Exit Magazine

Feest! Op woensdag 1 mei vindt de jaarlijkse Red Rock Rally plaats in het Astridpark. Naast de bands voor de rockrally, Arbeid Adelt!, Wallace Vanborn, Het Zesde Metaal en Uberdope staat ook de Brugse groep Northern Sadness op de affiche.

EXit: Het is een eer om Philip ‘Flintology’ Ricquier in de rangen van Northern Sadness te sluiten?

Koen De Brabander: ‘We hebben er twee jaar over nagedacht om Flintology erbij te vragen, maar niemand van ons durfde die stap te zetten. Tot op een dag… We zijn nog altijd opgelucht dat hij heeft toegezegd.’

Philippe Lefief: ‘Ik beschouw Flintology als een pionier op het vlak van homerecording. Twintig jaar geleden was hij daar al mee bezig toen dat bij wijze van spreken nog in de kinderschoenen stond. Vandaag is homerecording haast gemeengoed geworden omdat het nu betaalbaar is.’

Philip Ricquier: ‘Ik vind het fantastisch dat er in Brugge weer iets aan het bewegen is, los van de klassieke manier van muziek maken. Wat ik met Philippe en Koen kan bereiken, is fantastisch: een combinatie van techno en hardere rock, met een zo breed mogelijke samensmelting. Bij Northern Sadness kan ik nu twee troeven op tafel leggen. Ik mag mijn gitaar weer bovenhalen en ik krijg carte blanche voor het productiewerk.’

EXit: Mogen we een kijkje nemen in de interne keuken van Northern Sadness?

Lefief: ‘We werken in de studio aan een structuur van een nummer. Dan vertrekt het naar Der Bünker, de studio van Flintology, en komt het al of niet helemaal geremoduleerd terug naar ons. Hij bezorgt ons ook input waarover we van gedachten wisselen. Soms nemen we gas terug of steken we juist nog een tandje bij. Een prima wisselwerking.’

De Brabander: ‘We zitten in een luxesituatie, want we kunnen uit veel materiaal kiezen. Philippe laat mij stukken van nummers horen en waar ik iets bij voel, daar plaats ik zanglijnen op. Het is een arbeidsintensief proces, maar we boeken resultaat.’

EXit: Hoe vertalen jullie dit studiowerk naar een podium?

Lefief: ‘Onze band vullen we aan met Emmanuel Schaeverbeke, Joost Lefevere, Jochen Demeulenaere. We kijken hoe we de partituren verdelen en wat we zullen automatiseren. Onze nummers moeten we dan wel opnieuw gaan bewerken.’

EXit: Hoeveel procent improvisatie is er nog mogelijk op het podium?

Ricquier: ‘Vrijwel geen. Net zoals bij andere groepen ligt ook bij ons de structuur van de nummers vast. Als je als groep je songs overtuigend kan brengen op een podium, dan ben je al geslaagd in je opzet. Het jammen an sich is voor weinig bands weggelegd om dit tot een goed einde te brengen.’ (ANTOINE DE CLERCK)

Info: www.redrockrally.be

Programma Red Rock Rally

Red Rock Rally met Band of Willies (12.30 uur, Oudenaarde), Quistgard (13.30 uur, Bekegem), Monk(14.30 uur, Herent), Modern Art (15.30 uur, Deerlijk), Sunday’s Ghosttown (16.30 uur, Hever), bekendmaking (17.15 uur), Northern Sadness (17.30 uur), Uberdope (18.30 uur), Het Zesde Metaal (19.45 uur), Wallace Vanborn (21.15 uur), Arbeid Adelt! (22.45 uur).

Da Cantar (foto PW)

Dit jaar viert het vocaal ensemble Da Cantar zijn twintigste verjaardag. Het Brugse koor laat deze heuglijke gebeurtenis niet onopgemerkt passeren. Op 5 mei zet het zijn jubileum luister bij met een concert. Het programma bestaat uit een kiese selectie liederen uit de 15^e en 16^e eeuw, trouw aan de identiteit en de roots van het koor. Dirigent Dimos de Beun geeft uitleg.

Dimos de Beun: ‘Zoals veel amateurgezelschappen is Da Cantar ontstaan uit een groepje vrienden dat besloot om samen muziek te maken. Aan de wieg van het koor stond de luitist en specialist van de Oude Muziek Wim Maeseele. Mede daardoor legde het koor zich al van in het begin uitsluitend toe op de polyfone, dus meerstemmige muziek. Dit betekent dat ons repertoire bestaat uit muziek van de 15^e tot de 17^e eeuw, wat meteen impliceert, zoals de muziek van die tijd het voorschrijft, dat we een eerder klein ensemble zijn met vier man per stem. In totaal zijn we dus slechts met zestien.’

EXit: Brugge telt veel koren en heeft bovendien een rijke Oude Muziek-traditie. Is het niet moeilijk voor Da Cantar om zich tussen al die koren te profileren?

de Beun: ‘Dat valt zeer goed mee. Het is waar dat Brugge een bloeiende koorcultuur kent, maar de meeste koren zijn een stuk groter en zingen bovendien een breder, meestal recenter, repertoire. Door onze kleine bezetting en strikte muziekkeuze, zijn we dus best wel uniek. Daarnaast vergt het zingen van Oude Muziek een zekere kennis en techniek die niet courant zijn. Na twintig jaar heeft Da Cantar op dit vlak heel wat ervaring verworven. Dergelijke expertise vind je niet zo snel elders.’

EXit: Is de consequente keuze voor renaissancemuziek ook geen nadeel? De muziekliteratuur uit die periode is beperkt en is, zeker na twintig jaar, al volledig gezongen.

de Beun: ‘Het is misschien verrassend, maar eigenlijk niet. Er is werkelijk een enorme hoeveelheid muziek voorhanden, die bovendien zeer divers is. Zo is bijvoorbeeld laatmiddeleeuwse polyfonie quasi onbekend terwijl ze zeer rijk en complex is, en dan nog eens compleet verschillend van muziek uit de hoog- of late renaissance.’

EXit: Welke muziek heeft u gekozen voor het jubileumconcert?

de Beun: ‘Zoals voor elk project hebben we ook hier gezocht naar een rode draad. In het huidige geval wordt die samengevat door de titel van het programma: Amici dei Medici – “vrienden van de Medici”. Dit leek ons wel zo toepasselijk, omdat we enerzijds motetten zingen uit de befaamde Medici Codex; een muziekboek uit het begin van de 16^e eeuw, dat paus Leo X schonk aan zijn neef Lorenzo de Medici als huwelijksgeschenk. Anderzijds vullen we dit aan met wereldlijk werk van Alexander Agricola en Constanzo Festa, componisten werkzaam bij respectievelijk de paus en diens neef.’   ( ALEXANDER JOCQUE)

Info

Da Cantar brengt Amici dei Medici op 5 mei, 16 u.

Psychiatrisch Ziekenhuis Onze Lieve Vrouw, Koning Albert I-laan 8, Brugge

http://www.dacantar.be

Thomas Baeté (foto Koen Broos)

In het vorige nummer van EXit brachten we de nieuwe tentoonstelling rond het vermaarde Gruuthusehandschrift onder de aandacht. Naar aanleiding van de terugkeer van het manuscript in zijn geboortestad staan echter nog heel wat andere activiteiten op stapel. Van 26 tot en met 28 april vindt een concertreeks plaats in het Concertgebouw, waarin onder andere de muziek uit het handschrift zelf wordt uitgevoerd. ClubMediéval, onder leiding van haar artistiek leider Thomas Baeté, neemt het openingsconcert voor haar rekening.

 EXit: Wat moeten we ons bij zo’n lied uit het Gruuthusehandschrift voorstellen?

Thomas Baeté: ‘Wat betreft de vorm, zou je kunnen zeggen dat liederen zoals in het Gruuthusehandschrift de muzikale tegenhanger vormen van de miniatuurkunst. De liederen zijn meestal immers zeer compact en beknopt, maar wel erg verfijnd en gedetailleerd. Dit vormt ook meteen het verschil met de latere renaissancemuziek, die meer uitgesponnen en “horizontaal” is. Voorts zijn de liederen uiteraard geschreven in het Middelnederlands, en zo brengen we ze ook. We hebben ons goed geïnformeerd over de dictie van die oervorm van het Nederlands en uiteindelijk blijkt het vooral veel weg te hebben van het West-Vlaams. Dus qua locatie voor het concert konden we het niet beter treffen (lacht). Inhoudelijk gaat het om een heel bonte verzameling liederen, allen wel wereldlijk van inslag. Zo zitten er ook een paar heel schunnige tussen.’

EXit: Waar moeten we het Gruuthusehandschrift plaatsen tussen andere muziekbundels uit die tijd?

Baeté: ‘Eigenlijk vormt de muziek in het manuscript een grote uitzondering op de andere muziek die we kennen uit de late middeleeuwen. In eerste instantie uit zich dat in de notatiewijze. Zonder al te technisch te worden, werd rond 1400 doorgaans de mensurale notatie gebruikt. Dit is de voorloper van ons huidige muzieksysteem, dat al toeliet om zowel melodisch als ritmisch precies aan te geven hoe de muziek uitgevoerd diende te worden. De liederen in het Gruuthusehandschrift daarentegen zijn nog neergeschreven aan de hand van de “streepjesnotatie”: enkel de toonhoogte is aangegeven doormiddel van een streepje op een notenbalk. Meer informatie, althans in de vorm van een specifieke muzieknotatie, is niet voorhanden.’

EXit: Waarom werd voor die notie geopteerd?

Baeté: ‘Dat is niet helemaal duidelijk. De meest gangbare uitleg is dat de liederen bestemd waren voor een kleine groep mensen, die niet noodzakelijk mensurale notatie konden lezen. De neergeschreven melodie diende dan enkel als geheugensteuntje. Dergelijke summiere notatie was mogelijk omdat het in het Gruuthusehandschrift geen polyfonie betreft, maar wel monodie. Er is dus maar één melodielijn.’

EXit: Betekent dat dan dat er ook maar één zanger of instrumentalist nodig is?

Baeté: ‘Zeker niet. De melodie kon gezongen worden door één of meerdere stemmen, die men bovendien instrumentaal ondersteunde. Die begeleiding is dus echter niet genoteerd. De precieze bezetting trouwens ook niet. Maar in de teksten van de liederen zelf wordt er hier en daar van instrumenten zoals de vedel of het hakkebord gerept, wat het logisch maakt om die ook te gebruiken bij het begeleiden. Op dat vlak hebben we bijgevolg wel enige zekerheid. Wat betreft de harmonisatie moeten we daarentegen enigszins creatief zijn, maar intussen is er genoeg gekend van de muziekpraktijk uit die tijd, zodat we een goede basis hebben om de muziek te interpreteren. Uiteraard proberen we de liederen zo authentiek mogelijk uit te voeren en al bij al ben ik ervan overtuigd dat we behoorlijk dicht bij het origineel zitten.’ (ALEXANDER JOCQUE)

Info: www.concertgebouw.be en http://www.liefdeendevotie.be

Veerle Mans (foto PW)

‘De Werf biedt een antwoord op de vraag naar artistieke creaties’

Kunstencentrum De Werf heeft de voorbije jaren een en ander op z’n bord gekregen. Er waren de onheuse beoordelingen van de bevoegde (?) commissies en begin dit jaar verhuisde (hun) directeur Jan Denolf naar de Provincie. Vandaag herstart De Werf met een bekend gezicht: Veerle Mans, in Brugge bekend van functies bij Brugge Plus en…De Werf.

EXit: Veerle Mans aan het roer van De Werf. Mogen we dat een verrassing noemen?

Veerle Mans: ‘Ja, maar bij De Werf was de verrassing beduidend minder, want ik werd vooraf al enigszins gepolst. Ik heb er in het verleden drie jaar gewerkt als organisator van Jazz Brugge en de  Flemish Jazz Meeting. Het was een aangename job, maar na enig verloop bleef de uitdaging achterwege. Ik wilde iets meer verantwoordelijkheid dragen, vooral na mijn passage bij Brugge Plus waar ik de eindverantwoordelijkheid droeg.’

EXit: U komt bij De Werf op een moeilijk moment.

Mans: ‘Absoluut. Twee negatieve adviezen op rij, dat is geen goed nieuws. Daarom is het nu dé moment om van binnenuit de werking te overdenken en zo nodig te heroriënteren. Ook ons bestuur heeft dat goed begrepen en zet zich in om tegen de volgende de ronde een positief advies voor De Werf te verkrijgen.’

‘Het wordt een uitdagende oefening. De volgende beoordelingsronde vraagt een nieuw beleidsplan in 2015, de nieuwe periode start in 2017. We zijn daar nu al hard mee bezig. Het meest heikele punt is wellicht ons profiel en de beeldvorming. De Werf steunt op twee peilers: theater en jazz, die allebei zeer goed werken, maar we worden door de sector te weinig als een kunstencentrum gezien, als een geheel. Dat is jammer voor ons, maar ik begrijp dit standpunt, en daar zullen wij een antwoord op  formuleren. We nemen nu een jaar de tijd om de beste piste te zoeken. We betrekken er ook heel wat expertise van buiten het huis bij. Maar welke richting we precies uitgaan is dus nog niet vast gelegd.’ (LF)

Het volledige interview met Veerle Mans leest u in EXit-mei

Vanaf morgen is de mei-editie van EXit volop verkrijgbaar. Daarin onder meer aandacht voor:

*Annick Lambrecht ijvert voor een evenwicht tussen een levendig en een leefbaar Brugge

*Veerle Mans: De Werf biedt een antwoord op de vraag naar artistieke creaties in deze stad’

*Brugse ‘filmfotograaf’ Peter De Bruyne in 44 Gallery

*Nieuwe chef-dirigent voor Symfonieorkest Vlaanderen

*Het Gruuthusehandschrift nu ook ‘te horen’

*Da Cantar zingt voor 20ste verjaardag

Op woensdag 8 mei staat MOTEK op de planken van Jeugdhuis Comma. Deze post-rock band uit Aalst verkiest Brugge om hun nieuwe plaat voor het eerst voor een publiek te brengen. Het is meteen de eerste en enige try-out in West-Vlaanderen. De officiële cd-release vindt later plaats. Ook het voorprogramma is niet mis: Northern Sadness, de band van Philippe Lefief en Koen De Brabander, beklimt die avond het podium met een uitgebreide bezetting om materiaal uit hun nieuwe cd te spelen.

Beide concerten zijn een initiatief van RGMC (Rock, gothic and metal club) en dat is een werkgroep van JH Comma, in 2012 in het leven geroepen door Piet Focroul, Jan Van Deun, Manuel Cools, Thijs Decorte en Jochen Theetaert. RGMC merkte op dat er in Brugge weinig rock, gothic en metal optredens plaatsvinden. De laatste jaren leeft er voornamelijk dubstep of R&B bij de jongeren. RGMC wil ook de muziek waar de leden zelf mee opgroeiden opnieuw bekend maken bij de jeugd.

MOTEK op woensdag 8 mei 2013 in JH Comma, Binnenweg 4 

Voorprogramma: Birds en Northern Sadness
Tickets = 8 euro
Met een Brugge Leeft-pas betaal je slechts 5 euro

www.jhcomma.be

Roland Willemyns is Emeritus hoogleraar Nederlandse Taalkunde aan de Vrije Universiteit van Brussel. Hij verdiende zijn sporen en reputatie met colleges en seminaries over historische taalkunde, sociolinguïstiek, Middelnederlands en de Geschiedenis van het Nederlands. Willemyns heeft 250 publicaties in binnen- en buitenland op zijn naam staan.

Daar is zopas de 251ste publicatie bij gekomen. En wat voor één: Oxford University Press bracht Dutch. Biography of a Language net wereldwijd op de markt. Het gaat hier om het eerste en enige in het Engels geschreven boek over de geschiedenis en de huidige ontwikkeling van het Nederlands. Dit boek is uiteraard geen Tiny op de Boerderij, maar toch schrijft Willemyns voor een breed, geïnteresseerd publiek.

Het eerste deel van het boek belicht de historische ontwikkeling van het Nederlands. In het tweede deel komen geografische spreiding en sociale variatie aan bod. Boeiend (en ongetwijfeld voor veel lezers ongekend) is de uitvoerige uiteenzetting over Colonial Dutch. Uiteraard hoort daar het Afrikaans bij, maar ook de stukken over de invloed en het gebruik van het Nederlands in Suriname, De Antillen, Indonesië, de USA en andere landen zijn bijzonder verrassend. Voorts gaat Willemyns uitgebreid in op taalcontact en taalconflict. In het afsluitende hoofdstuk gaat de professor emeritus dieper in op de toekomst van het Nederlands en de eventuele impact van ‘nieuwe’ variëteiten als Poldernederlands en Verkavelingsvlaams.

R. Willemyns, Dutch. Biography of a Language, Oxford University Press, 2013, 312 pp. Te verkrijgen via www.amazon.com en later dit jaar ook in de betere boekhandel. Het boek wordt officieel voorgesteld op 22 mei om 20.00 uur in de Koninklijke Academie, Koningstraat 18, 9000 Gent. Voor inschrijving: secretariat@kantl.be

(TS)