Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Maandelijks archief: januari 2013

Concerttip: De Portables & Fence & Movoco

 

1359617384nportables2012
 
Vrijdag 1 februari 2013, MaZ
 
We schrokken toen het concert van de portables in de MaZ van december laatstleden werd uitgesteld door een breuk. Het bleek uiteindelijk om een lichamelijke breuk te gaan zodat de draagbaarsten der postrockers opnieuw kunnen postrocken dat het geen aard is. Ze brengen die avond nog fijn volk mee: Fence ofte de Hasseltse pophelden van weleer en de nieuwbakken Nieuwpoortse band Movoco. Met permissie: It's Time To Leave This World Behind'. (ADC)
 
Info: www. cactusmusic.be
 

De Brugse cultuurhuizen bevraagd

Lies

Foto PW (www.exit.be)
 
1. Was 2012 een boeiend jaar voor uw organisatie?
 
2. Wat vond u artistiek het absolute hoogtepunt uit de programmering?
 
3. Naar welk evenement in 2013 kijkt u met de meeste
belangstelling uit?
 
4. Een nieuw stadsbestuur nieuwe tijden en zeden. Wat verwacht u concreet
van het nieuwe bestuur?
 
 
Lies Coppens (Het Entrepot): ‘Het mag voor mij nog een beetje meer rock ’n roll’
 
(1) 2012 was een bruisend jaar voor Het Entrepot. We kregen er enkele nieuwe fijne collega’s bij en konden van start gaan met onze videowerking. Factor Club op het Kraanplein opende haar deuren en Het Entrepot kon zich weer volop concentreren op het inhoudelijke: jonge makers en talent kansen geven om hun ding te doen. Voorts ligt de nadruk op de verdieping van de eigen werking. Samenwerking met onze Brugse partners zoals Les Ateliers, theater met De Werf, D-spot met CC Brugge, De Hossel…
 
(2) Het zomerfestival Vama Veche in het Astridpark jaar blijft het absolute hoogtepunt van de werking. Door dit festival hebben we de kans om zichtbaar in het centrum en voor een heel erg breed publiek te tonen wie we zijn en wat we doen. We presenteren een bewust kleinschalig, gratis en gezellig podium aan jonge muzikanten, theatermakers en beeldend kunstenaars.
 
De 6 TANK-avonden in 2012, waarbij Het Entrepot het hele gebouw een avond uit handen geeft aan jonge curatoren, blijft een erg succesvolle formule. Met technische, logistieke en financiële ondersteuning kunnen jonge makers aan de slag. Het Brugse Donkey Kollektief en de Brugse band Maze palmden het gebouw in. De jonge Brugse graficus Strook tekende, samen met schilder Stijn Bastianen, in het kader van The Wall een fantastisch in situ werk op onze muren en ramen.
 
(3) We zijn heel hard bezig met de verdere ontwikkeling en uitbreiding van ons medialab Villa Bota. Door ons Europees project rond nieuwe media hebben we de kans om de huidige radiowerking van Villa Bota uit te breiden met een videoluik. Eerst was er de aankoop van een mobiele studio, maar nu krijgt jong talent ook de kans om te leren filmen, monteren.
 
(4) Een nieuwe wind lijkt me altijd positief en zelfs noodzakelijk voor de ontwikkeling en groei van een stad. Ik verwacht vooral een openheid van geest, en een gemotiveerd bestuur met verfrissende ideeën dat openstaat om te luisteren naar de mensen in het veld. Er is zeker op cultureel gebied hard gewerkt aan het imago van de stad, daar mag in de toekomst zelfs nog wat meer mee worden uitgepakt. Voldoende aandacht en respect voor de locals, jong en oud, als tegengewicht tegen de grote stroom toeristen, lijkt me ook onontbeerlijk. Het mag voor mij nog een beetje meer rock’ n roll!

Brugse cultuurhuizen bevraagd (3)

 

Patrick
Foto PW
 
1. Was 2012 een boeiend jaar voor uw organisatie?
 
2. Wat vond u artistiek het absolute hoogtepunt uit de programmering?
 
3. Naar welk evenement in 2013 kijkt u met de meeste
belangstelling uit?
 
4. Een nieuw stadsbestuur nieuwe tijden en zeden. Wat verwacht u concreet
van het nieuwe bestuur?
 
 
Patrick Keersebilck,  Cactus Muziekcentrum: ‘De landing van de nieuwe Cactus Club’
 
(1) Onder meer het feit dat de Vlaamse Overheid in 2012 moest beslissen over onze erkenning voor de toekomst, de onverwachte commotie omtrent de nieuw te bouwen Cactus Club, het slechte weer in de aanloop tot en tijdens Cactusfestival zorgden ervoor dat 2012 misschien voornamelijk een ‘spannend’ jaar was.
 
(2) A Winged Victory For The Sullen en Bombino in de MaZ, The Kills en John Hiatt op Cactusfestival, Gavin Friday op Klinkers.
 
(3) Cactusfestival 2013: altijd een spannende onderneming!
 
(4) Blijvende ambitie om Brugge als levendige cultuurstad verder op de kaart te zetten én voldoende geloof/overtuiging dat alle professionele culturele partners hiertoe kunnen bijdragen/ hierin een rol te spelen hebben. Nog: onder impuls van het nieuwe bestuur op korte termijn kunnen komen tot een definitieve landing met oog op de geplande nieuwe Cactus Club.
 
 

De Brugse cultuurhuizen (2)

 
Jeroenvanacker
Foto PW
 
1. Was 2012 een boeiend jaar voor uw organisatie?
 
2. Wat vond u artistiek het absolute hoogtepunt uit de programmering?
 
3. Naar welk evenement in 2013 kijkt u met de meeste
belangstelling uit?
 
4. Een nieuw stadsbestuur nieuwe tijden en zeden. Wat verwacht u concreet
van het nieuwe bestuur?
 
 
Jeroen Van Acker,  Concertgebouw: ‘2012 was het beste jaar ooit’
 
(1) Ik denk dat 2012 voor het Concertgebouw het béste jaar ooit is geweest! Het feest rond de 10de verjaardag was hartverwarmend: heel veel publiek en aandacht in de media, ook de uitstekende samenwerking met de andere culturele partners werd hiermee opnieuw belicht. Bovendien bereikte het artistiek programma nooit méér mensen dan in het jaar 2012. Met Iedereen Klassiek en December Dance beleefden we uitsmijters van formaat!
 
(2) Twee geweldige ‘koorproducties’: het Lets Radio Koor in maart – voor hedendaagse muziek is dit gewoonweg het beste koor ter wereld- en Alain Platels C(H)OEURS in juni: ik zag de generale en alle drie de voorstellingen en raakte nauwelijks afgekickt. De verrassing was dan weer het jonge Berlijnse ensemble Kaleidoskop tijdens het SURROUND festival: een spannend en vernieuwend concertformat in combinatie met steengoede musici: dit ensemble komt nog veel terug naar Brugge.
 
(3) Enkele internationale hedendaagse producties prikkelen me het meest: de komst van het New Yorkse ensemble Bang on a Can is een droom die in vervulling gaat. En voor Ryoji Ikeda wil ik een lans breken: een Japanse multimedia-artiest die zich tussen muziek en beeldende kunst begeeft en met SUPERPOSITION opnieuw een onwaarschijnlijk sterke multimediale ervaring heeft bedacht: drie beeldlagen, twee performers en haarfijne elektronica waar je door weggeblazen wordt.
 
(4)Ik ben benieuwd naar de combinatie van bevoegdheden (toerisme en cultuur) bij de nieuwe burgemeester en beperk me ook tot die beleidsdomeinen. De stad Brugge heeft een ongelofelijk rijk cultuurleven, met veel actoren die (inter)nationaal uitblinken en waarvoor men ook speciaal naar deze stad komt. Ik ben ervan overtuigd dat een gelijkwaardige behandeling van oud en nieuw, van erfgoed en podiumkunsten de aantrekkelijkheid van deze stad (of noem het citymarketing) voor jong en oud duurzaam zal versterken. Ik geloof dat er ook nog ruimte is voor een aantal extra accenten, zoals klankkunst (ook buiten de Sound Factory, in de binnenstad) en hedendaagse toegepaste kunsten. Het is ook een gedeelde verantwoordelijkheid van sector en stadsbestuur om voldoende kansen te bieden aan jong creatief talent zodat ze in deze stad blijven of terugkomen.

De Brugse cultuurhuizen kijken terug en vooruit

 
 

Filip_strobbe

Foto PW
 
Met een meer dan gewone belangstelling kijkt cultureel Brugge uit naar 2013. Het Concertgebouw probeert even goed te presteren als 2012 (‘het beste jaar ooit’), De Werf krijgt met Veerle Mans een nieuwe leiding terwijl Cactus hoopt op de definitieve landing van de nieuwe Cactus Club (op het Kanaaleiland). MAfestival staat voor de 50ste editie, noblesse oblige, het Cultuurcentrum moet vele publiekjes bedienen, Het Entrepot zich waar maken als werkplek voor creatief talent. Musea Brugge moet drie belangrijke tentoonstellingen aanbieden, terwijl Brugge Plus het bindmiddel tussen al het voorgaande blijft. We legden hen vier vragen voor. Vandaag komt Brugge Plus aan  bod.
  
Filip Strobbe, Brugge Plus: ‘We zien de toekomst met veel goesting tegemoet’
 
(1) Was 2012 een boeiend jaar voor uw organisatie?
 
Brugge Plus organiseert zeer diverse evenementen en in 2012 was dat niet anders: een tentoonstelling met Kamagurka, een gastronomisch evenement als Kook Eet, de viering van 10 jaar culturele hoofdstad met een spektakel op ‘t Zand, om er maar enkele te noemen. Daarnaast waren er activiteiten die ondertussen klassiekers zijn geworden: Cirque Plus, Uitwijken of QNX. Met al die activiteiten proberen wij van Brugge een levendige en warme stad te maken. Afgaande op de vele positieve reacties is dat gelukt.
 
(2) Wat vond u artistiek het absolute hoogtepunt uit de programmering?
 
 Iedereen klassiek was in elk geval een verrassend hoogtepunt. Samen met het Concertgebouw en radiozender Klara slaagden we erin om op een bijzonder originele wijze met klassieke muziek om te gaan. Klassieke muziek wordt al lang dood verklaard, maar ik was toch zelf ook ontroerd door de kracht die het kan hebben. De achthonderd mensen die samen een cantate van Bach zongen of de fitnesssessie van Steve Boedt, begeleid door een live symfonisch orkest, bezorgden me kippenvel.

 
(3) Naar welk evenement in 2013 kijkt u met de meeste belangstelling uit? 
 
 Gisteren bespraken we voor autoloze zondag een act waarbij de bezoekers de stad kunnen bezoeken vanuit een rijdend warm bad. Dat is slechts één van leuke projecten in het nieuwe jaar. Er staan ook een aantal evenementen in de steigers die alweer eens totaal nieuw zullen zijn voor Brugge Plus. Daarbij kom je in contact met nieuwe mensen of nieuwe werelden en dat blijft boeiend.

 
(4) Een nieuw stadsbestuur nieuwe tijden en zeden. Wat verwacht u concreet

van het nieuwe bestuur?
 
 Brugge Plus heeft in haar projecten nooit routine gekend. Zowel de inhoud als de locatie van de evenementen, de partners waarmee we samenwerken of de doelstellingen die we willen halen, zijn nooit dezelfde. Ook een nieuw bestuur is een uitdaging, maar daar houden we van. We zien de toekomst vol vertrouwen en met veel goesting tegemoet.

 
 

Strook kleurt de ramen van het Concertgebouw

 

Strook1
 Foto Paul Willaert
 
Graphic Art is een goede omschrijving van mijn werk’
 
Onlangs won de jonge Brugse kunstenaar Strook de tweejaarlijkse Urban Crafts Award, een prijs die wordt toegekend aan ‘creatieve stedelijke jongeren’. De jury prees zijn ‘gestileerde lijntekeningen op canvassen en vensters, duidelijk geïnspireerd op het dadaïsme’. De voorbije weken was Strook aan de slag in het Concertgebouw waar hij enkele vensters kunstig onder handen nam. Gaat dat  zien!
 
Stefaan De Croock is geboren in Oedelem (‘het boerderijtje’), liep school in het Sint-Leocollege in Brugge en woont nu in de Rodestraat, waar het vensterraam van het Brugse huisje duidelijk laat zien waarvoor hij staat. Na wat studentikoze omzwervingen studeerde hij grafische vormgeving in Gent  ‘waar een wereld voor mij openging en waar ik veel met tekenen ben bezig geweest’. Na de studies volgde een professionele loopbaan als art director bij een grafisch bedrijf, maar na vijf jaar praktijk besloot hij zelfstandig verder te gaan. Zijn eerste grote werk, een muurtekening van zes bij drie meter, mocht hij uitproberen in het huis van een vriend. Via mondreclame werd het kunstwerk opgemerkt en dat leidde tot een tweede grote opdracht : in het Knokse Cultuurcentrum Scharpoord een wand van zeven bij twee meter vol tekenen, dit in het kader van een tijdelijk kunstenevenement. Na de opdracht in Knokke volgde de luchthaven van Oostende. In de aankomsthal kan men er nog steeds een reusachtige lijntekening van twintig bij twee meter bewonderen.
 
Het volledige interview leest u in EXit-februari.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Nieuwe EXit stevig in het (pastel)groen

1359101591ncover_exit_218
 
De EXit van februari ligt dit weekend op de vertrouwde pleisterplaatsen. Daarin aandacht voor de prestaties van twee Brugse kunstenaars (Strook en Pieter Van Eenoge), een Arno-portret van Serge Feys, veel pop- en toneelnieuws en de jaarlijkse bevraging van de Brugse cultuurhuizen. Het roze van vorige maand werd ingeruild voor pastelgroen. Lees met plezier! (LF)
 
 

Brugs forever

 

1358927206ncovers_blontrock
 
 
 
Dialect is hot, zeker nu minister Joke Schauvlieghe ter elfder ure het Woordenboek van de Vlaamse dialecten heeft gered. De lokale bewakers van het Brugse dialecten-erfgoed vormen samen het trio Nico Blontrock (Radio 2), Hedwig Dacquin (ex-hoofdredacteur Brugsch Handelsblad) en de volprezen stadsgids Jo Berten. Hun jongste exploot is het boekje ‘Brugs vo intellectuwelen’, garant voor een uurtje plezant grasduinen in talloos veel woorden en uitdrukkingen van weleer. Inleidend gaan de auteurs op zoek naar de oorsprong van het Brugs en naar redenen voor de beginselvastheid van het West-Vlaams. Ze concluderen dat ‘het dialect verdwijnt als opvoedingstaal, maar zich handhaaft als groepstaal in informele contacten tussen volwassenen’. Het trio stelt vast dat het Brugs nog nieuwe woorden voortbrengt als ‘luioardsfrieten’, synoniem voor diepvriesfrieten. Overigens houden niet alleen de West-Vlamingen hardnekkig vast aan hun dialecten. Recent wetenschappelijk onderzoek naar vogeltaal leert dat ook vogels ‘een dialect’ hanteren. Verplichte literatuur voor ‘Brugse intellectuwelen’.
 
In dezelfde orde grasduint ‘Brugse Weetjes’ Van Nico Blontrock, 66 weetjes over evenveel vragen, genre ‘hoeveel bruggen telt Brugge?’(43!) of ‘welke Brugse bisschop stond zijn hart af?’(Mgr. Malou). Zelf onthouden: tussen 1893 en 1900 telde Brugge, tussen de Coupure en de Witte Leertouwerstraat, een renbaan voor… paarden. (LF)
 
Brugse Weetjes en Brugs vo intellectuwelen’ verschenen bij uitgeverij Zorro (www.zorrobooks.be)
 

Toneeltips februari

 
9, 15 en 16 februari 2013, 20.00 uur
 
10 februari, 19.00 uur
 
NON-STOP, Het Nieuw Violiertje, Zaal Patria, Ver-Assebroek
 
 Regisseur Bart Cardoen is dit seizoen aan het werk bij het Assebroekse Het Nieuw Violiertje. Hij koos samen met het gezelschap voor NON-STOP van de Franse schrijver Noël Piercy. J’Y Crois pas is de oorspronkelijke titel. Het stuk werd voor het eerst opgevoerd in 2003 en kent succes in verschillende landen. De hoofdrol in deze komedie is voor de ‘nonnen’ van het ‘klooster van de Bekeerlingen.’ Moeder Overste biedt er onderdak aan enkele wanhopige en aan lager wal geraakte meisjes. Alles verloopt rimpelloos tot er enkele onverwachte bezoekers het rustige kloosterleven komen verstoren.
 Info Annemie Vernieuwe, t 050 36 16 39
 
                                     *************************************************************
 
21, 22 en 23 februari 2013, 20.00 uur
 
Nen Belgische Leeuw, Theater aan de Stroom (Werkgroep 66)
  
Het Antwerpse Theater aan de Stroom staat al enkele jaren garant voor kwaliteitsvol repertoiretheater voor een breed publiek. In De Dijk spelen ze Nen Belgische Leeuw naar het stuk American Buffalo van de bekende Amerikaanse auteur, scenarist en regisseur David Mamet. Mamet is scenarist van onder meer The Postman always rings twice en The Untouchables. In Nen Belgische Leeuw koopt een muntenverzamelaar in een onooglijk rommelwinkeltje een waardevol muntstuk voor een spotprijs. Don, de eigenaar van de zaak, ontdekt dat dit "collector's item" heel wat geld waard is en besluit de munt terug te stelen. Op de scene staan drie bekende acteurs: Ron Cornet, Steven De Lelie en Bob Snijers.
Info Joanna Beernaert, t 050 35 85 50 (van 17.30 tot 19.00 uur) of joannabeernaert@telenet.be
 
                                                        ***********************************
 
15, 16, 22 en 23 februari 2013, 20.00 uur, 17 februari 2013, 19.00 uur
 
Knecht van twee meesters, DAT de Scene
 
Het Dudzeelse gezelschap DAT de Scene kiest dit jaar voor Knecht van twee meesters, de Commedia dell’arte klassieker van Carlo Goldoni. Het stuk stond al lang op het verlanglijstje van de kring. Geen baas hebben, valt vandaag niet mee, maar je kan ook van het goede te veel hebben. De knecht Truffaldino moet twee meesters dienen, op hetzelfde moment, op dezelfde plaats. Ze stellen dezelfde vragen, hebben dezelfde wensen, wat onherroepelijk leidt tot de meest hilarische misverstanden. Knecht van twee meesters is een sprankelende komedie over verboden liefdes, vol verkleedpartijen en persoonsverwisselingen. Regisseur is Guy Brewee die ondertussen al bij heel wat Brugse kringen aan het werk was.
Info t 050 59 96 99 – Knecht van twee meesters in Onze Bijenkorf, Damse Steenweg 30, 8380 Dudzele
 
                                                                                        ***************************************

Fris popgeluid van Grant op nieuwe cd Until Dawn

1358607202ngrant
Grant
 
Rutger Moelaert (bas), Dominiek De Groote (zang, gitaar, mondharmonica) en Tony Somers (drums) hielden de groep Grant in 2006 boven het doopvont en kregen recent versterking van Tom Demeyer (piano/keys). Ze trekken zich op aan bands als Crowded House, David Gray, Fink, John Hiatt, Chris Withley, Ryan Adams en dat is duidelijk te horen op hun tweede cd Until Dawn. Een warme soundtrack voor de koude winterdagen!
 
Dominiek De Groote: ‘In vergelijking met onze eerste schijf Real hebben we gemerkt dat op Until Dawn de inbreng van pianist Tom groter is dan we aanvankelijk dachten. Deze nieuwe laag tekent de songs en de melodieën, terwijl de songs vroeger veel ruwer klonken en vooral gebouwd werden rond de zangpartijen en de bas en drum als ruggengraat hadden. De ritmes zijn nu ook veel gevarieerder en de drum- en basdelen zijn veel sterker uitgebouwd. Deze verse cd klinkt gewoon ook anders omdat we in een andere omgeving werkten en deze keer konden rekenen op Lander Deroo voor mixing en mastering van de 11 songs. Het is zijn 'kunst' die het geheel heeft afgemaakt.’
 
EXit: Hoe ontstaat een song bij Grant?
 
De Groote: ‘Als frontman breng ik tijdens repetities ideeën en melodieën aan en we laten dat broeden. We zoeken veel naar de beste ritmemogelijkheden, de gepaste opbouw, bridges…, maar de tekst wordt veelal pas op het einde vastgelegd. De melodielijnen krijgen dus eerder vorm dan de tekst zelf, al zijn er vaak in het begin al enkele sterke zinnen die aan de song vasthaken. We voelen elkaar op dat vlak goed aan: onze neuzen staan in dezelfde muzikale richting.’
 
EXit: Ervaar je als frontman geen gêne om je diepste zieleroerselen aan de boze buitenwereld prijs te geven?
 
De Groote: ‘Eigenlijk maak ik die reflectie niet. Het is nooit een verhaal van mezelf dat centraal staat – al schuilt dit altijd wel achter het hoekje. Vaak schrijf ik over gevoelens waar ieder mens wel eens mee geconfronteerd wordt en probeer ik de song emphatisch op te bouwen: ik leg nuances zodat eender wie het nummer beluistert zijn eigen verhaal eraan geeft. Ik schrijf songs over mensen en over sterke gevoelens: verlies en liefde, conflict met anderen en confrontatie met jezelf…. Iedereen kan er zijn eigen interpretatie aan geven.’
 
EXit: De droomfabriek staat voor de deur: ga jullie gang!
 
De Groote: ‘Droomlocatie? Wat Brugge betreft: een voorprogramma op de Burg. Ik zou met plezier, zoals Tracy Chapman destijds in Live Aid, enkele songs willen spelen voor 'groot verzameld Brugge’. Soms vind ik dat er hier geen 'duwtjes' in die zin gegeven worden… Droomproducer en droomsong? We zijn op heden vooral tevreden over het huidige werk en de huidige songs die op onze nieuwe cd staan en hopen dat dit goed ontvangen wordt. Op zich is dit al een mooie droom! Het mooie aan Grantis eigenlijk dat we na al die tijd nog steeds allemaal in ons hart bezig zijn met dit project en er nu echt staan met ons vieren. Allesbehalve evident als je werkt met eigen songs en meer repeteert, zoekt, oefent dan op de bühne staat.’
 
EXit: Voor welk nummer hebben jullie een vingerkootje veil?
 
De Groote: ‘Geen twijfel mogelijk: Sweet Carolina van Ryan Adams. Onmiddellijk en zonder verdoving!’
 
EXit: Hoe hard menen jullie het met Grant?
 
De Groote: ‘Als je doet wat wij doen, moet je zeker een dromer zijn en zonder enige ambitie zou je dit niet kunnen opbrengen. Elke band hoopt op erkenning van zijn songs, niet? We weten enkel dat we dit volledig op onszelf niet tot een groter geheel kunnen brengen. We mikken nu volop op 2013. Wie geïnteresseerd is, kan ons project en onze activiteiten opvolgen via myspace en binnenkort ook via facebook. Doen!, zou ik zeggen’ (ADC)