Exit Magazine

 

 

 

Bizar, maar de carrière van Moenaert nam pas een hoge vlucht met de dood van twee politieke zwaargewichten in 1992: Daniël Coens, zijn politieke leermeester, en toenmalig burgemeester Frank Van Acker. Voordien had deze student sociologie zich het vak eigen gemaakt langs de (nog steeds) klassieke weg: persattaché kabinet minister Coens, voorzitter van de Brugse CVP-jongeren en gemeenteraadslid tijdens ’12 jaar oppositie’. Merkwaardig, maar tijdens die oppositieperiode (na meer dan 100 jaar CVP-meerderheid) moest Moenaert vooral afrekenen met figuren uit zijn eigen partij: Michel Van Maele (‘een CVP met Michel Van Maele is er één zonder Patrick Moenaert’), Fernand Traen (‘Moenaert is geen figuur om burgemeester te worden’) en Fernand Van Damme die de CVP middels een scheurpartijtje in de oppositie had geduwd (‘maar hij verdiende een tweede kans’).  Bovendien hadden SP en ACW (tijdens de CVP-oppositieperiode) mekaar gevonden met oog op een toekomstige coalitie, waarbij Daniël Coens als burgemeester werd getipt.

 

De verkiezingen van 1982 brengen licht in de tunnel, Moenaert haalt een goede score maar de CVP blijft in de oppositie en politiek overheerst ‘ontmoediging en ontnuchtering’. Moenaert overweegt zelfs ‘om de boeken na drie jaar dicht te klappen’. Niet dus, want intussen bouwt het ACW aan een nieuwe lijst met het oog op de verkiezingen van 1988 die haar terug in het stadsbestuur moeten loodsen. Moenaert wordt daarbij vroegtijdig als kopman uitgespeeld, tot ontzetting van de (‘onafhankelijke’) Entente binnen de CVP die spottend opmerkt dat je ‘daarvoor toch met mes en fourchette moet kunnen eten’. (LF)

 

 

'100 % voor Brugge' ligt in de Brugse boekhandels en is een uitgave van Roularta

 

 

 

 

 

‘Ik geloof nog steeds in een vleugje volksverheffing, weliswaar zonder het opgeheven vingertje.’

 

 

 

Yves Roose: ‘Ik ben nog steeds een enthousiast veelvraat op cultureel gebied, zij het iets selectiever dan toen. Anderzijds ben ik ook strenger, (of is het meer verwend?), in de appreciatie. Wellicht ben ik ook, hoewel ik hoop van niet, iets cynischer, maar dat laatste is nooit mijn drijfveer in de politiek geweest. Samengevat: ik ben Bourgondiër gebleven, maar iets rustiger geworden. Ik heb altijd geprobeerd om op heel veel dingen aanwezig te zijn, zowel bij de amateur- als bij de professionele kunst. Ik vind dat belangrijk.’

 

 

 

Yves Roose: ‘Ik ben aangenaam verrast dat de SP.A als beleidspartij erop vooruit gaat en zelfs de grootste partij wordt. Beleid voeren wordt nochtans niet altijd beloond, maar hier wel. Beste bewijs dat er goed gewerkt werd. Onze partner CD&V maakte indertijd de fout om in kartel met het NV-A te gaan en betaalt dat nu. Toch is het een goede zaak dat de twee partners, die een meerderheid hebben en mekaar kennen, voortdoen, zonder de overbodige derde partner.’ 

‘Zelf blijf ik raadslid, want ik kan de 1.908 persoonlijke stemmen, nochtans zonder enige campagne van betekenis, niet negeren. Verwacht van mij echter geen schoonmoederrol, dat ligt mij niet.’ 

‘In het najaar van 2013 ga ik intenser als adviseur voor Mons 2015, Culturele Hoofdstad aan de slag.  Straks heb ik daarover gesprekken met de intendant Yves Vasseur. Mons wordt een beetje onderschat, maar geloof me, het wordt mooi.’ (LF)

 

 

Patrick Moenaert en Charlie Watts  

 

 

 

 

*Interview afscheidnemend Schepen van Cultuur Yves Roose: 'Het was een supertoffe job'

*Patrick Moenaert openhartig in afscheidsboek '100% voor Brugge'

*Cajun Moon: 'Een goede song moet je kunnen strippen en daarna weer opbouwen

*De spot op Always Fallen

*Aan de feestdis met A Brand

*De gouden tips van December Dance

*Professor Van Groenweghe over 'Kannibalisme en Mensenoffers'

*En, een compleet overzicht van het komende culturele aanbod en de dag-aan-dag-kalender