘27Bflat is een zeer aantrekkelijke locatie om tentoon te stellen, maar geen gemakkelijke, want er dient rekening gehouden met heel wat elementen: de indeling van het gebouw; de logica dat je niet zomaar in elk van de ruimten nagels in de muur kunt beginnen slaan; het feit dat een van de zalen voornamelijk door ramen is omgeven; het gegeven dat er op het podium waar de piano staat niet veel plaats is om werken op te hangen, wat ook voor de eigenlijke barruimte geldt; de realiteit dat de ruimte achteraan eerder donker is… Het was dus een uitdaging om te bepalen welke werken ik waar zou plaatsen.’

EXit: Bij het binnenkomen valt onmiddellijk op dat jazz en in het bijzonder jazzportretten een hoofdrol spelen in deze expositie.

Dehulster: ‘Dat is inderdaad het geval, op enkele uitzonderingen na hebben alle schilderijen en tekeningen die je hier ziet jazz als onderwerp. Jazzportretten zijn het vooral, zowel in grote als in kleine(re) formaten. Miles Davis, Billie Holiday, Charles Mingus, Thelonious Monk, John Coltrane, Nina Simone, Charlie Parker… Soms zijn het (zeer) bekende foto’s die ik heb nageschilderd, maar wat ik ook doe is mij baseren op filmpjes die ik op YouTube vind en waar ik dan van het ene beeld dat ik schilderen wil een print screen neem en naar eigen inspiratie encadreer. Sommige van die schilderijen vormen een verhaal: zie de reeks van 3 die is samengesteld uit 2 afbeeldingen van Holiday die bewonderend kijkt in de richting van het volgende portret, nl. dat van Lester Young (‘Prez’). Dat is gebaseerd op de befaamde clip van ‘Fine and Mellow’. Een ander voorbeeld is de reeks met 3 portretten van Charles Mingus, respectievelijk met traan in de ogen, ernstig kijkend en lachend. Die werken vormen telkens een verhaal. Het zijn kleine schilderijen op papier die met rubberlijm op berkenhout zijn bevestigd. In deze tentoonstelling heb ik werken samengebracht die volgens verschillende technieken zijn gemaakt: er hangt bv. ook een ‘Monk’ geschilderd op canvas in een frame van epoxy en een ‘John Gilmore’ geschilderd op hout. Op het podium waar de piano staat heb ik enkele heel speciale schilderijtjes geplaatst: oude metalen bakjes van De Lijn die ik heb beschilderd aan de buitenkant met daarin de originele maar bewerkte cd’s. Ik kan die maken op vraag. In de gang naar de achterste ruimte hangen dan weer tekeningen uit 2010. Bij de meer monumentale werken vind je een portret van Rudresh Mahanthappa (in 1999 als quintet in De Versteende Nacht) en op 19/10/2012 in De Werf, toen hij daar kwam concerteren heeft de saxofonist gesigneerd. (Vol zelfspot) Wellicht zal die handtekening méér waard blijken te zijn dan het schilderij zelf…’

Onder de trap bevindt zich ook een Postzak van 1990 die ik beschilderde met olieverf en portretten van Archie Shepp en Betty Carter weergeven die ik toen met de ‘vzw Take five’ naar Brugge bracht. De achterzijde is een herinnering aan mijn alcoholloos jaar. De zak maakt deel uit van een installatie die ik in 2013 in De Bogardenkapel tentoon stelde; “Versteende Herinneringen” 30 jaar later.

EXit: Moet je een affiniteit hebben met de artiest om hem/haar op doek te willen vereeuwigen?

Dehulster: ‘Dat geldt enkel voor mijn eigen kunstwerken. Maar ik maak ook werk in opdracht: zo heb ik voor iemand een schilderij gemaakt van Adamo; ik doe dat met plezier, zonder dat er een speciale band met die figuur nodig is. Ik heb in opdracht ook al dieren geschilderd en mensen, wat dan wel op basis van een foto gebeurt.’

EXit: Er hangen hier ook enkele schilderijen met een ander onderwerp dan jazz.

Dehulster: ‘Die zijn gegroepeerd in de achterste ruimte. Je vindt er ‘Dhaka’, bekend voor wie wel eens in Zwart Huis is geweest waar het een tijdlang was te zien. Met dat werk heb ik de eerste prijs schilderen van het Vermeylenfonds gewonnen. Ook in dezelfde zaal heb ik mijn project ‘Wolvennieuws’ opgehangen: 4 portretten – telkens door boeken gescheiden – van resp. een reporter, een wenende Poetin, een wenende Obama en een krantenlezer. Tevens hangt er een zelfportret, dat ik heb geschilderd terwijl ik naar mijn gezicht in de spiegel keek. En ten slotte is er dat heel grote schilderij gebaseerd op een foto met de allereerste vierkleurendrukpers in Brugge. Die stond in Die Keure, waar ik indertijd mijn atelier had. Het was een foto enkel bestaande uit schakeringen van paars, die ik met olieverf heb overschilderd en waarbij de grote uitdaging was het geheel en in het bijzonder de diverse machineonderdelen door middel van kleur terug een nieuwe dimensie te geven. Mijn toenmalige leraar wou dat ik in die richting verder zou gaan, maar hoe boeiend ook, ik wilde een andere uit.

EXit: Zijn alle schilderijen en tekeningen te koop?

Dehulster: ‘Inderdaad, hoewel dat absoluut niet de hoofdbedoeling is van deze expositie. Het kan al vanaf 75€. De schilderijen uit de eerder vermelde reeksen met bv. Holiday en Mingus zijn echter niet apart te koop: die portretten moet je telkens als één geheel aanschaffen omdat ze echt geconcipieerd zijn als een verhaal.’

EXit: Je speelt ook – letterlijk – met poppen?

Dehulster: ‘Dat project heet ‘Reborn’, want het gaat om oude poppen die een tweede leven krijgen. Dat is m.a.w. geen recyclagekunst, maar voorwerpen een nieuw leven geven, zij het soms op een eigenaardige manier, of in een verwrongen toestand. Bij de eerste confrontatie blijken een aantal mensen – in het bijzonder vrouwen – onwennig, omdat ze die poppen associëren met baby’s. Maar het zijn geen baby’s: het zijn poppen!  Bij ‘Voodoo’ bv., een pop doorboord met nagels, merk ik dat mensen gechoqueerd zijn, terwijl dat helemaal niet mijn opzet is: ik heb dat gecreëerd vanuit een gevoel voor esthetiek, niet uit lugubere fascinatie. Dat werk verwijst naar het feit dat voodoo nog steeds een staatsgodsdienst is in Haïti. Samen met ‘Dogma’ – een Mariafiguur met op haar schoot een Jezuskind vol bling bling – werd ‘Voodoo’ geselecteerd voor een nationale wedstrijd van het Willemsfonds in de Venetiaanse Gaanderijen in Oostende. Het werken met poppen is zeer intensief: zo’n werk kan nooit op één avond af zijn, het eindresultaat is altijd een evolutie waar maanden over zijn gegaan. Het is een proces, zelf een verhaal maken, waarvan de symboliek eigenlijk meestal pas achteraf blijkt.’ (PAUL GODDERIS)

Blues- en jazzcafé 27Bflat, Katelijnestraat 27B, 8000 Brugge – www.27bflat.be

Elke dag van 14u – 24u00, dinsdag gesloten

Vernissage op maandag 6 juni om 17.00 uur

Lennart Heyndels (°1990) is een Belgische contrabassist en componist die zijn tijd verdeelt tussen Amsterdam, Berlijn en Brussel, waar hij met een hele waaier muzikanten samenwerkt in tal van projecten. In zijn prijzenkabinet prijkt o.a. de trofee ‘Theater Aan Zee Jong Muziek 2014’. Een ideale gastheer en spilfiguur dus voor een nieuwe editie van de immer boeiende reeks Soulmates Sessions. Lennart brengt niet minder dan 8 muzikanten mee uit 6 verschillende landen voor wat een erg gevarieerde ‘triple bill’ belooft te worden.

HOW TOWN

Belgisch/Lets kwintet o.l.v. Lennart Heyndels zelf, met een opmerkelijke bezetting: contrabas, gitaar en drie vrouwelijke stemmen. Hedendaagse pop gecombineerd met de fijne kneepjes van klassieke muziek en de vrijheid van jazz. Deze groep behaalde de prijs Jong Muziek TAZ#2014, was al eerder te gast bij Vrijstaat O. in de aanloop naar het festival STORM! en stelt nu zijn nieuwe album ‘I dare you sea’ voor.

FEECHO

Duo bestaande uit de Sloveense pianiste Kaja Draksler – die reeds een aantal fantastische albums uitbracht, zowel solo als in duo met Susana Santos Silva – en drummer Onno Govaert (lid van meerdere bands, waaronder Cactus Truck). Ze spelen een set met vrije improvisatie. Hun debuutalbum ‘Bums’ verscheen vorig jaar (El Negocito Records).

PIT DAHM TRIO

Een van de talloze internationale groepen waar Lennart Heyndels deel uit van maakt, is het trio van de Luxemburgse drummer Pit Dahm. Samen met de Franse saxofonist Charley Rose brengt dit akoestisch driemanschap een eigen mix van gecomponeerde en geïmproviseerde muziek. Belgische release van de cd ‘Omicron’. (Paul Godderis)

Zaterdag 28 mei om 20.00 uur in Vrijstaat O. – www.vrijstaat-o.be

Foto EDM

Ze is nog maar 19 jaar, maar gezegend met een muzikaal talent om U tegen te zeggen. Karen Vanhulle heet ze volgens de burgerlijke stand en als simpelweg Karen bracht ze haar eerste ep ‘Second Skin’ uit. Daarop staan zes parels die haar muzikaal kunnen straf bewijzen.  Ze schrijft en zingt (Engels/Frans) zelf haar songs die ze voorziet van heerlijke pianomelodieën.

Haar vader Guy Vanhulle is als drummer geen onbekende in Brugse rockmiddens. Zijn muzikale genen heeft hij blijkbaar doorgegeven aan zijn dochter Karen. Bij Bieke Afschrift volgde ze tien jaar lang een opleiding klassieke piano aan het Brugse Conservatorium na de schooluren in de ‘Jozefienen’. Naast haar studies volgde ze ook nog jaartje Jazzpop (piano bij Sergio Biffi) in Gentbrugge. En nu is er die eerste mooie ep ‘Second Skin’…

Het rijpingsproces van ‘Second Skin’

Karen: ‘Toen ik de studio indook, wist ik niet zeker of er wel een cd’tje ging uit voortvloeien. Maar het idee, de voorzichtige droom, is wel geleidelijk gerijpt. Een drietal jaar geleden heb ik dezelfde songs van op de cd laten ontstaan, erop gesabbeld en geproefd welke écht mijzelf representeren en eens moesten worden uitgebracht. Want dat is waar de cd voor staat: ik laat in mijn kaarten kijken, toon waarvoor ik sta en wat ik allemaal al gevoeld heb. Ik heb bewust met laagjes (de geprojecteerde dia’s staan voor de lagen van mijn persoonlijkheid en gevoelens, maar ook het mogelijke contrast tussen je uiterlijk en innerlijk) en de symboliek (puurheid, ook representatief voor de inhoud van de songs namelijk romantisch, persoonlijk en positief weemoedig of hoopvol) gewerkt. Ik hou wel van die associaties en betekenisvolle keuzes. Voor de opnames heb ik ook veel raad gekregen, maar uiteindelijk heb ik het grootste deel toch zelf uitgevoerd en daar ben ik nu wel heel trots op.’

De taal van Shakespeare en Molière 

Karen: ‘Ik studeer Toegepaste Taalkunde (Engels en Spaans) aan de Gentse universiteit. Het boeit me om te spelen/experimenteren met talen, de klinkers te proeven, en exotische klanken te testen. Ik zing in het Engels en in het Frans, maar Spaans staat op het wachtlijstje. Ik spreek het ook heel graag, en ben vooral steeds fier als ik de juiste woorden kan vinden om mij uit te drukken. In het Nederlands? Ik heb enkele liedjes in mijn repertoire, maar ik zing niet zo graag in mijn eigen taal. Ik voel me niet genoeg poëtisch aangelegd of comfortabel om onze klinkklare taal op de juiste manier te gebruiken in combinatie met muziek. Ik breng liever een boodschap duidelijker over via een taal die niet de mijne is. Muziek is uiteindelijk mijn taal, de tekst staat in functie ervan. Piano is dan ook altijd mijn startpunt en mijn gevoelens passen precies beter in Engelse of anderstalige woorden. Dit benadrukt nog meer het ‘vreemde’ of bevreemdende van eigen en specifieke gevoelens.’

Ambities

Karen: ‘Mijn glazen bol reikt niet ver. Ik kijk nooit ver (commercieel gezien) vooruit, want ik wil de euforie van elk moment niet bederven door alweer in mijn hoofd een stap verder te zetten. Het kriebelt anders wel om muzikanten om me heen te verzamelen met wie ik een muzikale en menselijke klik heb om samen een band op te richten, gewoon magie te creëren en de fantasie verder te doen opleven in de songs. Ik zie nog wel hoe ik dat aanpak, liefst op mijn eigen tempo en niet al te veel druk van buitenaf. Zo ben ik wel. Een goede beslissing is een beslissing waarover ik lang nagedacht heb en die ik ook volledig zelf steun. Mijn dromen? Een full album (met band) uitbrengen, op kleine festivals spelen en cultuur-/theaterzalen doen vollopen. Ik mik nu op fijne voorprogramma’s om die dromen te realiseren.’

Ouderlijk steun

Karen: ‘Je kunt je als soloartiest niets beter wensen dan een stevige onvoorwaardelijke ruggensteun. Ik kan constant terugvallen op mijn ouders. Mijn vader heeft al veel bandjes uit verscheidene branches versleten, en kan ook altijd wijze raad daarover uitspreken. Hij heeft me veel bijgebracht qua muziekkennis, laten kennismaken met zijn idolen en kennissen uit zijn kringen. Netwerken is eigenlijk ook heel belangrijk, als je je grenzen wil verleggen en nieuwe oorden wil bereiken. Ook met het uitbrengen van de cd heb ik heel vaak bevestiging gevraagd. Zelf neem ik de beslissing, maar zij zijn wel een steevaste spreekbuis en dat extra duwtje. Ik weet dat ze achter me staan, dat voelt goed en ik zou niet weten wat zonder hen gedaan.’ (ADC)

Info: de cd Second Skin is te koop bij Rombaux, Mallebergplaats 13, Brugge

David Thomaere (met muts) en Fabian Fiorini

Piano speelt hoofdrol op afsluiter jazzseizoen De Werf

JazzLab Series presenteert op vrijdag 27 mei in De Werf een double bill met 2 pianisten.

David Thomaere is een jong talent dat al vroeg aan het improviseren en componeren sloeg. Na zijn studie klassieke piano volgde hij de bachelor opleiding jazzpiano en nam hij deel aan masterclasses en stages in het buitenland. In het kader van zijn masteropleiding ging hij in de leer bij jazzlegende Richie Beirach en vervolledigde zijn studies in 2012 bij la grande dame van de Belgische jazz Nathalie Loriers. In maart 2013 werd hem de Toots Thielemans Jazz Award uitgereikt en in de zomer van 2014 werd hij genomineerd voor de Sabam Jazz Award in de categorie ‘jong talent’.

Met zijn David Thomaere Trio, dat verder bestaat uit bassist Felix Zurstrassen en drummer Antoine Pierre presenteert hij de cd ‘Crossing Lines’ (W.E.R.F.134).

Fabian Fiorini is een uitermate virtuoze en originele pianist wiens achtergrond reikt van de westerse kunstmuziektraditie en de improvisatie tot de etnische muziek. Na klassieke opleidingen percussie, piano en klassieke harmonie volgde hij lessen aan de afdeling jazz maar vond meer aansluiting bij zijn instinctieve bakens via toneelwerk, improvisatie, de verbeelding en de rijkdom van het groepswerk. In recente tijden was hij in De Werf zowel te zien als lid van een bigband (MikMâäk) als in duo met Stephane Ginsburgh (prelude op Bach Academie Brugge 2016). En voor de halve finale van de Koningin Elizabethwedstrijd 2016 componeerde hij het verplicht werk ‘Tears of Lights’.

Voor dit concert gaat hij solo een directe confrontatie met zijn publiek aan in een set tijdens dewelke hij eigen composities, vrije improvisaties en standards uit jazz en pop aan elkaar rijgt.

Vrijdag 27 mei om 20.30 uur in De Werf – www.dewerf.be

PS: dit concert mag dan wel de afsluiter zijn van het officiële jazzseizoen van De Werf, maar het Kunstencentrum vult op Vama Veche ook nog 2 avonden in, met SCHNTZL en Beraadgeslagen – zie www.vamaveche.be (PJG)

Nog tot en met zondag 19 juni toont zaal De Bond (Buiten Smedenvest 1) de laatste werken van de Duitse kunstenaar Hermann Maier Neustadt (1956-2009). In dialoog met zijn weduwe Silvia Schreiber maakte Cultuurcentrum Brugge een unieke selectie van tekeningen, modellen en plannen, waarvan de meeste nooit eerder werden tentoongesteld.

De bezoeker zal er vertrouwde thema’s terugvinden, zoals Neustadts interesse voor paviljoenen, tijdelijke gebouwen en structuren, zijn analyse van en ervaring met de omringende ruimte. Daarnaast focust de tentoonstelling op een grote reeks werken die een minder bekende kant van Neustadts kunstproductie belichten.

Neustadt geniet vooral bekendheid om zijn vaak ingrijpende bouwwerken of installaties, waarmee hij de kijker een verhoogde, verscherpte en zelfs vertraagde ervaring van de omgeving en de menselijke architectuur biedt. In verschillende werken analyseert of ontbloot Neustadt bestaande architecturale vormen en hun plannen als fenomenen en verdicht hij hun leesbaarheid door poëtische structuren aan te brengen. Zijn ervaringsconstructies zijn tenslotte pas compleet als de toeschouwer erbij wordt betrokken en zijn perceptie wordt geactiveerd. Daarvoor ontwikkelde Neustadt een eigen beeldtaal met materialen als witte of gele polyester en met onder meer groene spaanplaten.

Info: Elke dag (behalve maandag en dinsdag) gratis toegankelijk van 13 tot 18 uur.  http://www.cultuurcentrumbrugge.be

Foto EDM

Bob Dylan wordt straks 75 jaar en dat zal in Brugge niet geruisloos voorbijgaan. Op zondag 22 mei organiseren The Tambourine Men, een gelegenheidsgezelschap van Dylanfans uit de Brugse regio, het avondvullend programma ‘Bob Dylan on highway 75’ in de Spiegeltent (Kruisvest) tijdens Airbag. Op het menu: een boeiende lezing en een spetterend liveconcert van het kruim van de Brugse muziekscene dat het oeuvre van de wellicht meest invloedrijke artiest uit de muziekgeschiedenis onder handen neemt. Gratis mee te maken!

Toen Robert Allen Zimmerman vijf jaar geleden zeventig verjaardagskaarsen uitblies, plaatste een handvol diehard Dylanfans die speciale verjaardag ook in Brugge in de schijnwerpers. In het etablissement De Nocturne boksten ze een programma in elkaar van en voor hun idool. Een bescheiden succes dat nu vijf jaar later navolging krijgt en zo Bawbs never-ending-tour ook enige luister bijzet. Die fans, we mogen ze gerust ook fenomenale kenners van ’s mans leven en werk noemen, zijn Steven Decaesstecker, Jan Devisscher, Dirk Roose, Maarten Lowie, Guido Spyns, Paul Taveirne en Patrick Hoornaert. Ze hebben zich verenigd in het genootschap The Tambourine Men. De Spiegeltent staat op zondag 22 mei tijdens (het slot van) het Airbagfestival ter hunner beschikking, met dank aan het Cultuurcentrum. Om 18 uur geeft Dirk een lezing over de roots van Bob Dylan, muzikaal ondersteund door Bart Vlaeminck. ‘Bob is een fenomeen’, stelt Dirk. ‘Hij maakt de beste teksten en dit al meer dan een halve eeuw lang. De hele muziekgeschiedenis zit in zijn oeuvre verweven. Zonder Dylan zou de popmuziek er helemaal anders hebben uitgezien. De grootste artiesten refereren, al sinds 1965, aan hem als de grootste inspiratiebron. Zelfs The Beatles konden zijn invloed niet ontkennen.’ Of zoals men zegt: hij heeft de popmuziek hersens gegeven. ‘Absoluut. Hij blijft voor verrassingen zorgen, hij doet altijd zijn eigen ding’, zegt Steven. ‘Je kunt hem nooit vastpinnen op iets. Hij verandert constant en toch blijft zijn muziek altijd verrassen en boeien. Als je gebeten bent door Dylan, dan ben en blijf je gebeten door Dylan. Hij is een constante in mijn leven sinds mijn 16^de. Hij is er altijd.’

Exclusief T-shirt

Het genootschap komt samen als Bob een nieuwe cd uit heeft. Guido: ‘We luisteren ernaar en geven commentaar op de songs. Ieder van ons bereidt iets voor en geeft een achtergrond bij een nummer. Vaak komen er quizreflexen naar boven. In welk jaar dit, waar opgetreden … Dat maakt het boeiend.’ ‘Het is geen vrijblijvend collectief’, zegt Maarten ‘want er moet engagement zijn en je moet drank in huis halen.’ De platencollectie van elke Tambourine Man is anders. ‘Natuurlijk jennen we elkaar door een bootleg op te leggen waarvan mijn collega het bestaan niet vermoedde’, zegt Jan die samen met kunstenaar Peter Jonckheere een exclusief T-shirt heeft ontworpen dat op de birthday party te koop zal zijn.

Dylan in het Brugs

Om 20 uur barst het muzikale feest dan definitief los met liveoptredens van de fine fleur van  de Brugse muziekscene die eigen(zinnige) interpretaties van Dylansongs brengt. Zo zullen onder meer Kries Roose, Filip Bollaert, Stevie, Phil Graveyard, Beatrijs Van Kersschaever, Luc Desseyn, Cocasse, Seven Oaks en Kris Desmet niet voor de hand liggende nummers spelen. ‘Het zal een interessante avond worden omdat je unieke interpretaties van Bobs werk kunt ontdekken. Wie wil horen hoe een Dylansong in het Brugs klinkt, moet naar de Spiegeltent komen. En het is gratis’, besluit Paul. (ADC)

Info: www.ccbrugge.be

Van 2008 al weer is het geleden dat saxofonist en componist Bart Defoort nog onder eigen naam en als bandleader een cd uitbracht: jawel, tempus fugit! Het publiek reageerde zeer enthousiast op ‘Sharing Stories On Our Journey’ (W.E.R.F. 072), zoals o.a. bleek tijdens de editie van Jazz Brugge van dat jaar, waar hij met zijn quintet in de concertzaal van Concertgebouw Brugge een fel swingend optreden bracht. Ook de pers was vol lof in de recensies van dat werkstuk vol zeer toegankelijke jazz, waarin opzwepende stukken en ontroerende ballads moeiteloos in elkaar overvloeien (beluister de prachtige cover van ‘Speak Low’ van Kurt Weill!). Als kroon op het werk waren er de prijzen: Sabam-prijs voor ”Beste Belgische Jazz-CD”; volgens de jury van de Django D’Or “Best Album 2008”. Dat alles vertaalde zich in tal van concerten over heel België.

Defoort is echter ook met andere projecten bezig: zo is hij sinds de oprichting in 1993 vast lid van het intussen letterlijk wereldberoemde Brussels Jazz Orchestra dat nooit om opdrachten en concertdata verlegen zit. En dus was het – lang – wachten en hopen op nieuw werk van de man zelf.

Maar nu is er van de Bruggeling eindelijk de kersverse cd ‘Inner Waves’ (W.E.R.F. 137) met gloednieuwe composities. Die komt hij met zijn nieuwe quintet – waarin naast trouwe partner gitarist Hans van Oost de nieuwe gezichten Ewout Pierreux (piano), Christophe Devisscher (contrabas) en Toni Vitacolonna (drums) – vrijdag aanstaande live voorstellen. (PJG)

Vrijdag 20 mei om 20.30 uur in De Werf – www.dewerf.be

Vanaf zondag 22 mei kan men in Galerie Pinsart terecht voor de solotentoonstelling ‘Aquarel op papier’ van Sigrid Tanghe. Na haar studies grafiek ontplooide deze in 1968 geboren artieste zich als een veelzijdige beeldende kunstenares, met een indrukwekkend oeuvre van tekeningen, schilderijen, videowerk en live performances. Schilderen is voor haar naast het solitaire ateliergebeuren ook een podium act, waarvoor ze graag performances opzet in samenwerking met muzikanten, onder wie beeldhouwer-bassist Peter Jacquemyn.

In de huidige solotentoonstelling speelt o.a. het hert een centrale rol. Peter Jacquemyn verwoordt het als volgt: “Het beeld van een hert maakt oeroude archaïsche voorstellingen wakker. (…) Het iconisch hertenbeeld is vast verankerd in de universeel menselijke beeldbank. Sigrids beelden roepen deze iconische ‘des mensen’ voorstellingen op uit ons collectief geheugen. Ze appelleren aan dit universeel culturen overschrijdende, want puttend uit een gezamenlijk verleden, gegeven.”

Van zondag 22 mei t/m zondag 26 juni 2016 in Galerie Pinsart, Genthof 21, 8000 Brugge, te bezichtigen op vrijdag, zaterdag en zondag, telkens van 14.00 – 18.00 uur.

Vernissage op zondag 22 mei vanaf 15.00 uur, met inleiding door Gunda Gotschalk, viool. (PJG)

Van 30 april tot 27 augustus vindt in de Pieterszalen van het Adornes Domein (Peperstraat 3) een tentoonstelling plaats van fotograaf Patrick Van der Elst onder de naam ‘Ambivalent’. De eigenaars van dit historische domein, de adellijke familie de Limburg Stirium, hopen hiermee de verwachte bezoekers een actueel beeld te geven van het Adornes Domein.

Het Adornes Domein, hoek Jeruzalem- en Balstraat, bestaat vandaag uit de privé-kapel van de toenmalige Adornesclan, zes godshuizen en de voormalige basisschool in de Balstraat.

Véronique de Limburg Stirium, de eigenares van dit unieke domein waarvan de binnentuin reikt tot aan de achterliggende Rolweg, wil nu (meer) bezoekers aantrekken om deze historische site een hedendaags tintje te geven. Tentoonstellingen en concertjes kunnen daarbij helpen zoals de expo met fotografisch- werk van Patrick Van der Elst.

Wie vandaag een ticket koopt maakt in één van de godshuizen kennis met een educatieve film over de historische figuur Anselm Adornes en wordt vervolgens gegidst langs de overige godshuizen die de geschiedenis vertellen van de 15de eeuwse diplomaat die een prominente rol speelde in de Brugse politiek. Je kuiert verder door de tuin en verpoost eventjes in de lounge voor een koffie of thee. De gidsbeurt eindigt in de Jeruzalemkerk die eigenlijk een kapel is en die in zijn authentieke aankleding wordt bewaard. De twee schitterende salons uit het Adornes Domein zijn helaas niet toegankelijk voor het publiek. Bezoekje aanbevolen. (LF)

http://www.adornes.org/nl