Op woensdag 1 mei, temidden van de bloemrijke omgeving van het Koningin Astridpark dat in de Brugse volksmond bekendstaat als de ‘Botanieken Hof’, zal de lucht weer gevuld worden met de klanken van de 30ste editie (!) van de Red Rock Rally (RRR). Op de affiche: vier strijdende bands voor de muziekwedstrijd en hoofdvogels ZLDR, Mayorga, Chibi Ichigo en Absynthe Minded. Mario Willemsens, de bezielde coördinator van het evenement, en Noël Van Oyen, die een hand heeft in de programmatie, lichten graag de kern van dit gratis muziekfestival toe.
De Red Rock Rally ontstond drie decennia geleden vanuit de gedachte om iets fris en opwindends aan te bieden, iets dat zich zou onderscheiden van de traditionele 1 mei-stoet. ‘We wilden iets brengen dat de jeugd en de bredere bevolking aansprak. Vieren met muziek, dat was ons uitgangspunt. We komen van ver: we zijn gestart met een bescheiden opstelling. Voor de eerste editie speelden zeven Brugse bands op het Sint-Amandspleintje, in een krakkemikkige opbouw. ’s Avonds weken we uit naar de Cactus Club, waar naast de hoofdact, ook de winnaar van onze rally mocht optreden. Om af te sluiten was er een fuif met dj Dirk Stoops’, zegt Mario Willemsens.
Noël Van Oyen: ‘Ik ben erbij gekomen, 28 edities geleden. Ik baatte toen nog De Kelk uit en Gorki repeteerde bij mij. Ik heb voorgesteld om het programma wat open te trekken en het wat ‘nationaler’ te maken. Die formule sloeg aan en we hebben op dat elan dan voortgebouwd.’
Springplank
De evolutie van het jaarlijkse gratis festival is duidelijk te zien in de groeiende diversiteit van de line-up. Wat begon als een bescheiden ‘festivalletje’ met eerder lokale bands, groeide ondertussen uit tot een volwaardig muziekfestival met nationale en internationale acts. Het strikt niet alleen elk jaar enkele mooie Belgische headliners, het is met de rally ook al die jaren al een springplank voor opkomend talent.
‘Klopt’, zegt Mario, ‘het is inderdaad nog steeds een broedplaats voor opkomend talent. Het recordaantal van 349 inschrijvingen voor het wedstrijdgedeelte toont dat de RRR anno 2024 nog steeds een relevant en begeerd podium is voor (beginnende) muzikanten. Groepen zijn nog altijd op zoek naar een podium. Ze hebben speelkansen nodig en die kunnen ze bij ons krijgen.’
De rally is altijd belangrijk gebleven, maar het is ook een handig middel om een dagprogramma samen te stellen. Het festival start immers al kort na de middag en duurt tot middernacht. ‘De prijzen om bands te boeken, zijn de laatste tien jaar enorm gestegen. Het is duur geworden om de echte headliners te kunnen strikken. Dankzij de rally kunnen we dus een dagvullend programma maken. De eerste vier groepen van die rally strijden om een prijzenpot van 500 euro, twee dagen studiotijd in Shellshock Studio, podiumkans bij het Cultuurcentrum Brugge en een fotoshoot bij Alex Vanhee’, zegt Noël.
Van Burg naar park
Het opzet van de RRR is in die dertig jaar bijna onveranderd gebleven. De grootste verandering zat misschien in de verhuis van de Burg naar het Astridpark, als nieuwe locatie voor de RRR. Dankzij de Heilig- Bloedprocessie … ‘Deze historische ommegang viel samen met ons festival. We hadden aanvankelijk een probleem met de verhuis, maar het is goed uitgedraaid. En nu willen we niet meer terug! Tot voor kort speelde het politiek luik (optocht en toespraken) zich los van het festival af, maar sinds vorig jaar werd dit aangepast. De optocht start op de Burg en komt aan in het Astridpark waar rond de middag de toespraken worden gehouden op ons podium. Red Rock Rally is en blijft een organisatie van de socialistische beweging (ABVV, Solidaris en Vooruit). Vroeger maakten bands daar soms een probleem van. Ze dachten dat ze kleur moesten bekennen. Maar dat is niet zo. Muzikanten en muziekliefhebbers moeten geen kleur bekennen, maar mogen wel weten dat ons muzikaal ‘feest van de arbeid’ er dankzij de ‘sossen’ is’, zegt Mario.
Komerbi
Naast zijn rol als een platform voor opkomend talent, blijft de RRR ook trouw aan zijn maatschappelijke missie. Elk jaar wordt een sociaal project gekoppeld aan het festival. Dit jaar is dat Komerbi, een thuishaven voor jongeren die helpt om ze te navigeren door het leven dat voor velen niet altijd gemakkelijk verloopt. ‘We zijn fier dat we deze Brugse organisatie kunnen steunen,’ zegt Mario. “Het is heel simpel: wie zijn herbruikbare beker afgeeft aan de bar, doneert op die manier 10 cent aan Komerbi. Ook de Zuid-Afrikaanse wijnbar doet een duit in het zakje. Daarmee steunen we een project van het Fonds voor Ontwikkelingssamenwerking (FOS), een ngo van de socialistische beweging. We hopen niet alleen geld in te zamelen, maar ook bewustwording te creëren voor belangrijke sociale kwesties.’
Zoals elk jaar roept de organisatie op om geen eigen drank mee te brengen naar het festival. ‘Het is een gratis evenement en als iedereen zijn eigen drank meebrengt, hypothekeert dat het voortbestaan van ons festival. Alles is duurder geworden sinds corona, maar dankzij onze sponsors, een 140-tal vrijwilligers en een goede samenwerking met Stad Brugge slagen we erin om het festival te doen leven. Dertig jaar is geen eindpunt, maar na 1 mei zullen we de tijd nemen om te evalueren en te kijken hoe we ons kunnen blijven vernieuwen en verbeteren’, aldus Mario Willemsens. (ADC)
Van dit soort berichten wordt niemand blij: het Britse Birmingham, op een na de grootste stad van Engeland, sluit driekwart van zijn bibliotheken. De reden? De stad is failliet en de nodige centen wil het socialistisch stadsbestuur inhalen bij de lokale cultuurhuizen. Een waarschuwing voor iedereen die boeken leest en van cultuur leeft.
Op het eerste gezicht is dit een begrijpelijke maatregel, want de stad kijkt aan tegen een zwaar deficit van 350 miljoen euro. Daarom wordt meteen de hakbijl bovengehaald. Een van de (favoriete) maatregelen treft de bibliotheken: driekwart van de 36 bibliotheken gaat dicht. Niet alleen bibliotheken worden getroffen, ook beroemde orkesten als het City of Birmingham (Simon Rattle!), opera-cultuurhuizen en ballet-ensembles verliezen dit jaar al 60 procent van hun subsidies, volgend jaar zelfs honderd procent.
De vrees dat deze politiek zal overwaaien naar onze contreien is wellicht (nog) ongegrond, maar voorzichtigheid is de spreekwoordelijke moeder van de porseleinenkast.
Verademing
Het jaarverslag van de Brugse Openbare Bibliotheek is daarom een heuse verademing voor wie wil blijven investeren in de wereld van boeken. Het schrikbeeld dat in 2016 ontstond, toen de bibliotheekplicht wegviel, is inmiddels afgevlakt.
De Biekorf scoort als nooit tevoren. Met haar twaalf vestigingen heeft elke Bruggeling een bibliotheek in de buurt. Belangrijker nog: ruim 92 procent van de bezoekers toont zich ‘zeer tevreden’ over de dienstverlening. De telmachine noteerde vorig jaar zelfs 425.000 bezoekers. Die kwamen natuurlijk niet allemaal om boeken te ontlenen, maar ook voor computergebruik, kranten en tijdschriften, cd’s en het hele educatieve aanbod.
Terzelfdertijd heeft de Biekorf op verschillende vlakken expertise uitgebouwd die tot ver buiten Brugge reikt. Zo was er de online lessenreeks rond middeleeuwse handschriften (Mmmonk School) die 300 deelnemers uit 28 verschillende landen lokte. Voor dit jaar staat onder meer het project ‘Vrouwen van papier’ van Guido Gezelle gepland.
Op het grote verbouwingsproject (Stad, Republiek), meer dan dringend nodig, is het nog eventjes wachten. De architectengroep Dertien/12 werkt inmiddels aan een dossier dat negen miljoen euro zal kosten, maar de Biekorf en de dichtste buurt naar de toekomst zal katapulteren. (LF)
De nieuwe avonturenstrip ‘De Bergenvaarders’, gepubliceerd door de Nederlandse Uitgeverij Syndikaat, neemt lezers mee op sleeptouw door de geschiedenis van de Hanze. De stripreeks speelt zich af in de veertiende eeuw en het tweede deel, ‘Een alchemist in Brugge’, belicht deze keer de stad Brugge.
Het verhaal draait rond de twee weeskinderen Thomas en zijn zusje Hille, die in het eerste deel van de reeks als verstekelingen aankomen in Deventer, een welvarende Hanzestad aan de IJssel. Na een leven van kleine diefstallen en beurzensnijden, worden ze geconfronteerd met een keuze: straf of deelnemen aan een complot tegen een rijke handelaar. In ‘Een alchemist van Brugge’ borduurt het verhaal zich verder op de meeste van deze personages.
Brugge en Deventer waren beide leden van het Hanzeverbond, een samenwerkingsorganisatie van kooplieden uit Noord-Europese steden. De stripreeks ‘De Bergenvaarders’ biedt niet alleen vermakelijke avonturen, maar is ook een interessante manier om meer te leren over de geschiedenis van deze periode en de Hanze. Wat deze tweede editie extra bijzonder maakt, is het educatieve katern dat historische informatie over Brugge en Deventer bevat. Lezers krijgen zo een dieper inzicht in de geschiedenis van Brugge, inclusief (verdwenen) iconische gebouwen zoals de Lakenhallen, de Waterhalle, Het Steen of het Hanzekantoor.
Achter dit boeiende scenario schuilt Kristof Berte, die eerder ook het scenario schreef voor ‘Het Lot van Brugge’ (zie bladzijde 2 in deze EXit). De illustraties zijn van de hand van Joey Potargent, met inkleuring door Shirow di Rosso. Met zijn spannende plot en educatieve waarde is ’Een alchemist in Brugge’ een aanwinst voor zowel stripfans als voor geschiedenisliefhebbers.
In de marge: recentelijk besliste de uitvoerende raad van UNESCO dat archiefdocumenten met betrekking tot de Hanze opgenomen mogen worden in het internationaal register ‘Memory of the World’. Onder deze documenten bevinden zich 26 oorkonden uit het Brugse Stadsarchief, die zo erkend werden als UNESCO werelderfgoed. Deze oorkonden, daterend van 1458 tot 1502, werpen een uniek licht op de relaties tussen Brugge, de Hanze en andere belangrijke spelers uit die tijd, zoals de Florentijnse bankiersfamilie Portinari. (ADC)
Erfgoeddag is dé jaarlijkse feestdag voor cultureel erfgoed. Dit keer kan men op zondag 21 april het Brugse erfgoed leren kennen vanuit een huiselijke hoek, want het volledige programma staat in het teken van het thema ‘Thuis’. Mayeli Rojas, die als vrijwilliger meewerkt aan de sociale mediacampagne voor Erfgoeddag Brugge, en Jade Philippeth, die als BIS-stagiair Erfgoedcel Brugge als lokale coördinator bijstaat in de organisatie van Erfgoeddag, laten hun licht schijnen op deze editie.
EXit: Wat betekent ‘Thuis’ voor jullie en welke rol speelt erfgoed daarin?
Mayeli Rojas: ‘Thuis betekent voor mij een plek waar ik tot rust kom en waar ik mij comfortabel voel. Ik kan er mezelf zijn als ik alleen ben, maar ook als ik omringd ben door de mensen waar ik van hou. Ik heb er mijn typische gewoontes, zoals in de winter genieten van een heerlijk kopje koffie tijdens een gesprek met een goede vriendin. Thuis voelt met andere woorden warm, vertrouwd en gezellig aan. Het is bovendien voor mij niet per se gelinkt aan één plaats. Ik heb in mijn leven al veel gereisd en op verschillende plekken in de wereld gewoond. Van Indonesië tot Duitsland en nu ook België: na een tijdje maak je nieuwe gewoontes en vrienden. Dan wist ik telkens: hier voel ik me thuis.’
Jade Philippeth: ‘Voor mij is thuis niet enkel een plek, maar vooral de gevoelens en gebruiken die bij die plek horen. Rechtstreeks naar de frituur gaan als je terugkeert van een lange reis of opnieuw in je eigen bed kunnen slapen: dat is echt thuiskomen voor mij. Terug in je vertrouwde omgeving zijn, waar je omringd bent door familie en vrienden: niets heerlijker dan dat! Ik begrijp dus echt wat Mayeli zegt: je ergens thuis voelen gaat over gewoontes en herkenbaarheid. Als je verhuist, neem je bijvoorbeeld ook allemaal spulletjes en meubels vol herinneringen mee naar je nieuwe stek en helpen die dingen je om je er snel thuis te doen voelen. Je neemt ook gewoontes en typische thuisrituelen van de ene naar de andere plek mee. Daarin ligt voor mij de rol van erfgoed.’
EXit: Waarom wou je meewerken aan Erfgoeddag?
Mayeli: ‘Ik ben heel nieuwsgierig naar wat de mensen hier in Brugge waarderen in hun eigen stad. Door betrokken te zijn bij de organisatie van Erfgoeddag wil ik graag te weten komen welk erfgoed Brugge te bieden heeft, maar ook wat de mensen die hier al langer wonen belangrijk vinden en waar ze trots op zijn. Door als vrijwilliger mijn steentje bij te dragen aan Erfgoeddag wil ik delen in die trotsheid en het gevoel hebben erbij te horen.’
Jade: ‘Deze stage leek me een unieke kans om als pas afgestudeerde bij te leren over de stapsgewijze organisatie van een groots publieksevenement zoals Erfgoeddag. Daarnaast kon ik in een verwelkomend en behulpzaam team mijn eerste ervaringen opdoen binnen de Vlaamse erfgoedsector. Maar wat me echt heeft overtuigd om dit jaar aan Erfgoeddag mee te werken, was het interne leertraject rond inclusie en diversiteit.’
EXit: Wat houdt dat leertraject precies in?
Jade: ‘Bij Erfgoedcel Brugge koppelen we sinds 2023 ieder jaar een leertraject aan de organisatie van Erfgoeddag. In de periode van een jaar vergaren we allerlei kennis over een bepaalde methodiek of doelgroepsbenadering en proberen we die opgedane kennis zoveel mogelijk in praktijk om te zetten. Dit jaar is het speerpunt ‘inclusie’, wat betekent dat we streven naar een Erfgoeddag waaraan iedereen kan meedoen, en waarin iedereen zich herkend en gewaardeerd voelt. Er is plaats voor diverse soorten erfgoed van verschillende groepen mensen: iedereen is welkom. Concreet probeerden we onder andere het programma-aanbod voldoende meerstemmig te maken, passen we onze communicatie aan voor verschillende doelgroepen en zetten we ons in om het evenement zo laagdrempelig en toegankelijk mogelijk te maken.’
Mayeli: ‘Deze inspanningen rond inclusie ervaar ik zelf ook. Ik heb Zuid-Amerikaanse roots en woon al vier jaar in Brugge. Vanaf het begin voelde ik me welkom in het team van Erfgoedcel Brugge en merk ik dat er geprobeerd wordt om de diversiteit en verscheidenheid die Brugge rijk is mee te nemen in de organisatie van Erfgoeddag.’
EXit: Mayeli, welke inzichten kun jij vanuit je professionele en persoonlijke ervaringen meebrengen in de communicatie rond Erfgoeddag?
Mayeli: ‘Een van de interessantste dingen die ik in mijn voorgaande projecten heb geleerd, is het belang van interactie in communicatie. Mensen voelen zich graag betrokken bij een project. Als wij vanuit de Erfgoedcel iets communiceren naar het publiek, vertrekken we best vanuit iets dat hen aanspreekt en de aandacht opwekt. We nodigen het publiek dan ook uit om zelf hun meningen en ervaringen te delen met ons.’
Jade: ‘Ook het feit dat Nederlands niet Mayeli’s moedertaal is, is een enorme hulp. Want het is veel moeilijker voor een native speaker om goed in te schatten wat wel of juist niet helder en verstaanbaar is voor mensen die nog Nederlands aan het leren zijn. Mayeli’s frisse blik hierin is echt een meerwaarde voor ons team! Kleine veranderingen kunnen namelijk het verschil maken zodat iedereen zich welkom voelt op Erfgoeddag, wat ons uiteindelijk doel is.’
EXit: Wat biedt het programma? Kunnen jullie een favoriete activiteit naar voren schuiven?
Mayeli: ‘Ik heb niet echt een favoriete activiteit, er zijn er te veel om uit te kiezen! Ik ben iemand die enorm geïnteresseerd is in alles wat met cultuur te maken heeft en in Brugge is dat heel veel. Als er iets te doen is met Brugs erfgoed en ik iets kan bijleren over de cultuur of geschiedenis van Brugge, wil ik er naartoe. Het is ongelofelijk dat wij hier toegang hebben tot zo veel prachtige plaatsen vol erfgoedwaarde midden in de stad. Erfgoeddag biedt een perfecte kans om dit te (her)ontdekken en om ook kennis te maken met minder bekend erfgoed, of het vanuit een minder evidente invalshoek te benaderen. Het centraal infopunt bevindt zich dit jaar in het Gezellehuis en de bijbehorende tuin. Die plek op zich is al een unieke locatie waar je misschien te vaak voorbijloopt zonder de schoonheid ervan ten volle te appreciëren.’
Jade: ‘De afgelopen maanden zag ik het activiteitenaanbod stelselmatig groeien tot het mooie en uitgebreide programma dat het nu is, met meer dan 60 activiteiten waar een 70-tal partners mee hun schouders onder zetten. Ik denk dat we er samen met hen echt in geslaagd zijn om het Brugse culturele erfgoed in al haar verscheidenheid te laten zien. Op Erfgoeddag Brugge zul je zowel kunnen genieten van gekende en geliefde formules zoals ambachtelijke demonstraties, leerrijke lezingen of boeiende rondleidingen, maar zijn er ook tal van activiteiten die een minder klassieke kijk op erfgoed hebben of culturen en gebruiken van over de hele wereld in de schijnwerpers zetten. Een favoriet kiezen is dan ook voor mij niet evident. Wat wel duidelijk is: op Erfgoeddag Brugge is er dit jaar opnieuw voor ieder wat wils! (ADC)
_____
Het volledige programma van Erfgoeddag Brugge 2024 is vanaf nu te raadplegen via www.erfgoedcelbrugge.be/erfgoeddag2024. Inschrijven (verplicht voor sommige activiteiten) kan via dezelfde site vanaf dinsdag 2 april om 10.00 uur tot donderdag 18 april om 22.00 uur. Telefonisch reserveren kan in dezelfde periode op het nummer 050 44 50 48
Breydel. Ze werden beschouwd als de beroemdste beenhouwersfamilie in Brugge in de 14de en 15e eeuw. Na het verschijnen van ‘De Leeuw van Vlaanderen’ van Hendrik Conscience werd Jan Breydel zelfs opgevoerd als held in de Guldensporenslag. ‘Fout!’ zegt de West-Vlaamse historica Lisa Demets. Fictie! Ze schreef er met ‘Breydel’ een boeiend en stevig gedocumenteerd boek over.
Jan Breydel is bekend als de man die een grote rol speelde in de Guldensporenslag in Kortrijk op 11 juli 1302. Maar klopt dat wel? Verschillende families Breydel waren actief in die periode. Demets dook in de Brugse archieven en bibliotheken en schreef het verhaal van hoe één familie onterecht met de roem en faam van Jan Breydel aan de haal ging. En dat gebeurde al in de middeleeuwen zelf en niet door Conscience. De familie Breydel bestempelt zij als ‘de meest succesvolle herschrijvers van het verleden’.
Deze familie Breydel wist maar al te goed hoe ze een ongunstig beeld van Jan moesten bijkleuren. Demets legt uit: ‘In de geschiedkundige teksten uit de tijd van de Guldensporenslag is Jan Breydel nergens te bespeuren’. Enkele decennia later wordt Breydel neergezet als ‘als een bruut, geweldenaar, moordenaar en dronkenlap’. De familie kon dat beeld niet onaangeroerd laten en maakte van Jan Breydel een kapitein die de Vlaamse graaf steunde naar de machtige familie Breydel die aan belang won in Brugge in de veertiende en vijftiende eeuw.
Voor Demets een gelegenheid om te onderzoeken hoe en waarom dergelijke ‘gewone’ mensen in de middeleeuwen geschiedenis schreven. Zij ontdekte dat veel stedelijke schrijvers zelf politiek actief waren en dat kleurde natuurlijk hun interpretatie.
Standbeeld
Geen Jan Breydel zonder Pieter De Coninck, de ware volksheld die mee het standbeeld op de Markt kleurt. Helaas raakte Pieter De Coninck vlug vergeten in de geschiedenis en belandde daardoor snel in Breydels schaduw. Tijd voor eerherstel, vindt Demets, en een flinke stap terug voor Jan Breydel.
Aan dit verhaal kleeft nog een stukje ‘humor’. Op de Markt werd in 1887 een standbeeld opgericht ter ere van de twee figuren. Het werd zelfs twee keer ingehuldigd omdat het Vlaamse Breydelcomité en het Franstalige stadsbestuur mekaar niet konden vinden. Twee inhuldigingen losten de zaak op. In 1987 werd het wapen van Breydel trouwens aangepast naar het wapen van de familie die centraal staat in dit boek. (LF)
____
‘Breydel, het verhaal van een ambitieuze politieke familie in middeleeuws Brugge’, Uitgeverij Vrijdag
Er werd ooit gepeild naar de meest typische West-Vlaming. Voor Chantal Pattyn (Klara) een klare zaak: ‘Typisch West-Vlaams voor mij is: authenticiteit, gekoppeld aan een bepaald soort koppigheid en dingen doen zoals je ze wil doen. Dan denk ik meteen aan Wim Opbrouck.’
Vandaag is Wim Opbrouck en zijn team zichtbaar in de stad waar ze project na project voorbereiden voor het tiendaags festival ‘Over Morgen’ van 18 tot 24 april. Locatie: het Provinciaal Hof op de Markt.
Wim Opbrouck: ‘Voor dit festival ben ik nogal geïnspireerd door de film ‘A Space Odyssee’ van Stanley Kubrick (uit 1968). Vandaag zien we steeds meer wat daar al aan bod kwam. Het is frappant hoeveel daarvan realiteit geworden is.’
‘Voor de avond in de Stadsschouwburg plan ik ‘een bonte avondvoor techneuten’. Die zijn dus zeker welkom. Ik kijk nu zelf met grote ogen naar wat er allemaal te gebeuren staat. Iemand als de wetenschapper Thomas Hertog en andere autoriteiten op hun vakgebied, zoals Artificiële Intelligentie, komen samen aan mijn ‘Tafel der Wijzen’. Alles gebeurt nu razendsnel, veel vlugger dan verwacht en we gaan daar antwoorden op krijgen die ons wat wijzer maken (of niet).’
EXit: Zo’n avond is toch meer dan een bonte avond?
Wim: ‘Uiteraard. Ik stel mijzelf op als een soort Kuifje die de juiste journalistieke vragen stelt. Aan wie, zeg je? Aan grote namen uit zowel de wetenschappelijke wereld als die uit de kunsten. Bijna allemaal zijn ze bezig met AI. Het woordje autoriteit gebruik ik niet graag in deze context. Maar het zijn stuk voor stuk mensen die prachtige dingen maken. Het principe ‘Back to the future’ vind ik heel belangrijk voor mijn festival. ‘Over Morgen’ is dan ook nadenken over morgen, over Stanley’s ‘A Space Odyssee’. Ik open de avond trouwens met de openingsscène uit die film. Een mensaap vindt een steen en slaat er mee op de kop van een andere mensaap. Dat is het begin van de evolutie. Les? Wij maken dingen om iets te maken, we maken dingen die ons vernietigen.’
EXit: En toch: het gaat veel te snel.
Wim: ‘Alle generaties voor ons hebben te maken gehad met innovaties. Er is een dag dat de telex kwam, de fax, de smartphone en elke generatie gaat daar op zijn eigen manier mee om. Dat
interesseert mij. We moeten niet denken dat alles nu verandert, verandering is er altijd. Je moet alleen een beetje geschiedenis kennen.’
EXit: Het Provinciaal Hof speelt een hoofdrol.
Wim: ‘Vind ik een prestatie, een festival openen dat vooruitkijkt, maar met respect voor zijn erfgoed. De verbinding maken tussen die twee werelden, de stedenbouwkundige en de technologische, houdt mij fel bezig.’
EXit: De zoektocht naar ons West-Vlaamse DNA mocht uiteraard niet ontbreken. Valt daar nog iets te zoeken?
Wim: ‘Er is absoluut nog iets aan toe te voegen.Men heeft mij gevraagd om curator te zijn van het Provinciaal Hof, maar dan moet het het Huis zijn van alle Vlamingen.’
‘Luister, ik ben al heel lang afgestapt van alle clichés die rond onze provincie hangen. We maken prachtige dingen in het West-Vlaams, maar net zo goed in het Nederlands als het moet.’
EXit: Een open huis?
Wim: ‘Het kloppende hart van het festival is natuurlijk het Provinciaal Hof. We maken er een open huis van voor zowel de West-Vlaming als voor de binnen- en buitenlandse bezoeker. Wie er rondloopt zal kunnen kennismaken met kunstwerken van onder meer Panamarenko. Het festival trekt ook de kaart van de jongeren, van lagere school tot het Hoger Onderwijs.’ (LUC FOSSAERT)
Waar ooit de West-Vlaamse Provincieraad vergaderde, opent straks een plek voor een breed publiek: het Provinciaal Hof nieuwe stijl. De renovatie van het gebouw, met zijn iconische gevel, startte in 2020 en is vandaag tot een goed einde gebracht. De bouw ervan dateert uit 1887 naar een ontwerp van de (eeuwige) stadsarchitect Louis Delacenserie. Samen met de huidge invulling komen er in het Hof nieuwe functies bij. Aannemer Artes Woudenberg noemt het nieuwe gebouw ‘een agora met zowel een permanente als een tijdelijke opstelling’.
Zoveel bouwvernuft vroeg om een feestelijke inkleding. Die zal plaatsvinden op donderdag 18 april met een tiendaags festival onder het motto ‘Hoe zullen we leven in 2050?’. Een crack die hierop het anwoord weet. Curator van het hele gebeuren is de onvermijdelijke duizendpoot Wim Opbrouck. Het festival belooft ‘een zoektocht met inspirerende lezingen’ en dat op soms heel uiteenlopende terreinen, maar het pièce de résistance’ is het avondvullend programma ‘J’aime la vie’ van de curator. Enkele interessante namen hebben al toegezegd zoals rapper Coely, muzikant Pet Goddaer en wetenschapper Thomas Hertog.
Uniek genoemd is het optreden van Dionysos Now! Het polyfone ensemble van Tore Tom Denys en Tsar B. Noteer: vrijdag 26 april, Markt, Heilig Bloedkapel, Provinciaal Hof. Wat evenmin mag ontbreken, is het ‘Hof der Dingen’, een zoektocht en een poging om de West-Vlaamse identiteit te vatten. In samengebrachte voorwerpen tonen West-Vlamingen wat volgens hen het unieke verhaal is van onze Provincie. De zoektocht naar de meest typische West-Vlaming is inmiddels al beslecht: Wim Opbrouck, de karakterkop uit Bavikhove. (LF)
Van donderdag 18 tot zondag 28 april strijkt het MOOOV Filmfestival opnieuw neer in Cinema Lumière Brugge met een uniek aanbod films uit alle hoeken van de wereld. Maar liefst elf dagen lang kunnen bezoekers zich onderdompelen in de wondere wereld van niet-westerse films die anders nooit in de cinema te zien zijn. ‘Maar daar blijft het natuurlijk niet bij. Er is nog veel meer dan dat’, zegt Hannelore Gheldof van MOOOV stellig.
In festivalcafé KORF (Naaldenstraat 4) kun je gezellig napraten met een aanbod duurzame dranken en maaltijden, er zijn verschillende randactiviteiten in de vorm van nagesprekken, Q&A’s met regisseurs, workshops en samenwerkingen tussen Brugse partners. Er is ook dit jaar weer een kortfilmwedstrijd voor jonge, Brugse makers, een internationale- en jongerenjury die de tien competitiefilms beoordeelt en een gezellig aanbod familiefilms voor de allerjongsten en hun (groot-)ouders.
‘Wie nog niet helemaal overtuigd is, geven we graag nog vijf redenen om dit jaar zeker langs te komen om je laten onderdompelen in het ruime aanbod van MOOOV’, zegt Hannelore Gheldof.
1/ VR-film
Hannelore: ‘Voor de eerste keer in België kun je een collectieve VR-filmervaring meemaken tijdens het festival. Op zaterdag 27 april staat er een Virtual Realityfilm geprogrammeerd. Duik een half uur lang met een VR-bril in de kleurrijke en indrukwekkende wereld van VR, samen met het ander publiek in de cinemazaal.’
2/ Reizen naar 46 landen
Hannelore: ‘Last van het Belgische regenweer? Of nood aan vakantie? Met de MOOOV-films kun je dit jaar naar 46 verschillende landen reizen, zonder enige impact op de planeet. De bestemming? 12 landen in Afrika en 12 in Azië, 4 landen in de MENA-regio (Middle East & North-Africa), 9 landen in Zuid-Amerika en ook 7 westerse landen iets dichter bij huis. Voor elk wat wils, dus.’
3/ Andere talen
Hannelore: ‘Heb je ooit al eens een film gezien waarin de acteurs Kinyarwanda, Kirgizisch of Swahili spreken? De kans is groot van niet. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. In ons aanbod krijg je alvast de keuze.’
4/ Individueel vs collectief
Hannelore: ‘Niets is leuker dan collectief film beléven. Krijg je toch geen genoeg van het individueel bingewatchen thuis? MOOOV Filmfestival biedt dit jaar ook een selectie films online aan via dalton.be. Televisiekijkers kunnen in april dan weer hun hart ophalen bij VRT CANVAS, waar elke woensdagavond een filmparel op het programma staat.’
5/ Originele kijkervaring
Hannelore: ‘Op MOOOV kun je een echte originele kijkervaring beleven zoals je die nog nooit meegemaakt hebt. Denk bijvoorbeeld aan een Marokkaanse sciencefictionfilm, een Maleisische horror of een meditatieve zen-boeddhistische film waarbij je je ogen moet sluiten. Ben je iets minder avontuurlijk ingesteld? Ook dan kom je bij MOOOV aan je trekken met enkele hartverwarmende publieksfilms of verrijkende documentaires.’
‘Als extra tip geef ik nog graag mee dat je ook dit jaar je een festivalpas kunt kopen. Voor 59 euro (voorverkoop) heb je elf dagen lang toegang tot alle films op het MOOOV Filmfestival. Voor wie van plan is om veel te komen, is deze formule zeker interessant’, aldus Hannelore Gheldof. (ADC)
_____
Meer info over de voorstellingen en activiteiten vind je op www.mooov.be. De ticketverkoop gaat van start op 23 maart.
Van zaterdag 6 tot en met zondag 21 april kunt u terecht in de Speelmanskapel (Beenhouwersstraat 1) voor een tentoonstelling van de Brugse kunstenares Frow Steeman, Dit project kwam tot stand dankzij vzw BEEN onder leiding van Sammy Roelant.
Frow Steeman: ‘Mijn eerste tentoonstelling in Brugge was in het jaar 2007 in The Artstore, toen van kunstenaar Sammy Slabbinck. Ik was al vier jaar afgestudeerd als ‘meester en licentiaat in debeeldende kunsten’ en had in die tijd al wat boeken uitgegeven. Vooral voor kinderen, maar ook gepubliceerd in het weekblad HUMO, waar ik samen met Flip Kowlier cartoons voor maakte. Ik woonde 20 jaar in Gent en exposeerde vooral daar en occasioneel in het Antwerpse. In 2012 was er nog een kleinere expo in de Brugse kunstgalerij Pinsart.’
EXit: Welke werken zal je tonen?
Frow: ‘Het werk dat ik in Brugge zal tonen, zijn allemaal tekeningen op handgeschept Indisch papier en een paar kleine werkjes op theezakjes. Ik werk bijna altijd met een 0,05 pennetje en met inkten, acryl, bister. Vijftien jaar geleden ontdekte ik dit papier en het voelde zo dicht bij wat ik wil tonen. Ik werk op A6-formaat en het grootste is 50 x 70cm.’
EXit: De tentoonstelling in Brugge kwam er een beetje toevallig, hoorde ik …
Frow: ‘Voorlopig woon ik hier nog en ik was op zoek naar een ruimte om groot werk te maken, vooral voor mijn vaste galerie in Antwerpen, met name Wouter De Bruycker Fine Arts and Gallery in de Lange Koepoortstraat 60. Zo kwam ik terecht bij Sammy Roelant die met vzw BEEN al zeer mooie dingen deed in het Brugse. In de plaats van een tijdelijk atelier werd het een tentoonstelling.’
EXit: De tentoonstelling in de Speelmanskapel toont 40 werken.
Frow: ‘Op de tentoonstelling in de Speelmanskapelworden er 40 werken getoond, gemaakt van juli 2023 tot nu en wellicht ook wat ouder werk. Het werk zal verdeeld worden over de vier wanden van de kapel. In de vier hoeken van de kapel komen er speakers. The Quadmospherics zullen op zaterdag 6 april, de dag van de vernissage, een sample-based live set spelen die die avond wordt opgenomen en zal worden afgespeeld tijdens de tentoonstelling. The Quadmospherics is een project van twee Brugse geluidskunstenaars.’
EXit: Hoe zie je jouw toekomst?
Frow:’Ik zie nog steeds toekomst in het illustreren van boeken, liefst samen met iemand of met tekst van mezelf. Er zijn zoveel mensen met wie ik nog zou willen samenwerken voor een boek, een expo, projecten en dergelijke. Mijn beeldend werk is de voorbije dertig jaar de enige constante geweest en dat zal hoogstwaarschijnlijk ook zo blijven.’ (LF)
____
Tentoonstelling Frow, Beenhouwersstraat 1. Opening om 6 april om 18.oo uur, op zaterdag 20 april een dj-set. Telkens open van 14.00 tot 18.00 uur op zaterdag en zondag.
Anima Eterna Brugge nodigt uit voor de tweede editie van Anima Insight op zaterdag 27 april om 20 uur in het Concertgebouw.
Het orkest zit op scène. De muziek weerklinkt, business as usual. Maar wat bevindt zich achter de noten? Met deze nieuwe interactieve concertformule – Anima Insight – richt Anima Eterna de spotlight op alle onvertelde verhalen achter de partituur.
Rasverteller Olav Grondelaers (Klara)neemt het woord en loodst de luisteraars binnen in de machinekamer van het orkest. Samen met orkest en dirigent gaat hij op zoek naar het grote waarom van een compositie. Via gesprekken, live-camerabeelden en muzikale illustraties dienen zich nieuwe inzichten aan: Anima Insight voedt de verbeelding.
‘Met Anima Insight brengen we het publiek dicht bij de partituur en bieden we een inkijk hoe een bepaalde stijl precies in elkaar zit en wat er juist zo vernieuwend aan was’, zegt dirigent Bart Van Reyn. (LF)
Inwoners van Sint-Andries die nog oude 8 mm of 16 mm filmpjes hebben kunnen die laten digitaliseren en archiveren door kunstenaar Jasper Rigole. Uit de hoogtepunten van die filmpjes en hun verhalen wordt een film gemonteerd rond het thema ‘feesten’ die zal worden vertoond tijdens Uitwijken in juli 2024. De filmpjes kunnen nog tot 20 april worden binnengebracht in de bibliotheek van Sint-Andries.
‘Dergelijke filmpjes zijn een unieke vorm van naslag van de recente geschiedenis. Ze vertellen boeiende verhalen over het dagelijks leven, die we door hun vluchtigheid of vanzelfsprekendheid dreigen te vergeten of te verliezen’, zegt Jasper Rigole die als kunstenaar werkt aan een groots archief voor familiefilms.
‘De film van mijn leven’ is een samenwerking tussen Uitwijken, Pelliculot en Brugge 2030. De filmpjes zullen gratis worden gedigitaliseerd op hoge kwaliteit en komen terecht in het Stadsarchief. Het project focust in de eerste plaats op de Hermitagewijk en het thema ‘feesten’, wat aansluit op het Uitwijken-thema voor de Hermitagewijk in de maand juli. De montage van de boeiendste fragmenten zal bovendien van duiding en commentaar worden voorzien tijdens een projectie op Uitwijken. De bedoeling is dat de herkenbare herinneringen en de nostalgie die de filmpjes oproepen kunnen dienen als ‘conversation starter’ tussen de buurtbewoners. Niet toevallig stelt Brugge 2030 ‘The art of Conversation’ centraal als thema om Europese Culturele Hoofdstad te worden in 2030. Of het verzamelen van de filmpjes zou je ook kunnen bestempelen als ‘The art of Conservation’ …
Pelliculot
Brugge is een stad waar erfgoed en patrimonium gekoesterd en omarmd worden. Pelliculot probeert het rijke filmerfgoed onder de aandacht te brengen van de Bruggelingen. Meer info op pelliculot.be
Exit Magazine 