Exit Magazine

Foto EDM

Zo werd hij in de vorige EXit aangekondigd: ‘Onze nationale trots Arno brengt op zaterdag 2 december een bloemlezing uit het materiaal van zijn twee oerbands Tjens Couter en T.C. Matic. Topentertainment door een monument dat zelfs nu hij bijna 70 is de meeste jonkies nog steeds huilend naar huis speelt’. Veel uit ‘s mans leven is al geboekstaafd, maar uit Arno’s relatief onbekende beginjaren willen we u een oerverhaal niet onthouden.

 De vorige Brugse schepen van Cultuur, Yves Roose, heeft een boontje voor Arno, het is bekend. Via zijn boezemvriend en uitstekend muzikant Paul ‘Couter’ Decoutere, kwam hij in de zeventiger jaren in contact met een toen nog vrij onbekende, nuchtere, bescheiden en merkwaardige jongeman: Arno Hintjens. Samen met Decoutere, wiens moeder in Zeebrugge een café uitbaatte, en die andere huisvriend (huisfotograaf Danny Willems) verkenden ze samen het Oostendse uitgaansleven. Aan de toog en tussen pot en pint ontstond in 1972 de band Tjens Couter, een samentrekking van de namen van de oprichters Arno Hintjens en Paul Decoutere. De leden, waaronder ook Oostendenaar Serge Feys, hadden voordien al samengespeeld in de bluesgroep Freckleface, waarmee ze één elpee opnamen. In 1975 bracht Tjens Couter de debuutplaat ‘Who cares’ uit, die weinig aandacht kreeg. Toch werden ze daarmee de eerste Belgische groep die in Avro’s Toppop mocht optreden. In 1980 veranderde de groepsnaam in T.C.Matic en verliet Paul Couter de groep.

De enige met een rijbewijs

Yves Roose maakte de ontstaansgeschiedenis mee vanop de eerste rij. Hij was de enige uit dat bonte gezelschap die zowel een rijbewijs als een autootje had, een kleine Renault (R4) waarmee ze volgeladen Vlaanderen doorkruisten van zaal naar cultuurcentrum. Tijdens een festivalletje in Oostende suggereert Yves aan Arno om eens in het Frans te zingen, een wijze raad die Arno pas later succesvol zal involgen. In die periode komt Arno geregeld ten huize Roose in Blankenberge, wat moeder Roose doet opmerken dat ‘diene Arno nogal een rare vogel’ was. Arno en Paul Couter verrassen Roose later met een onaangekondigd gastoptreden tijdens Rooses huwelijksfeest. De tussenteksten van Arno deden overigens meer dan één wenkbrauw fronsen…

Later zoekt Arno nog een tijdje onderdak in Rooses appartementje in Gent. Yves herinnert zich nog Arno’s pa  ssie voor ‘a walk in the sun’, zijn hardnekkige gewoonte om altijd aan de zonnezijde van de straat te stappen.

Nadien zullen de contacten met Arno een beetje oplossen in de tijd, maar muzikaal blijft hij Arno volgen. Yves’ partner, Adinda Goddyn, werkte een aantal jaren geleden nog mee aan een artistiek project van Pieter Boudens waarbij kalligrafen aan de slag gingen met teksten van Arno.

Kortom: wees erbij op zaterdag 2 december in de MaZ… (LF/ADC)

_____

http://www.cactusmusic.be

Het Brugse dichterscollectief Het Venijnig Gebroed viert zijn twintigjarig bestaan op 1 december 2017 met een groot feest in KAAP (Werfstraat 108). Verwacht performances van de leden Frederik Lucien De Laere, albrecht b doemlicht, Denis Vercruysse en Jan Wijffels, maar ook optredens van metaband F0rtran, dichters Inge Braeckman en Joshua Kint en geluidskunstenaar teleferick. Speciaal voor EXit blikt Het Venijnig Gebroed terug op twee decennia woordkunst.21 maart

1997, Inkt Stinkt!

Dit evenement luidt de lente van het venijnig gebroed in. Op de affiche staat de veelzeggende beschrijving Proefnemingen voor voordracht. Frederik Lucien De Laere, albrecht b doemlicht en Denis Vercruysse timmeren aan hun gezamenlijke podium en testen hun eerste wankele woorden uit voor een publiek. De kleine theaterzaal van De Kelk bevalt zo dat er op de drankbonnetjes een mysterieus credo verschijnt: ‘op de dood van het reeuwse leven’. Meteen tonen ze ook hun voorliefde voor het multimediale Gesammtkunstwerk: er is beeldende kunst, een uitstekende muzikale entr’acte met het lofi getunede Osmose, en het theatergezelschap Ontroerend Goed brengt er één van hun prille stukken. De avond is goed voor zo’n vijf uur, waar ongeveer 120 man op afkomt en er één iemand uit het publiek huilend en mentaal gebroken de zaal uitstormt. Een waar succes.

7 november 1997, Het Gehuig
Meteen een tour de force in het prille bestaan van het collectief: een literair cross-over festival op twee locaties. Het Venijnig Gebroed slaat de handen in elkaar met Studio Muscle, een groep lo-fiers en postrockers waarmee samenwerkingsverbanden worden gesmeed voor de toekomst. Ook Q-tag, een groep jonge filmmakers verbonden aan cinema Lumière, springt mee aan boord. Toevallig is Suzanne Hines, een van de laatste telgen van de Beat-generation, in Brugge en neemt (met begeleidende band) deel aan het festival. Presentatoren Chantal Pattyn en Nic Balthazar zijn de hosts van dienst, Rudy Trouvé, Elko Blijweert en cultschrijver J.M.H. Berckmans sluiten de avond af in memorabele chaos. Het evenement wordt beschouwd als voorloper van De Nachten en Crossing Border.

25 januari 2001, On the origin of species: dichters van aap tot god
Het Venijnig Gebroed palmt boekhandel De Reyghere in op Gedichtendag 2001. Via een beurtrolsysteem beelden de dichters het proces uit van schrijven tot performen: een dichter tikt teksten uit, een tweede doet research in aanwezige naslagwerken, een derde performt voor een beperkt publiek (maximaal 3 man + dichter in een paskamertje) en een vierde gooit een bundel uit met een hengel vanop het eerste verdiep (een gratis poëziebundel voor wie die kan bemachtigen). Tot slot wordt de eerste bundel van Het Venijnig Gebroed per Amerikaans opbod verkocht. Van de bundel bestaat slechts één exemplaar. De hoogste bieder is Joris Barbier van … boekhandel De Reyghere.

16 tot 25 augustus 2002, GAT: Gezamenlijk Artistieke Tekst  

Brugge beleeft hoogdagen als Culturele Hoofdstad van Europa en Het Venijnig Gebroed gaat navelstaarderig aan de slag met de lokale legende van Annaatje van ’t Pitje. Ze nodigen kunstenaars uit de meest verschillende disciplines uit, gaande van beeldende kunst over kookkunst tot krijgskunst, om een werk rond deze legende te creëren. Het resultaat is een fietstocht langs zes locaties –stigmata – in de binnenstad, geleid door de lichtjes geschifte, maar vriendelijke wegkapiteins Peter Monsaert en Frank Paemeleire. Tussen de deelnemers staan kunstenaars zoals Nick Ervinck en Ria Verhaege, en letterbijters zoals Peter Holvoet Hanssen en Hanneke Paauwe.

30 augustus 2003, optreden Lowlands festival

Het Venijnig Gebroed rijdt de artiesteningang binnen, kondigt zich aan en krijgt de vraag of ze kippen verkopen. De eerste en tot nu toe enige keer dat ze op een groot muziekfestival staan en optreden voor een publiek van 500 man, net voor Jan Wolkers. Ze brengen teksten op de kortfilm Caverna van de hand van Steven Sanders en op live muziek van Dijf Sanders. Het NOS-journaal toont een fragment van hun optreden. Zij herinneren zich vooral de gratis liters Red Bull.

25 april 2009, Insgelijks, eerste langspeelfilm van Het Venijnig Gebroed
In opdracht van cinema OFFoff in Gent werkt Het Venijnig Gebroed aan een eerste filmproductie, getiteld Insgelijks, een donkere poëtische prent over het kantelpunt tussen leven en dood. Ze zetten alles zelf in scène en filmen alles zelf, inclusief uitgeknipte papieren kraaien en een baardenman. Klap op de vuurpijl is de vertoning op de Poëzienacht in Concertgebouw Brugge op 27 maart 2010 met livemuziek van de portables.

27 januari 2011, Het komt door de sterren

De Volkssterrenwacht van Beisbroek zit afgeladen vol met mensen die in ligzetels naar een projectie van het heelal staren. Klankmeester Köhn kneedt de geesten met diens magistrale plaat ‘We need more space in the cosmos’ en Het Venijnig Gebroed leest tollende teksten over tweelingsterren en andere ruimteverschijnselen.

 6 juli tot 1 september 2013, installatie Let Go

Het Venijnig Gebroed krijgt voor de eerste keer een stand op de poëziezomer van Watou,  in de stal naast Ramsey Nasr. Daar loopt hun multimediale installatie Videopoem Unlimited. De leden van het collectief schrijven elke twintig gedichten in het teken van de liefde en filmen een 200-tal videofragmenten. Deze worden door een computerprogramma in willekeurige volgorde eindeloos gecombineerd in een raster waardoor geluidsfragmenten, teksten en beelden een voortdurend nieuw videogedicht creëren. (ADC)

http://www.venijniggebroed.be en http://www.facebook.com/venijniggebroed

On Ice—Suzanne Grotenhuis 

De Nwe Tijd (donderdag 21 december om 20u30 in KAAP | De Werf (www.kaap.be)

Op het Theaterfestival in 2013 won Suzanne Grotenhuis de Roel Verniers prijs met haar solo ‘Het zwarte Woud Forever’. Deze prijs, voor jong talent, bestond uit 2500 euro. Min belastingen. Dus laten we zeggen, 2000 euro. De bedoeling was dat Grotenhuis hier een nieuwe voorstelling van zou maken, maar al gauw kwam ze er achter dat het financieren van een volledige theater productie niet zou lukken met 2000 euro. Dus besloot ze toen het prijzengeld te besteden aan een ijspiste.

Haar nieuwe voorstelling, ‘On Ice’, vertelt het verhaal waarom een jonge theatermaker besluit een ijspiste te kopen. Waarom deze ijspiste op een of andere manier de ‘oplossing’ biedt voor een gebroken hart.

De voorstelling begint met de uitnodiging van Grotenhuis aan het publiek, om allemaal samen te gaan schaatsen. Ze heeft namelijk ook 50 paar schaatsen op de kop kunnen tikken en het lijkt haar fantastisch om samen met het publiek het ijs op te gaan. Vervolgens neemt ze je mee op een schijnbaar geimproviseerd, hilarisch verhaal van Het Zwanenmeer On Ice, naar een mars expeditie, de blues zanger Blind Willie Johnson en uiteindelijk naar het midden van de woestijn van Australië tijdens een uit de hand gelopen kampeervakantie. De verhalen volgen elkaar in duizeling wekkend tempo op, en zetten de kijken steeds op het verkeerde been.

Naar het einde van de voorstelling breekt dan toch de stilte binnen. In een ontroerende eindscene komen alle losse eindjes bij elkaar, en blijkt dat niets maar dan ook niets aan het toeval werd overgelaten.

Zet je schrap voor een 1 uur en 15 minuten durende wervelwind op schaatsen.

Website: www.denwetijd.be

MARKT!, het platform van Het Entrepot voor jonge makers en ondernemers, is dit jaar aan zijn derde editie toe. Het initiatief geeft beginnende creatievelingen de gelegenheid om hun producten aan het grote publiek voor te stellen. Liefhebbers van aparte en hedendaagse ontwerpen kunnen op vrijdag 1 en zaterdag 2 december terecht in De Tank, de nieuwe atelierruimte van Het Entrepot op de Burg.

Dat MARKT! er dit jaar een dag aanbreit, komt niet geheel onverwacht: de voorbij twee edities waren telkens een denderend succes. Het aanbod op MARKT! is dan ook zeer divers. Bezoekers kunnen er originele vondsten op de kop tikken, gaande van kleding en juwelen tot meubels en ecologische spitsvondigheden. Bovendien steunen ze de jonge makers voor wie het niet vanzelfsprekend is om hun creaties aan de man te brengen. Net voor hen heeft Het Entrepot het project tot leven geroepen en bieden ze de startende ondernemers ook een gratis standplaats aan.

De MARKT!-kramers slaan deze editie voor het eerst kamp op in De Tank, de nieuwe atelierruimte van Het Entrepot in het voormalig Provinciaal Gouvernement op de Burg. Op MARKT! vind je echter meer dan kraampjes. Het jongerenhuis houdt er immers zoals gewoonlijk de sfeer erin met eigenwijze hapjes, drankjes en DJ’s. Afspraak dus op vrijdag 1 december van 18 tot 22 uur en zaterdag 2 december van 11 tot 18 uur in De Tank. (LDD)

1 en 2 december
20 uur, Gemeenschapshuis Sint-Kruis
De Belofte, Koninklijk toneelgezelschap Reynaert

De Belofte is een tedere komedie over gelukkig zijn en de valstrikken op weg naar dat geluk. Louis is een gefortuneerde, gepensioneerde zakenman met een goed ontwikkelde neus voor vrouwen. Alles wat hij aanraakt verandert in goud. Hij heeft succes, maar dan slaat het noodlot toe. Aan het sterfbed van zijn veel jongere vrouw moet hij beloven dat hij na haar dood opnieuw gelukkig zal worden. De dames staan voor hem in de rij, hij wordt getroost, maar voor Louis lijkt het maar niet te lukken. Tot op een dag, een al dan niet toevallige ontmoeting, zijn leven verandert. De Belofte is een stuk waarin gelachen wordt met ernstige dingen.

Info www.toneelreynaert.be, t 0494 43 38 92

                          ******************************************

 Vrijdag 1 december
20 uur, MaZ
STAN, ARSENAAL/LAZARUS & Olympique Dramatique
Poquelin II

Jean-Baptiste Poquelin is de echte naam van Molière, één van de beroemdste Franse theaterauteurs ooit. Tartuffe, De Vrek, De Ingebeelde Zieke, Don Juan … Het zijn maar enkele van zijn meesterwerken die populair blijven bij zowel professionele makers als liefhebbers. In 2004 creëerde het theatercollectief STAN Poquelin, gebaseerd op zijn werk. De voorstelling werd een absolute theaterhit. Meer dan tien jaar later neemt STAN, samen met Arsenaal/Lazarus en Olympique Dramatique, de draad weer op. Ze husselen Molières bekende repertoire door elkaar en spelen de pannen van het dak, inclusief hoge stemmetjes, kukelende samenspraak, opplaksnorren, historisch wapentuig en een te laag hangende kroonluchter. Op scène staan enkele heel bekende namen: Els Dottermans, Stijn Van Opstal, Jolente De Keersmaeker, Damiaan De Schrijver en Frank Vercruyssen.

Info www.ccbrugge.be, t 050 44 30 60

***************************************

 2, 8, 9, 14, 15 en 16 december
Bedgeheimen, Kunst Adelt
20 uur, Toneelzaal ‘De Zeven Torentjes’

Ook Kunst Adelt kiest met Bedgeheimen voor werk van de succesvolle Nederlandse auteur en televisiemaker Haye van der Heyden. Twee echtparen zijn beland in een futloos huwelijk waarin de passie al lang verdwenen is. Sleur is hun grootste vijand. Ze proberen te redden wat er te redden valt, maar zijn de brokken nog te lijmen? Twijfel en een midlifecrisis staan lijnrecht tegenover passie, ontdekking, lust en liefde. Tegenover de twee koppels die vechten tegen het ouder worden, staat een jong koppel dat volop geniet van hun prille verliefdheid. Een heerlijk eigentijdse komedie over de liefde. Zes acteurs staan op scene. Dominique Deckers regisseert.

 Info www.kunstadelt.be

In het voorjaar van 2017 sloegen het kunstenfestival Europalia en KAAP de handen in elkaar om uitgeweken Bruggeling Dijf Sanders op muzikale ontdekkingsreis te sturen naar Indonesië, meer bepaald naar het eiland Java. De vruchten van zijn verkenningen verschijnen onder de naam JAVA eerstdaags op het W.E.R.F.-label (nummer 150 in de collectie) en worden live gepresenteerd op zaterdag 2 december in De Werf.

Op de eerste dag van november maakt Dijf wat tijd vrij om me in zijn Gentse studio zijn Java-project toe te lichten. Dijfs roots liggen in Sint-Michiels, in een familiale omgeving waarin vooral het aspect “beeld” prominent aanwezig was : vader is fotograaf, ook zijn grootvader was fotograaf, zijn broer is actief in de filmwereld. Muziek werd hem dus niet echt met de paplepel ingegeven, en het was ook niet een eerste gitaar, die hij rond zijn vijftiende kreeg, die hem meteen op een mainstream muzikaal traject bracht. Wat wel groeide, was de fascinatie voor “klank”, voor het bewerken en omvormen van klanken tot een soort organisch levend wezen, voor het gebruik van samples, voor wat geluiden in een klanklandschap teweeg brengen, voor het omgaan met de technische kant van klankmanipulatie.

Exotische elektronica

Het Europalia Festival (nog tot 21 januari 2018) zet dit jaar Indonesië in de kijker met tentoonstellingen, voordrachten, workshops, filmprojecties… en uiteraard ook met een muzikaal luik. Europalia en Kaap kwamen voor het Java-project bij Dijf terecht via zijn in het najaar van 2015 uitgebrachte plaat “Moonlit Planetarium”, een plaat die ondergedompeld is in een zee van natuurlijk aanvoelende exotische elektronica, iets wat de opdrachtgevers aansprak als uitgangspunt voor dit project.

Java

Dijf vulde dit voorjaar zijn rugzak met een 8-sporen recorder, microfoons, kabels, wat statieven, en trok voor een tweetal weken naar Java, waar hij in gezelschap van Palmer Keen (USA) een muzikaal parcours uitstippelde. Palmer Keen – die in Java woont en werkt – brengt al jarenlang Indonesische muziek in kaart (letterlijk, op zijn website Aural Archipelago) en is wat dit betreft dé muzikale referentie met zijn encyclopedische kennis. Perfect reisgezelschap ,dus.

De rondreis resulteerde voor de plaat JAVA in negen nummers die stuk voor stuk een korte titel kregen en verwijzen naar bezochte plaatsen (Bandung, Susukan, Banyumas), of naar de ontmoeting met lokale muzikanten (Akim, Teguh), of nog naar inheemse instrumenten en dansen. Je krijgt met deze plaat een afwisseling van meeslepende exotische ritmes, bezwerende rituele muziek, rustige contemplatieve stukken. Je hoort er wel eens een zwerm kraaien, een groep kikkers of een krekel in opduiken die mooi hun discrete plaats innemen in het geheel. Een plaat die met elke beluistering iets nieuws onthult. Een groeier.

Prentenboek Naturama als inspiratie

Voor de plaatopnames haalde Dijf enkele bevriende muzikanten van Black Flower in de studio : Nathan Daems (sax), Filip Vandenbril (bas), Simon Seghers (drums)… Op het podium van De Werf wordt het nieuwe album gebracht door Dijf Sanders (Philicorda) en Nathan Daems (sax en fluit). Een kunstwerk op maat, gemaakt door Sarah Zeebroek, vormt het decor van het concert. Inspiratie hiervoor zocht Dijf in de sfeer van het prentenboek Naturama (Carnovsky, Rachel Williams – Lannoo 2016), waarin aan de hand van een kijkglas met kleurfilters het afwisselend gebruik van drie kleuren verschillende aspecten van dezelfde wereld oproepen.

Een psychedelisch project ?

‘Ja, maar geen psychedelica omwille van de psychedelica. Het is gewoon zo dat het psychedelische in Java standaard aanwezig is, met zijn kleuren, klanken, vormen, dansen, maskers… Dat is waar ik mee aan de slag ging voor dit project’, besluit Dijf Sanders.

(RUDI VANMARCKE)

Dijfs psychedelische reis op zaterdag 2 december in De Werf, http://www.kaap.be

Haal de nieuwe EXit-december in huis en win de exclusieve Marec-Brugge-kalender. Niet te missen, naast het andere leesgenot.

CC De Dijk 17, 18, 24 en 25 november om 20 uur
26 november om 15 uur

Werkgroep 66 opent hun theaterseizoen met pretentieloze humor. Het gaat niet goed met Eric Maes. Hij wordt ontslagen, maar vertelt het niet aan zijn vrouw. Hij houdt de situatie al twee jaar vol. Om zijn dalende inkomsten te compenseren, heeft hij een ingenieus plan bedacht. Hij roept een reeks fictieve huurders in het leven en krijgt zo via allerlei instanties geld toegestuurd. Als plots een inspecteur van het departement sociale zaken voor de deur staat, slaat de paniek toe. Zeer tegen zijn zin moet huurder Jan Van Gent Eric uit de penarie helpen. Vanaf dat moment volgen misverstanden, verkleedpartijen en persoonsverwisselingen elkaar in razend tempo op.

t 050 35 85 50 of joannabeernaert@telenet.be

Een kleine maar interessante en verzorgde tentoonstelling in het Stadsarchief (Burg) belicht de figuur van Luther aan de hand van een aantal oude drukken uit de Openbare Bibliotheek. Het jaar 1517 wordt aanzien als de start van de Reformatie omdat Maarten Luther in dat jaar zijn beroemde (toen beruchte) 95 stellingen op de poort van de slotkerk van Wittenberg spijkerde.

In de tentoonstelling komen verschillende thema’s aan bod.

De protestantse vloedgolf die Europa veroverde leidde ook in Brugge tot de oprichting van een Calvinistisch Bewind dat van 1578 tot 1584 de lakens uitdeelde (pas in 1584 verzoende Brugge zich opnieuw met het katholieke Spanje) .

Het was daarna wachten tot 1814-1830 en het Verenigd Koninkrijk vooraleer er hier opnieuw een protestantse kerkgemeenschap actief was. De tentoonstelling toont een pronkstuk uit die tijd: een imposante garnizoensbijbel uit privé-bezit. Deze bijbel lag dertien jaar op de de kansel in de protestantse kerk die we vandaag kennen als de Ryelandtzaal. Tot slot wordt ingegaan op de huidige protestantse aanwezigheid in Brugge. (LF)

De tentoonstelling loopt tot 7 januari.

De Brugse dichteres Delphine Lecompte (1978) heeft een nieuwe bundel uit. Het boek is getiteld ‘Western’ en verwijst daarmee naar haar West-Vlaamse roots en de uitgesproken personages die erin voorkomen. Haar autobiografische gedichten zijn, zoals steeds, absurde en uitvergrote karikaturen van de werkelijkheid, of zoals Delphine het zelf verwoord, ‘een betere en vooral amusantere versie van de waarheid’.

Met ‘Western’ brengt Delphine Lecompte haar meest afgebakende bundel tot nu toe uit. ‘In het verleden selecteerde ik vaak mijn beste gedichten in één publicatie in de hoop dat het een coherent geheel vormde. Deze keer heb ik veel meer rekening gehouden met de compositie’, zegt ze. Die continuïteit is merkbaar in het boek dat uit vier grote delen bestaat. Het eerste hoofdstuk ‘Child’ handelt over haar jeugd waarop al snel overgegaan wordt op het tweede promiscue gedeelte ‘Whore’. Hoofdstuk drie ‘Revenge’ omvat dan weer haar favoriete onderwerp, wraak (‘het meest vitale gedeelte’). En eindigen doet ze met ‘Redemption’, berusting, al neemt ze die term met een ferme korrel zout. De grote thema’s die in haar eerdere bundels voorkomen, blijven ook in ‘Western’ aanwezig. Met een rauwe, bij wijlen groteske pen schrijft Delphine over wat ze kent. Soms is dat heel onschuldig, maar vaak ook zwartgallig of zelfs aanstootgevend. Haar ouders en haar vriend, de oude kruisboogschutter, keren eveneens terug, zoals steeds afgeschilderd als een absurd personage van zichzelf. ‘Om toch een zekere afstand te kunnen bewaren en de controle te behouden op mijn gedichten’. Haar verlegen karakter staat dan wel haaks op haar excentrieke gedichten, toch weet Delphine Lecompte het grote publiek te begeesteren tijdens haar voordrachten. Geen sinecure in een kunsttak die niet meteen bekend staat om haar commercialiteit. ‘Ik heb zelf geen verklaring voor mijn succes’, geeft Delphine toe. ‘Ik doe niet mee aan publiciteitsstunten, zelfs Facebook heb ik de rug toegekeerd. Wat ik schrijf en hoe ik voordraag is echter authentiek, en men waardeert dat blijkbaar, al wil ik dat succes liever niet te veel analyseren.’ (LDD)

‘Western’, Delphine Lecompte, uitgeverij De Bezige Bij, 19,99 euro.