Exit Magazine

EXit-juli ‘en rose’ met daarin:

*Patrick Keersebilck pleit voor snelle beslissing Cactusclub

*De highlights van het nieuwe seizoen van het Cultuurcentrum

*Stresss op Burgrock

*Brigitte Balfoort en de nieuwe toekomst van de monarchie

*Een zomer lang wordt er gedanst op de Vismarkt

*Circus in het Grootseminarie

en de vertrouwde rubrieken

Beide families in gezelschap van Schepen Lambrecht en WO I-historica Sophie De Schaepdrijver (4de van links)

Brugse families schenken WO I-archief aan de Stad

Twee Brugse families schenken hun familiaal archief over Wereldoorlog I aan de Stad. Beide schenkingen zijn een mooie aanwinst zijn voor het Brugse Stadsarchief waaruit zal geput worden voor de historische tentoonstelling ’14/18, Oorlog in beeld | Brugge in oorlog’ in 2014. Brugge komt hier als garnizoenstad, als frontstad, als bezette stad en als centrum van de Duitse Marine met zijn eigen verhaal aan bod.

De eerste schenking bestaat uit het persoonlijk archief van oorlogsslachtoffer Raymond Haesebrouck. Raymond Haesebrouck uit Assebroek was blind geworden toen hij aan het front vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog. Als oorlogsslachtoffer kreeg hij de eer om in 1922 in het toenmalig stationsgebouw op ‘t Zand de kist van de Onbekende Soldaat aan te duiden. De kist vertrok daarna naar de Congreskolom in Brussel.’

Deze collectie omvat niet alleen foto’s en documenten over Raymond Haesebroucks militaire loopbaan, zoals zakboekjes en diploma’s, maar ook een aantal persoonlijke spullen, zoals zijn vele eretekens en zijn zakhorloge. Het pronkstuk is de witte blindenstok waarmee hij de kist van de Onbekende Soldaat heeft aangeduid.’

Ook de tweede schenking gunt ons een unieke blik op hoe het Brugge verging in de Eerste Wereldoorlog. Ze wordt geschonken door Ides Keukeleire en zijn familie. De collectie bestaat uit twee albums over de Brugse haven in de Eerste Wereldoorlog. Naast originele foto’s en prentbriefkaarten bevatten beide albums heel wat knipsels uit kranten en magazines, plannen en brochures. Het materiaal bestrijkt de periode vanaf de inhuldiging van de haven in 1907 tot het herstel van de oorlogsschade in de jaren 1920. Het tweede album bevat een zeldzame fotoreeks. Ze is genomen kort nadat het Duitse leger zich uit het havengebied had teruggetrokken, waarbij ze alle haveninstallaties had vernietigd. Al het foto- en documentatiemateriaal is voorzien van bijschriften. Deze albums vormen dus uitermate interessant materiaal voor de studie van de haven van Brugge tijdens de Groote Oorlog. (LF)

Mag ik deze tango van u?

Als u van dansen houdt, kijken mag ook, kunt u een zomer lang elk weekend lijf en leden verwennen met salsa, tango of volksdans op de Vismarkt. Elke dag van het weekend schotelt één danssoort voor: op vrijdag volksdans, zaterdag is salsa-avond en op zondagavond domineert de tango. Dit alles gratis, mooi weer beloofd en de Stad levert een prima houten dansvloer.

Initiatiefnemer van deze uitstekende idee is Sabine Simoens, geheel verslingerd als ze is aan de Argentijnse tango (in open lucht). Ze maakt deel uit van een tienkoppig team vrijwilligers die hun passie willen delen met u en ik. Ze noemen zich Pasos de Brujas, organiseren het hele jaar door danssalons en workshops, vaak geleid door internationale gastdocenten. Dit jaar wordt de openingsdag één ‘specialleke’: op 29 juni speelt stadsbeiaardier Frank Deleu (met assistentie) een uur lang tangonummers op de beiaard, het publiek danst mee op de binnenkoer van de Stadshallen. Een prelude die kan tellen.

Onder impuls van Filip Somers sloot vorig jaar de groep Salsa de Brujas aan. Zij beloven elke zaterdag een Fiesta Latino met allerlei salsa-stijlen. Vorig jaar sloeg het verhaal stevig aan met telkens een volle dansvloer en heel veel toeschouwers.

Naast de tropische dansavonden wordt er elke vrijdag geopend met volksdans door Volkdansgroep dAnskedoen. Hier kiest men voor internationale folkloredansen uit alle richtingen ter wereld. Vorig jaar met succes gestart, nu klaar voor een zomer lang ongedwongen dansplezier. (LF)

Info: www.salsa-de-brujas.be; www.tangobrugge.be; http://www.danskedoen.be

Popconcoursen, ze bestaan in alle maten en gewichten en in alle hoeken van ons land onder een specifieke naam: Oost Best, Het Kampioenschap van Brussel, FrappantPOP, Rockvonck en Limbomania. Maar de enige West-Vlaamse muziekwedstrijd bij uitstek blijft toch nog altijd Westtalent. Ook nu zoeken Het Entrepot en de Provincie West-Vlaanderen weer uniek muziektalent voor deze tweejaarlijkse talentenjacht van eigen bodem. Naast eeuwige roem, een pak media-aandacht hangt er ook nog een serieuze prijzenpot aan vast. Vanaf 1 november vinden de voorrondes plaats in JH Comma (Brugge), Jeugdhuis Den Couter (Poperinge), Jeugdhuis Den Over (Menen), Jeugdhuis De Broedkasse (De Haan), De Zwerver (Leffinge) en Jeugdhuis Krak (Avelgem). De ultieme finale in Het Entrepot is gereserveerd voor zaterdag 30 november. ‘De sterkte van Westtalent? Het feit dat we er in het verleden in geslaagd zijn enkele bands uit te pikken die later nog van zich lieten horen, zoals Steak Number Eight,SX, Balthazar en Maze. Tijdens de wedstrijd speelt het momentum een rol, maar we hebben ook aandacht voor de groeikansen van een groep’, zegt Bram Vermeersch (RifRaf, Poppunt Magazine, Melkrock). Inschrijven voor editie 2013 kan nog tot zaterdag 31 augustus 2013 via onderstaand website-adres. Doen! (ADC)

Info: www.westtalent.be

‘Laat uw eigen drank thuis’

Zaterdag 29 juni wordt om 14u het startschot gegeven van de 24^ste editie van Feest in ’t Park. Het Minnewaterpark vormt dan weer het decor voor de Brugse Noord-Zuidbeweging. De Noord-Zuidraad en Noord-Zuiddienst willen met het gratis mondiaal familiefestival hun engagement voor het Zuiden in de kijker zetten. Zo vind je op de zuiderse markt, naast een overheerlijke wereldkeuken en fairtradebar, ook tientallen organisaties met een project in het Zuiden. Feest in ’t Park laat zien wat er in de wereld gebeurt op vlak van mensenrechten, onderwijs, gezondheidszorg, biodiversiteit, eerlijke handel én uiteraard ook op vlak van cultuur.

Ook dit jaar is er een boordevol middagprogramma met dans, muziek en workshops.Zo kan je je aan gum boot dance wagen of Japanse kalligrafie uitproberen, ontdek je dansen uit Thailand, India en Senegal of kan je zelf gaan buikdansen in de Marokkaanse tent. Kinderen tot 12 jaar kunnen terecht in het wereldkinderdorp voor allerlei crea-muziek-en dansactiviteiten vanuit de hele wereld.

Vanaf 18u zetten de ‘Balcony Players’ het Minnewaterpark in vuur en vlam met hun aanstekelijke klezmer en gipsymuziek. Ook de Marokkaans-Nederlandse feestcocktail van ‘KASBA’ mag je zeker niet missen, maar de echte knaller komt dit jaar van de Indische Bhangra- energiebom ‘RSVP’. Zij zullen ervoor zorgen dat je deze editie zeker niet zal vergeten.

Feest in ’t Park is een gratis festival en wil dit graag zo houden. Ook nu roept de organisatie iedereen op om eigen drank thuis te laten en drankjes te kopen aan de bar.

Alle info op www.feestintpark.be

Een directeur van een Brugse secundaire school die een boek pleegt over hoe vandaag met jongeren om te gaan en op te voeden,  het gebeurt eerder zelden. Sinds Multatuli weten we dat dierenoppassers wel een speciale opleiding genieten, ‘maar kinderen houdt iedereen’, en Danny Van De Velde wil daar iets aan doen. Kinderen opvoeden klinkt overigens niet erg sexy, hoewel het ‘gespreksonderwerp nummer één is onder vrienden, met buren of familie of op het werk’, merkt de auteur op.

Van De Velde, zelf vader van drie tieners, wil daarom ‘het gevarieerde palet palet van het opvoedingsgebeuren in beeld brengen’.  Merkwaardig is dat de auteur hiervoor niet op zoek gaat naar saaie passages uit de vakliteratuur, maar grasduint  ‘in gedichten, citaten, romanfragmenten en films’. De auteur vindt immers dat ‘de kracht van een treffend gedicht, een beklijvende film of een goed boek het in het werk zetten is van de werkelijkheid’.

Kinderen grootbrengen is vandaag een hele onderneming geworden en vooral jonge ouders zoeken een houvast, maar de vloed aan opvoedingstips in boek en media maakt hen soms onzeker. Dit boek laat een andere kant zien en een andere klank horen, waarbij opvoeden veeleer ‘een kunst’ is. Voor wie op een of andere manier met opvoeden  betrokken is, is dit boek een boeiende bron van ideeën en tips. (LF)

Op schouders van ouders, Danny Van De Velde, uitg. Garant

foto EDM

De Brugse kunstenaar Jan Verhaeghe pakt andermaal uit met een stevige stunt: hij ‘verkoopt’ zijn oeuvre, verpakt in een kunstboek, voor slechts 15 euro. Verhaeghe is hier bekend/berucht omwille van de onsmakelijke rechtszaak die het kunstenaarsduo Depuyt-Canestraro  hem (en de Stad Brugge) aansmeerde toen hij een protestactie organiseerde tegen het (onsmakelijke) beeld ‘De Geliefden’ onder de bomen op de Burg.

‘Ik kom niet meer naar buiten als kunstenaar, ik werk voortaan alleen nog in de luwte en toon mijn werk slechts aan intimi’, zo verrast Verhaeghe dezer dagen vriend en vijand. Patrick Ronse, coördinator van het provinciale kunstenhuis Be-Part in Waregem, greep dit feit aan om de kunstenaar, die er een jaar lang artist in residence was, een orgelpunt te bezorgen. Het resultaat is een kunstboek waarbij 33 van zijn kunstwerken ‘herwerkt’ werden en een overzicht tonen van 25 jaar timmeren aan de weg.’

Een vreemd initiatief, denkt de lezer.

Jan Verhaeghe: ‘Ik wil dat degene die de cataloog koopt er achteraf zelf een tentoonstelling kan mee samenstellen. Ik doe hierbij volledig afstand van de rechten (copyleft), iedereen mag de beelden gebruiken voor eender welk doel.’

‘De publicatie toont 33 werken van mezelf die ik belangrijk vind en die ik herwerkt heb naar een A 4-formaat. Het is tevens een doe-boek. U snijdt er zo de rug af waardoor u 33 losse kunstwerkjes cadeau krijgt waarmee u aan de slag kunt. (ernstig) Het beste is natuurlijk om 3 catalogi te kopen, want u wil natuurlijk het origineel niet verknippen, en indien u dat wel doet stelt zich het probleem van de recto verso-druk. De oplossing is dus drie boeken kopen, u doet hiermee een prima investering.’

Voorts bevat het boek drie essays van kunstcritici (Benedicte Goesaert, Roger D’Hondt en Lieve Eneman) en een juridische beschouwing van professor Voorhoof over het veelbesproken ‘Kijkverbod-arrest’. Hij beweert o.m. dat een gang naar Cassatie het smadelijke vonnis van de Antwerpse rechtbank zou teniet doen. Of het boek Rien à Voir een sluitstuk is van de carrière van Jan Verhaeghe is echter verre van zeker. (LF)

De cataloog Rien à Voir is te koop in Be-Part (Waregem), het Tolhuis (Jan van Eyckplein) en Galerij Pinsart (Genthof)

foto Stijn Vos

‘Als buitenstaander ben ik gemakkelijker bereid om Brugge een spiegel voor te houden’

De voorbije maand was hij hier twee keer te gast: eerst als (boeiendste) spreker op een studiedag over het Egidiushandschrift, de tweede keer in een volgelopen Biekorf om te praten over zijn moeilijk te overtreffen ‘Wereld in Woorden’.  Het slothoofdstuk daarin is een originele en vernieuwende kijk op ‘Bruisend Brugge’. ’Als buitenstaander’ vindt hij, ‘ben ik gemakkelijker bereid om Brugge een spiegel voor te houden’.

De kritiek in Nederland en Vlaanderen kwam superlatieven te kort om (wellicht) het levenswerk van professor van Oostrom te bejubelen. Meer dan  zeshonderd pagina’s lang beschrijft hij in een weergaloze taal de literatuurgeschiedenis uit de (‘waanzinnige’) 14^de eeuw, een literatuur ‘zonder betoverende heiligenlevens’, maar des te meer met non-fictie en realisme en weinig onderscheid tussen hoog- en laagcultuur.

EXit: Hoe reageert Vlaanderen op uw boek?

Van Oostrom: ‘Verhoudingsgewijs niet gelijk met de belangstelling vanuit Nederland. Vlaanderen is iets minder een boekenkopersland, maar nu lopen de cijfers wel heel uiteen. Hoewel ‘Wereld in Woorden’  voor ruim 80 procent over Vlaanderen gaat (ver)koopt Nederland het tienvoudige. De drie drukken zijn tot nu toe Nederlands, maar (grappend) Vlaanderen kan nog langszij komen.’

EXit: Onze kijk op de 14^de eeuw is vooral gevoed door Barbara Tuchmans ‘De Waanzinnige 14^de eeuw’.

Van Oostrom: ‘Misschien had Tuchman het met haar beeldvorming op de verkeerde manier toch bij het rechte eind. Het bijzondere aan de 14^de eeuw was de combinatie van crisis (pest, scheuring in de Kerk…) en literatuur die een geweldige evolutie doormaakte. In crisistijd proberen mensen dingen uit die voorheen niet konden. Op het vlak van geloof, samenleving en literatuur gebeurde dat. Men ging vrijer om met de volkstaal, stond kritisch tegenover de kerk en er werd vinnig gediscussieerd.’

EXit: U schetst een minder bekend beeld van het middeleeuwse Brugge. Men noemde Brugge vanaf de 14^de eeuw al ‘the cradle of capitalism’, wij denken eerder aan een eeuw later.

Van Oostrom:  ‘Brugge zit natuurlijk op een breukvlak. De Vlaamse Primitieven kleuren de 15^de eeuw, maar de 14^de eeuwse miniaturen hebben de weg geëffend. Brugge was ook internationale top voor zijn grafplaten, zijn boekverluchting, als wieg van de beurs, als Mariastad en als stad waar commercie en cultuur hand in hand gingen. Tenslotte was Brugge als de meest kosmopolitische stad zelfs artistiek en literair de meest innovatieve. Minder bekend? Tja, als buitenstaander ben ik gemakkelijker bereid om Brugge een spiegel voor te houden.’

EXit: Nog tot eind juni loopt hier Liefde & Devotie rond het Gruuthusehandschrift.

Van Oostrom: ‘Er is heel veel zorg aan besteed, want het boek zelf oogt niet meteen spectaculair, hoewel de inhoud dat wel is. Er moest dus heel veel verhaal’ omheen’ verteld worden. Vormgevers van tentoonstellingen profiteren en benutten hedendaagse technologieën, maar ze moeten wel opletten dat de vorm niet overheerst. Op bepaalde momenten vind ik de vorm in Liefde & Devotie wel ‘heel aanwezig’. Maar het geheel oogt spannend en je wordt verleid om de volgende zalen te gaan zien, die voor mijn ogen soms iets te donker zijn. Maar ook dat is relatief natuurlijk.’

EXit: Wat dacht u indertijd toen bleek dat Brugge niet geboden had op het Egidiushandschrift?

Van Oostrom: ‘Ik begrijp de gevoeligheid hier rond. Het heeft iets ongemakkelijks dat een boek, dat hier 600 jaar geleden is ontstaan, dan weer verhuist. Het ging natuurlijk om een zeer aanzienlijk bedrag (LF. bijna 5 mio euro), maar de Koninklijke Bibliotheek in Brussel  had wel iets meer kunnen doen.  Overigens voel ik geen enkele Nederlandse triomf, integendeel zelfs. Maar we moeten ook blij zijn met de huidige situatie.’

EXit: Stadsarchivaris Noël Geirnaert vermoedt dat hij Egidius (Honin) heeft kunnen traceren. Groot nieuws?

Van Ostrom: ‘Het is nog niet bewezen, maar er is een graad van waarschijnlijkheid en we zullen het wellicht nooit weten. Historisch interessant, jazeker, maar poëtisch van weinig belang. Moeten wij weten wie Marieke (Brel), Michelle (Beatles) of Angie (Stones) uit de muziekliteratuur is? Ik probeer in de beschrijving van het Egidiuslied vooral de literaire sensatie, de poëzie, over te brengen. De biografische achtergrond is niet wezenlijk voor het gedicht. Overigens is de meest centrale figuur wellicht Jan Van Hulst, een ongemeen creatieve en bezige figuur in het Brugge van toen. ’

EXit: Waarom spreken middeleeuwse handschriften vandaag zo tot de verbeelding?

Van Oostrom: ‘Die belangstelling is er altijd al geweest. De ambachtelijkheid ervan en de hoge standaard van het handgeschreven boek had in de Middeleeuwen al iets fascinerends. Probeer eens met een ganzenveer op perkament te schrijven! Ik probeer het vakmanschap achter die boeken te laten zien.’

‘Bovendien is er de taal. Wereld in woorden is vooral het verhaal van het (middel)Nederlands, een taal die vreemd oogt maar toch zo herkenbaar is. Het voorlezen tijdens lezingen is steevast het orgelpunt van de avond. De rijkdom van die taal fascineert. Er is ook zo’n breed scala aan teksten. In het 14^de eeuwse Nederlands kon je alles zeggen wat je ook vandaag kunt zeggen. Uit de vroegste fase van onze taal gaat een soort betovering uit.’ (LF)

Wereld in woorden, Geschiedenis van de Nederlandse literatuur  1300-1400, Frits van Oostrom, uitgeverij Bert Bakker,