Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Maandelijks archief: april 2012

Een oefening in verdwijnen

 
 

Light_de_werf
 
 
3, 4 en 5 mei 2012 in De Werf
  
Leentje Vandenbussche is Brugse en werkt voor dit project samen met de theatermakers Peter Aers en Tijs Ceulemans. Vandenbussche studeerde grafische vormgeving en theaterwetenschappen en is al enkele jaren bezig met performances. In 2007 performde ze zelf met Beckett van A tot Z, geïnspireerd op het bekende Wachten op Godot. Peter Aers en Tijs Ceulemans creërden eerder al de projecten
 
Boedapest/een oefening in verdwijnen (2005) en New York-San Francisco/The Hidden Tracks (2009). Daarin gingen ze op zoek naar wat de verhouding individu/maatschappij betekent. X/een oefening in verdwijnen is het resultaat van een intensieve zoektocht van het drietal naar wat sterven en dood betekenen. Hoe worden beide thema’s in literatuur beschreven, hoe komen ze aan bod in wetenschap en praktijk? Het drietal nam ook interviews af met heel diverse groepen rond hun ervaringen met de dood, van deskundigen tot patiënten palliatieve zorg. Na een reis in India en twee weken werken in de dodenhuizen bij de Ganges, ronden ze met drie theatervoorstellingen hun onderzoek af.
 
 Info De Werf, t 050 33 05 29, reservatie@dewerf.be, www.dewerf.be

De deur en andere geluiden

Affiche_de_deur

 
4 en 5 mei 2012 in Scharpoord Knokke
 
Wie in Knokke-Heist jeugdtheater zegt, zegt Appassionata. Na voorstellingen geïnspireerd op het leven en werk van de kunstenaars James Ensor en Salvador Dali, zocht Charles dit jaar de mosterd bij de surrealistische schilder Magritte. Toen Magritte 14 jaar was, gooide zijn moeder zich op een februarinacht in de Samber. Zeventien dagen later werd haar lichaam gevonden, een kilometer stroomafwaarts bij een slakkenberg. Magritte blijkt uiterst zelden gesproken te hebben over dit dramatische gebeuren, maar de dood van zijn moeder komt wel op verschillende manieren tot uiting in zijn schilderijen. In De deur e.a. geluiden exploreert Appassionata de tijd tussen de tragische zelfdoding van zijn moeder en de eerste expliciete vormen van verwerking in zijn kunst vanaf 1925. Drie maanden lang hebben jongeren uit Knokke en omgeving geïmproviseerd rond dit thema. Het resultaat is een ‘verhaal’ met een vreemd vertrouwelijk effect.
 
Info CC Scharpoord, t 63 04 30, cc.ticket@knokke-heist.be, www.ccknokke-heist

Gratis Red Rock Rally in Astridpark

  

The_kids

The Kids

We houden de traditie in ere en voeren geen klop uit op 1 mei. Of toch? We laten onze oren het arbeid verrichten in het Astridpark, want daar is alweer een nieuwe editie van de jaarlijkse Red Rock Rally aan de gang. Zoals het echte een rockrally betaamt, strijden vanaf 12.30 uur de volgende vijf groepen voor de eer en een goed gevulde prijzenpot: Massa Nobu (Budingen), Waxflower (Gent), Soviet Grass (Brugge), Nasty Billy Hamilton (Koekelare) en Sky Castles (Lier). Van zodra de prijzen en schouderklopjes zijn uitgedeeld, mag de parkbezoeker zich nog aan een meer dan avondvullend programma verwachten. The Agreement, Vienna, Buurman, Steak Number Eight en The Kids tekenen hiervoor. Aan de arbeid! Die ode, bedoelen we.(ADC)

De Heilig Bloedprocessie achter de schermen

Exit02
Foto Luc Rabaey
 
In het Biekorfcafé loopt een interessante tentoonstelling van fotograaf Luc Rabaey over de Heilig Bloedprocessie. Fotografe Sofie Crabbé spreekt woorden van lof.
 
België kent een zeer rijke en oude processiecultuur. Geen enkele processie is echter zo met een stad verweven als de Heilig Bloedprocessie in Brugge. Al meer dan 700 jaar draagt een Diederik van den Elzas-figurant het bergkristallen flesje met de paar druppels bloed door de Brugse steegjes. Want zoals we weten was het deze graaf die volgens de traditie de relikwie van het H. Bloed naar Brugge overbracht.
 
De Heilig Bloedprocessie in het traditionele straatbeeld van Brugge: een gedroomd cadeau voor een Brugse fotograaf, hoor ik je denken. Jawel, zo dacht Luc Rabaey er ook over en hij besloot om verschillende edities van de processie met de camera vast te leggen. Deze tentoonstelling toont het resultaat van zes opeenvolgende edities. We zien Romeinse legioensoldaten met enkelhoge, lederen laarzen, bronzen helmen en pluimen van paardenhaar. We zien de Maagd Maria terwijl ze liefkozend Jezus in haar armen houdt, maar evenzeer Jezus die vele jaren later met een kroon van gevlochten doorntakken het loodzware kruis voor zich uit sleept. Alle figuranten vallen samen met hun eeuwenoude rol. Je waant je werkelijk in een middeleeuws schilderij. Gezichten lijken helemaal niet veel veranderd sinds Memling en Van Eyck. De theatraliteit van het hele gebeuren weet Luc visueel te vertalen, zonder hierbij in de cliché’s te vervallen. Hij neemt ons mee achter de schermen van het hele gebeuren. De pittoreske of folkloristische elementen aan de rand van het processiegebeuren neemt hij mee op in zijn verhaal: de talloze repetities, het gladstrijken van de plooien in de kostuums, het maquilleren van de verschillende figuranten, het klaarmaken van de Brabantse trekpaarden, enz. Als toeschouwer zien we nu eens komische, anekdotische situaties, en dan weer bevreemdende scènes waarbij de vage lijn tussen realiteit en fictie wordt bewandeld. Werkelijk niets ontgaat het observerende oog van de fotograaf. Luc is geenszins een oppervlakkig kijktoerist, maar een diepgaande kijker. Hij is een mens die de tijd neemt om verliefd te worden op de stad en zijn tradities. Laat je ontroeren door dit bijzondere beeldverhaal van en over Brugge, zijn devotie en verbeeldingskracht.  (Sofie Crabbé)
 
Fototentoonstelling 'Heilig Bloedprocessie achter de schermen' Cultuurcafé Biekorf, Naaldenstraat 4, Brugge.  27 april tot 27 mei '12 elke dag van 11 tot 19 uur en ook vóór, tijdens en na voorstellingen in de Biekorf. www.erfgoedcelbrugge.be & www.44gallery.be/fotograaf/fotowerk

Italië blikvanger in verjaardagseditie Airbag

 
 

Circo_diatonico_1
Circo Diatonico opent Airbag
 
 Bij deze vijfde editie staat de bakermat van het accordeon in Europa in de kijker, Castelfidardo in Italië, het mekka voor iedereen die een bijzondere band heeft met dit instrument. Airbag opent dan ook met twee Italiaanse topgroepen: Circo Diatonico en Kamafei. Twee weken later sluit het festival af met twee Italiaanse virtuozen: Sergio Scappini en Renzo Ruggieri.
  
Airbag sluit aan bij een lange accordeontraditie in Brugge, niet in het minst door de accordeonschool van Roger Danneels. Dit monument van de accordeonmuziek in Brugge overleed dertig jaar geleden, reden voor een muzikale hommage  met een dubbelconcert, een publicatie en een tentoonstelling. Ook stadsbeiaardier Frank Deleu is present.
 
En passant: of het accordeon ook jongeren aanspreekt? Ruim 40 jonge muzikanten kiezen dit instrument als basis voor hun muzikale vorming in het Stedelijk Conservatorium.
Ondertussen maakt Airbag er opnieuw een erezaak van om bij elke editie een gevarieerde staalkaart aan te bieden van het actuele accordeon.  Dit leverde de voorbije edities enkele ronkende namen en explosieve concerten op en dat wordt in deze feesteditie niet anders. Feestelijk amusement en amusante ontmoetingen blijven belangrijke elementen van Airbag. De sfeervolle spiegeltent Magic Mirrors neemt daarvoor zijn vaste plaats aan de Kruisvest in. (LF)
 
 
Mag ik deze accordeon van u?
   
De concerten in de Magic Mirrors spiegeltent zijn opnieuw een vaste waarde in de programmering, met groepen zoals Kamafei, Che Sudake, Altan, Tzigani en Raymond van het Groenewoud. Muziekgroepen uit Italië, Spanje, Argentinië en Rusland komen eveneens aan bod, zoals de klassieke tango van Tango 02 naast de electrotango van El Juntacadáveres. Maar Airbag trekt ook de straat op. Tijdens Rout’Art op zondag 12 mei is er een groot volksfeest op de Burg. Voorts: de leerlingen van het Stedelijk Conservatorium  Brugge tonen op 6 mei hun talenten in Stadsschouwburg . Les Caricoles, Jaune Toujours, Benjamin Macke en Surpluz komen aan bod in de ‘aperitiefconcerten’ en ‘Accordeon Highschool’. Er zijn tenslotte twee Nostalgiabals met Albert Hennebel (18 mei) en Eric Bouvelle (13 mei).
 
  

De spot op Tattoed Boy from Birkenhead

 
 

Tattoed

 
De EXit-award voor Mooiste Albumtitel gaat dit jaar ongetwijfeld naar de groep Tattoed Boy From Birkenhead (TBFB). Het drietal bracht onlangs een nieuwe ep uit met als titel ‘The saddest thing about me is you’.
  
Visueel aspect
 
'Tattoed Boy From Birkenhead is opgericht in 1996 door Daniël Bultinck (zang), Nic Sabbe (gitaar en all things electronic) en Patrick Decraemer. Deze laatste is er vorig jaar omwille van persoonlijke redenen mee gestopt. Tom Vanhoutte (bas) kwam er in 1999 bij en zorgt samen met Nic voor de teksten. Naast de muziek is het visuele aspect ook belangrijk en wordt er soms samengewerkt met mensen die de muziek ondersteunen met sfeervolle beelden. Fien Cools heeft het artwork en de 25 verschillende coverfotos gemaakt.'
  
Genre
 
'TBFB is moeilijk in een vakje te stoppen. Slow, slower, slowest … De muziek is vaak langzaam, repetitief, en sfeervol, vandaar dat de  melancholische sound nog het vaakst wordt omschreven als intimistische slowcore. We zouden het zelf eerder omschrijven als de soundtrack voor een perfecte striptease…'
 
Het volledige interview leest u in EXit-mei
 

Rory from the block

12_04_27_roryblock_website
 
 
De Amerikaanse Rory Block wordt wereldwijd beschouwd als de beste
vrouwelijke bluesartiest. Ze heeft een terechte reputatie als
uitstekende liveperformer en is een autoriteit op het gebied van
traditionele blues. Niet voor niets won ze al vijf keer de
prestigieuze WC Handy Blues Music Award. Met ‘Lovin’ Whiskey’ scoorde
Rory Block in 1989 een wereldhit. In 2006 begon Rory Block met ‘The
Lady And Mr. Johnson’ aan een soort trilogie over haar blueshelden die
ze respectvol haar ‘Mentor Series’ noemde. Na haar hommage aan Robert
Johnson volgde in 2008 het uitmuntende ‘Blues Walkin’ Like A Man’
waarop ze hulde bracht aan het legendarische Deltablues-icoon Son
House. Ze sluit het drieluik nu af met ‘Shake ‘Em On Down: A Tribute
To Mississippi Fred McDowell’, een andere blueslegende die een
onschatbare invloed heeft gehad op haar muzikale ontwikkeling. Rory
Block beperkt zich niet tot covers van zijn werk, maar schreef ook een
viertal nummers die nauw aansluiten bij het unieke idioom van
McDowell. Rory concerteert op vrijdag 27 april in de Stadsschouwburg.
 

Virtuoze Dieltiens zet cello in de spotlights

Foto_dieltiens
Foto PW
 
Een bijzonder geslaagd concert dinsdagavond (24.04) in het Concertgebouw: Belgiës meest bekende cellist Roel Dieltiens en zijn Ensemble Explorations  brachten vijf cellosonates van Antonio Vivaldi. De sonates zijn stuk voor stuk zeldzame parels, vergelijkbaar met de (bekendere) suites voor cello van Bach.
De solowerken voor cello werden zelden uitgegeven. Onterecht, zo bleek andermaal. In de cellosonates is Vivaldi op zijn traditioneelst: elk stuk is een ideale mix van kerk- en kamersonate, en getuigt van een perfecte beheersing van het instrument. Op onnavolgbare wijze gaven Roel Dieltiens en zijn continuogroep Vivaldi een stem in dit onbekende repertoire. Dieltiens werd onder meer bijgestaan door de Brugse organist en clavecinist Bart Naessens (gehuwd met Amaryllis Dieltiens, dochter van de bekende fluitist Koen Dieltiens). Een volgelopen parterre bedankte zoveel moois met een zeer warm applaus. (LF)
 

Fire Down Below bestormt de Burg op 4 mei

 

Bandfoto
Een van de muzikale acts tijdens 'De Week van de Amateurkunsten' is de West-Vlaamse band Fire Down Below (Davy Focke, drums; Bert Wynsberghe, bas; Jeroen Van Troyen, zang en gitaar). EXit durfde contact aan met dit – ik citeer Jeroen – “driekoppig monster”.
 
EXit: Welke muziek heeft bij jullie onvermijdelijk sporen nagelaten?
Davy: 'Allen zijn we fan van het steviger gitaar- en slagwerk. Maar als elk zijn eigen favoriete bands opsomt, gaat dat erg breed, van Beatles tot Opeth.'
Jeroen: 'De rock van de jaren '90 is voor ons wel héél belangrijk, we hebben alternatieve muziek ontdekt door bands al Nirvana en The Offspring. Maar evengoed zijn we beïnvloed door Sonic Youth, The Melvins, Foo Fighters, QOTSA, Dinosaur Jr., Neil Young… en nog zóveel meer geweldige artiesten.'
Bert: 'Al wie niet bang is pokkelawaai te maken en z’n gitaar goed te laten feedbacken!'
 
EXit: Waar kan men al even voorproeven?
Davy: 'Op facebook.com/firedownbelow hebben we een tab met muziek en video’s, en verder ook op myspace en op http://vi.be/firedownbelow.'
 
EXit: FDB onder de aandacht brengen, CD of eerder via internet?
Bert: 'Internet is super om jezelf te promoten en nieuwe dingen te leren kennen, maar een afgewerkt album op cd – of beter nog: op vinyl! – heeft toch altijd iets extra.'
Jeroen: 'Die fysieke connectie missen we ècht wel bij al die digitale muziek'.
 
EXit: Wat brengen jullie op 4 mei?
Jeroen: 'Uitsluitend eigen nummers. We hebben de laatste tijd heel wat nieuw materiaal geschreven, dat we nu live zullen uittesten.'
 
EXit: Wanneer beschouwen jullie een optreden als geslaagd?
Jeroen: 'Daar zijn verschillende facetten aan. Uiteraard moet het publiek kunnen genieten, omstandigheden als geluid en licht moeten dus goed zitten. Het spreekt voor zich dat wij ook goed moeten spelen, maar daarnaast dienen we in ‘the zone’ te geraken, helemaal te kunnen opgaan in de muziek. Dan razen we werkelijk van ‘goed’ naar ‘super’!
Bert: 'Na het laatste nummer helemaal bezweet uit een roes ontwaken en het publiek horen klappen, roepen, fluiten, dàn weet je dat het optreden geslaagd was!' (PJG)
 

Deze (mei)maand in EXit

POP OP SCHOOL
 
De Brugse beroepsmuzikant en Arid-drummer Steven Van Havere opent op 2 juli in de Lange Vesting in Sint-Andries de muziekschool Metronoom waar  zowel pop, rock, dance als deejay’en aan bod komt. Een uitdagend en risky initiatief, zeer zeker, maar vooral beantwoordend aan een reële nood. Veel jongeren met muzikale interesse en kunde bedanken immers voor de klassieke opleiding in een conservatorium en krijgen hier een alternatief aangeboden.  Van Havere vindt Brugge daarvoor ‘een uitstekende locatie’ en beslist ‘uniek voor West-Vlaanderen’. Een moedig initiatief dat brede steun verdient.
 
VERLENGING VOOR AIRBAG: GRAAG
 
Gedurende twee weken, van 11 tot 27 mei, bruist Brugge op de klanken van het accordeon. Dit in het kader van de vijfde (en voorlopig laatste) editie van Airbag, een van Brugges sympathiekste muziekfestivalletjes. In de voorbije vijf jaar heeft het Cultuurcentrum een pioniersrol gespeeld in de herwaardering  van een instrument dat vandaag in het Stedelijk Conservatorium ruim veertig jongeren enthousiasmeert. Omdat de vijfde editie meteen ook de laatste wordt die gebruik maakt van een stedelijke projectsubsidie, is het uitkijken naar de toekomst. Directeur Cultuurcentrum Sonia Debal en (afscheidnemend) schepen van Cultuur Yves Roose hopen dat het nieuwe stadsbestuur dit laagdrempelige initiatief even gunstig gezind zal zijn. Maar eerst nog genieten van deze feesteditie.
 
Interview en duiding vindt u in EXit-209.
 
 
%d bloggers liken dit: