Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Maandelijks archief: maart 2014

Erfgoeddag 2014 fantaseert over een wereld zonder grenzen

 51 grootte 1000

Op zaterdag 26 en zondag 27 april toont de Brugse Erfgoeddag je een wereld zonder grenzen. Onder het jaarthema GRENZELOOS staan maar liefst 60 activiteiten op het programma. Het centraal infopunt is dit jaar in het Provinciaal Hof op de Markt. Nieuw is dat er naast de centrale infobalie ook heel wat expo’s, demonstraties of lezingen in het centraal infopunt plaatsvinden. Erfgoeddag, grenzeloos en voor elk wat wils: tentoonstellingen, wandelingen, concerten, multimediapresentaties, rondleidingen en demonstraties.

Culturele grenzen

Het thema ‘grenzeloos’ kan letterlijk en figuurlijk worden ingevuld. Je kan wel grenzen aanduiden tussen de verschillende steden, provincies, landen,  maar wat met de grenzen in onze cultuur of mentaliteit? Brugge huisvest nationaliteiten van over de hele wereld en Erfgoeddag 2014 wil het erfgoed van deze groepen ook in het daglicht brengen. Ontdek bijvoorbeeld de Nepalese, Turkse of Afrikaanse keuken en hun tradities. Minder culinair aangelegd? Bezoek dan zeker de tentoonstelling Brugse migratie in beeld die je laat kennismaken met Bruggelingen van een andere cultuur met hun erfgoed. Ook de tentoonstelling rond Afrikaanse maskers of ‘Brugse’ woonwagenbewoners belooft heel wat bijzondere verhalen te bieden.

Artistieke grenzen

De faam van vele Brugse kunstenaars oversteeg de nationale grenzen. Van heinde en verre kwamen en komen nog steeds bezoekers naar Brugge om onze schitterende collectie Vlaamse primitieven te bezoeken. Het Sint-Janshospitaal organiseert voor de gelegenheid een rondleiding met hun befaamde gastenboeken als uitgangspunt, zo kom je te weten te komen welke belangrijke personen de bekende werken van Hans Memling kwamen bezoeken. De Brugse schilder Joseph Benoît Suvée won de befaamde Prix de Rome en wordt als één van DE Brugse neoclassicisten van de 18e eeuw gezien.  Een rondleiding in het Groeningemuseum focust op zijn werk en eindigt in de Sint-Walburgakerk waar ‘De Verrijzenis van Christus’ van zijn hand hangt. Ook de Brugse beiaard geniet internationale faam, een groep Russische beiaardstudenten opent de Erfgoeddag muzikaal op zaterdag en op zondag gaat de beiaard op wereldtournée samen met het solidariteitskoor Vamos.

Religieuze grenzen

Religie is ook een gegeven zonder grenzen. Er bevinden zich bijvoorbeeld maar liefst 310 Mariabeeldjes in het Brugse straatbeeld die je samen met een gids bezoekt om hun verhaal te ontdekken. Ook de kruistochten naar Jeruzalem zijn een goed voorbeeld van grenzeloze religie. Gidsen van S-Wan nemen je mee op een tocht langs ‘verre heilige plaatsen’ in Brugge en de West-Vlaamse Gidsenkring neemt je mee op een wandeling in de voetsporen van pelgrim Adornes op basis van zijn reisgids naar het Heilige Land. De monniken van de Sint-Andriesabdij in Zevenkerken ontvangen je maar al te graag om te vertellen over hun grenzeloos bestaan. Enkele confrators van de Edele Confrerie van het Heilig Bloed gidsen je door de Basiliek van het Heilig Bloed, de vernieuwde schatkamer en vertellen je meer over de aankomst van de relikwie in Brugge. Ook het Bijbelhuis is opnieuw partner en focust op het boek Ruth, een grensverleggende vrouw. Nog in de Sint-Walburgakerk wordt een expo opgezet over het werk van Brugse missionarissen. Een hedendaagse toets krijg je tenslotte van Karel Dendooven, Dirk Heyns, Ewald en Karl Vancoppenolle. Zij gaan in gesprek over hun pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Hun gesprek sluit aan bij de dubbeltentoonstelling ‘Al die willen ter bedevaart gaan’ in Sint-Kruis (De Zorge) en Ver-Assebroek (kerk Onze-Lieve- Vrouw-Onbevlekte-Ontvangenis).

 

Digitale grenzen

De digitalisering heeft al langer zijn intrede gedaan in de erfgoedwereld. De websites KaartenHuisbrugge.be of het nieuwe platform Magisbrugge.be laten je kennismaken met oude kaarten van Brugge en bieden je een schat aan informatie over de geschiedenis van heel wat Brugse huizen. Op zoek naar je voorouders die de wijde wereld introkken? Familiekunde regio Brugge toont je hoe je aan de hand van naslagwerken en heel wat digitale kanalen sporen van geëmigreerde familieleden kan terugvinden. Er is ook een multimediapresentatie De Grenzen van Sint-Pieters in Beeld die aan de hand van exclusieve oude beelden de Dijk, het kanaal en de oude steenweg laat zien. Liever een reis terug in de tijd waar digitalisering nog niet bestond? Verdiep je dan in de oude kranten die de snelle bloei weergeven van de duivensport aan het begin van de twintigste eeuw of ga luisteren naar het gesprek met de man die vijf miljoen duiven liet vliegen.

Praktische informatie

Erfgoeddag 2014 vindt plaats op zaterdag 26 april (14.00 – 17.00) en zondag 27 april 2014 (10.00 – 18.00

‘Kunst is altijd spiritueel’

EDM_5001 (Ann van.)

Foto Ellen De Meulemeester

 

Op de site van Oud Sint-Jan etaleert de Antwerpse kunstenares Ann Vanbeirendonck (°1961) haar werken in de nieuwe galerij Art Gallery. ‘Ik heb een drive om met kunst bezig te zijn. Ik wil creëren en mijn werk delen met mensen.’

 

Ann Vanbeirendonck studeerde kunsthumaniora aan het Sint-Lucasinstituut (Brussel) en fotografie aan het VTI-Technicum (Antwerpen). Eind de jaren ’80 richtte ze haar eigen publiciteitsbureau Advertising op, maar na 12 jaar stressen deed ze de deur achter zich dicht en trok als levenskunstenaar op spirituele zoektocht. In India kwam ze in contact met leermeesters die haar innerlijke inzichten hebben verschaft en die haar op weg hebben gezet naar verinnerlijking. De kosmologie vormt de inspiratiebron voor haar schilderijen. ‘Met een soort van zesde zintuig breng ik de diepere dimensie achter de waarneembare wereld in beeld. Ik probeer de kijker innerlijk te beroeren en hem of haar op zielsniveau een boodschap aan te reiken’, vertelt Ann.

Een aantal van haar schilderijen stelt ze nu tentoon in Art Gallery, een nieuwe kunststudio naast de B-In. ‘Ik heb lang gezocht naar een geschikte locatie’, zegt ze. ‘Gent, Antwerpen, Knokke stonden op het lijstje, maar het is toch Brugge geworden. Deze stad heeft een historische context en kan een aantal culturele en toeristische troeven op tafel leggen.’ Of ze met haar schilderijen ook op de internationale markt mikt? ‘Ik maak geen onderscheid, zowel toeristen als Bruggelingen zijn welkom. Mijn kunst deel ik niet op in doelgroepen. Soms kopen niet-actieve spirituele mensen heel spirituele werken aan. Ik kan dat niet aan elkaar linken, maar dat hoeft ook niet. Je moet kunst zijn eigen leven laten leiden.’

‘Mijn werken behoren ook niet tot een bepaald genre. Ik wil gewoon uitdrukken wat mijn gaven betekenen. Graag zou ik meer openheid en begrip willen creëren voor spirituele kunst. Trouwens, voor mij is alle kunst spiritueel, als de ziel van de kunstenaar er maar in zit. Echte kunst moet verhogend werken en gaat altijd over emoties. Stoppen zal ik nooit doen, want schilderen is daarvoor een te grote passie voor me.’

(ADC)

Info: http://www.annvanbeirendonck.be

Exit sprak met Burgemeester Renaat Landuyt

foto RL

Foto Paul Willaert

Ik wil waken over de kwaliteit en de spreiding van de cultuur’

Het vertrouwde rustieke ‘kabinet van de burgemeester’ is vandaag een versoberde, geheel witgeschilderde ruimte  met het geërfde bureau en enkele stoelen. Net voldoende voor een gesprek over 15 maanden ‘Burgemeester en Schepen van Cultuur’.

Burgemeester, u bent reeds meer dan 15 maanden Schepen van Cultuur. Bevalt het een beetje?

‘Zeker, cultuur is een plezier in Brugge. Bovendien is Brugge de enige centrumgemeente die zo zwaar inzet op cultuur  en die sterke ‘poten’ heeft. Er is de museumlijn, sterk op zich, het Cultuurcentrum, Brugge Plus , externe spelers zoals de Werf, Cactus en Het Entrepot dat je ook dichter bij cultuur mag onderbrengen. Conclusie, we zijn hier rijk bedeeld.’

‘Maar, cultuur is hier administratief zeer vreemd uitgebouwd. In andere steden heb je een ‘directeur cultuur’, hier heb je wel een ‘beleidscoördinator’ (LF. Steven Slos), maar is er een grote onafhankelijkheid gegroeid zoals bijvoorbeeld bij de Musea. Het hele veld een beetje herordenen zou zeker geen kwaad kunnen. Er is hier enorm veel aanwezig, maar het loopt allemaal naast elkaar. Vandaar onze beleidsambitie om te gaan stroomlijnen. Wij beschikken immers niet over een overkoepelende cultuuradministratie. De Dienst Cultuur? Ja, maar zij tekent voor feesten, subsidies en uitleenmateriaal, het Cultuurcentrum is een semi-zelfstandig orgaan, Brugge Plus doet vooral uitvoerende taken en de Musea hebben een eigen administratie. Conclusie: op termijn moet deze situatie uitmonden in één gestroomlijnde organisatie.’

Waaruit bestaat uw ambitie als Schepen van Cultuur?

‘Mijn ambitie was tweeërlei: de communicatie stroomlijnen en hedendaagse kunst in deze stad stimuleren. Er zijn hier veel goede producten aanwezig, maar ze moeten beter verkocht worden. Elk werkt hier vanuit zijn eigen niche en met eigen contacten. Ik breng mensen samen zoals nu met de voorbereiding van de Triënnale 2015. Ik doe de spelers samenwerken, mijn rol is die van de coördinator.  Ik bepaal geen inhouden, maar ik wil wel waken over de kwaliteit en de spreiding van de cultuur. En spreiding betekent hier ook zo toegankelijk mogelijk, en zo goed mogelijk gecommuniceerd.’

 

HET VOLLEDIGE INTERVIEW LEEST U IN EXIT APRIL

WIJZIGING: ELINA DUNI IN DUO OP 30 MAART

 

Elina Duni Press Picture DZ © Blerta Kambo

 

Vanuit Vrijstaat O. komt de mare dat het concert van de Albanese Elina Duni komende zondag in iets andere omstandigheden zal verlopen. I.p.v. het oorspronkelijk geprogrammeerde kwartet treedt de Albanese zangeres omwille van hospitalisatie van één van de groepsleden in duo op met de Zwitserse pianist Colin Vallon. Qua repertoire zijn er geen aanpassingen: op de setlist voornamelijk composities uit het op ECM uitgebrachte album Matanë Malit (‘Achter de berg’). Concreet betekent dit traditionele Albanese volksliederen in een ingetogen en krachtige jazz setting. (PJG)

 

Zondag 30 maart om 17.00 uur in Vrijstaat O. – www.vrijstaat-o.be

 

 

Swedish azz brengt wicked jazz in Parazzar

MATS GUSTAFSSON SWEDISH AZZ BARUTANA 05.09.2011. FOTO Stanislav Milojkovic

Saxofonist Mats Gustafsson is een van die zeldzame muzikanten uit de vrije improvisatie en free jazz die zich ook in rockmilieus een stevige reputatie heeft verworven: zo is hij o.a. te horen op cd’s van Sonic Youth en werkte hij samen met Jim O’Rourke. Wat hij uit bariton- en tenorsax blaast, is dan ook ronduit imponerend, zoals hij op 30 maart met Swedish azz in Parazzar zal demonstreren.

Swedish azz, het project dat hij in 2009 samen met  tubaspeler Per-Åke Holmlander boven de doopvont van de improvisatie hield, is een gezelschap van vijf Europese improvisatoren die een intense passie en immens respect voor Zweedse jazzklassiekers uit de jaren vijftig en zestig delen. Die Zweedse jazz had als belangrijkste inspiratiebron Amerikaanse West Coast jazz, die men inkleurde met elementen uit de eigen Zweedse folktraditie.

Swedish azz transponeert die lyrische jazz naar een hedendaagse context, maar één blik op de verdere bezetting van de groep – Kjell Nordeson (vibrafoon), dieb13 (turntables and electronics) en drummer Erik Carlsson – maakt alras duidelijk dat hun uitvoeringen van die Zweedse klassiekers onderhevig zijn aan vormexperimenten, wat gepaard gaat met stevige grooves, tempowisselingen, scheurende sax en vreemde tuba- en elektronicageluiden, dit alles gebracht bovendien met ongeziene energie. (PJG)

Zondag 30 maart om 20.00 uur – info & tickets: www.parazar.beA4

 

 

Het Entrepot filmt de stad: Are We Here?

 

foto Entrepot

Het Entrepot en schepen Franky Demon op het Kraanplein

Het Entrepot maakt er een van zijn waarmerken van: de wereld verkennen met beeld en film. Een jonge en nieuwe lichting kunstenaars probeert middels audiovisuele installaties, audio en video-tours, performances, urban interventions en workshops hun kijk op de wereld van alledag te demonstreren. Samen met  de radio-mensen van Villa Bota en van het Villa Crossmedialab zullen ze twee dagen lang het Kraanplein, fuifzaal Factor en diverse locaties in de binnenstad  in beelden hullen. U hoort en ziet hen een weekend lang.

Het zwaartepunt ligt op het Kraanplein. Beelden worden geprojecteerd op de gevel van het plein, de mobiele radiostudio zorgt voor de sfeer, een Duits collectief projecteert boodschappen op de muren van de stad. De fuifzaal Factor op het Kraanplein zet de deuren open voor expo’s van uiteenlopend gehalte (videoclips, videoboodschappen, installaties e.d.m.) Er is ook een keuze aan audio & videotours: kunstenaars zetten videowerk in winkeletalages, een andere groep maakt een ‘evocatieve soundtrack voor de stad’.  Are We Here? Wordt afgerond met een reeks workshops, performances en, verplicht nummer, een party in Factor Club. Gaat dat zien en, btw, allemaal gratis. (LF)

Are we here? Op 29 en 30 maart op en rond het Kraanplein. Programma op http://www.hetentrepot.be

 

Poëzienacht Brugge: Wij gaan nu dansen!

 Zaterdag 29 maart trekt het dichterlijke voetvolk ‘massaal’ naar het Concertgebouw voor een avond(en nacht)vullend programma poëzie, muziek en acts. De edities van 2010 en 2012 lokten telkens meer dan 1000 bezoekers die zorgden voor een geweldige sfeer. Een keur van dichters uit Nederland en Vlaanderen lezen er voor uit recent en ouder werk. Onder hen: twee Bruggelingen, Delphine Lecompte en Peter Verhelst, allebei reciterend uit hun nieuwe dichtbundel. (Info op http://www.poëzienachtbrugge.be). 

Delphine Lecompte: nieuwe dichtbundel, mildere toon

Delphine_Lecompte(c)koenbroos

foto Koen Broos

 

Publiceren doet ze sinds 2004, bekendheid en waardering volgde al snel. Vandaag  staat ze op velerlei podia, waaronder de ‘Poëzienacht Brugge’, met haar vijfde bundel. De titel, De Baldadige Walvis, koos ze eigenwijs en tegen de voorkeur van de uitgever in, maar zo kennen we haar het best: resoluut op zoek naar een eigen stem, trouw aan zichzelf. Poëziekenner Guido Lauwaert rekent haar poëzie ‘tot de origineelste van de 21ste eeuw in de Nederlanden’, een citaat dat straks zijn weg vindt in het bos van de onlinerecensies.

De Baldadige Walvis oogt als een mooie titel, weliswaar met een Suske en Wiske-gehalte, maar speelt alleen een rol in de coverillustratie van de laatmiddeleeuwse etser Hieronymus Cock (wiens werk vorig jaar te zien was in het Leuvense Museum M).

Deze vijfde  bundel, met 160 pagina’s een lijvige opvolger van ‘Schachten en Amuletten’, omvat vijf hoofdstukken die de gedichten ordent van heel naar minder recent, maar nog niet eerder gepubliceerd in boekvorm. Bij lezing blijkt dat Lecomptes leven in rustiger vaarwater is terecht gekomen. Zegt ze zelf: ‘Ik ben op zoek naar een nieuwe vorm die meer rust en sereniteit uitstraalt. De uithalen naar bepaalde personen (LF. de ouders kregen er geregeld van langs) zijn eruit, de kunsten en trucs eveneens. Het moest, wilde ik trouw blijven aan mezelf, want op de duur kreeg ik verzoeknummers voor bepaalde gedichten.’

‘Ik wil op de eerste plaats een betere dichter worden. De ijdelheid uit de beginjaren is weggeëbd. Bovendien heb ik met de publicatie van deze vijfde bundel toch al een en ander bewezen. Ik schrijf nu met meer zelfvertrouwen en meestal vanuit de ik-persoon. De aanleiding of de aanhef is soms heel banaal of realistisch, maar dan gebeurt er plots van alles: dieren spreken, of er ontstaan rauwe ontmoetingen met gewonde personen. ‘

Deze lijvige bundel groepeert gedichten over de kindertijd, geloof en bijgeloof, fabels, spoken en schimmen uit het verleden. De meeste gedichten zijn heel breedvoerig, de woordspelingen overdadig aanwezig. Lecompte voelt zich duidelijk goed in haar vel en straalt zekerheid uit over haar stem en stijl. Ga haar vooral live zien als de kans zich aanbiedt, want haar podiumgehalte is van de bizarre soort. (LF)

De Baldadige Walvis, Delphine Lecompte, uitg. De Bezige Bij, 16,95 euro.

EXit-april dit weekend in de rekken

331930_cover_232

Easy Five speelt jazz voor het goede doel

 

EZ5

Inner Wheel Club Brugge ’t Vrije organiseert elk jaar verschillende acties om fondsen te verwerven voor sociale projecten die voldoen aan de doelstellingen van deze vereniging. Het concert op 29 maart wordt een stijlbreuk, aldus huidig voorzitter Hilde Claeys-De Brabander: dit jaar geen klassiek concert in Brugge, maar een gezellig praatcafé op zaterdagavond, opgeluisterd met live muziek van het jazzcombo Easy five.

Easy Five Jazz Quartet werd 11 jaar geleden opgericht door klarinettist Philip Sierens en telt in de rangen verder Walter Deweppe (Rhodespiano, bas), Alexander Deweppe (drums) en Jan Baert (gitaar). Het combo omschrijft zichzelf als sfeerbrenger, als live muzikaal canvas bij diverse gelegenheden. Het repertoire van toegankelijke, vlot in het gehoor liggende jazz in een verzorgde en degelijke uitvoering, bevat een ruim aanbod standards van o.m. Gershwin, Reinhardt, Ellington, Parker, Gillespie, Davis, Brubeck, Jobim, Henderson… Voornamelijk swing, maar ook behoorlijk wat Bossa Nova en Latin jazz, in mooi uitgewerkte arrangementen en frisse uitvoeringen die voldoende ruimte laten voor improvisatie.

Inner Wheel Brugge ’t Vrije, één van 76 clubs van IW België-Luxemburg (samen meer dan 2.000 leden) ondersteunt dit jaar de opstartperiode van Demiclowns, een unieke, innovatieve onderneming rond therapeutische zorg voor personen met dementie. Verder gaat de aandacht ook naar het project VZW ’t Huizeke uit Assebroek, een lokaal huisvestingsproject dat een bijdrage wil leveren tot de uitbouw van een rechtvaardige huurmarkt. En men biedt ook een helpende hand aan de vrijwilligers van Hannibal, die vakanties organiseren voor kinderen, tieners en jongeren met en zonder beperking.

De steun van alle deelnemers aan het jazz-praatcafé – ticket concert: 18 euro -maakt de financiële zorg van bovenstaande organisaties een stuk lichter. Bovendien verwennen de 33 dames van Inner Wheel Brugge ‘t Vrije de genodigden graag met heerlijke zelfgemaakte tapas die de ganse avond door gratis worden aangeboden. (PJG)

Zaterdag 29 maart vanaf 19u30 – foyer Cultuurfabriek Sijsele

Bijkomende info: Isabellewillems@telenet.bewww.easyfive.be

Hanne Phlypo, de passie van het filmmaken

Hanne P.

Hanne Phlypo (foto PW)

De smaak voor de camera kreeg ze te pakken tijdens het cultuurjaar Brugge 2002 waarin Brugse jongeren met professionals aan de slag gingen en een kortfilm produceerden. Vandaag is de Brugse Hanne Phlypo (29) een gewaardeerde filmmaker die zich toelegt op documentaires en auteursfilms. Haar jongste werkstuk, The Art of Becoming, over de migratieproblematiek, is door Lessen in het Donker, gekozen als projectfilm voor Brugse en Vlaamse scholen. Op 21 maart, Dag tegen het Racisme, is hij een dag lang te zien en te bespreken in cinema Liberty.

Het cultuurjaar Brugge 2002 bood ook aan jongeren heel wat kansen om zich te laten gelden, onder meer op filmgebied. Zo mocht studente Hanne Phlypo, samen met broer (Dries Phlypo, vandaag productiehuis A Private View) en enkele vrienden, een jaar lang werken aan een professionele kortfilm die onder de titel El Fish d’Or tijdens het Jeugdfilmfestival werd getoond. Een jaar lang mochten ze deelnemen aan workshops met filmmakers en professionele technici. ‘Een fantastisch project, hoewel: het proces was belangrijker dan het resultaat’ herinnert ze zich nu nog, en vooral: ‘het bezorgde mij en anderen een absolute liefde voor het filmvak’. Na haar studies aan het Brugse K.A. volgde niet de obligate universitaire opleiding, maar koos ze resoluut voor de Brusselse, Franstalige filmschool Insas, bekend omwille van het vele filmtalent dat er afstudeert. De opleiding duurde vier jaar, haar ambitie richtte zich meteen op het maken van documentaires.

(Het volledige interview leest u in EXit -maart)

foto Tine

Tine Van Dycke

The Art of becoming als ‘les in het donker’

Tine Van Dycke, coördinator van Lessen in het donker dat de film nu aanbiedt aan Brugse en Vlaamse scholen in het kader van een pedagogisch project, beseft dat er een gevaar om de hoek loert. Wat bij de ene scholier empathie oproept kan bij een andere een bevestigd vooroordeel zijn.

Van Dycke: ‘Klopt, maar de jongeren die deze film bekijken, krijgen sowieso al een genuanceerd beeld van het leven van een vluchteling. Daarom toont de film verschillende portretten met verschillende beweegredenen. De drie verhalen van de drie vluchtelingen lopen ook telkens verschillend af, van de verblijfsvergunning tot de gedwongen terugkeer. Het leven dat de hoofdfiguren hier leiden, versus lijden, is voor onze jongeren zeer herkenbaar: de iPhone, de pc, werk zoeken, het bezoek aan een dancing, is ook hun leven.’

‘Bovendien hebben wij een ‘Flightcase voor leerkrachten’, een handig boekje, uitgewerkt met daarin een tiental tips om rond de film te werken. Verder nodigen wij zowel Hanne als journaliste Catherine Vuylsteke naar de klas om in discussie te gaan met de studenten. De film is intussen al aan een duizendtal leerkrachten getoond en de boekingen lopen vlotjes binnen. (LF)

Voor alle info over the Art of Becoming, mail naar Manon@lesseninhetdonker.be of tel naar 050-34 91 93.

www.lesseninhetdonker.be

Vertoning voor Brugse scholen op 21 maart in Cinema Liberty/ Ticketprijs: € 1 per leerling

%d bloggers liken dit: