Exit Magazine

Correctie: het concert vindt plaats op ZATERDAG 3 DECEMBER (en niet op zondag!)

Op zaterdag 3 december baadt het Concertgebouw in een sfeer van filmmuziek in een groots decor. Initiatiefnemer is het Antwerpse koor deCHORALES, bijgestaan door een symfonisch orkest onder leiding van (gewezen Bruggeling) Paul Dinneweth. De bewerking van de uitvoering berust bij Mathias Coppens, man uit de media- en filmwereld. Ook acteur Peter Van den Begin verleent zijn medewerking.

Het concert belooft een schat aan muzikale expressie, live vertolkt door een groot symfonisch orkest (La Passione), een 120-koppig oratoriumkoor en soliste Jolien De Ghendt (uit het Brugse orkest Brygghen). De muziek is gecreëerd door componisten als John Williams (Saving Private Ryan, Star Wars), Ennio Morricone (The Mission), Hans Zimmer (Pirates of the Carribean), The Lion King, Gladiator), Howard Shore (Lord of the Rings), Ludovico Einaudi (Intouchables) en vele anderen. De oorspronkelijke filmmuziek werd gearrangeerd door Mathias Coppens. Mathias is thuis in de Amerikaanse filmindustrie annex de filmmuziek. Filmmuziek is de laatste maanden een hot topic op vele concerten. Waarin het optreden zich onderscheidt van de vele filmvoorstellingen begeleid met livemuziek of concerten rond één bepaalde filmcomponist? De originaliteit en diversiteit van het programma. Horen en zien op 3 december. (RD)

Op zondag 3 december baadt het Concertgebouw in een sfeer van filmmuziek in een groots decor. Initiatiefnemer is het Antwerpse koor deCHORALES, bijgestaan door een symfonisch orkest onder leiding van (gewezen Bruggeling) Paul Dinneweth. De bewerking van de uitvoering berust bij Mathias Coppens, man uit de media- en filmwereld. Ook acteur Peter Van den Begin verleent zijn medewerking.

Het concert belooft een schat aan muzikale expressie, live vertolkt door een groot symfonisch orkest (La Passione), een 120-koppig oratoriumkoor en soliste Jolien De Ghendt (uit het Brugse orkest Brygghen). De muziek is gecreëerd door componisten als John Williams (Saving Private Ryan, Star Wars), Ennio Morricone (The Mission), Hans Zimmer (Pirates of the Carribean), The Lion King, Gladiator), Howard Shore (Lord of the Rings), Ludovico Einaudi (Intouchables) en vele anderen. De oorspronkelijke filmmuziek werd gearrangeerd door Mathias Coppens. Mathias is thuis in de Amerikaanse filmindustrie annex de filmmuziek. Filmmuziek is de laatste maanden een hot topic op vele concerten. Waarin het optreden zich onderscheidt van de vele filmvoorstellingen begeleid met livemuziek of concerten rond één bepaalde filmcomponist? De originaliteit en diversiteit van het programma. Horen en zien op 3 december. (RD)

*Wintergloed: sfeervolle winterbeleving in Brugge

*Handmade in Brugge vindt stek in Sashuis

*Leven in de brouwerij met Izzy Jazzclub Brugge

*werk van Fabrice Souveryns in de Poortersloge

*December Dance in alle geuren en kleuren

*Patrick Moenaert, een gedenkplaat voor een man met een plan

*………………………………………

Gewezen sportjournalist Thierry Beyts (en ex-medewerker Brugs Handelsblad) heeft recent met ‘Tijdloze Brugse Verledens’ een merkwaardig boek afgeleverd. Daarin voert hij zeven uitvoerige gesprekken met notoire Bruggelingen uit het verleden van deze stad. De variatie is groot en de meeste namen doen meer dan een belletje rinkelen.

Het boek opent met een uiteraard fictief interview met ‘de laatste Brugse beul’, Jan-Baptist Boitquin, en sluit af met een gevleid portret van toenmalig burgemeester Michel Van Maele. De andere figuren hebben ook allemaal stevige verdiensten op hun palmares. Anne De Beir was een Brugse spionne tijdens Wereldoorlog I en II, politicus Louis De Potter hoopte op een presidentieel ambt, Guido Gezelle dichtte bij leven en welzijn, Jules Du Jardin liet zijn Brugse bank failliet gaan, André De Meulemeester was zowel oorlogspiloot als kunstenaar tijdens WOI en Michel Van Maele, de molenaarszoon, schopte het tot ‘de eeuwige burgemeester’, weliswaar met een randje aan.

Auteur Thierry Beyts gaat er prat op dat de gesprekken weliswaar’ fictief’ zijn, maar zeer waarheidsgetrouw. De gesprekken steunen op uitgebreid onderzoekswerk in de klassieke historische bronnen. Tijdens die onderzoeken stelde de auteur vast dat er soms kwistig wordt omgesprongen met ‘historische’ bronnen. De zeven figuren zijn niet zomaar lukraak gekozen en staan elk voor zich borg voor boeiende levensgeschiedenissen.

Scherprechter

Zo is er de 19^de eeuwse ‘De Beul van Brugge’ Jan Baptist Boitquin. De naam beul klonk toen al zo afschrikwekkend dat het woord zelf niet mocht gebruikt worden. Men verkoos het meer neutrale ‘scherprechter’ zoals opgenomen is in de officiële documenten. Boitquin zelf behoorde tot de belangrijkste 19^de eeuwse scherprechtersfamilie van de Zuidelijke Nederlanden. Het ‘interview’ graaft zich diep in in het beroep van de beul en het gebruikte wapentuig. Pas in 1832 kwam er een eind aan deze barbaarse handelingen, in 1849 werd het brandmerken bij wet   afgeschaft.

Het meest lezenswaard is wellicht het ‘gesprek’ met oud-burgemeester Michel Van Maele, ooit de jongste burgemeester van het land en een controversiële figuur. Volgens Beyts heeft Van Maele ook ‘draken’ bestreden in zijn bewogen politieke en sociale leven van bijna onbeperkt vallen en opstaan. (LF)

_____

‘Tijdloze Brugse Verledens’ van Thierry Beyts is te koop in de Brugse boekhandels.

Haar eerste boek, Fashion Icons, gewijd aan iconische kleding (the corset, the bra, high heels tot en met the miniskirt…), was een voltreffer met ruim 4.000 exemplaren in de oplage en verkoop in binnen- en buitenland. De opvolger, The giants of sportswear, deed het minder goed, maar nu is er haar nieuwste klepper: My boyfriend is artsy, I am the fashionista.

Eventjes opzoeken: Wat is fashionista?

Het woord is van recente makelei en pas in 1999 opgenomen in de Oxford English Dictionary. Het is het woord voor iemand die zich bezighoudt met de creatie of promotie van fashion, zoals designers, fotografen, modellen en modejournalisten.

Leen Demeester, een modejournaliste uit Brugge, is zo iemand. Dit boek heeft ze samen met vriendin Jessica Garneth Khalaf gemaakt. Ze leerden mekaar kennen tijdens een Modeweek in Dubai waar ze allebei een cursus mode gaven aan een Amerikaanse universiteit. Opvallend aan het boek is de felgekleurde cover van kunstenaar Benjamin Shine, een bekende naam in het modemilieu.

Het boek valt uiteen in twee luiken. Het eerste deel is een romantisch liefdesverhaal over de relatie tussen een galerijhouder en een modejournaliste. Luik twee omvat 15 interviews met grote namen uit de modewereld, als Walter Van Beirendonck, Stijn Helsen, Natan of Iris Vanherpen.

Demeester houdt zich intensief bezig met modejournalistiek en publiceert in tijdschriften over de psychologie van het vak en hoe kleren onze gevoelens van welzijn geven en hoe ons zelfbeeld werkt.

Niche?

‘Nee toch? De aantrekkingskracht van dit boek blijkt groter te zijn dan bij het boek over sports wear. De boeken zijn natuurlijk in het Engels geschreven, maar dan wel op een zeer toegankelijke manier. Het Engels is verplichte kost, want het boek moet ook internationaal en in Dubai verkopen.’

‘Ja, in Dubai zijn ze intens bezig met mode. Met hun jaarlijkse Modeweken steken ze steden als Parijs en New York naar de kroon. En nee, je hoeft er geen hoofddoek te dragen. Ik ken het land intussen vrij goed. Ben er al tien keer geweest om er lessen over mode te geven.’

Brugge poseert ook een aantal keren in het boek, zie pagina 140, waar de auteur zichzelf fotografeert met de beroemde zwanen van Roger Raveel.(LF)

My boyfriend is artsy, Leen Demeester en Jessica Garnett Khalaf, uitg. Stichting Kunstboek. 

Archeologie Brugge bruist van bedrijvigheid

U zoekt een veilige, intense en werkzekere job? Studeer voor archeoloog. Zo schreef een krant recent en dat blijkt nog aardig te kloppen. De reden ligt voor de hand: voor heel wat bouwprojecten is een archeologisch onderzoek nodig. Onder de noemer Raakvlak komt de Brugse archeologische dienst met stevige regelmaat in het nieuws. Recente ontdekkingen leverden beschilderde grafkelders op, resten van een leerlooierssite, middeleeuwse wegtracés of dertiende eeuwse kelders.

‘Archeologie is hot dezer dagen. Wij krijgen nu vaak spontane aanbiedingen van mensen die ons vragen of we een onderzoek kunnen doen naar de geschiedenis van hun huis. Of die nog een doos met oudere vondsten op zolder staan hebben, ter determinatie’, zegt Frederik Roelens. De Brugse stadsarcheoloog staat er overigens niet alleen voor. Het overkoepelende Raakvlak telt 15 medewerkers, waaronder een (Deense) geograaf die de bodems bestudeert, en heeft een werkgebied dat zich uitstrekt over acht gemeentes. ‘Het mogen er meer zijn’, vindt Roelens. Hij bedoelt: medewerkers.

EXit: Brugge is natuurlijk de meest interessante stad uit de acht deelnemers, veronderstel ik.

Frederik Roelens: ‘Ja, maar ik ben natuurlijk bevooroordeeld. Een stad als Torhout is natuurlijk ook interessant. Het is een heel oude stad en bij de recente heraanleg van de Markt hebben we heel wat interessante ontdekkingen gedaan die we wel nog moeten rapporteren. Ook andere steden en gemeenten hebben vaak iets boeiends te bieden.’

EXit: Jullie besteden veel tijd aan publiekswerking.

Jari Hinsch Mikkelsen (geograaf): ‘Onder impuls van Raakvlak-voorzitter Pascal Ennaert zetten we daar sinds 2018 inderdaad fors op in. We beschikken daarvoor momenteel over anderhalve medewerker. Zo hebben we nu een interessante website voor kinderen (www.123Archeologie.be) ontwikkeld en lespakketten voor scholen samengesteld. Kreeg een geweldige respons. Na vier maanden telden we 25.000 hits. Nu hebben we samen met Provincie West-Vlaanderen ook heel recent een podcast voor kinderen gelanceerd in de reeks Wetenschapje van Geluidshuis. Na twee dagen werd het al door 2.000 mensen beluisterd.’

EXit: Archeologie lijkt mij een zaak van ploeteren en putten delven. Fout?

Roelens: ‘Pas op,een werf kan heel mooi zijn. Het is vooral een kwestie van mindset. Als je ’s morgens op je werk aankomt, weet je dat het soms ploeteren in de modder wordt. Dat is part of the job. Mensen hebben soms medelijden met ons, maar dat is nergens voor nodig. Bovendien werken we met aangepaste kleding. Het is wel zo dat een opgraving zoals onlangs bij de parking op ‘t Zand, met forse dieptes, soms heftig is.’

EXit: Wat doet een geograaf in dit gezelschap?

Mikkelsen: ‘Ik onderzoek bodems op archeologische sites. Voorbeeld: in de Polders tussen Brugge en de kust zijn er potentieel drie archeologische leeflagen. Onderaan vinden we het dekzand waar wij prehistorische sites kunnen vinden. Erboven ontwikkelde zich in de ijzertijd en de Romeinse periode een veenlandschap die vervolgens werd bedekt met sedimenten afkomstig van de zee, de poldersedimenten. Als wij in deze regio archeologisch vooronderzoek doen, zoeken wij dus op drie niveaus naar archeologie. Vrij complex, maar bijzonder boeiend. Momenteel bestuderen wij het warmtenet van IVBO (huisvuilverbranding) dat nu rechtstreeks naar het AZ Sint-Jan gaat, maar dat nu wordt uitgebreid naar andere bedrijven. In Damme volgen wij ook werkzaamheden op in het Oud Sint-Jans Hospitaal waar een oude dijk is gevonden. Zo valt er voortdurend iets nieuws en interessants te ontdekken.’

EXit: Jullie publiceren ook met de regelmaat van een klok.

Roelens: ‘Publiceren is inderdaad een van onze stokpaardjes. Naast het eerder academisch rapporteren is er ook het jaarverslag dat in een veel toegankelijkere taal is opgesteld. Het moet leesbaar zijn voor iedereen. Mensen zijn geïnteresseerd in archeologie van onze mooie streek en wij vertellen hier graag over. Nu zien we bijvoorbeeld dat het verhaal van de beschilderde grafkelders naast de Onze-Lieve-Vrouwekerk door Amerikaanse media is opgenomen. We zijn ook bijzonder fier op de publicatie ‘Op het Raakvlak van twee landschappen’ over de geschiedenis van Brugge voor Gruuthuse. Een ongelooflijke voltreffer was (natuurlijk) de ‘Archeologische naaktkalender 2020’. Meteen uitverkocht!’ (LUC FOSSAERT)

Al twee decennia is Concertevents een begrip in de wereld van de Vlaamse showbusiness. Het succes van deze concertorganisatie is vooral toe te schrijven aan de onverdroten inzet van Willy Moeyaert en Sofie Vandenbroucke, maar ook aan de artiesten die zo graag met Concertevents in zee gaan. Vanaf nu tot aan de zomer van 2023 staan er maar liefst 32 optredens op hun agenda, met onder meer tien ervan in het Concertgebouw en drie in het BMCC (Beursplein).

Het aanbod van muziekgenres is ruim (pop, klassiek, schlager…) en de keure aan artiesten is dat ook. Na twee zware coronajaren pakt Concertevents uit met 32 concerten van artiesten uit binnen- en buitenland. De start was voor Jo Vally op 9 oktober in De Kleine Beer in Beernem, het slotakkoord is voor Christoff op 24 juni in het Kursaal van Oostende. Daartussen staan onder meer Clouseau (23/10), Stan Van Samang (18/11), Metejoor (25/11), The Bootleg Beatles (4/2/2023), Mama’s Jasje (10/02/2023), Patrick Hamilton & Friends (18/03/2023), A Tribute to Ennio Morricone (01/04/2023), Axelle Red (6/5/2023), André Brasseur (12/05/2023), Christoff (13/05/2023) en Dana Winner (27/05/2023) op het podium.

Loftrompet voor Willy en Sofie

Het was opvallend hoe de artiesten zich voor de voeten liepen toen Concertevents vorige maand op een persconferentie in het BMCC het volledige programma voorstelde. Willy Moeyaert en Sofie Vandenbroucke kregen niets dan lof toebedeeld. Willy Sommers sprak vol enthousiasme over het organiserende duo, maar ook Helmut Lotti, Sandra Kim, Jo Vally en Garry Hagger schuwden de loftrompet niet. ‘We werken ondertussen al jarenlang samen met veel van onze artiesten en het respect is wederzijds’, zegt Willy. ‘Jaar na jaar hebben we Concertevents uitgebouwd tot de organisatie die ze nu is. We zijn twintig jaar geleden begonnen met één concert van Will Tura en zo is de bal aan het rollen gegaan. We kregen de smaak te pakken en hebben gedurende twintig jaar naam en faam kunnen opbouwen in de wereld van de Vlaamse showbizz. De twee coronajaren hebben er wel ingehakt, want het jaar voordien (2019) organiseerden we nog 45 concerten. Gelukkig kunnen we de draad weer opnemen en kunnen we de artiesten en het publiek mooie avonden aanbieden in West-Vlaanderen.’ (ADC)

____

www.concertevents.be

Van woensdag 16 tot en met 20 november pakken De Republiek en Cinema Lumière uit met het gloednieuwe filmfestival ‘Docfest Brugge 2022’. Op het programma staan tien interessante verhalen die het verdienen om ontdekt te worden op het witte doek. Wat meer is: met de steun van een aantal Brugse partners worden er aan die filmvoorstellingen extra ‘ervaringen’ gekoppeld. Van filocafé tot mini-bedevaart, van workshop tot concert. Tine Van Dycke (De Republiek) en Simon Vanbeylen (Cinema Lumière) lichten dit graag toe.

Tine Van Dycke: ‘We maken het publiek warm voor dit unieke filmgenre en presenteren tien boeiende verhalen die uit het leven zijn gegrepen. Ik koos heel bewust voor toegankelijke titels over thema’s die ons allen raken. Films die het publiek energie zullen geven en stimuleren tot een gesprek. Want ook daar zetten we op in:  samen met Brugse organisaties creëren we een unieke extra ervaring bij elke film.’

EXit: De openingsdocumentaire ‘Zolang we nog kunnen’ (woe 16/11) is bijzonder én Brugs. Het speelt zich af in de buurtwinkel van Henriette en Raf uit Koolkerke. Wat is het verhaal?
Simon Vanbeylen: ‘Regisseur Philippe Niclaes (Dwars door de Lage Landen) volgde de voorbije jaren drie charmante buurtwinkels die stilaan dreigen te verdwijnen. Een ervan is de winkel van Henriette en Raf. Een ontroerende film over uitbaters die aan de slag blijven vanuit passie en trots, maar ook een belangrijke rol spelen voor hun buurt. Henriette staat steeds klaar voor een babbel en Raf brengt boodschappen thuis bij wie niet meer goed te been is. De film illustreert mooi hoe waardevol lokale sociale contacten zijn.’

EXit: Young Plato (woe 16/11) is een documentaire over een bijzonder onderwijsproject. Na de vertoning kan het publiek terecht in een ‘filocafé’? Wat houdt dit in?
Tine: ‘In het filocafé ervaar je zelf het plezier van filosoferen. Er kleeft nog vaak een stigma op de methodiek: dat het iets abstracts is, iets voor intellectuelen. Niets is minder waar. Iedereen kan filosoferen: als leerkracht met je klas, als ouder met je kinderen of vrienden onder elkaar. In dit café filosofeer je over ‘slechts’ één vraag! Je zal versteld staan hoe ver je kunt gaan in je vraagstelling en het zoeken naar antwoorden. Je wordt uitgedaagd om dieper na te denken en voor jezelf te leren denken. Belangrijk in een tijdperk waarin we vaak oppervlakkige of onderbroken gesprekken voeren.’

EXit: Met ‘The Reason I jump’ (do 17/11) leggen jullie de focus op autisme?

Simon: ‘Dat klopt. Je wordt als kijker visueel en auditief ondergedompeld in de zintuiglijke wereld van kinderen met autisme. Belangrijk is dat hier slechts een klein segment van het brede spectrum van ASS aan bod komt. Na de film vertellen drie mensen met autisme wat ze herkenbaar vonden in de film. Vzw Victor modereert dit gesprek. Voor ouders, brussen en begeleiders van kinderen & jongeren met autisme kan deze film een eye opener zijn.’

EXit: Zoals je zei, creëren jullie bij elke film een extra unieke ervaring. Bij ‘Lourdes’ (vrij 18/11) is er zelfs mogelijkheid tot een mini-bedevaart …

Tine: ‘De film toont dat de kracht van een bedevaart vooral zit in het samen-zijn. Iets waar iedereen deugd van heeft. En hoe elk zijn geloof op een eigen unieke manier beleeft. Koen Dekorte van YOT daagt het publiek in de Magdalenakerk uit hetzelfde te doen, en betrekt daarbij het iconische kunstwerk van Piet Peere. Hij stelt in vraag of je zelf ook een zwaarte ervaart.’

EXit: Zelfs het concept ‘Tiny desk concert’ (za 19/11) ontbreekt niet in het programma-aanbod van Docfest …
Simon: ‘‘Other Music’ vertelt het verhaal van een iconische platenzaak in New York waar een generatie jongeren grensverleggende muziek ontdekte en waar sommige bands in een compacte opstelling kwamen optreden. Dat concept trekken we door naar Docfest, waarbij we Cherry Picker Record Store zien als een unieke trefplek voor vinyljunks die na de film getrakteerd worden op een ‘tiny desk concert’ van Lara Rosseel.’

EXit: Het campagnebeeld van Mohammad Radwan is opvallend. Het toont een man met een ‘versnipperde’ monddoek.
Tine: ‘We vonden zijn werk op Instagram zo fris en uniek dat we hem ook vroegen het campagnebeeld te ontwerpen. Via de snippers in zijn collages legt Radwan verhalen van andere mensen vast. In dit geval zijn het snippers uit de filmverhalen van Docfest. Die brengt hij samen tot één beeld waarin hij emotie en diversiteit samenbrengt. Het beeld is zowel aantrekkelijk, donker als enthousiast tegelijk. Een beetje zoals het leven zelf. Radwan geeft ook een workshop collage na de film ‘My Paper Life’ in het opvangcentrum Rode Kruis.’ (ADC)

____

Het geduld geraakt bijna op, maar het lange wachten zal (wellicht) beloond worden op 8 april 2023. Dan gaat – op de verjaardag van wijlen Jacques Brel – zijn boot Askoy II te water. Sinds 2004 werken de broers Staf en Piet Wittevrongel hard om de twintig meter lange jacht van de chansonnier vaarklaar te maken. Minister van Erfgoed Matthias Diependaele bracht onlangs een bezoek aan de loods in Zeebrugge en erkende de Askoy II daar als varend erfgoed met een restauratiesubsidie van 200.000 euro erbovenop. Noteer ook het concert van Filip Jordens die Brel zingt in het Concertgebouw op 11 november (Brugges Festival).

Het verhaal van de restauratie van de boot van Jacques Brel is genoegzaam bekend. In 2004 richtten de broers Wittevrongel de vzw Save Askoy II op, een vereniging met als hoofddoel het wrak van Askoy II uit Nieuw-Zeeland naar Zeebrugge te halen. De boot – of wat ervan overblijft – van Jacques Brel ligt dan al veertien jaar te verkommeren onder het mulle zand van Baylys Beach, een uitgestrekte strandoppervlakte van 90 km lang aan de Tasmaanse Zee. Vier jaar later slagen ze erin om de roestige jacht naar België te brengen waar ze de boot, na een jarenlange tussenstop op de Nieuwe Scheldewerven in Rupelmonde, in een Zeebrugse loods kunnen restaureren. Een titanenwerk, zo blijkt, want anno 2022 is de restauratie nog altijd niet volledig afgerond.

Staal uit de Twin Towers

Midden de jaren zeventig van de vorige eeuw trok Brel samen met zijn levensgezellin Maddly Bamy naar de Markiezenarchipel in de Stille Oceaan. Hij schreef er het prachtige lied ‘La Cathédrale’ over. De subsidie van 200.000 euro en de erkenning als varend erfgoed moeten de resterende werkzaamheden van deze boot nu bemoedigen. De ambitie is dan ook op om 8 april 2023, de verjaardag van Brel, de Askoy II op het water te krijgen. Opmerkelijk: een stukje staal van de ingestorte Twin Towers – na de aanslag in New York op 11 september 2001 – krijgt een prominente plaats in de kajuit van het vaartuig. ‘Hiermee willen we een boot-schap van vrede en verdraagzaamheid uitdragen’, aldus Piet Wittevrongel. Afspraak op 8 april op de kaaien! (ADC)

KADERTJE

Brugges Festival

Op vrijdag 11 november vindt in het Concertgebouw Brugges Festival plaats. Maria Farantouri zingt de muziek van Mikis Theodorakis, de Griekse componist, dirigent en politicus die op 2 september 2021 overleden is. Voorafgaand aan dit concert brengt Filip Jordens een hommage aan Jacques Brel. 11 november, never forget.

_____

www.saveaskoyII.be

Ilona Ingels won de Prijs Jong/nieuw Talent, haar vader nam die in ontvangst vermits Ilona momenteel in het buitenland concerteert. Het internationaal bekende filmfestival Razor Reel won de Prijs van de SCR.

Schepen van Cultuur Nico Blontrock: ‘ Met hoboïste Ilona Ingels, die haar eerste muzikale stapjes zette in het Conservatorium van Stad Brugge en die nu wereldwijd optreedt, en het festival van de fantastische film Razor Reel, dat dit jaar zijn 15^e verjaardag vierde, heeft de SCR weer 2 mooie laureaten. Zij tonen nog maar eens aan dat het artistieke talent in Brugge dik gezaaid is en blijft!’