‘Gérnoars’ (of garnalen), met dat eenvoudige gegeven is Katrien Vervaele er in geslaagd om een prachtig uitgegeven boek samen te stellen over het minuscule visje dat de Belgen sinds jaar en dag in de ban houdt. De Belgen zijn de grootste grijze garnaaleters ter wereld en dat streekproduct heeft een boeiende geschiedenis en traditie. Een boek dus over garnalen?
Katrien Vervaele (uit Zuienkerke), met een verleden als jeugdauteur, heeft zich de voorbije jaren ontpopt tot dé auteur over de zee. Haar eerste boek ‘Vissersvrouwen’ legde authentieke getuigenissen vast, haar tweede vertelde vissersverhalen over de Islandvaart , haar derde boek overtreft de twee vorige.
‘Garnalen’ vertelt over het leven van paardenvissers en oude kruiers, het leven op een vissersschip, de werking van de visveiling en de vismijn, maakt portretten van de visserijhavens Oostende en Nieuwpoort en veel meer. Het boeiendste en eerlijkste verhaal is wellicht ‘Gepeld in Marokko’, een reportage van een eendagsbezoek aan een Marokkaans pelstation van het visbedrijf Biesen&Pieters. Zij zetten er 680 pelsters aan het werk tegen het minimumloon van 0,8 euro per uur. Per week rijden drie opleggers met elk 18 ton garnaal van Sint-Niklaas naar Tanger. Tien dagen later liggen de garnalen in de winkelrekken, weliswaar met bewaarmiddelen.
Vervaele schreef het boek samen met marien biologe Nancy Fockeday die mee instond voor de culinaire touch. Het boek serveert dan ook een reeks traditionele recepten en een aantal geraffineerdere van de Brugse topkok Filip Claeys van De Jonkman. Het vat het boek mooi samen: culinaire tips vermengd met verhalen van vroeger en nu. Warm aanbevolen lectuur die vooral de goesting naar gérnoars aanscherpt, de Marokkaanse minimumlonen ten spijt. (LF)
Garnalen, Katrien Vervaele en Nancy Fockeday, uitg. Lannoo, 29,99 euro
Exit Magazine 