Exit Magazine

In tegenstelling tot de zomerse dagen – tenminste als we geloof mogen hechten aan de horde helderzienden gespecialiseerd in weersvoorspellingen – eindigt op 31 augustus onverbiddelijk Klinkende Kroegen editie 2016. Een laatste gelegenheid dus, die woensdagavond, om te kiezen uit of te pendelen tussen 3 etablissementen die (binnen of buiten) een gratis concert aanbieden.

Voor jazzliefhebbers is het aangewezen de schreden te richten naar Le Trappiste, waar Quartier Latin geprogrammeerd staat. Dit trio – Bas Bulteel (piano, Rhodes), Henk de Laat (vocals, contrabas en gitaar) en Raf Helsen (drums, percussie) – brengt een mix van jazz- en Latin jazz-repertoire, een zeer warme, kruidige en vooral originele combinatie. Aanstekelijke Braziliaanse ritmes en traditionals (samba, bossanova) in het Portugees gezongen door Henk, die zijn contrabasspel combineert met zijn warm stemgeluid, worden afgewisseld met jazzstandards. Helsen is een meesterlijke drummer/percussionist die op een uitzonderlijke wijze verschillende muziekstijlen beheerst, terwijl Bulteel virtuositeit afwisselt met subtiele begeleidingen en voor verrassende harmonische wendingen zorgt.

Mag ik bij deze uiting geven aan de toch niet overdreven wens dat het optreden van deze heren op méér aandacht en waardering mag rekenen dan het concert van Compro Oro op 17.08 in De Republiek waar het publiek zich dermate heeft gediplomeerd in onverschilligheid dat zelfs een beleefd applaus na elk nummer blijkbaar te veel gevraagd was? (PJG)

Woensdag 31 augustus in Le Trappiste – GRATIS

Ontelbare boeken zijn er al verschenen over Frankrijk, maar ‘De Eiffeltoren is 540 stokbroden hoog en andere weetjes over Frankrijk’ van Peter Slabbynck is wel een bijzonder (jeugd)boek geworden over la douce France.

Naast zijn muzikale escapades bij EX-RZ en The Rotten Pistols en zijn journalistiek werk voor het Brugsch Handelsblad is Slabbynck al enkele jaren actief als jeugdschrijver. Samen met de Brugse illustrator Klaas Verplancke bracht hij al drie fictieboeken uit: ‘Het neusje van Paulien’, ‘De Bolletjestrui’ en ‘Het huis in het midden van de straat’. Anderhalf jaar geleden maakte hij samen met zijn echtgenote Veerle Jacobs het non-fictieboek ‘Dat kan een aap schilderen, maar kan jij ook een aap schilderen’ waarin twintig leuke verhalen staan over schilderkunst, telkens aangevuld met een opdracht en tips. Nu pende Peter meer dan dertig wetenswaardigheden neer over ons favoriet vakantieland in ‘De Eiffeltoren is 540 stokbroden hoog en andere weetjes over Frankrijk’. ‘Het is moeilijk om heel Frankrijk in één boek te krijgen als er al minstens 260 soorten Franse kaas zijn’, zegt hij, daarom dus geen teksten over kazen in dit boek. Wel een pak antwoorden op vragen zoals waarom stieren in de Camargue soms een strikje dragen, hoe een steen het leven van postbode Cheval veranderde, waarvoor de spiegelzaal diende in het paleis van Versailles of hoe het komt dat Pont du Gard eruitziet als een brug en toch geen brug was. ‘De Eiffeltoren’ is daardoor een bijzonder leuk weetjesboek, grappig verpakt in de vertelstijl van Slabbynck en van geestige en spitsvondige illustraties voorzien van Wendy Panders (die eerder al werkte voor onder meer NRC Handelsblad en BoekieBoekie). Een pluim voor de fraaie vormgeving door Uitgeverij Lannoo – let op de subtiele verwijzing naar de Franse kleuren op de cover. Conclusie? Een ideaal vakantieboek voor wie straks naar ons buurland vertrekt. Voor wie naar Nievers gaat en in zijn jardin blijft met een glas jus d’orange dans le soleil, is dit uiteraard ook geschikt leesvoer. (ADC)

Info: www.lannoo.be

Nog tot 2 oktober stelt de Iraanse kunstenares Maryam Najd (Teheran, 1965) haar recentste serie werken voor in het Groeningemuseum. Deze solotentoonstelling werd in samenwerking met het Cultuurcentrum opgestart en maakt deel uit van het artist-in-residence programma van Musea Brugge. Maryam Najd verliet Iran in 1991 en zette haar studies hoger kunstonderwijs verder in België, eerst vanaf 1992 aan de Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen en vervolgens aan het HISK te Gent in 1996. Sindsdien ontwikkelde zij een boeiend oeuvre en groeide uit tot een van de interessantste schilders van het laatste decennium.

 Curator Michel Dewilde volgt Nadj al een hele tijd. Waarom?

Dewilde: ‘Nadj bouwde een gelaagde beeldtaal op waarbij ze de wereld van de figuratie en de abstractie met elkaar vermengt. Op vlak van de inhoud staat ze bekend als een scherpe observator van de realiteit zoals die wordt weergegeven via de sociale en massamedia. In haar schilderijen verwerkt Najd gevonden beelden en foto’s afkomstig van het internet, de televisie of de gedrukte media. Ze selecteert beelden die haar raken, bewegen, en brengt ze in verband met haar eigen identiteit en de positie als vreemdeling binnen een Westerse maatschappij.’

Waar vindt Maryam Najd haar inspiratie?

Dewilde: ‘Zo bekommert Najd zich bijvoorbeeld om het vaak negatieve beeld van vrouwen opgevoerd door de media, de wanhoop van migranten en vluchtelingen en hun zoektocht naar een veilige omgeving.Voor haar project Eight Volumes of Fantasy in het Groeningemuseum, zocht de kunstenares inspiratie in enkele dichtbundels van de in Iran befaamde dichter en schilder Sohrab Sepehri (*Kachan 1928- Teheran 1980). Specifiek richtte de kunstenares zich op extracten uit zijn bekendste werk: Hasht Ketab (The Eight Books, De Acht Boeken) gepubliceerd in 1976. Vanuit deze gedichten gaat Najd dieper in op een van de meest actuele onderwerpen in Europa, met name de recente toevloed van vluchtelingen en hun precaire conditie. Tegelijk legt zij een aantal relaties met werken uit de verzameling van het Groeningemuseum.’

De kunstenares bedacht niet alleen een originele voorstelling, maar ook een confrontatie tussen de oude kunst in Groeninge en haar hedendaagse kunst.

Dewilde: ‘Voor de tentoonstelling in het Groeningemuseum bedacht Najd een strakke structuur, vergelijkbaar met de vorm van een gedicht. Ze bouwt haar tentoonstelling op van rechts naar links en deelde de vijf zalen in volgens Sepehri’s dichtbundels, die deel uit maken van zijn cyclus. De kunstenares verspreidt de acht boeken over vier zalen, waarbij de vijfde zaal dienst doet als preludium, een inleiding op haar oeuvre en de tentoonstelling.’

‘De laatste zaal van de tentoonstelling vormt in feite het begin van de tentoonstelling, waar ze haar oeuvre verbindt met de verzameling van het museum als met de wereld van de dichter. Zo brengt de kunstenares haar imposant olieverfschilderij Contemplation (2015) in relatie met George Minne’s (*1866-1941) sculptuur Drie heilige vrouwen bij het graf (1896) en met Sepehri’s dichtbundels. (LF)

Maryam Najd in het Groeningemuseum, nog tot 2 oktober, van dinsdag tot zondag, alle info op www.bruggemusea.be. Gratis voor Bruggelingen.

Foto Geert Van de Poele

Vrijstaat O. laat tijdens de zomermaanden niet harteloos zijn muziekpubliek verweesd achter, want programmeert onder de noemer SO WHAT? op vrijdagavonden gratis concerten. Op 19 augustus bestormt Skordatura Punkjazz Ensemble het podium en het gezelschap staat gretig na de succesvolle release van zijn tweede cd ‘Empty The Headbin’. We vroegen bassist Joshua Dellaert of de ouders fier zijn.

 Joshua Dellaert: ‘We zijn vooral opgelucht, denk ik. We hebben net de stap gezet van het eerder bescheiden podium en de kleine jazzclubs naar de iets grotere podia, en dan is het wel even spannend afwachten. Vooral de vraag of we genoeg volk zouden trekken om aan de release een goed gevoel over te houden hield me bezig. Gelukkig viel dat heel erg mee. We hadden door de drukke agenda van de bandleden dit repertoire ook niet kunnen try-outen, wat extra stress met zich meebracht. De reacties achteraf waren echter lovend, dus we zijn opgelucht, fier en blij tegelijk. En ook heel tevreden over de cd zelf, uiteraard.’

EXit: Dit keer vooral composities van jou en van Sebastiaan Vekeman. Toeval?

Dellaert: ‘Sebastiaan (drums) is een echte veelschrijver, en niet alleen voor Skordatura. Voor zijn eigen trio, Bestiaal, schrijft hij alles zelf, en hij heeft nog een aantal projecten in de pijplijn die de elektronische toer op gaan. We hebben redelijk wat nummers van hem gerepeteerd en opgenomen, en de sterkste takes staan op de plaat. We nemen een aantal van de composities die de plaat niet hebben gehaald wel op in het live-repertoire; er zitten nog een aantal knallers tussen. De andere groepsleden schrijven meer specifiek voor de groep. Het hangt een beetje van de drukte van het moment af wie met het meeste materiaal op de proppen komt. We houden ons er wel graag aan om van elk groepslid iets op de plaat te hebben, al moet het wel passen binnen het verhaal, natuurlijk. Er is al heel wat muziek gepasseerd die niet wordt opgenomen in het repertoire.’

EXit: Een sticker kleven op jullie muziek is onmogelijk. Doe toch eens een poging …

Dellaert: ‘Onze muziek heeft duidelijk zijn wortels in de jazz, al mag je je daar geen Charlie Parker bij gaan voorstellen. We zijn ooit begonnen in volle bewondering voor groepen als Aka Moon en Greetings from Mercury, en bij het schrijven van de nummers voor de eerste plaat is nogal wat (onder andere) Vijay Iyer, Henry Threadgill en Steve Lehman doorgesijpeld. Je kunt hier wel wat invloeden opsommen, maar we vinden het zelf moeilijk om de muziek in woorden te omschrijven, en al zeker om er een genre of subgenre op te plakken.’ (PJG)

Provinciale bibliotheek

Het was een interessante tentoonstelling rond de jaarwisseling in het Provinciaal Hof op de Markt. De Provinciale Erfgoedbibliotheek etaleerde er, onder de naam Westflandrica, het kruim van haar erfgoedbibliotheek. Terzelfdertijd was de tentoonstelling een noodkreet, want de Provincie moet vanaf volgend jaar een overnemer vinden voor deze bibliotheek. Brugge bedankt voor overname, Kortrijk aarzelt en de discussies lopen op via sociale media of wat daarvoor doorgaat. Een overzicht.

De Vlaamse Regering had het, besparingsgewijs, mooi op papier: de Provincie stoot (ondermeer) alle culturele bevoegdheden af en zoekt daarvoor geprefereerde partners. De praktijk valt tegen: veel gemeentebesturen zitten niet te wachten op extra-uitgaven en overnamekosten. Zo ook vergaat het de Provinciale Erfgoedbibliotheek, gehuisvest in het Tolhuis op het Jan Van Eyckplein. Minister Sven Gatz én de Provincie zagen Brugge als de gedroomde overnemer, maar het Schepencollege houdt de boot af.

Renaat Landuyt: ‘Volgens onze Dienst Erfgoedbibliotheek zitten er weinig stukken van waarde in de verzameling. En zeker niet voldoende om de totale verzameling, met al de kosten van huisvesting, personeel (LF. 9 man) en herordening die dat met zich meebrengt, over te nemen.’ Naar verluidt deelt ook Biekorf-hoofdbibliothecaris Leen Speecke deze mening, de lokale historici overwegend niet.

Het pijnpunt in de discussie is de overname van het Tolhuis, die de collectie huisvest. Brugge hoopte, bij overname, op bibliotheek én gebouw, maar de Provincie wil in het Tolhuis een ondernemerscentrum (LF. bedoeld voor start-ups) onderbrengen. Hier wringt het schoentje, volgens burgemeester Landuyt: ‘Zolang de Provincie het huisvestend gebouw voor zichzelf houdt, hebben verdere gesprekken geen zin meer’.

Heeft Brugge hier een punt? Wat is het nut van een (provinciaal) ondernemerscentrum in de binnenstad waarvan de bereikbaarheid ronduit slecht is. Bovendien ruikt het plan een beetje naar een prestigeproject van de Kortrijkse gedeputeerde Jean de Bethune, die eventuele samenwerking met de Stad Brugge uitsluit, ook al bestonden daar gelijkaardige plannen.

Intussen is de bibliotheek voer voor felle discussies onder politici, historici en geïnteresseerden. Senator Pol Vanden Driessche gooide de discussie in de krant, anderen sloten zich aan via sociale media, waaronder de vroegere stadssecretaris Dirk Michiels. Hij houdt een vurig pleidooi voor het voortbestaan van de bibliotheek. Waarom?

Dirk Michiels: ‘De bib bevat belangrijke, soms unieke, stukjes, aanwezig in fondsen en collecties van persoonlijkheden als Streuvels, Duclos, English, Verbouwe en een tiental andere persoonlijkheden en instellingen meer. Namen zoals Walter Baes, Werner De Baere, Renaat Bosschaert, Jaak Fontier, André Demeulemeester, Egied Strubbe, Hervé Stalpaert, James Weale, Kunstwerkhuizen Claeys en de uitgeverij Witteryck, om er maar enkele te noemen, spreken toch tot de verbeelding? Om dan nog te zwijgen van de honderden aankopen en verwervingen via veilingen en privaat aanbod. In alle stilte heeft Brugge deze collecties geweigerd.’

Kortrijk

 Volgens de jongste geruchten ziet ook Kortrijk af van de overname. Kortrijkzaan Bart Caron, parlementslid voor Groen, pleit voor een aanpak in twee stappen. Hij vindt Brugge, als provinciale hoofdstad en huisvester van enkele uitstekende archieven, de gedroomde partner, meer dan Kortrijk. Bij een Brugse njet stelt hij voor dat Provincie en Stad Brugge samen een uitzondering bepleiten op de overnameregel. Concreet: de Provincie behoudt het beheer over de bibliotheek en zoekt een nieuwe locatie. Het bestaande Provinciaal Archief in Sint-Andries ligt voor de hand, de verhuis van het Jan Van Eyckplein toch al gepland voor zeer binnenkort.

Dirk Michiels denkt in dezelfde richting: ‘Laten we verder constructief deze toestand in de goede richting sturen. Als tolk van vele Brugse en Westvlaamse erfgoedliefhebbers vragen we aan alle verantwoordelijke Brugse beleidsmakers hun stelling te herzien. En mocht dit echt niet mogelijk zijn, dan bepleiten we hun tussenkomst en deze van de provinciale beleidsmakers bij de Vlaamse beleidsverantwoordelijken om de integratie mogelijk te maken van deze bib in het provinciaal archief te Sint-Andries (zoals reeds beslist was door de Deputatie). Op die wijze blijft dit stuk erfgoed in Brugge.’

Een discussie over een waardevolle biliotheek, het is dezer dagen een verademing.’ (LF)

Het Afro C Festival in Bredene is ook in 2016 helemaal gratis en brengt op drie verschillende stages twee dagen lang een kleurrijk en exotisch programma met muziek uit de vier windstreken. Te beleven in park ’t Paelsteenveld vlakbij het MEC Staf Versluys.

Op vrijdag 12 augustus is er muziek op de mainstage en op het Greenpeace Island, want ook dit jaar is er opnieuw een samenwerking met Greenpeace, dat op Afro C Festival zijn eigen stage host. Er zijn optredens van Shanty (UK) en Pura Vida brengt er zijn 10th anniversary show. Op de mainstage opent de soukousband Koba (CO/BE) het festival en er zijn concerten van Zuco 103 ( BRA/NL) en Moombahteam (NL). Top of the bill is Israel Vibration, een legendarische rootsreggaeband uit Jamaica. Rutger De Cloedt, directeur MEC Staf Versluys: ‘Ze ontstond eind jaren 60 in een revalidatiecentrum voor poliopatiënten. Om de problemen te vergeten begonnen enkelen daar samen muziek te spelen en onverwachts bouwden ze een fantastische carrière uit die hen de naar alle uithoeken van de wereld bracht. Ze scoorden tal van hits en hebben vele klassiekers op hun naam staan zoals ‘The Same Song’ en ‘Herb is the Healing’. Israel Vibration speelde voor het laatst in België in 2010 en dit exclusieve concert is dus echt iets om naar uit te kijken.’

Op zaterdag  13 augustus zijn er drie stages en toppen Brooklyn Funk Essentials (USA), Locomondo (GR) en Meta & the Cornerstones (Sen) de affiche. Maar ook Vaudou Game (Togo) en de skapioniers van The Beat (UK) komen deze zomer naar Bredene. In totaal staan ongeveer dertig acts op het menu.

‘Naast muziek is er ruim aanbod van worldfood en drinks en zijn er verschillende workshops voor jong en oud. Op de grote wereldculturenmarkt is het gezellig rondkuieren en snuisteren. We mikken opnieuw op 25.000 bezoekers’, aldus De Cloedt. (ADC)

Info: http://www.afrocaribbean.be

Het wereldvermaarde circusgezelschap Cirque du Soleil is deze zomer te gast in Knokke-Heist met de spectaculaire show Amaluna. Nog tot 21 augustus te bewonderen in de Big Top-tent naast het treinstation aan de Natiënlaan.

Het verhaal Amaluna: ‘Een mysterieus eiland, vol schoonheid en moed… Koningin Prospera heeft voor haar dochter die volwassen is geworden een ceremonie georganiseerd met als thema’s vrouwelijkheid, vernieuwing, wedergeboorte en balans. Daarna veroorzaakt ze een storm. Een groep jonge mannen komt op het eiland terecht, waarna zich een episch liefdesdrama ontwikkelt met in de hoofdrollen Prospera’s dochter en een dappere jonge aanbidder. De liefde tussen deze twee zal danig op de proef worden gesteld.’

Cirque du Soleil ontstond in 1984 uit een twintigtal straatartiesten en vormt vandaag een grote organisatie die vanuit Québec hoogstaand en artistiek entertainment brengt. De Cirque du Soleil familie telt zo’n 4.000 werknemers, waaronder 1.300 artiesten, afkomstig uit meer dan 50 verschillende landen. Cirque du Soleil verwelkomde ondertussen al bijna 155 miljoen bezoekers, in meer dan 300 steden in meer dan veertig landen op zes continenten.

Info: www.cirquedusoleil.com

Dancefestival op zaterdag 13 en zondag 14 augustus

De vierde editie van WeCanDance staat op zaterdag 13 en zondag 14 augustus in de Zeebrugse steigers. Aan de St George’s day-wandeling zorgt deze zomerse hoogmis van de elektronische muziek voor de nodige beats in stijl. WeCanDance is echter veel meer dan muziek alleen, want eten, mode en kunst spelen er ook een grote rol.

WeCanDance is ontsproten uit de breinen van Bart Roman, John Noseda en Thomas Van Hoof, de businesspartners achter Kitsch Club in Knokke, Magic in Antwerpen en Club 69 in Gent. Wim Van der Borght (Bananas) trad enkele jaren geleden ook toe tot het bestuur van dit festival. In 2013 beleefden ze met WeCanDance hun vuurdoop op het evenementenplatform in Zeebrugge. Ondanks de aangename temperaturen was het bibberen geblazen voor deze heren. Hun festival stoelde immers op een nieuw concept waarbij niet alleen aan de oren werd gedacht. Het ging van start onder de noemer ‘een klein en gezellig ‘Boutique Festival’ dat niet enkel goede muziek aanbood maar de festivalbezoekers een weekend vol ‘fun, peace, love & happiness’ beloofde. Dat impliceerde: een thema met dresscode, een festival met aangekleed decor en wraps, sushi en ander wereldkeukenvoedsel op de menukaart. Het concept sloeg aan, want de organisatoren mochten aardig wat volk verwelkomen (vorig jaar: 20.000 m/v) en sleepten ondertussen ook al enkele prijzen in de wacht voor de aanpak van het festival. Voor de vierde editie leggen ze de lat nog hoger met het centrale thema ‘space’ en mikken ze zelfs op 30.000 bezoekers over de twee dagen verspreid. Veel groter willen ze echter niet worden. Opvallend: 62 % van de bezoekers is een vrouw en de gemiddelde leeftijd is 27 jaar. Het grootste deel van de festivalgangers komt uit de driehoek Brussel, Gent en Antwerpen.

CO2-neutraal festival

De vier basisbegrippen voor WeCanDance zijn muziek, eten, mode en kunst, maar daar mag gerust nog een vijfde pijler aan toegevoegd worden, met name ecologie. ‘Natuur is zeer belangrijk voor ons’, zegt organisator Bart Roman. ‘We leveren enorme inspanningen en investeren financieel zwaar om het ecologische aspect van ons festival waar te maken. Dat gaat ver: zo laten we ons personeel dat zorgt voor de opbouw van het festival ter plaatse overnachten zodat ze niet heen en weer moeten rijden. Keep the beach clean is ook ons motto en we nemen maatregelen om de uitstoot van CO2 te beperken. We willen een CO2-neutraal festival zijn. Ons publiek apprecieert dit en gaat ook mee in onze filosofie.’ (ADC)

Info: http://www.wecandance.be

‘De stad Brugge is onze concertzaal’

Piet Kuijken (foto Farid Beckx)

Tiptoe Company

Van 5.8 tot 14.8 vindt andermaal het MAfestival plaats, een tiendaags zomerfestival voor oude muziek met een uitgebreide reeks van concerten rond een uitgewerkt thema en dat op heel diverse locaties. Daarnaast is er een gerenommeerde internationale wedstrijd voor jonge solisten, een beurs voor gespecialiseerde instrumentenbouwers en een reeks gratis Fringe-concerten voor jonge ensembles. Afsluiten doet men met Vélo Baroque, een muzikale fietstocht door het Brugse Ommeland.

Wat zijn de sterke troeven van dit festival, vroegen we de directeur van het MAfestival?

Tomas Bisschop: ‘Het centrale thema wordt zeer intensief uitgewerkt en het aanbod is zeer divers. De jongste generatie musici krijgt een prominente plaats naast gevestigde waarden uit de sector. Dit creëert een aparte dynamiek die voor beide partijen aanstekelijk werkt. Ook nog: de stad Brugge is onze concertzaal: we zijn niet gebonden aan een specifieke locatie, maar kiezen de plaats van het concert in functie van het repertoire. En op dat vlak heeft Brugge heel wat te bieden! En tot slot: dankzij een lange traditie van meer dan vijftig jaar hebben we een trouw, maar kritisch kennerspubliek.’

Een van de blikvangers tijdens MAfetival is Piet Kuijken, docent piano en pianoforte aan het Conservatorium van Brussel en gastprofessor pianoforte aan het Conservatorium van Antwerpen. Zijn carrière bracht hem als solist en kamermusicus op piano, klavecimbel en pianoforte naar belangrijke festivals en concertzalen in heel Europa, Japan en Mexico. Tijdens het MAfestival brengt hij ‘Children’s Corner’ (11.8, Concertgebouw).

Kuijken: ‘Het programma verwijst naar de droomwereld, de fantasie en onschuld van het kind, waarbij enkele van de grootmeesters zoals Schumann, Debussy, Bartok en Kurtag de revue passeren in meesterlijke kleinoden vol poëzie, rake typeringen, humor en verwondering. Childrens Corner is daarbij de cyclus van Debussy, die hij voor zijn dochtertje schreef. Het programma wordt een ode aan het kind en het kind in ons allen. En vooral ook aan die vier grote mannen uit drie verschillende generaties ,van oud tot nieuw, die met een minimum aan middelen in grootse eenvoud zulke klanken naar boven weten te toveren. ‘

Wat betekent het MAfestival voor Piet Kuijken?

‘Jeugdherinneringen waarbij we naar concerten gingen luisteren, waarbij mijn vader of familie al dan niet meespeelde. Zeker ook het Concours en de tentoonstelling van klavierbouwers lieten bij mij een grote indruk na. De keren dat ik zelf mocht aantreden in concerten voor het festival waren voor mij ook bijzondere belevenissen. Ik kijk nu enorm naar uit het Concours, nu niet enkel als publiek, maar ook als jurylid. Ik ben zeer benieuwd welke schare internationale kandidaten er deze keer in Brugge neerstrijkt. Het zal professioneel bijzonder verrijkend zijn al deze mensen zo in detail te beluisteren en samen met de collega’s juryleden naar beste vermogen te beoordelen.’

Een ander concert om naar uit te kijken is Pilgrimage van het ensemble Utopia. (zondag 14.8 in de Sint-Pieterskerk in Oostkamp)

 Griet Degeyter: ‘Met Utopia brengen wij het programma Pilgrimage’in het kader van Vélo Baroque, de MA-fietstocht rondom Brugge met allerlei concertjes onderweg. Sinds de middeleeuwen stapte hij naar Rome, naar Jeruzalem, naar Santiago de Compostela….: de katholieke pelgrim. Hij is de reiziger die, uit devotie of uit roeping, onderweg is naar een begraafplaats of bestemming die men beschouwt als heilig.  Utopia wil met het programma Pilgrimage een ode brengen aan deze reiziger van alle tijden. Met schitterende muziek van o.m. Josquin, Willaert en Morales begeleiden zij de zoekende mens in ieder van ons,’

Wat betekent MAfestival voor u persoonlijk?

 Degeyter: ‘Een jaarlijks feest voor uitvoerders en melomanen van oude muziek, dat dan ook nog eens plaats vindt in en rond een van onze mooiste Belgische steden. Het betekent ook voor mij dat heel veel collega’s allemaal in dezelfde periode in Brugge vertoeven ,waardoor ik elk jaar mensen terugzie die ik reeds lang niet gezien heb.’

Jona Kesteleyn is een veelzijdig gitarist en bezieler van de Tiptoe Company. Op vrijdag 12.8 nemen zij in het Concertgebouw La Folia onder handen.

Kesteleyn: ‘ De voorstelling kan je zien als een soort innerlijke reis aan boord van het Narrenschip, een schip dat in de middeleeuwse satirische kunst al geregeld opdook. Tekstfragmenten uit Erasmus’ Lof der Zotheid zijn te horen in een soort oud-Latijns dialect, maar ook in teksten van tijdgenoten van Erasmus. Klank, muziek, video, een audio-track, belichting,… dit alles tezamen wil de toeschouwer prikkelen en uitnodigen om die innerlijke en associatieve reis doorheen tijd en ruimte samen met de muzikanten mee te beleven.’

MAfestival staat ook voor bijzondere locaties. Zo brengt het Ensemble Imago Mundi (rond Sofie Vanden Eynde) op woensdag 10.8 (11.30!) het programma Divine Madness op de zolder van het Sint-Janshospitaal.

Sofie Vanden Eynde: ‘Divine Madness is een programma dat het thema van de melancholie als rode draad heeft. Uitgangspunt van het programma is een definitie van het begrip religieuze melancholie, dat we terugvinden in het boek The Anatomy of Melancholy van Robert Burton uit 1667. Hij ziet deze vorm van melancholie als de nostalgie van de mens naar zijn goddelijke oorsprong. Dit is een idee dat ook erg present is in het sufisme. Divine Madness zet Engelse lute-songs naast gezongen sufi-teksten. Qua inhoud blijken hier ontzettend veel overeenkomsten te zijn.’

Het MAfestival heeft een trouw publiek zoals Jan Denolf, directeur Dienst Cultuur Provincie en Yves Roose, ex-Schepen van Cultuur. Wat betekent het festival voor hen?

Jan Denolf: ‘Ieder jaar opnieuw, op fietsafstand, een dikke week kunnen genieten van –wat mij betreft- de mooiste muziek die ooit werd gecreëerd. En dat genieten wordt dan nog extra gekruid door de historische setting waarin deze muziek ooit tot stand kwam. Weergaloos, uniek en vooral van een tijdloze schoonheid.’

Een tip? Anne Boleyn’s Songbook. Music and passions of a Tudor Queen door het Alamire ensemble. Op 6 augustus. Mijn eigenste verjaardagsconcert …’

Yves Roose: ‘Het MA festival is het meest internationale Brugse festival. Dit niet alleen door de gerenommeerde musici, maar vooral door de unieke wedstrijd met telkens zo’n 80 jonge participanten van over de hele wereld. Het concours winnen betekent immers een boost voor iemands carrière . Al draait het rond oude muziek, het festival is de laatste 10 jaar uitgegroeid tot een jong, hedendaags en modern cultureel festijn vol experimenten en cross overs.’

Tip? ‘Ik kijk andermaal uit naar de gezellige, participatieve en hoog kwalitatieve Lissewege-dag en Vélo Baroque. Daarnaast de vaak verrassende en verfrissende middagconcerten en ik ben echt benieuwd wat voor moois Concerto Copenhagen en de Academie Bizantina  ons zullen brengen.’

MAfestival loopt van 5.8 tot 14.8

Alle info op http://www.MAfestival.be