Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Maandelijks archief: februari 2019

Lokaalmarkt: rechtstreeks van boer naar bord

 

Eetcultuur krijgt een nieuwe dimensie dankzij de komst van Lokaalmarkt Brugge in het voormalige provinciehuis Abdijbeke. Elke vrijdagmiddag tussen 15 en 19 uur kan men er een ruim aanbod voedingsproducten rechtstreeks van boeren en producenten uit de streek kopen. De markt heeft ook een bar en kinderhoek. Lokaalmarkt is een ideaal trefpunt voor wie heel vers, gezond en eerlijk wil eten.

‘We hebben een tiental vaste kramen’, zegt marktverantwoordelijke Cibe Vandewalle. ‘Je vindt bij ons elke week vlees, groenten, zuivel, brood en fruit. Bij ons verkoopt de boer de groenten die hij ’s morgens heeft geplukt. Onze broden zijn puur natuur, dus zonder chemische smaakverbeteraars. Ons rundsvlees komt van vrouwelijke koeien die vijf jaar een mooi leven hebben geleid en verschillende keren hebben gekalverd. Je proeft zo het smaakverschil. Daarnaast vullen we ons aanbod aan met bijvoorbeeld een producent van ambachtelijke advocaat of een lokale brouwer die het verhaal van zijn bier komt brengen.’

Ook de zorg voor het milieu speelt bij heel wat klanten. Op Lokaalmarkt vindt men dus bijna uitsluitend producten die van dichtbij komen. Er is weinig transport nodig om ze tot op de markt te krijgen.

Koopgedrag veranderen

Lokaalmarkt beschikt ook over een bar en kinderatelier. ‘We schenken dranken van lokale producenten, waaronder verschillende streekbieren. In de bar kan men ook een pannenkoekje of een hapje van de boeren eten. In het kinderatelier organiseren we verschillende activiteiten voor de kleinsten. Koude of regen deren ons niet, want onze markthal is overdekt en verwarmd’, aldus Cibe Vandewalle. ‘We willen het koopgedrag van mensen veranderen. Tot ons grote plezier zien we ook effectief dat veel klanten hier hun wekelijkse boodschappen doen.’

Lokaalmarkt is een samenwerking tussen Lokaal en Het Katholiek Vormingswerk voor Landelijke Vrouwen (KVLV) en blijft op de locatie tot in de maand juli. Daarna krijgt de site een nieuwe invulling. Intussen zoekt Lokaalmarkt naar een nieuw pand. (ADC)

______Lokaalmarkt Brugge, elke vrijdag van 15 tot 19 uur in de Abdijbekestraat 9 (Sint-Michiels), http://www.lokaalmarkt.behttp://www.facebook.com/lokaalbrugge

Red Zebra extra large om MUG-Heli in de lucht te houden

 

Op zaterdag 2 maart klopt het goede hart van Amicom vzw ietsje feller, want dan organiseert de vzw een optreden van Reba Malin en een extra large concert van Red Zebra in de Magdalenazaal. De opbrengst van die avond is bestemd voor het behoud van de MUG-Heli en daar heeft elk van ons baat bij. We laten ons licht schijnen op de drie hoofdrolspelers.

DE ORGANISATOR: AMICOM VZW

Het concert van Red Zebra is de eerste in de reeks Bruges Heritage-concerten van Amicom vzw. Deze vzw is een vereniging die ‘pluralisme hoog in het vaandel draagt, zich inzet voor een eerlijke, leefbare samenleving zonder daarbij onderscheid te maken tussen geslacht, afkomst, overtuiging of status van de personen voor wie zij zich inzet’. Het is de bedoeling dat de vzw op regelmatige basis concerten zal organiseren, met daarbij telkens een goed doel voor ogen.

De opbrengst van 2 maart is bestemd voor het behoud van de MUG-Heli. ‘Zoals je weet, is deze helikopter belangrijk voor medische interventie’, zegt Koen De Brabander van Amicon vzw. ‘Jaarlijks voert de MUG-Heli 800 opdrachten uit in onze provincie. Dankzij deze dienstverlening bereiken meer slachtoffers levend het ziekenhuis. Gemiddeld is dat 45 personen per jaar. Deze MUG-Heli is eigenlijk een back-up MUG waardoor 95 procent van alle inwoners in onze provincie binnen de 15 minuten wordt bereikt. Ook wij horen daarbij. Koken kost geld en dat gaat ook voor de MUG-Heli op. De subsidies van de overheid voldoen niet meer om alle kosten te dekken die nodig zijn om de MUG-Heli in de lucht te houden. Door een strengere luchtvaartregelgeving stijgen de uitgaven of de uitbatingskosten jaarlijks met ongeveer 10 procent. Dus hoe meer volk op 2 maart, hoe beter voor de MUG-Heli.’

 HET VOORPROGRAMMA: REBA MALIN

Voor het voorprogramma tekent Reba Malin. Achter deze naam gaat Floor Vandenbussche schuil, een Brugs/Canadese singer-songwriter. Opmerkelijk: als jonge meid stond zij vroeger al eens samen met Red Zebra op het podium op de Burg. Ze zong toen voor een goed doel het nummer ‘Tiko’, een aangepaste cover van Peter Gabriel. Deze keer mag ze het alleen invullen. Al krijgt ze wel hulp van onder meer Dirk Defauw, niet de Brugse burgemeester, wel de man die drums voor Exclusive Drums bouwt en met The Jamm repetitie- en opnameruimtes (Pathoekeweg) aan bands aanbiedt. ‘Verwacht van Reba Malin jazzy songs in een akoestisch jasje’, zegt Dirk.

DE HOOFDACT: RED ZEBRA

Goede wijn behoeft geen krans en dus heeft een band als Red Zebra geen introductie meer nodig. De legendarische (Brugse) groep van de onsterfelijke Belpopklassieker ‘I can’t live in a living room’ is na veertig jaar nog altijd niet uitgezongen en uitgespeeld. Integendeel zelfs, want het concert op zaterdag 2 maart wordt een specialleke. Verwacht een langere live-set dan gewoonlijk waarbij ook nummers de revue zullen passeren die de groep volgens zanger Peter Slabbynck al eeuwen niet meer gespeeld heeft. ‘Wat meer is: dit concert zullen we live opnemen, want we willen dat er songs gebruikt worden voor de nieuwe verzamelcd ‘Songs and Stripes’. De vorige verzamelcd is immers volledig uitverkocht en er is nog altijd vraag naar. Als de opnames meevallen, komt er mogelijk een live-album uit in het najaar.’ Wie aanwezig is op die avond en luid zal zingen of applaudisseren, zal dus mogelijk figureren op de nieuwe verzamelcd. (ADC)

www.redzebralive.be 

EXit-maart: u leest toch ook?

Een nieuwe lente, een nieuw geluid….(?)

Met onder meer: een gesprek met de nieuwe schepen van cultuur, Nico Blontrock (‘Ik heb gegokt en gewonnen’), een pleidooi voor een ‘ander’ Gezellemuseum (‘alleen op Gezelle gericht is niet leefbaar’), Brugotta zet (bijna) jarige Tom Waits in de spotlights, Brugse illustratoren kloppen aan internationale deuren, Arentshuis toont ‘De sleutel tot alle kunsten’, Licht in de kerk: kerken te koop!, en zoveel meer…

Agenda toneel februari

Common Ground, Platform K

Donderdag 28 februari, 20.30 uur (KAAP/De Werf)
Choreograaf Benjamin Vandewalle is gefascineerd door ontmoetingen en wat die doen met je blik op de wereld. In Common Ground ontmoet hij twee professionele dansers met een beperking. Samen gaan ze op zoek naar raakvlakken. Ze delen de liefde voor dans en via beweging leren ze elkaar beter kennen. Wie is de andere danser? Lijken ze op elkaar of zijn er net veel verschillen? En, bovenal: wat kunnen ze van elkaar leren? De voorstelling werd geselecteerd voor het Theaterfestival 2018. De jury was unaniem lovend: Common Ground is een hoogst artistieke, weerbarstige en behoorlijk grensverleggende productie. Behalve de geslaagde esthetiek en de opzwepende energie, afgewisseld met ontroerende momenten van verstilling, ligt de kracht van deze voorstelling in het effect dat de productie heeft op de toeschouwer.’

______

www.KAAP.be

After All zorgt voor Daverende decibels in Daverlo

Foto Jan Darthet

 Wie in is voor een avond zwaar geschut, zakt op vrijdag 22 februari best af naar zaal Daverlo (Assebroek) voor optredens van de bands Vague View en After All, zowaar het beste wat onze stad te bieden heeft op metalvlak. Dat gaat voor After All zelfs al dertig (!) jaar op, want in 1989 verscheen hun eerste demo en al die tijd zijn ze onafgebroken op een constant hoog niveau blijven optreden en platen maken. ‘Dat we in Brugge optreden, betekent automatisch dat we heel wat oude bekenden zullen zien. We kijken dus ook uit naar de afterparty’, knipoogt gitarist Dries Van Damme.

 EXit: Hoe gaat het tegenwoordig met After All?

Dries Van Damme: ‘Zeer goed, dank u! We hebben net een drukke periode van schrijven, repeteren en opnemen achter de rug. Nu maken we graag tijd om weer live te spelen.’

EXit: Al drie decennia After All: wat is het (geheime) recept om jullie band zo lang draaiende te houden?

Dries: ‘We maakten onze eerste demo in 1989. Deze zomer zal dat inderdaad precies dertig jaar geleden zijn. Al die tijd zijn we onafgebroken blijven optreden en platen blijven maken, zonder gênante splits of geforceerde reünies (lacht). Al hebben we intussen wel wat verschillende line-ups gekend. Christophe Depree (gitaar) en ikzelf vormen de harde kern. Het geheim zit vooral in het feit dat we altijd onze eigen zin hebben gedaan. Als er doelstellingen waren die we wilden bereiken – zoals een album maken of een Europese tournee doen – dan waren dat onze doelstellingen, niet die van een manager of een platenfirma.’

EXit: Mike Slembrouck is sinds twee jaar de nieuwe zanger. Hoe verloopt de samenwerking met hem?

Dries: ‘Het is niet evident om als band een nieuwe zanger en frontman te introduceren, maar blijkbaar komen wij ermee weg (lacht). De single ‘Restore to sanity’ (een nieuwe opname van een bestaand nummer – ADC) was onze eerste release met Mike. De respons van pers en publiek was zonder meer overweldigend. Intussen is Mike helemaal ingewerkt, hebben we al de nodige shows achter de rug en werken we volop aan het eerste complete album waarop Mike te horen zal zijn. Bassist Frederik Vanmassenhove kwam in 2010 bij de band, drummer Bert Guillemont in 2015. Dit is zonder twijfel de beste line-up die After All ooit heeft gehad.’

EXit: Waar staat After All momenteel in de Belgische metalscene?

Dries: ‘We mogen onszelf intussen tot de anciens rekenen. Maar we hebben dan ook een heel parcours afgelegd: van De Kelk in de begindagen, tot de Vooruit, AB, Lotto Arena, Graspop en noem maar op.’

EXit: Jullie zetten regelmatig buitenlandse tournees op. Plannen in die richting binnenkort?

Dries: ‘Ook in de internationale metalscene is After All intussen een vertrouwde naam. We hebben doorheen de jaren inderdaad in zowat heel Europa opgetreden, van Helsinki tot Athene en zowat alles daar tussen. We blijven ervan dromen om ook in de VS te gaan spelen. Het hing al een paar keer in de lucht, maar voorlopig kwam het er nog niet van. Hopelijk lukt het als de nieuwe plaat uit is.’

EXit: Jullie werken volop aan die nieuwe plaat, het tiende album ondertussen. Wat wordt het?

Dries: ‘Elk album vertelt een eigen verhaal. After All is niet het type band dat telkens weer op dezelfde formule voortborduurt. Wie ons werk kent, weet dat we doorheen de jaren een heel gevarieerd oeuvre hebben opgebouwd. De nieuwe nummers gaan heel breed. We leggen onszelf geen grenzen op. Sommige nummers zijn snel en hard, andere juist heel melodieus.’

EXit: Fijn om op vrijdag 22 februari nog eens in Brugge (Daverlo) op te treden?

Dries: ‘Jazeker! We hebben de voorbije jaren te weinig in onze eigen stad gespeeld. Vorig jaar stonden we na een lange afwezigheid nog eens in Het Entrepot – en straks dus in Daverlo. Het doet goed om na een intense periode in de studio weer energie op te doen door live te spelen. Dat we in Brugge optreden, betekent automatisch dat we heel wat oude bekenden zullen zien. We kijken dus ook uit naar de afterparty (lacht).’

EXit: Wat staat er voorts nog op de kalender van 2019 voor jullie?

Dries: ‘We werken naarstig verder aan het nieuwe album, al zullen we wellicht af en toe ook wat optredens doen. De nieuwe plaat verschijnt wellicht pas in 2020. Maar dan is het ook 25 jaar geleden dat ons debuut ‘Wonder’ verscheen. Wie weet is ook dat wel een feestje waard?’ (ADC)

http://www.afterall.behttp://www.ccbrugge.be

Informatiedag Pelgrimstocht naar Compostela voor stappers en fietsers

16 maart 2019, vanaf 10u00 tot 17u00, ( picknick meebrengen, drank te bekomen )

Omdat een goede voorbereiding belangrijk is bezorgen wij algemene info over alle mogelijkheden om deze tocht aan te vatten en tot een goed einde te brengen. Ervaren pelgrims zijn aanwezig om persoonlijke en specifieke vragen te beantwoorden en u op weg te helpen.

10u30 welkom: alg. informatie en getuigenis.

13u15, Afzonderlijke uiteenzetting voor stappers en fietsers,

14u15   Thematafels, kans om ervaren pelgrims specifieke vragen te stellen.

Zaterdag 16 maart, 2019, ZOWE, Barriérestraat 23 d, St Michiels- Brugge

( achterkant van station, 5 min. stappen )

Vrije gift, doch graag inschrijven ten laatste 12 maart, 2019

afdelingbrugge kust@compostelagenootschap.be

of tel. Alex Cusse 050 / 35.99.74

Agenda toneel februari

Parle moi d’amour, Cue Productions,

Vrijdag 22 en zaterdag 23 februari, 20 uur
Zondag 24 februari, 15 uur (CC De Dijk, Sint-Pieters)
Als een man en een vrouw rond middernacht thuiskomen van een diner, barst een huiselijke discussie los. De twee zijn vijftigers. Hun huwelijk is sleur geworden. Al hun frustraties komen naar boven in deze orkaan van verbaal geweld. Alles wordt tot op het bot uitgebeend: de opvoeding van de kinderen, hun seksleven, de schoonouders, hun ambities, haar schoonheidsoperaties, zijn hypochondrie en jaloezie … Een ernstig drama? Helemaal niet! De spitse dialogen, zo typisch voor goede Franse komedies, doen het publiek spontaan in lachen uitbarsten.

 

EXit sprak met Sylvia Broeckaert, de operastem van Klara

‘Opera is emotie in het kwadraat’

 

 Sylvia Broeckaert, van Brugse origine maar beroepshalve halve Brusselaar, heeft een uitermate stimulerend boek over opera geschreven. In de stilaan bekende Klara-huisstijl is dit boek een verplicht nummer voor wie zich (eindelijk) wil laten fascineren door deze kunstvorm die als geen ander ‘de tijd kan uitschakelen’. Broeckaert opent onze blik op dit genre middels de emoties die eraan verbonden zijn. In een vinnig voorwoord doet Klara-nethoofd Chantal Pattyn een stevige oproep: ‘Doe me een plezier: boek vooral kaartjes voor een van de vele producties in één van onze operahuizen. Er gaat een wereld voor u open’.

Foto Ellen De Meulemeester

 

EXit: Met de deur in huis: wat is de beste opera aller tijden?

Sylvia Broeckaert: ‘Oei, dat is een moeilijke vraag, want er bestaan duizenden opera’s. Maar in 2017 organiseerde BBC-Music Magazine een stemming waaraan 172 bekende operazangers deelnamen om de twintig grootste opera’s aller tijden uit te kiezen. Op nummer één belandde, met grote voorsprong, Le Nozze di Figaro’ van Mozart.’

‘Maar voor mij persoonlijk zou het eerder Don Giovanni zijn van Mozart of Il Barbiere di Siviglia van Rossini of – waarom niet – La Bohème van Puccini, of Don Carlos van Verdi. Maar misschien ga ik toch voor Peter Grimes van Benjamin Britten of Dialogues des Carmélites van Poulenc. Je ziet: ik kan niet kiezen.’

 EXit: Wat is de meest populaire opera aller tijden?

Broeckaert: ‘Carmen van Georges Bizet is vandaag één van de meest populaire opera’s uit het repertoire. Bizet bleef vooral bekend dankzij dit meesterwerk dat hij componeerde voor de Parijse Opéra Comique waar het in première ging in maart 1875. Die première was onderkoeld. Het Parijse publiek was geschokt door wat ze te zien kregen op de scène: een sensuele vrouwelijke hoofdfiguur, een zigeunerin die een deugdzame jonge militair op het slechte pad brengt. Ook de critici waren vernietigend in hun commentaar, maar vandaag is het een absolute topper.’

EXit: Het is opvallend dat opera vandaag zich vaker een militant jasje aan meet. Meer dan een trend?

Broeckaert: ‘Een bekend voorbeeld is natuurlijk 12 maart 2011 en de voorstelling van Nabucco in de opera van Rome waarbij de 150ste verjaardag van de eenmaking van Italië werd gevierd. Dirigent Riccardo Muti onderbrak de voorstelling na het slavenkoor en richtte zich tot het publiek in aanwezigheid van toenmalig premier Berlusconi. Hij klaagde de zware besparingen aan in de overheidssubsidies voor cultuur. Het publiek zong daarop mee in de herhaling van het slavenkoor. Mooi toch?’

‘Als je het over moderne ensceneringen hebt: het is zeker zo dat men met het genre opera in een zichzelf respecterend operahuis wel iets meer wil vertellen dan het gegeven in het libretto. Met hun operadebuut in De Parelvissers van Bizet, maakte bijvoorbeeld het theatercollectief FC Bergman indruk door het wat stoffige verhaaltje te situeren in een ouderlingentehuis en er een reflectie van te maken over vergankelijkheid en herinneringen. Militant is dat niet, maar het maakt het operagenre vandaag ook nog relevant, dergelijke nieuwe interpretatie.’

EXit: Een boek over opera, wiens idee?

Broeckaert: ‘Het boek is er gekomen op vraag van ons nethoofd Chantal Pattyn. De voorbije jaren publiceerde Klara enkele boeken Iedereen Klassiek: klassiek voor alle emoties. Daaraan heb ik ook meegewerkt. En wie emoties zegt, komt terecht bij opera dat zich daartoe uitermate goed leent. Opera is één en al emotie, het is emotie in het kwadraat. Op dezelfde manier is ‘Iedereen Opera’ vormgegeven. Bovendien voegen wij daar een vijfdelige cd-box aan toe met muziekfragmenten die gebaseerd zijn op verschillende emotionele categorieën. Ik heb daarvoor zo’n 50 muziekfragmenten geselecteerd, waaronder (maar niet uitsluitend) de toppers uit meer dan 400 jaar geschiedenis.’

EXit: Het boek is een pareltje van vormgeving. Een verfrissend concept.

Broeckaert: ‘Dat hoop ik. Ik vertrek telkens van één muziekfragment en beschrijf de emotie, het verhaal, de componist, de tijdsgeest, enkele anekdotes en een citaat uit het libretto. Je zoomt in, je zoomt uit, dat is het uitgangspunt.’

‘Of emoties niet aan trends en tijdsgeest onderhevig zijn? Nee, helemaal niet, ze zijn niet onderhevig aan de tijd. De ensceneringen zijn dat wel. De pure emotie blijft geldig, sinds de 17de eeuw tot vandaag.’

EXit: Vind ik in dit boek alleen de highlights uit de operageschiedenis terug?

Broeckaert: ‘Nee, het boek is geen best of. Ik beschrijf zowel aria’s, als duetten, ensembles, ouvertures en intermezzo’s. Alle muzikale aspecten van opera komen aan bod en opera’s uit alle tijden, van 1600 tot vandaag. Er zitten natuurlijk highlights in, maar niet alleen aria’s. Dat vond ik heel belangrijk.’

EXit: U bent de operastem bij Klara. Mooie job, u luistert de hele dag naar klassieke muziek!

Broeckaert: ‘Was dat maar waar! Ik breng wekelijks vier liveprogramma’s en één ingeblikt programma over opera op zaterdagavond. Ik bereid dat ter plaatse voor en daar komt veel bij kijken: beluisteren, teksten schrijven, veel opzoekwerk. Ik zorg ook voor recensies op Klara van operapremières in onze huizen, dat doe ik in het ochtendprogramma Espresso. Dat zijn intense dagen. De Klara-medewerker moet ook meer presteren dan vroeger. Dankzij de evolutie van de technologie is er dan ook meer mogelijk. Zo werk ik nu zonder een technicus, wat meteen meer verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Maar het lukt wel, het is boeiend werk. By the way: ’s avonds thuis luister ik vooral naar jazzmuziek, belangrijke muziek van onze tijd.’

EXit: U bent van Brugse origine. Wanneer komt u terug?

Broeckaert: ‘Zeer graag, maar deze mooie stad is voor mij onbetaalbaar. Ik huur nu een flat in Schaarbeek en ik heb een kleine studio in Oostende. Voor de prijs van een studio in Oostende betaal je hier alleen een garage. Bovendien is de verbinding Oostende (of Brugge)-VRT voor mij ondoenbaar. Ik heb dit de voorbije zomer enkele keren getest. Ik was vijf uur onderweg. Ik blijf dus nog een tijdje in Brussel. Bovendien bevalt Oostende mij wel. Het heeft een artistieke kant, maar helaas ook een marginale keerzijde.’ (LUC FOSSAERT)

  Iedereen Opera, Sylvia Broeckaert, uitg. Borgerhoff & Lamberigts, 49,99 euro

 

 

 

 

Brugse sommelier schrijft uitdagend wijnboek

 

 

Jazzper Van Papeghem, in 2017 gekozen tot ‘Beste sommelier van het jaar’, is een luide en gerespecteerde stem in wijnland en derhalve vaak kwistig met eigenzinnige statements over wijn. Zopas verscheen zijn eerste wijnbijbel, een wijngids over biologische wijnen, bedoeld: wijnen die geteeld worden op gezonde akkers en zonder sproeistoffen.

 Jasper Van Papeghem doorliep zijn schooljaren in Brugge (de Frères), volgde nadien kunsthumaniora in Brussel, toerde door Europa, gidste in Rome en Griekenland…. En toen kwam nine eleven en einde verhaal, toerisme wereldwijd op z’n gat. Jasper keerde terug naar zijn eerste liefde, de horeca, die hij hier combineerde met een dito opleiding. Samen met vrouw en kinderen baatten ze zes jaar lang een Indisch getint restaurant uit in het Gentse Patershol. Nadien volgde hij een opleiding wijnsommelier en ging aan de slag in enkele toprestaurants. Zo kaapte hij eind 2017 de prestigieuze onderscheiding weg als ‘Best sommelier of Belgium 2017’. De voorbije drie jaar was (en) is hij aan de slag als wijnsommelier in het Brugse sterrenrestaurant De Jonkman.

EXit: Wat doet een sommelier behalve wijn proeven?

Jasper Van Papeghem: ‘Studeren vooral, want pas op: sommelier is geen beschermd beroep. Een sommelier weet niet alleen alles over wijnen, maar evengoed alles over aperitieven, alcoholische dranken en voedsel, want er is een sterke link tussen voedsel en wijn. Een sommelier leeft dus niet alleen van wijn.’

‘Mijn geheim? Dat is een geijkt schriftje waarin ik de resultaten noteer van het wijnproeven volgens een geijkt schema om zo de geuren, stijlen en types te kunnen herkennen. Ik kan tot 250 wijnen na mekaar proeven (en vooral spuwen). En ook hier: oefening baart kunst. Zondigen? Doen we niet, tenzij we een Conté Romanée voorgeschoteld krijgen. Maar pas op, wijn gaat door de slokdarm, je proeft niet beter door de wijn te slikken, er komt alleen meer alcohol in je bloed.’

EXit: Een nieuw boek over wijn, is dat nog steeds een gat in de markt?

Jasper: ‘Amper, maar dit is een boek over biowijnen en daar bestaat amper literatuur over. Bovendien bekijk ik biowijn met een kritisch oog, want het is een heel apart geval. De criteria waaraan biowijn moet beantwoorden, zijn extreem fanatiek en bijna ondoenbaar. Vandaar ook dat biowijnen soms onterecht samen gebracht worden onder de noemer ‘goed bedoeld’. Ik durf dan ook beweren dat slechts twee procent van de biowijnen top is, de rest is ‘brol’. Maar ik werk er toch graag mee, al is het geen conditio sine qua non.’

EXit: Ik lees dat je het verschil tussen gewone wijn en biowijn niet kunt proeven.

Jasper: ‘Dat klopt. Zit zo: bij gewone wijnen mag je van Europa 140 additieven toevoegen. Biowijn wordt biologisch geteeld op gezonde akkers, maar wat er achteraf mee gebeurt (‘in de kelders’) is veel minder gereglementeerd. Ook aan biowijnen mogen van Europa tot 80 additieven toegevoegd worden, en die Europese criteria zijn bovendien rekbaar. Ze zijn bijvoorbeeld veel lakser dan voor drinkwater. Is dat normaal? Voorts heb je naast biologische wijn ook biodynamische en natuurlijke wijn.’

EXit: Conclusie: de gemiddelde wijnliefhebber weet de klepel niet hangen?

Jasper: ‘Daarom dit boek. Mensen zien door de bomen het wijnbos niet meer. Overigens gebruik ik het woordje biowijn of ‘natuurwijn’ zo weinig mogelijk. De kans is immers groot dat de gemiddelde wijnliefhebber die weet wat hij proeft de biowijn niet lekker vindt. Laat je hem eerst proeven en zeg je pas achteraf dat het om biowijn gaat, dan is er geen probleem.’

‘Weet je wat mij het meest is bijgebleven tijdens het schrijven van dit boek? Dat ik enkele keren versteld stond van wat wij allemaal gewoon worden binnen onze voedsel- en drankproductie. We moeten anders leren omgaan met de natuur. Het is vandaag geen vijf voor twaalf, maar twee voor twaalf.’ (LUC FOSSAERT)

________

Bio: logisch!, dynamisch! Natuurlijk? Jazzper Van Papeghem, Stichting Kunstboek

 

 

Fotografe Ruth Decaesstecker creëert haar eigen Wonderland

Autosave-File vom d-lab2/3 der AgfaPhoto GmbH


In de Brugotta hal Burg (in het A.C. ’t Brugse Vrije op de Burg) krijgt de Brugse fotografe Ruth Decaesstecker (°1980) van vrijdag 15 tot en met zaterdag 28 februari de muren cadeau om haar werk te tonen. Verwacht geen idyllische plaatjes op haar eerste solotentoonstelling ‘Analog Wonderland’, maar wel kunstzinnige beelden waarover een nostalgische zweem gedrapeerd hangt. De sfeer van oude, bijna vergeten zomers is in haar foto’s dan ook nooit ver weg.

 

Ruth Decaesstecker volgde studies Juweelontwerp aan Sint-Lucas Gent waar ze een master behaalde, maar ook de lessen Filosofie en Fotografie én La Condition Humaine eisten haar volle aandacht op. Enkele jaren en omzwervingen later ontdekte Ruth dat de oldschool analoge fotografie de perfecte katalysator was om haar eigen (analoge) wonderland te creëren. ‘Ik zweer bij het analoge aspect van fotografie’, stelt Ruth. ‘Voor mij is dat focus behouden, kijken en afduwen op het juiste moment. Dat roept een zekere spanning bij me op. Ik ben zo blij als een klein kind als ik mijn filmpje mag binnendragen om het te laten ontwikkelen en achteraf nog blijer als ik zie dat mijn foto’s goed gelukt zijn. Digitale fotografie boeit me totaal niet. Ik vind het zelfs soms lastig om een foto te nemen met mijn iPhone. Mijn werkmateriaal bestaat uit oude camera’s, 35 mm-film en Polaroid. Door analoog te werken, kan ik me uitleven en voel ik de uitdaging: kijken, wachten en dan klikken. Dat vormt voor mij de basis van echte fotografie. Dat ene sublieme moment dat ik via dat ene duw op het knopje kan vastleggen zonder mijn artistieke focus uit het oog te verliezen … Geweldig!’

Camera? Check!

De opdrachten van Ruth Decaesstecker situeren zich zowel in de commerciële als in de culturele sfeer. ‘Ik fotografeer communies en trouwfeesten, maar ook muziekgroepen kloppen op mijn deur voor fotoshoots. Voor Cultuurcentrum Belgica in Dendermonde heb ik ook al beelden geleverd. Daarnaast concentreer ik mij op kunstzinnig werk en daar steken ook af en toe wat weinig verhullende zelfportretten tussen. Ik heb geen voorkeur wat opdrachten betreft; die afwisseling zorgt er net voor dat mijn werk uitdagend blijft’, zegt Decaesstecker die nooit haar woning in Dudzele verlaat zonder camera in haar handtas.

Geen censuur in haar eigen wonderland

De expo ‘Analog Wonderland’ in de Brugotta Hal is haar eerste solotentoonstelling en daar is ze bijzonder trots op. Ze kan er ongecensureerd werk tonen. Dat haar foto’s doen wegdromen naar (lang) vervlogen tijden, hoort ze wel vaker. ‘Het is absoluut mijn bedoeling om een nostalgische laag over mijn foto’s te leggen. Ik wil een bepaalde schoonheid en warmte registreren. Ik ben een dromer en creëer graag mijn eigen wereld, zeg maar een eigen wonderland.’

Hoe de reacties zijn op haar werk? ‘Die zijn verdeeld’, zegt ze resoluut. ‘Sommige mensen vinden het supermooi, anderen vinden het griezelig. Eerlijk gezegd, die reacties interesseren me gewoonweg niet. Ik vind het zelfs soms opwindend dat mensen mijn werk niet snappen of het niet mooi vinden. Het is pure fotografie en het zijn geen gemaakte beelden. Je krijgt van mij niet het perfecte plaatje voorgeschoteld.’ (ADC)

www.ruthdecaesstecker.com en http://www.ccbrugge.be