Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Tag archief: Cultuurcentrum Brugge

Agenda Toneel april 2013

 4, 5 en 6 april 2013, 20.00 uur

Gloria (in den hoge), Cie Cecilia/Circuscentrum (MaZ)

Ook voor zijn nieuwste productie zweert Arne Sierens bij interviews als inspiratiebron. Gloria (in den hoge) ontstond na een gesprek met een vrouw die als jong meisje met haar drugsdealende vader naar Spanje vertrok. Ze trouwde er met een Spanjaard, kreeg twee kinderen, maar werd niet gelukkig. Het stuk speelt zich af bij een autowrak, midden in een moeras. Daar ontmoet Gloria een vreemde man die net als zij op zoek is naar haar broer. Beide personages zoeken een houvast, maar uit hun gesprekken blijkt dat het wellicht ook tussen hen niets kan worden. Hun werelden liggen te ver uit elkaar of is dat maar schijn? Op de scene staan Tom Vermeir en Leen Roels. Naast hen spelen een kind en de Mexicaanse acrobate Aurelia Brailowsky. Zij geeft de voorstelling een erg fysieke draai.

Info Cultuurcentrum, t 050 44 30 60, cultuurcentrum@brugge.be, http://www.ccbrugge.be

5 en 6 april 2013, 20.30 uur

No role in a cowboyfilm, Introvertigo (CC Scharpoord)

 Regisseur en auteur Wesley Deschryver doopte recent zijn gezelschap Introvertigo om tot ‘De Rode Raven.’ Onder deze naam wil hij een nieuwe richting inslaan en zijn teksttheater meer laten dialogeren met film, muziek, dans en kunst. No Role in a Cowboyfilmgaat gaat over twee arme straatartiesten, levende standbeelden, die de moderne wereld beu zijn en te voet naar de woestijn van Andalusië trekken. Ze willen er leven als de cowboys uit de spaghettiwesterns waarmee ze opgegroeid zijn. Duelleren in de Spaanse zon, de bevolking redden van de rijke bandieten en met de knappe boerendochter van bij de waterput de zonsondergang tegemoet rijden. Helaas verloopt alles niet zo vlot. In deze tragikomedie staan twee acteurs op scene: vaste waarde Jasper Bullynck en nieuweling Kevin Dedeene.

 Info CC Scharpoord Knokke-Heist, t 050 63 04 30, cc.ticket@knokke-heist.be

 18 april 2013, 20.30 uur

Toestand, een zelfportret, Tristero (De Werf)

seiz.beeld_Toestand_c_Kristien_De_Proost_Youri_Dirkx

Foto Kristien De Proost

In april nodigen De Werf en het Cultuurcentrum Tristero uit. De artistieke kern van dit Brusselse theatergezelschap bestaat uit Kristien De Proost, Youri Dirkx en Peter Vandenbempt. In de nieuwe voorstelling Toestand maakt Kristien De Proost een stand van zaken op. Ze staat alleen op scene en speelt een soort van ‘theaterautobiografie’ waarin ze zichzelf ontleedt tot in de kleinste details en zich in alle oprechtheid aan het publiek toont. Ze belooft daarbij objectief te zijn en zich te beperken tot de feiten. De Proost studeerde Germaanse Filologie en volgde Toneel aan de Studio Herman Teirlinck en speelde sindsdien bij Het Toneelhuis, Tristero, HetPaleis, Victoria en Crew (Eric Joris). Op het repertoire van Tristero stonden Abigail’s PartyIemand van onsLiving en Coalition.

Info De Werf, t 050 33 05 29, reservatie@dewerf.be, www.dewerf.be, Cultuurcentrum, t 050 44 30 60, cultuurcentrum@brugge.be, http://www.ccbrugge.be

  19, 20, 25, 26 en 27 april 2013, 20.00 uur

Ginds tussen de Netels, Werkgroep 66 (De Dijk)

In 2011 werd op Theater Aan Zee Ginds tussen de netels opgevoerd. Een voorstelling die in alle opzichten naar de keel greep. Cast, decor en setting, zelden zijn stukken zo perfect. Werkgroep 66 gaat de uitdaging aan om dit stuk van Dimitri Verhulst zelf te ensceneren. Ginds tussen de netels is, na Yerma vraagt een toefeling, de tweede bewerking van Verhulst van werk van de Spaanse schrijver Federico Garcia Lorca. Bloedbruiloft is de oorspronkelijke titel en vertelt het tragische verhaal van een jonge bruid die er op haar huwelijksdag vandoor gaat met haar minnaar. Het stuk van Verhulst speelt zich af in Urtica, een denkbeeldig Belgisch dorpje, ‘de wereldhoofdstad van de brandnetels.’ Daar vechten twee families al generaties lang een bloederige vete uit. Een stuk vol eros en thanatos met een tragische kleur die door Verhulst in felle vegen is aangezet.

Info Joanna Beernaert, t 050 35 85 50 (van 17.30 tot 19.00 uur) of joannabeernaert@telenet.be

 

Concerttip: Lightnin’ Guy Solo

 

1360049572nlightnin_guy_solo
 
Woensdag 6 februari 2013, Foyer Stadsschouwburg
 
'The hardest working performer' van de Belgische blues & roots scène, zo wordt Lightnin’Guy omschreven. Zo scheert hij niet enkel hoge toppen in België en Nederland, maar begon hij vorig jaar succesvol aan zijn Europese veroveringstocht langs diverse bluespodia. Hij speelt op een variëteit aan resonatorgitaren, een Weissenborn gitaar, chromatische & diatonische harmonica’s en een oude koffer.
 
 

The Scene in de rode pluche

 

The_scene2
 
We zagen onlangs The Scene, na enkele jaren afwezigheid in het Nederlandstalig rocksegment, optreden op de tweede verdieping van de Fnac op de Markt.En het was zo klaar als pompwater: The Scene is nu wel definitief terug. Het werd een gemoedelijk concert: Thé Lau en zijn bandleden (Emilie Blom van Assendelft, Jeroen Booy en Alan McLachlan) hadden er duidelijk zin in, want het spe(e)lplezier primeerde en ook de klassiekers (‘Blauw’, ‘Iedereen is van de wereld’ als toegift) werden tijdens het mini-concertje niet geschuwd, maar in een fris en helder akoestisch arrangement aan de 40 paar oren gebracht. The Scene speelde ook enkele nummers (onder meer ‘Overal’, ‘Drink’, ‘Echt’ en ‘Mooi’ uit hun nieuwe cd ‘Code’ en dat zal op vrijdag 30 november in de Stadsschouwburg ook het geval zijn. (ADC)
 
 

Dansen op strijkers

 
Steven_decraene_conducting
Dirigent Steven Decraene (foto Johan Devrieze)
 
 
Dansen op strijkers

 
De nieuwste danscreatie van Les SlovaKs, op 23 november in de Stadsschouwburg, brengt ook de Brugse, in Gent wonende, dirigent Steven Decraene naar deze stad. Het programma heet Fragments en krijgt hier een première toe bedeeld.
Fragments wordt voor het eerst en (voorlopig) eenmalig opgevoerd in de Brugse Stadsschouwburg met live-bezetting: acht eerste violen, acht tweede violen, zes altviolen, zes cello’s en drie bassen. Daarvoor gaat zelfs de orkestbak open. Dirigent is Steven Decraene. Vorig seizoen nog presenteerde hij samen met zijn Pulsarensemble en Filip Jordens in de Brugse Stadsschouwburg, Hommage à Brel Symphonique. Hij is tevens medeoprichter van het Brugse Symfonisch Orkest Artis Dulcedo.
 
EXit: U bent verknocht aan de Stadsschouwburg, lees ik.
Steven Decraene: ‘Ik kom er ontzettend graag om uiteenlopende redenen. Er hangt een huiselijke sfeer die mij stimuleert om nog iets meer van mezelf te geven. Er is ook het schitterende gebouw, maar ook zeker de mensen die er werken. Er is een eerlijk en intiem contact.’
 
EXit: Wat is de band tussen het dansensemble Les Slovaks en het Pulsar Ensemble?
Decraene: ‘Pulsar is ontstaan in de schoot van danscollectief en het is wonderlijk om te zien hoe het ‘matcht’ tussen beide. Les Slovaks onderzoekt de dansstijlen met veel respect, zo laten wij ook de muzikale zeggingskracht primeren. En er is het verlangen naar artistieke ontvoogding dat beide ensembles met elkaar verbindt’

EXit: Is Pulsar een orkest of een klein ensemble?
Decraene: ‘Pulsar heeft geen vaste samenstelling, we passen ons aan aan de artistieke noden van de productie. We werken wel vanuit een kern van vooral Vlamingen, maar ook Walen, Brusselaars en Fransen krijgen hier onderdak. Voor Fragments, een creatie van de Franse componist Simon Thiérrée, werken we met 32 strijkers die een plaatsje zullen krijgen in de Brugse orkestbak. Het woord Pulsar (‘een ster die implodeert’) staat hierbij voor de energie die vrij komt en vervolgen weer verdwijnt. (LF)

 Les Slovaks Dance Collective, Fragments, Stadsschouwburg, 20 u. www.ccbrugge.be
 

‘Brugge internationale ontmoetingsplaats actuele kunst?

 
 
 

Mdewilde
Michel Dewilde (foto PW)
 
 
Michel Dewilde, kunstcurator Cultuurcentrum
 
‘Brugge kan een internationale ontmoetingsplaats voor hedendaagse kunst worden’
 
Michel Dewilde, sinds 1997 als kunstcurator verbonden aan het Cultuurcentrum, windt er na vijftien jaar ‘Brugse’ dienst geen doekjes om: ‘Wat hier in de Middeleeuwen kon met Van Eyck en Memling moet vandaag ook kunnen met de grote namen van de hedendaagse kunst’.
 
Dewilde komt uit een nest van architecten en kunstminnaars. Vader was een notoir kunstverzamelaar en galerijhouder in het Oost-Vlaamse Laarne. Blijkt: in de golden sixties lieten architecten zich wel eens betalen in kunstwerkjes en zo tikte de kunstverzameling flink aan, met onder meer Constant Permeke en Frits Vandenberghe.  Zoon Dewilde wist wat hij wou: niet in de voetsporen van vader treden, maar omdat de voorliefdes archeologie en paleontologie onbereikbaar waren, belandde hij alsnog in de wereld van de kunst. De man die ‘geen tentoonstellingen wilde maken’ heeft er vandaag reeds 250 op zijn palmares. De vonk die de liefde deed ontbranden was het kunstproject Station to Station in 1996. Grote namen van vandaag als Berlinde De Bruyckere toonden toen hun kunst(en) in leegstaande treinwagons die diverse stations, waaronder Brugge, aandeden. Het bleek op een of andere manier de start te zijn van een carrière die hem naar Brugge bracht.
 
Waarom Brugge?  
 
Michel Dewilde: ‘Het klinkt vreselijk cliché, maar Brugge was een uitdaging. Ik kende van de stad alleen enkele uitstekende kunstgalerijen als De Lege Ruimte en Bruges la Morte, maar die hielden er net mee op toen ik hier arriveerde.  Ik ging aan de slag in een Cultuurcentrum dat toen nog in volle opbouw was, maar nog niet over noemenswaardige tentoonstellingsruimte beschikte, want de plannen voor de Bogardenkapel en De Bond waren zaten nog in de pijplijn.’
 
‘Ik wilde absoluut meehelpen om deze stad, die zich presenteerde als kunststad, op de kaart van de hedendaagse kunst te plaatsen, zodat het zich kon meten met Gent, Antwerpen en Brussel.  Dat was ook mijn opdracht: een doordacht beleid voeren om de actuele kunst op het niveau te brengen van een Van Eyck of een Memling in de Middeleeuwen. Schepen Roose en directeur Debal steunden mij daarin volop.’
 
(Het volledige interview leest u in de papieren EXit van november, nu verkrijgbaar)
 
 

Oermoeder van de Butoh op bezoek in Brugge

Medea_lot_005bis
De 70-jarige Carlotta Ikeda is voor de vierde maal te gast bij Cultuurcentrum Brugge. Op zaterdag 20 oktober zet de Japanse butohdanseres en choreografe samen met de Franse schrijver Pascal Quignard hun versie van Medea op de planken, begeleid door livemuziek van Alain Mahé.

Carlotta Ikeda is dé vrouwelijke referentie in butoh, de dans der duisternis. Butoh ontstond in het Japan van na de Tweede Wereldoorlog. De bedoeling is in contact komen met het innerlijke zelf, relaties te leggen tussen het bewuste en onbewuste. De dansers, witgepoederd en ontdaan van elke individualiteit, roepen het beeld op van een verdoemde wereld. Thema's als vertwijfeling, erotiek, extase,. staan centraal.
In de voorstelling wekt Ikeda een van de meest controversiële personages uit de Griekse mythologie opnieuw tot leven, Medea. Ten prooi aan extreme stemmingswisselingen en overspoeld door diepmenselijke passies, pleegt Medea een reeks gruwelijke moorden. Een moeder die het ondenkbare doet: ze doodt haar kinderen en plaatst zich zo buiten de maatschappij. Auteur Pascal Quignard leest zijn rauwe versie van de mythe. Ikeda belichaamt Medea, ze is Medea. De hortende, wrijvende muziek van Alain Mahé, die Medea's kracht versterkt, versmelt woord en dans tot één geheel.

Info: Carlotta Ikeda, Medea, za 20 okt '12 | 20.00 uur | Stadsschouwburg Brugge

Kersverse brochure Cultuurcentrum belooft veel moois

 

12_11_17_don_mclean_2012_photo
 
Don McLean komt langs met zijn American Pie, 40 jaar later… 
 
Cultuurcentrum Brugge pakt uit met sterke concertenreeks
 
 Dianne Reeves, Steve Harley, Don Mc Lean, Zita Swoon Group, Wim Mertens en Young@Heart Chorus  als blikvangers
 
De mooie programmaboekjes van de cultuurhuizen staan, ook in hakbijltijden, garant voor een beloftevol seizoen. Het Cultuurcentrum trekt daarbij de vertrouwde kaarten met veel muziek(50 concerten), quasi evenveel theater (45), een mooi aanbod dans (25 voorstellingen ), twee festivals en talloos veel meer. De Amerikaanse folkster Don Mc Lean komt hier zelfs zijn 40ste verjaardag van de American Pie-tour vieren. Nostalgie beloofd. De brochure is onder meer verkrijgbaar in het Cultuurcentrum en op www.ccbrugge.be
 
 
Het voorbije seizoen
 
Met bijna 49.000 toeschouwers voor de eigen avondvoorstellingen kijkt het Cultuurcentrum meer dan tevreden terug op het voorbije seizoen. Bovendien wordt zij steeds vaker doorgeefluik voor organisaties door derden waarvoor 23.369 inkomsten geteld werden. De toppers waren de eerste succesvolle editie van het Flamenco-festival, December Dance, de eigen dansprogrammering met 5.300 bezoekers, de Nostalgia-concerten die 3.200 bezoekers verleidden en uiteraard de 18.000 deelnemers aan het Airbagfestival. Op jaarbasis blijft het Cultuurcentrum  op een gelijkmatig niveau het brede publiek aanspreken. (LF)
 
 
 

Raymond als openingsact van de Magic Mirrors

 
 

Foto_raymond
Foto Paul Willaert
 
Vanavond in de Spiegeltent op de Kruisvest: Raymond! (helaas uitverkocht)
 
Het moest er ooit eens van komen, Raymond als openingsact van de Magic Mirrors. De vijfde editie van Airbag vormde de ideale gelegenheid om dit uitzonderlijk project te realiseren. Bovendien bleek Raymond na jaren van feesten en verjaren aan een wat intiemere retrospectie toe. Hij haalt in zijn nieuw programma heel wat ‘memoires van een balmuzikant’ op, vol melodieën en anekdotes die ook u zullen verleiden en vertederen. Voor Airbag was er nog een bijkomende aanleiding om Raymond aan de mouw te trekken, namelijk de aanwezigheid van accordeonist Gwen Cresens in de begeleidingsband. Deze virtuoze accordeonist en bandoneonspeler zal hiermee elke editie van Airbag op zijn rijkgevuld palmares kunnen schrijven. (LF)
 

Italië blikvanger in verjaardagseditie Airbag

 
 

Circo_diatonico_1
Circo Diatonico opent Airbag
 
 Bij deze vijfde editie staat de bakermat van het accordeon in Europa in de kijker, Castelfidardo in Italië, het mekka voor iedereen die een bijzondere band heeft met dit instrument. Airbag opent dan ook met twee Italiaanse topgroepen: Circo Diatonico en Kamafei. Twee weken later sluit het festival af met twee Italiaanse virtuozen: Sergio Scappini en Renzo Ruggieri.
  
Airbag sluit aan bij een lange accordeontraditie in Brugge, niet in het minst door de accordeonschool van Roger Danneels. Dit monument van de accordeonmuziek in Brugge overleed dertig jaar geleden, reden voor een muzikale hommage  met een dubbelconcert, een publicatie en een tentoonstelling. Ook stadsbeiaardier Frank Deleu is present.
 
En passant: of het accordeon ook jongeren aanspreekt? Ruim 40 jonge muzikanten kiezen dit instrument als basis voor hun muzikale vorming in het Stedelijk Conservatorium.
Ondertussen maakt Airbag er opnieuw een erezaak van om bij elke editie een gevarieerde staalkaart aan te bieden van het actuele accordeon.  Dit leverde de voorbije edities enkele ronkende namen en explosieve concerten op en dat wordt in deze feesteditie niet anders. Feestelijk amusement en amusante ontmoetingen blijven belangrijke elementen van Airbag. De sfeervolle spiegeltent Magic Mirrors neemt daarvoor zijn vaste plaats aan de Kruisvest in. (LF)
 
 
Mag ik deze accordeon van u?
   
De concerten in de Magic Mirrors spiegeltent zijn opnieuw een vaste waarde in de programmering, met groepen zoals Kamafei, Che Sudake, Altan, Tzigani en Raymond van het Groenewoud. Muziekgroepen uit Italië, Spanje, Argentinië en Rusland komen eveneens aan bod, zoals de klassieke tango van Tango 02 naast de electrotango van El Juntacadáveres. Maar Airbag trekt ook de straat op. Tijdens Rout’Art op zondag 12 mei is er een groot volksfeest op de Burg. Voorts: de leerlingen van het Stedelijk Conservatorium  Brugge tonen op 6 mei hun talenten in Stadsschouwburg . Les Caricoles, Jaune Toujours, Benjamin Macke en Surpluz komen aan bod in de ‘aperitiefconcerten’ en ‘Accordeon Highschool’. Er zijn tenslotte twee Nostalgiabals met Albert Hennebel (18 mei) en Eric Bouvelle (13 mei).
 
  

Rory from the block

12_04_27_roryblock_website
 
 
De Amerikaanse Rory Block wordt wereldwijd beschouwd als de beste
vrouwelijke bluesartiest. Ze heeft een terechte reputatie als
uitstekende liveperformer en is een autoriteit op het gebied van
traditionele blues. Niet voor niets won ze al vijf keer de
prestigieuze WC Handy Blues Music Award. Met ‘Lovin’ Whiskey’ scoorde
Rory Block in 1989 een wereldhit. In 2006 begon Rory Block met ‘The
Lady And Mr. Johnson’ aan een soort trilogie over haar blueshelden die
ze respectvol haar ‘Mentor Series’ noemde. Na haar hommage aan Robert
Johnson volgde in 2008 het uitmuntende ‘Blues Walkin’ Like A Man’
waarop ze hulde bracht aan het legendarische Deltablues-icoon Son
House. Ze sluit het drieluik nu af met ‘Shake ‘Em On Down: A Tribute
To Mississippi Fred McDowell’, een andere blueslegende die een
onschatbare invloed heeft gehad op haar muzikale ontwikkeling. Rory
Block beperkt zich niet tot covers van zijn werk, maar schreef ook een
viertal nummers die nauw aansluiten bij het unieke idioom van
McDowell. Rory concerteert op vrijdag 27 april in de Stadsschouwburg.