Exit Magazine

Vrijdag 3 februari 2017
20.00 uur
Eerybody Happy!?, Peter De Graef en Matzer Producties
De Dijk

Peter De Graef is een fenomeen. Hij is niet alleen een begenadigd acteur, hij is ondertussen ook één van de beste toneelauteurs van de lage landen. Met Everybody Happy!?’ reist hij al enkele seizoenen met succes door Vlaanderen en Nederland. Het stuk gaat over een diepgewortelde liefde. Twee personages staan op scene. Hij is goeroe. Hij weet alles. Zijn lezing heeft haar diep geraakt. Ze worden verliefd, maar dan gebeurt er iets. Alles verandert. Everybody Happy!? is een peertje van 100 watt dat kort oplicht in een donkere kamer. Amper een flits. De vragen die je op de muren gekalkt ziet, vergeet je echter nooit meer. De Graef deelt het podium met de Nederlandse Lottie Hellingham. Voor de tekst ontving hij een nominatie voor de Prijs voor Podiumteksten van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde.

Info http://www.ccbrugge.be, t 050 44 30 60      

 Zondag 12 februari 2017
14.00 en 16.00 uur
Hemelsblauw, Pantalone
Concertgebouw (op scène)

Pantalone maakt al enkele jaren muziektheater voor kinderen en hun ouders, grootouders en verzorgers. Het gezelschap streelt ogen en oren met muziek, poëzie, kleur, vorm, beweging en spel. In hun voorstelling Hemelsblauw bewijzen ze eens te meer dat klassiek voor baby’s en peuters mag en kan. Op scene drie muzikanten, twee zandmannetjes en veel kleurrijke voorwerpen. Enkele vreemde dieren maken het mooie weer: een reiger met blauwgrijze veren en Nemo met witte, oranje en zwarte strepen. De muziek is van Beethoven, Bach en Brahms. Ze voert je peuter of baby mee naar een hemelsblauwe hemel waar alles klatert en tintelt.

Info www.concertgebouw.be

 24 en 25 februari 2017, 20.00 uur
26 februari 2017, 15.00 uur
Het kraken van de Maan, ,t Arsenaal
CC De Dijk

Drie vrouwen met elk hun eigen verhaal. Een jonge vrouw neemt afscheid van haar vriend en spuwt een laatste keer haar gal. Een tweede vrouw, onvruchtbaar, onderneemt wanhopige pogingen om een kind te krijgen. Een derde vrouw, in de herfst van haar leven, grijpt haar laatste kans op de liefde. Alle drie staan ze op een kantelpunt. Met eeuwenoude grote verhalen uit de Griekse mythologie en de Bijbel in het achterhoofd, ging acteur, regisseur en schrijver Michael De Cock aan de slag met een aantal oerthema’s: liefde, vruchtbaarheid, bedrog en wraak. Op scene staan drie sterke actrices: Chris Lomme, Sophie Derijcke en Marlies Bosmans.

Info www.werkgroep66.be of t 050 35 85 50

 Dinsdag 28 februari 2017
20.00 uur
Are we not drawn onward to new erA, Ontroerend Goed
Magdalenazaal

De aMAZe-jongeren van Cultuurcentrum Brugge zetten elk jaar vier voorstellingen op het programma in hun thuishaven de Magdalenazaal. Voor februari selecteerden ze werk van het Gentse theaterperformance collectief Ontroerend Goed. Dit gezelschap won jaren terug de prijs voor Jong Theater tijdens Theater Aan Zee en is ondertussen van een klein dichtersgroepje uitgegroeid tot internationaal erkend gezelschap. Are we not drawn onward to new Era is een palindroom, in alle betekenissen. Je kunt zowel de titel als het stuk van voren naar achter en van achter naar voren bekijken. Sommige mensen geloven in onze vooruitgang, terwijl anderen net het omgekeerde doen. Zijn we op weg naar onze redding of naar onze ondergang? Ontroerend Goed zoekt naar een antwoord op dit cruciale moment in onze geschiedenis.

Info www.ccbrugge.be, t 050 44 30 60

foto EDM

Het allereerste echte avant-garde concert ooit in Parazzar (Torhoutse Steenweg in Sint-Andries) was op 22 mei 2011. In Brugge was duidelijk nood aan dergelijke optredens, na de leemte ontstaan door het verdwijnen van jazzclub De Spiegel van wijlen Maurice Vande Vannet. Intussen heeft Joeri Hostens zich als concertprogrammator een heel stevige reputatie verworven. ‘Niet evident’, beklemtoont hij.

Joeri Hostens: ‘In de begindagen was er soms zó weinig publiek voor de optredens dat je de aanwezigen letterlijk op de vingers van twee handen kon tellen. Maar we hebben hard gewerkt aan die opkomst, het is echt niet vanzelf gegaan. En ik zou zeker willen vermelden dat dit alles niet mogelijk zou zijn geweest zonder de niet-aflatende steun van mijn rechterhand, partner in crime en levensgezel Peter Jonckheere. Onze faam als jazzclub schrijf ik toe aan een combinatie van factoren: uiteraard de muziek, maar ook interieur, warmte, geen platte commerciële overwegingen bij het boeken… Een optreden bezorgt me positieve energie, dat is voor mij zuurstof en dus onontbeerlijk. Na afloop ben ik zeer dankbaar dat het enthousiast publiek die nog natrillende ervaring onder elkaar kan delen, niet virtueel, maar live! Hier gaat de aandacht voor 100% naar het muziekgebeuren, vandaar dat ik alle externe storende factoren letterlijk uitschakel. In die speciale sfeer moet het publiek zich een uur kunnen onderdompelen en een trip beleven. En de muzikanten zijn zó dankbaar: de aanwezigen hebben geluisterd! Als krachtfactor zie ik ook: Parazzar kan niet groeien, waardoor de optredens steeds kleinschalig zijn wat de intensiteit groter maakt.’

EXit: In 2016 had je enkele ware publiekstrekkers (TaxiWars, Robin Verheyen NY Quartet): is het dan niet verleidelijk…

Hostens (resoluut): ‘Publiekstrekkers binnenhalen is niet waar ik mee bezig ben, die richting zal ik nooit inslaan: ik zweer bij kleinschaligheid. Dat ik vorig jaar toch enkele aandachttrekkers heb geprogrammeerd, was meer als teaser om het bredere publiek te laten proeven. En om wat we normaal brengen heel even te doorbreken, verstarring te vermijden. Zo is hier onlangs een hiphopparty geweest en wil ik stappen ondernemen om Brihang te brengen. Ik breek graag uit hokjes, niettemin blijft de rode draad voor mijn affiches ontegensprekelijk improvisatie, waarvan het aanbod trouwens steeds groter wordt.’

EXit: Licht je een tip van de sluier wat je in petto hebt voor 2017?

Joeri Hostens: Op initiatief van Johan Huys – een enorme liefhebber van geïmproviseerde muziek – is een Stichting opgericht. Hij was nogal geschrokken door het sabbatjaar qua programmatie dat ik in 2015 heb ingelast en wou zich engageren opdat er een vervolg zou komen aan de concertenreeks. De Stichting bestaat verder uit Arne Deforce, Chris Vervaet en ik. De programmatie in dit huis zal voortaan dus uit twee luiken bestaan: optredens die ik organiseer èn een viertal concerten per jaar door de Stichting aangebracht. Voor het voorjaar heb ik een aantal zeer sterke acts kunnen vastleggen. Op 29 januari Bobby Bradford, Vinny Golia, Bernard Santacruz, Paal Nilssen-Love; op 5 februari Daniel Levin Qtet; op 19 februari Digital Primitives; op 23 april Ab Baars Trio.’

EXit: Wie droom je op het podium van Parazzar te krijgen?

Joeri Hostens: ‘Anthony Braxton! Die man staat aan de wieg van de avant-garde en is voor mij een van de allergrootsten. Mijn vader is er indertijd in geslaagd hem te boeken in ‘De Heidelberg’. Toen ik Braxton daar enkele jaren geleden op Jazz Middelheim over aansprak en vertelde dat ik de zoon ben van Tony, werd dat een heel emotioneel weerzien. Deze topmuzikant naar Parazzar halen, zou voor mij dus zowel een terugkeer naar mijn roots als de kers op de taart zijn.’ (PJG)

Zondag 29.1: Bobby Bradford Quartet feat. Vinny Golia

foto Chuck K.

Info en tickets: 050/33 55 28

de KTA-site wordt museumplek

Stad Brugge legt onder leiding van schepen van financiën Boudewijn Laloo budgetgewijs een sterk rapport voor. Zo wordt in 2017 niet minder dan 73 miljoen euro geïnvesteerd, wat een stijging betekent van meer dan 17 miljoen euro in vergelijking met 2016. De uitschieter daarin is de 5 miljoen euro voor de aankoop van de site KTA tussen Jakobinessenstraat en Nieuwe Gentweg. Het Groeningemuseum moet hier over enkele jaren haar langverwachte uitbreiding realiseren.

Aan het dossier KTA is nu eindelijk een goed einde gebreid. Tijdens de vorige gemeenteraadsverkiezingen schaarden vrijwel alle politieke partijen zich achter dit aankoopplan, maar de school en het Gemeenschapsonderwijs bleken een harde onderhandelaar te zijn. Nu, vier jaar verder, kan de Stad eindelijk gaan nadenken over de precieze invulling van deze site. Een uitbreiding via de gronden van het Sint-Andreasinstituut bleek niet realistisch, maar de afstand tussen Groeninge en Jacobinessestraat ligt nog net binnen wandelafstand. De site zelf bestaat uitsluitend uit klaslokalen, enkele praktijkruimtes, een speelplaats en een beschermd monument, de Magdalenakapel. Eind dit schooljaar moet de site helemaal verhuisd worden naar de nieuwe campus in de Rijselstraat. Voor het Groeningemuseum is dit een definitieve oplossing voor het probleem van de museumsluiting voor en na topexposities.

In dezelfde lijn ligt de aankoop van de Poortersloge (1,2 miljoen euro), waarvoor sommigen ook een museale functie zien weggelegd. Het Museaal Investeringsfonds krijgt dan weer 3,7 miljoen voor de aankoop van kunstwerken. Voor de herinrichting van de musea en de opwaardering van de infrastructuur wordt 3,7 miljoen euro uitgetrokken.

S.O.S. Brugge?

 Strijdvaardige verenigingen die ijveren voor het Brugse stedenschoon trekken geregeld aan de alarmbel. Ze vragen in een recent nummer van Brugge Die Scone zelfs om een interventie van Unesco, een ons bekend verhaal waarmee ook het vorige stadsbestuur te maken kreeg. Nochtans trekt de Stad 9,7 miljoen euro uit voor de opwaardering van het woningenpatrimonium en 6,4 miljoen euro voor restauratiepremies voor Brugse gebouwen. De erfgoedverenigingen stellen hun hoop op de goedgekeurde ‘erfgoedwaarderingskaart’ en op de ‘Brugge Foundation’ die geld inzamelt voor bedreigd en waardevol erfgoed.

De culturele verenigingen

 Op cultuur wordt niet of amper bespaard. De grote slokop is uiteraard Brugge Plus die verantwoordelijk is voor vrijwel elk groot evenement in de stad. Uitschieters zijn Uitwijken (207.000 euro), Wintervonken (130.000 euro), Iedereen Klassiek (20.000 euro) en het nieuwe muziekfestival B-Major (50.000 euro). Voor de komende Triënnale trekt men nu al 135.000 euro uit. De Werf en Vrijstaat O., zeg maar KAAP, organiseren het nieuwe literaire festival BRU-TAAL met een budget van 50.000 euro. De absolute seizoenstopper is natuurlijk Benenwerk (160.608 euro) en, niet vergeten!, de druk gesolliciteerde Buurtcheques: 104.500 euro. (LF)

Intendant Frederik Styns (foto EDM)

CORRECTIE: Oeps, een foutje op de EXit-cover van het februari-nummer. In de inhoudskadertjes bovenaan staat bij een foto van Frederik Styns ‘de nieuwe dirigent van Symfonieorkest Vlaanderen’. Vervang ‘dirigent’ door ‘intendant’, zoals in het bijgaande interview juist vermeld staat, en gerechtigheid is geschied.

In 2015 vierde Brugges oudste café, Café Vlissinghe in de Blekersstraat, haar 500ste verjaardag. Een jaar lang stonden het boeiende verleden en het rijke erfgoed in de kijker. Stamgasten en sympathisanten werkten vol enthousiasme mee aan een waaier van activiteiten, tentoonstellingen en lezingen. Sappige verhalen en vergeten anekdotes werden vanonder het stof gehaald. Lang vergeten albums onthulden unieke foto’s. En nieuw onderzoek bracht minder bekende verhalen van Vlissinghe aan het licht.

Het is van 1986 geleden dat de geschiedenis van ‘Vlissinghe’ in een boek werd beschreven. Toen publiceerde Eduard Trips, volkskundige en stamgast van Vlissinghe, een boek dat vandaag nog altijd een referentiewerk is voor dit stukje lokale geschiedenis: ‘Café Vlissinghe 1515-1985: een eeuwenoude herberg’.

Met de nieuwe publicatie ‘Café Vlissinghe, since 1515’ breien de initiatiefnemers dertig jaar later een vers hoofdstuk aan de geschiedenis van ‘Vlissinghe’. Het feestjaar leverde immers heel wat nieuwe foto’s en prentkaarten op, alsook extra verrassende verhalen en zelfs enkele onverwachte ontdekkingen. De gekende geschiedenis blijft de leidraad. Zes Brugse auteurs (Brigitte Beernaert, Jan D’Hondt…) verwerkten de gekende feiten en nieuwe sporen samen tot zes boeiende essays.

Elke auteur gaat dieper in op de vele boeiende aspecten van het Vlissinghe-verhaal, dat begon in 1515 toen een document aantoonde dat de toenmalige eigenaar ‘tavernier’ was. Komen aan bod: de oudste eigenaars, de stamgasten, het gebouw vandaag, de geschiedenis van de bolbaan, kunst in Café Artistique Flessinghe, het café en de brouwerijnijverheid, de brouwersfamilie de Meulenaere en zoveel meer. Een boeiende publicatie voor iedereen met een hart voor lokale

Foto Matthias Desmedt

Erfgoedcel Brugge werd opgericht in het najaar van 2000, met op dat ogenblik Dries Van Den Broucke en Caroline Van Poucke als coördinatoren. Hun eerste wapenfeit stelden ze voor begin 2001. Een opstelling van 15 uitvergrote foto’s in de stad kreeg als titel ‘Beelden Verhalen’. Vandaag bestaat het team uit Lothar Casteleyn, Katrien Steelandt, Ina Verrept en Anje Timmerman. Samen met hen blikken we terug op 15 jaar erfgoedcelwerking, met een knipoog naar de toekomst.

 EXit: Wat heeft 15 jaar Erfgoedcel tot stand gebracht?

Erfgoedcel Brugge: ‘Wij hebben er in de afgelopen 15 jaar voor gezorgd dat heel wat minder gekend Brugs erfgoed ook een plek in de schijnwerpers kreeg: van getuigenissen over de Brugse cinemabeleving tot een ondersteunende werking rond sporterfgoed, van verborgen schatten uit de deelgemeenten tot de digitale ontsluiting van heel wat interessante documentaire bronnen.’

‘Vertrekkend vanuit de aanwezige expertise binnen de stedelijke erfgoeddiensten – het Stadsarchief, de Openbare Bibliotheek, Musea Brugge en de Dienst Monumentenzorg en Stadsvernieuwing – bouwde Erfgoedcel Brugge over de jaren heen een ondersteunende werking uit. Zo werden heel wat initiatieven ontwikkeld die één dienst alleen niet kon verwezenlijken. Telkens werden hierbij ook andere interessante partners betrokken, waardoor een steeds breder netwerk aan erfgoedactoren met elkaar in wisselwerking trad. De dialoog met niet-professionele erfgoedactoren stond hierbij voorop, naast het betrekken van heel wat vrijwilligers in de uitvoering. In deze projecten en trajecten is Erfgoedcel Brugge telkens de maïzena die enerzijds alle partners samenhoudt en anderzijds alle puzzelstukken in elkaar doet passen.’

EXit: Waar is Erfgoedcel Brugge vandaag mee bezig?

 Erfgoedcel Brugge: ‘Als eerste prioriteit zetten we in op een strategische visie op digitaal cultureel erfgoed. De lancering van ErfgoedBrugge.be (zie kadertekst) en de ontwikkeling van het app-platform Xplore Bruges zijn hier mooie voorbeelden van. De tweede prioriteit betreft de zorg voor en ontsluiting van religieus erfgoed. Samen met de consulent religieus erfgoed Musea Brugge heeft Erfgoedcel Brugge een vrijwilligersploeg opgericht rond de inventarisatie in de Brugse parochiekerken. Vier van de 28 Brugse parochiekerken zijn nu al geïnventariseerd. De inventarissen worden ontsloten via de provinciale erfgoeddatabank Erfgoedinzicht en zijn nu ook te raadplegen via ErfgoedBrugge.be.’

‘De derde prioriteit handelt over de zorg voor culturele archieven en minder gekend documentair erfgoed. Erfgoedcel Brugge zette samen met Stadsarchief en Sportdienst Brugge een ondersteuningstraject voor sportverenigingen op. In 2015 werd samen met de stamgasten van Café Vlissinghe een jaar vol erfgoedactiviteiten opgezet om de 500ste verjaardag van Brugges oudste kroeg te onderstrepen. Met de nieuw opgerichte Orde van 500 zet men er het erfgoedwerk nu zelf verder.’

‘Het blijvend inzetten op de ondersteuning van het niet-professionele erfgoedveld vormt de vierde beleidsprioriteit. Zo delen we interessante informatie met de lokale verenigingen en bieden we advies en hulp waar nodig. Naar aanleiding van de jaarlijkse Erfgoeddag wordt bijvoorbeeld tijd genomen om een veelheid aan spelers te enthousiasmeren en te begeleiden bij de uitwerking van hun activiteit. Deze inspanningen missen hun effect niet. De Erfgoeddag in Brugge staat er elke keer met een mooi programma.’

EXit: De erfgoedwerking in Vlaandern staat voor ingrijpende veranderingen.

Erfgoedcel Brugge: ‘In 2019 zal een nieuw cultureel-erfgoeddecreet in werking treden. Voor de 22 cultureel-erfgoedcellen die Vlaanderen ondertussen telt, wordt uitgegaan van een dienstverlenende rol op regionaal niveau.’

‘Het duidelijk kiezen voor bepaalde dienstverlenende rollen kan wel betekenen dat er in de toekomst niet verder wordt ingezet op de huidige werkingslijnen. Maar dat zullen we de komende maanden en jaren zeker goed bekijken én voorbereiden.’
‘Als Erfgoedcel zijn we ervan overtuigd dat we een vitale rol kunnen opnemen in de ontwikkeling van een erfgoedattitude en -gevoeligheid in de samenleving. Het verder uitbouwen van een werking in de grenszone tussen cultureel erfgoed en diverse maatschappelijke domeinen staat daarbij voorop. Dat werk zal nooit af zijn, maar we hopen dat we ons nog lang kunnen inzetten om daar verder ons steentje toe bij te dragen.’ (LF)

www.erfgoedcelbrugge.be

Nieuwe virtuele verzamelplek voor zestien Brugse erfgoedcollecties

Meer dan 392.000 Brugse erfgoedstukken kun je via één muisklik eenvoudig doorzoeken. Schilderijen, sculpturen, middeleeuwse handschriften, foto’s, kaarten, archeologische vondsten, historische kranten… je vindt het allemaal op www.erfgoedbrugge.be. Dankzij Erfgoedbrugge.be kun je nu al vijf collecties tegelijkertijd verkennen. Op basis van één of enkele trefwoorden zoek je in de collecties van Musea Brugge, Beeldbank Brugge, Kaart en Huis, Magis en de historische krantencollectie van de Openbare Bibliotheek Brugge. Ook voor andere verzamelingen kun je op ErfgoedBrugge.be terecht. De collectie middeleeuwse handschriften van de Openbare Bibliotheek Brugge, de virtuele leeszaal van het Stadsarchief of het Guido Gezellearchief zijn nu ook via deze weg te raadplegen. Stap voor stap zal ErfgoedBrugge.be verder groeien en steeds rijker aan inhoud worden.

Dinsdag 24 januari 2017
19.30 uur
MaZ
Buko + The L.A. Play, Abattoir Fermé,

Op de stoep van een uitgestorven motel treffen twee drinkebroers en de bezorgster van een Chinees restaurant elkaar. Met een voorraad drank en een typemachine, zijn ze op zoek naar de naar de zin en de onzin van het leven. Met Bukowski + LA creëerde regisseur Stef Lernous een tweeluik over zijn lievelingsstad: Los Angeles, stad van dromen en teleurstellingen. Zowel in Buko als in The L.A. Play draait het om doen alsof, om relaties die vastzitten, om de droom en nachtmerrie van Hollywood. Op scene staan onder meer Dominique Van Malder, bekend van Radio Gaga en Tom Vermeir, ook een vaste waarde bij Cie Cecilia. Regisseur Stef Lernous:, ‘Onze stukken zijn uit het leven gegrepen en het leven en de mens hebben ook een donkere kant. We vergroten dat uit, zonder in cynisme te vervallen. Ik ga er prat op dat er ook een vorm van humor in ons werk zit en humor gaat voor mij gepaard met hoop. Zo lang we kunnen lachen, is er hoop.’

Info www.ccbrugge.be, t 050 44 30 60

27 en 28 januari 2017, 20.00 uur
29 januari 2017, 15.00 uur
Ex, Vernieuwd Gents Volkstoneel (Werkgroep66)
CC De Dijk

Het Vernieuwd Gents Volkstoneel vult sinds enkele jaren onze Vlaamse theaterzalen met volks theater met een grote V. Ex gaat over een man en een vrouw. Ooit smoorverliefd en gelukkig getrouwd, maar nu lijken ze hun belofte van eeuwige trouw te zijn vergeten. De brokken zijn wellicht niet meer te lijmen. Hun situatie is zo hartverscheurend dat ze bijna om te lachen is. Het stuk is van de hand van tv-gezicht en journalist Jo Van Damme, ondertussen de vaste tekstleverancier van het gezelschap. De acteurs die in de huid kruipen van het bekvechtende koppel zijn Anouk David en Philippe De Maertelaere. Anouk David speelde eerder al bij theater Laika en Cie Cecilia. Philippe De Maertelaere is de helft van het Vlaamse theater duo Wurre Wurre en trok langs Vlaamse theaterzalen met de succesvolle one-man show Caveman. Matthias Sercu regisseert het duo. Een ‘hels komisch’ stuk.

Info www.werkgroep66.be of t 050 35 85 50

31 januari 2017
20.00 uur
KVS/Valentijn Dhaenens en Nadia Amin
Domestica, Stadsschouwburg

In Domestica brengen Valentijn Dhaenens en Alejandra Theus de eeuwige echtelijke strijd in beeld. De ruzies, het onbegrip, de slaande ruzies, de schorre stemmen en de gespannen zenuwen. Een reeks ‘mythische’ koppels passeert de revue, van Medea en Jason tot Ike en Tina Turner. Op de tonen van vele eeuwen muziekgeschiedenis, van La Bohème tot Brel of Dirty Dancing klinken verzoende woorden. Valentijn Dhaenens brak door met DegrotemonD (Skagen, 2012). Daarna volgde DeKleineOorloG. De Vlaams-Colombiaanse actrice Alejandra Theus studeerde aan de Toneelacademie in Maastricht en speelde eerder onder bij ToneelgroepAmsterdam, NTGent en Het Gevolg. De voorstelling wordt live begeleid door een jonge pianiste. Zij is heel bewust aanwezig, als getuige, slachtoffer of verzoener.

Info http://www.ccbrugge.be, t 050 44 30 60

In het kader van de Poëzieweek 2017 is op 21 en 22 januari 2017 in CC De Dijk in Sint-Pieters de voorstelling De dichter is een koe te zien, een samenwerking tussen Hermitage en Sabine Goethals.

Hermitage is een Gentse band die het Nederlandstalige chanson van vandaag een fris élan geeft. Het afgelopen seizoen toerde het drietal met succes door Vlaanderen en Nederland met het theaterconcert De zoektocht naar de derde man. De Theaterkrant was daarover zeer lovend: ‘Dit seizoen het meest sfeervolle en beste wat er muzikaal en Nederlandstalig in de theaters te beleven valt.’ In De zoektocht naar de derde man treedt elke keer een ‘special guest’ aan. Hermitage klopte daarvoor dit keer aan bij actrice Sabine Goethals, bekend van Theater ZamZam, Focus-WTV en De Wereld Is Klein.

Goethals was meteen enthousiast: ‘Het toeval wilde dat ik al lang broedde op een plan om iets met poëzie en muziek in het theater te doen. Na mijn geslaagde passage als ‘derde man’ vroeg ik de leden van Hermitage om samen een voorstelling te maken. Het resultaat werd De dichter is een koe. In deze ‘extended version’ van De zoektocht naar de derde man grasduinen we zowel in eigen teksten als in gedichten uit het Nederlandstalig grondgebied. Poëzie is het uitgangspunt. Een avond genieten van muziek en taal, met een lach en een traan en alles daartussen, is het resultaat.’

Dat Hermitage-zanger Divan en Sabine Goethals op het podium een perfecte tandem vormen, bewezen ze ook met Die Hartseerkind waarmee ze het afgelopen jaar doorheen Zuid-Afrika toerden. In deze productie brachten ze een ode aan de tragisch gestorven Zuid-Afrikaanse dichteres Ingrid Jonker die begin twintigste eeuw leefde en werkte in Zuid-Afrika.

De voorstelling gaat in première op zaterdag 21 januari 2017 in Brugge naar aanleiding van de Poëzieweek. Voor die gelegenheid brengt Goethals ook special guest Frank Adam mee, bekend van zijn Confidenties aan een Ezelsoor. (SD)

Zaterdag 21 januari 2017 met ‘special guest Frank Adam, zondag 22 januari 2017, telkens om 14 uur, CC De Dijk (Sint-Pieters), 12 euro, reserveren via info@zamzamproducties.be, t 050 28 00 20 (tussen 20 en 21 uur)

Om zijn muzikaal jaar 2017 te openen, koos Kunstencentrum KAAP voor Drifter, een kwartet dat het geesteskind mag worden genoemd van de Finse pianist Alexi Tuomarila en onze landgenoot saxofonist Nicolas Kummert en verder in de rangen Axel Gilain (contrabas) en Teun Verbruggen (drums) in de rangen telt.

Drifter verwierf zich in 1999 internationale aandacht met de release van ‘Voices of Pohjola’ (Igloo). De kwaliteit van deze cd en van de live optredens resulteerde in een contract met Warner Brothers voor 3 albums. Wat als een veelbelovend jazz sprookje begon voor Alexi Tuomarila Quartet (zoals de naam van het kwartet toen luidde), eindigde na het uitbrengen van ‘O2’ abrupt toen de platenmaatschappij de beslissing nam om de genres jazz en klassieke muziek af te stoten…

Een decennium later beleeft de groep zijn wedergeboorte, op suggestie van het Engelse label Edition Records dat in juli 2015 ‘FLOW’ uitbrengt, een werkstuk dat zich mag verheugen in zeer lovende reacties en recensies. Op zijn tournee georganiseerd door JazzLab Series houdt Drifter ook halt in Brugge om live te laten horen hoe voortreffelijk die nieuwe cd wel is.

Na afloop wordt een drankje aangeboden om te klinken op het nieuwe (en eerste) jaar van KAAP. (PJG)

Zondag 22 januari om 11.00 uur in De Werf – www.kaap.be