Exit Magazine

Martin Van Steenkiste (foto José Luis Andrade Carballade)

Het vroegere Brugges Festival, synoniem voor vaak grote namen uit de internationale volksmuziek, heeft een opvolger die in stilte bouwt aan iets nieuws. Diaspora is de vlag, De Biekorf de locatie, de affiche Vlaams-internationaal. Laat u verrassen. Het algehele plan achter Diaspora is Jo Van Driessche.

Jo Van Driessche: ‘Enkele jaren geleden was er nogal wat te doen rond de ‘toegevoegde’ waarde die migranten en vluchtelingen ons bijbrengen in Vlaanderen. Een discours dat wij, op cultureel vlak, zeer onfair vinden. Er is een massa talent in België op cultureel vlak, maar het komt, zeker in West-Vlaanderen, veel te weinig aan bod. Anderzijds zijn er heel wat Vlamingen die van samenwerken met buitenlanders bijna hun handelsmerk gemaakt hebben. Violist Wouter Vandenabeele bijvoorbeeld. Wouter was recent nog in diverse landen (Griekenland, Senegal, Portugal, Sardinië…) Dit is veel te weinig geweten en, behalve in het programma Zanzibar op Klara, ook nooit iets van te horen.’

EXit: Hoe verliepen de vorige edities?

Van Driesche: ‘De eerste editie liep voor een handvol mensen in de foyer van de Stadsschouwburg. Vorig jaar, met meer volk, in De Biekorf. Om praktische redenen hebben we nu de datum verschoven naar het laatste weekend van september. Dit had onder meer als gevolg dat Martin Vansteenkiste met de Ugandese gastzangeres Sarah dit jaar wél op de affiche komt.’

‘Met een 300 tot 400 bezoekers zouden wij tevreden zijn bij deze derde editie, omdat het van bij de start de bedoeling was om op vijf jaar tijd minimum 500 bezoekers te halen. De naambekendheid van de artiesten is, behalve voor insiders, niet groot of zelfs helemaal niet. Nochtans: een Giacomo toerde in augustus een maand in Italië, Minata Faso is terug van het festival van Lausanne. Myrdinn (De Cauter) daarentegen is een naam als een klok in de flamenco-wereld en zeker in Vlaanderen geen onbekende.’ (LF)

Diaspora concerts op 28 en 29 september in De Biekorf, www.diaspora.events; tel. 0475 410561

Tickets: 18,50 euro per avond.

Foto EDM

Het cultuurseizoen belooft dit jaar, meer nog dan de vorige jaren, een rijk geschakeerd palet van muziek, dans, toneel en beeldende kunst te worden. Kiezen wordt zo steeds moeilijker. Daarom gaan we te rade bij de professionals van het vak. Zij tippen ons hun soms verrassende top-drie.

 Hendrik Tratsaert (Artistiek directeur KAAP)

 1. X-TRACT van 12 – 14 oktober in KAAP/ De Groenplaats: minifestival met voorstellingen, interventies en debat van onder meer Yinka Kuitenboruwer, Buren, Dounia Mahammed, Laura Vroom, Maxim Storms, Anneleen Keppens, Nikolas Lestaeghe e.a. We gooien de poort van de KAAP-werkplek de Groenplaats open voor de derde editie met onze residenten: tien bijzondere momenten in drie dagen, naadloos te combineren op uw checklist.

2. MINING STORIES op vrijdag 20 oktober in KAAP/De Werf (Nederlandstalige première): KAAP-makers Silke Huysmans en Hannes Dereere tonen één dramatische gebeurtenis – een mijnramp in Brazilië – vanuit verschillende perspectieven op een volstrekt fascinerende manier. Geselecteerd voor Het Theaterfestival en een hit op internationale festivals.

 3. DIJF SANDERS op zaterdag 2 december in De Werf: de Brugse multi-instrumentalist Dijf Sanders reisde naar Java voor een avontuurlijke muziektrip. Het resultaat is het gloednieuwe album Java op ons eigen W.E.R.F.-label en dit releaseconcert samen met Nathan Daems. Met stip te noteren.

Foto EDM

Zoals onze huistekenaar Marec het al in zijn sierlijke pennetrekken aangeeft op de cover van deze eigenste EXit: oktober is sinds enkele jaren dé maand waar blues koning is in Brugge. Onder de noemer Nothin’ But The Blues staat er vanaf zondag 1 tot en met maandag 23 oktober een ferme portie lokale, nationale en internationale blues op tafel van diverse Brugse cafés en de Stadsschouwburg. En weg drempelvrees, want de concerten in de cafés zijn gratis. De aftrap gebeurt op zondag 1 oktober in Comptoir des Arts (Vlamingstraat 53) met de vijf Brugse rasmuzikanten van B’Eat The Blues. Een dag later smeren Lawen Stark & His Band hun kelen en instrumenten in De Snuffel (Ezelstraat 42). Marino Noppe en Jan De Bruijn tonen op donderdag 5 oktober hun blueskant in Bistro Zwart Huis (Kuipersstraat 23). Samen met Carlo Van Belleghem en Marcus Weymaere brengen ze een bluesavond ‘pur sang’. Na het cafégeweld staan er twee concertavonden in de Stadsschouwburg gepland: op vrijdag 6 oktober met The Blues Vision en The Dave Specter Band featuring Tad Robinson en op zaterdag 7 oktober Guy Verlinde & The Houserockers en The Corey Dennison Band. De 5 muzikanten van Dirty 5 zijn op maandag 9 oktober present in de Vino Vino (Grauwwerkersstraat 15). Op vrijdag 13 oktober mag Old Skool Blues Band het beste van zichzelf geven in 27Bflat (Katelijnestraat 27b). Geen bluesmaand zonder vaste waarde Long Tall Danny. Deze letterlijk grote meneer van het genre nodigt op maandag 16 oktober muzikanten uit om samen te improviseren tijdens zijn maandelijkse Blues Jam in Comptoir des Arts (Vlamingstraat 53). Afsluiters van Nothin’ But The Blues zijn The Goon Mat & Lord Benardo (ofte Mathias Dalle en Fabian Bennardo) op maandag 23 oktober in Charlie Rockets (Hoogstraat 19). 

Foto EDM

Het cultuurseizoen belooft dit jaar, meer nog dan de vorige jaren, een rijk geschakeerd palet van muziek, dans, toneel en beeldende kunst te worden. Kiezen wordt zo steeds moeilijker. Daarom gaan we te rade bij de professionals van het vak. Zij tippen ons hun soms verrassende top-drie.

Vandaag: Till-Holger Borchert (Directeur Musea Brugge)

1. ‘Smoke, Ashes, Fable’, de eerste museale solotentoonstelling van de Zuid-Afrikaanse kunstenaar William Kentridge in België überhaupt, is zonder enige twijfel een highlight van het culturele najaarsseizoen in Brugge. Kentridge’s innovatieve en ontroerende filminstallaties, tekeningen en wandtapijten worden door het middeleeuwse Sint-Janshospitaal omkaderd en met werk van Broodthaers geconfronteerd. Een belevenis die wellicht alleen nog getopt wordt door de lecture-performance van Kentridge op 17 oktober in het Concertgebouw.

 2. Pieter Pourbus en de vergeten Meesters: de titel die doet denken aan de Harry Potter, maar het gaat om een topexpo voor de liefhebbers van Oude Meesters en Brugs erfgoed. Het Groeningemuseum laat een representatief overzicht zien van Brugse kunstenaars uit de latere 16de eeuw en luidt de herontdekking van de schildersfamilie Claeissens in.

 3. Monteverdi’s grootste Hits –Anima Eterna viert de 450ste verjaardag van Claudio Monteverdi. De hoogtepunten van zijn muziek te beluisteren op historische instrumenten is een must.

Op vrijdag 29, zaterdag 30 september en zondag 1 oktober vindt  in de Tank (op de Burg) de tentoonstelling ‘TogetherNotTogether’ plaats. Er zijn schilderijen, tekeningen, beeldend werk en fotografie te zien van zes Brugse creatievelingen: Fien Cools, Sven Boel, Jurgen Vandewalle, Griet Janssens, Stef De Blieck en Pieterjan Lefever.

‘Tijdens een brainstormsessie is de titel ‘TogetherNOTtogether’ naar voren gekomen’, zegt Pieterjan Lefever. ‘Je kunt het op verschillende manieren interpreteren. Je kunt het thema ‘alleenigheid’ aanraken, je kunt het doortrekken naar de samenleving waar individualisme en egoïsme hoogtij vieren of je kunt de desolaatheid in je werk steken. Het idee ontstond bij één van ons zessen, toen ze op de bus zat en iedereen zag verzonken zitten in zijn eigen scherm.’

‘We kennen elkaar al een hele tijd en kennen ook elkaars werk. We zijn allemaal op een verschillende manier met onze metier bezig. De ene verdient er af en toe een centje mee, de ander doet dit puur voor zichzelf, maar we delen wel de nood om ons werk naar buiten te brengen, in alle vrijheid. De enige en meteen ook belangrijkste drijfveer om samen te exposeren én dus ook samen te werken rond één thema ontstond dus uit de behoefte om ons werk aan een publiek te tonen.’

De zes

• Sven Boel(°1985) put inspiratie voor zijn werk uit zijn onmiddellijke omgeving . In zijn werkproces puzzelt hij graag met gevonden en gerecycleerd materiaal. Hij vergroot, verkleint, fragmenteert materialen en beeldelementen en pakt deze puzzels in waardoor  zijn werk een absurde mix van vormen en kleuren wordt.
• Fien Cools(°1988) werkt als fotografe, illustrator en cartooniste. Ze woonde drie jaar in een caravan, op 12m2, samen met haar lief en wat zwerfkatten omdat een verbouwing jaren langer bleek te duren dan gedacht. Een ijskoude winter, een warme zwerfkat, een vochtige caravan: wat deed dit met Fien en de relatie tot zichzelf, haar lief en dieren ? Dit vertaalt zich in een reeks intieme illustraties en tekeningen.
• Jürgen Vandewalle(°1972) verwerkt al een kwarteeuw het thema ‘eenzaamheid’ in zijn schilderijen en selecteerde voor deze expo werken waarin deze thematiek nadrukkelijk aanwezig is.
• Griet Janssens (°1979) in haar eigen woorden: ‘Een nieuwe weg in mijn leven, bouwen aan een nieuw nest, de eerste stappen naar together, de eerste blik in een huis. Iets wat eerst het hare was, nu het onze.’
• Stef De Blieck(°1971) groeide als zoon van fotograaf André op tussen de filmcamera’s en de zwart-witfoto’s. Hij streeft ernaar beelden te vormen die de kijker net ietsje langer vasthoudt dan gewoonlijk in tijden van flitsende beeldcultuur. Zijn troeven: onderbelichting, onscherpte en een ongewone cadrage.
• Pieterjan Lefever(°1971) is graficus en kreeg na een opleiding fotografie de microbe om zelf te fotograferen te pakken. Hij brengt tijdens de expo een terugblik op vele momenten. Momenten van samen, ook alleen. Ook dit keer in zwart-wit, maar toch vol kleur. (ADC)

Zorro Uitgeverij uit Damme blijft merkwaardige boeken uitgeven. Het jongste exploot heet ‘Ongebroken’, met ‘Aangrijpende levenskroniek van een sterke vrouw’ als ondertitel en geschreven door de ons geheel onbekende Martine Nijsters.

De auteur had blijkbaar een stevige band met haar grootmoeder Marie en na haar overlijden (waarmee het boek begint) vat ze het plan op om een kroniek te schrijven van een bewogen leven. Dat levert een verhaal – of liever: een twintigtal korte verhaaltjes – op die het leven schetsen zoals dat toen gebruikelijk was in een tijdsbestek van crisis en twee wereldoorlogen. Het leven was keihard, zo leren we, wat voor die tijd toch niet zo ongewoon was. Het was zwoegen bij landbouwers om elke cent, sociale zekerheid bestond niet, ziektes sloegen ongenadig toe in elke familie. Boeiender zijn de pagina’s die de sfeer weergeven van het leven in een dorp (Sint-Andries) in oorlogstijd met veel oog voor de excessen van de Bevrijding. Plezant zijn de hoofdstukjes over ‘De Russische Madame’ bij wie ‘Marie’ gaat schoonmaken en zoveel meer. Zij is émigrée omwille van de Russische Revolutie, belandt in België, maar gaat in 1933 terug om haar Konstantijn te zoeken die inmiddels opgepakt is. Een mooi portret is dat de schrijver ‘Mijnheer Peeters alias Paul Kiroul’ waar Marie gaat werken tot zijn dood in 1937. Wanneer Marie op een dag op haar knieën de vloer aan het schrobben is en daarbij een blouse draagt ‘met een beetje uitsnijding’, klopt Peeters de as van zijn sigaret af boven haar décolleté en zei: ‘Dat is het enige waar dat goed voor is’. (LF)

‘Ongebroken’, Martine Nijsters, Zorro Uitgeverij

De nieuwe EXit ligt alweer op de vertrouwde plaatsen: cultuurhuizen, boekhandels, In & Uit…. en talloos veel meer.

Met deze maand onder meer: 

*Gilles Coulier debuteert met ‘Cargo’

*Brugge Plus verwelkomt Lieve Moeremans

*Ellen Charlotte Marie maakt ‘gezond’ boek.

*Het afscheid van stadsbeiaardier Frank Deleu

*Strook hangt ‘hout-thentieke’ kunst aan de muur

*En de vertrouwde rubrieken

Foto EDM

‘Er gaat geen week voorbij’, vertelt Noël Steen (63), ‘of iemand herinnert mij aan Rock Torhout’, het geweldige rockfestival dat van 1977 tot 1998 de groten der aarde op het podium losliet. Het festival, de helft van het T/W(erchter)-weekend, was dan ook een unicum, zelfs op wereldvlak bekeken. Later verhuisde Steen als productieleider naar het Concertgebouw om uiteindelijk, in 2005, bij Brugge Plus als evenementenorganisator aan de slag te gaan. Zijn hoofdopdracht: het culinaire succesverhaal Kookeet tot een goed einde brengen. De achtste editie op (23-25 september) wordt (wellicht) zijn afscheid.

Noël Steen: ‘We kijken nu met heimwee en gevoel voor nostalgie naar die jaren waarin topsterren als David Bowie, Bob Dylan, R.E.M., Metallica, Neil Young en Lou Reed naar Torhout afzakten. Weet dat zelfs U2 ooit het festival opende en nadien pas zijn doorbraak beleefde. Die herinneringen zullen mij waarschijnlijk ten eeuwigen dage achtervolgen.’

‘Uiteraard zouden dat soort organisatie en affiche vandaag niet meer kunnen. Professionalisering is overal in de plaats gekomen. In de beginjaren betaalden wij de groepen met Belgische franken uit de koekendoos. Echt waar.’

EXit: Rock Torhout had altijd een eigen profiel?

Steen: ‘Herman Schueremans (LF. de Werchter-organisator) investeerde vooral in comfort voor de groepen, ik vooral in comfort voor de bezoekers. Het verhaal kende ook een lange aanloop. De eerste edities, vanaf 1977, met onder meer Dave Edmunds, haalde 1. 800 man, de tweede editie met Nick Lowe al 6.000 fans. Later lokten Metallica of R.E.M. 70.000 bezoekers. Na twintig jaar werd er een stop op gezet wegens allerlei redenen. Nadien ben ik vooral bezig geweest met kleinere festivals in Torhout die overigens niet allemaal winstgevend waren.’

‘In 2004 kreeg ik een aanbod om als productieleider in het Concertgebouw aan de slag te gaan. Veel geleerd, veel gezien. Heb er respect onthouden voor muzikanten die een twee uur durend concert speelden zonder partituur. Fenomenaal. En toen kreeg ik in 2005 het aanbod van toenmalig burgemeester Patrick Moenaert om in Brugge Plus als organisator van evenementen aan de slag te gaan, een job die ik vandaag nog altijd doe.’

EXit: In 2010 verscheen Kookeet ten tonele. Uw bevoegdheid.

 Steen: ‘Het culinair festival was een ideetje van schepen Hilde Decleer. Ik kreeg dat dossier op mijn bureau, hoewel ik daar geen enkele ervaring mee had. Met enig nattevingerwerk heb ik toen een voorstel tot budget opgemaakt, want we vertrokken allemaal met een wit blad. Ik had 91.000 euro begroot, en dat bleek achteraf, na de eerste editie, nog te kloppen ook. We hielden immers rekening met een lage opkomst en weinig sponsors, maar uiteindelijk brachten we toch 27 standhouders samen op de Brugse Markt, waar in totaal twee edities zouden plaatsvinden. De eerste editie was geen makkie, het was knokken om de Brugse restauranthouders mee in het bad te trekken. Uiteindelijk klokten we af met een succes, want 25.000 bezoekers voor een format dat hier amper bekend was. Mijn taak bestond er vooral in het geheel te organiseren, het materiaal bijeen te brengen, het terrein aan te kleden en in te richten.’

EXit: De volgende edities vonden plaats op ‘t Zand en nu op het Stationsplein. Voorkeur?

Steen: ‘De huidige site aan het Station is een prima plek, met helaas een groot aantal lantaarnpalen, wat de doorgang soms belemmert. Maar dat probleem hadden we ook op ‘t Zand, waar de fontein spelbreker was.’

‘Kookeet is voor mij een job die acht maanden duurt. Er komt heel wat bij kijken, niet in het minst de prijzen vergelijken. De restaurants betalen 400 euro standgeld en leveren 15 procent van hun omzet in. Dat zijn geen grote bedragen, maar de restaurants draaien dan ook slechts op break even. Zij maken de winst door de bezoekers die na de kennismaking op Kookeet het restaurant zelf bezoeken. Tevreden klanten komen graag terug.’

‘Kookeet is natuurlijk maar mogelijk door de ruime betoelaging van de Stad. Met die 60.000 euro huren wij de firma’s voor de aankleding van het terrein, vergoeden we de sponsors, betalen we de reclame en het drukwerk. Daarmee is alles onder controle.’

‘Kookeet is een onwaarschijnlijk publiekssucces. Vorig jaar haalden we 105.000 bezoekers, wat door de sfeer van de aanslagen in Brussel iets minder was dan de voorgaande jaren. Anderzijds was het daardoor rustiger bewegen op het terrein. Het enige wat niet mag fout lopen, is het weer. Drie dagen regen bijvoorbeeld zou een ramp zijn.’

EXit: En dit wordt uw laatste editie wegens de gezegende 65 jaar…

Steen: ‘Collega Griet De Prest trekt nu al aan mijn mouw. Ik moet daar eens goed over nadenken… ‘ (LF)

Factsheet Kookeet

*zaterdag 23, zondag 24 en maandag 25 september van 11 tot 21 uur

*31 Brugse topchefs

*gastchef Piet Huysentruyt

*Stationsplein kant Sint-Michiels

*gerechten kosten 4, 6 of 8 euro

*voorverkoop jetons bij In&Uit

Je bent nooit te oud om te leren, maar ook nooit te jong! Vanuit deze filosofie organiseert Mooss vzw elke zaterdagnamiddag (van 14 tot 17 uur) het project Bazart in Het Entrepot. Daar kunnen kinderen van verschillende leeftijdsgroepen spelen met kunst, cultuur en erfgoed. ‘De stad is onze uitvalsbasis en inspiratiebron en plezier staat voorop’, luidt het.

De missie van Mooss is duidelijk: kunst en erfgoed toegankelijk maken voor alle kinderen, jongeren en hun begeleiders. ‘We bemiddelen tussen kunst en de deelnemers en participanten, en geven hen ‘goesting’ in kunst’, zegt medewerker Jolijn Vannoppen. ‘Naast een uitgebreid aanbod aan workshops binnen de verschillende kunstdomeinen, organiseren we verschillende kunstzinnige en participatieve projecten waaronder Bazart, steeds vanuit de eigen uitgewerkte methodiek.’

Boterhammenkunst

Kunst en erfgoed vormen het vertrekpunt voor activiteiten, over alle kunstdisciplines heen en met alle mogelijke invalshoeken. Boterhammenkunst, dansen met stoepkrijt, een detectivespel rond het verdwenen paneel van ‘Het Lam Gods’, muziek componeren bij stomme film of een muur herwerken zoals Sol LeWitt, bij BAZART kan het allemaal.

‘We vinden het bij BAZART belangrijk om ook echte, tastbare kunst in onze activiteiten te verwerken en niet enkel te kijken naar filmpjes en foto’s over kunst. Een breed netwerk van culturele partners geeft ons die mogelijkheid. We zoeken kunst zelf op in het museum, het theater, de bibliotheek,… Er is dan ook zoveel kunst en cultuur te ontdekken voor kinderen in Brugge: het Jeugdfilmfestival, KAAP, het Concertgebouw, Lumière Cinema, het Krikkrak-festival…’

Iedereen mee

De begeleiding voor die activiteiten bestaat uit jonge, gemotiveerde vrijwilligers. Jolijn: ‘Brugse begeleiders zijn een vrolijke en gemotiveerde bende. Regelmatig zijn ze terug te vinden op culturele evenementen. Bij BAZART vinden we het heel belangrijk dat iedereen die dat wil, kan deelnemen aan onze activiteiten. Om deze reden proberen we bij BAZART mogelijke financiële, sociale, fysieke en andere drempels weg te werken. Onze begeleiders doen er altijd alles aan om ervoor te zorgen dat iedereen die naar BAZART wil komen, dat ook kan.’ BAZART werkt hiervoor onder meer samen met Brugse organisaties zoals het OCMW, CAW, jeugdwelzijnswerk en vrijetijdscoaches om zoveel mogelijk gezinnen te bereiken. ‘Het inschrijvingsgeld van BAZART bedraagt 40 euro, alle uitstappen inbegrepen (exclusief weekend en kamp). Indien het op financieel vlak moeilijk is om het inschrijvingsgeld voor BAZART te betalen zoeken we steeds samen naar een oplossing. Zo hebben we bijvoorbeeld een sociaal fonds dat kan bijspringen’, besluit Vannoppen. (ADC)

____www.mooss.be

Sinds begin dit jaar siert een prachtige tekening van Marec elke maand de cover van EXit. Het gaat telkens om een ode aan de schoonheid van de stad Brugge in de eigengereide stijl van een van ’s lands bekendste cartoonisten, maar dan nét ietsje anders…

In de winkel The Cartoonist in de Sint-Jakobsstraat 6 in Brugge hangen deze (tot nu toe al) tien covers mooi ingekaderd aan de muur (A5-formaat). Voor de prijs van 45 euro haalt u kunst en een stukje Brugge in huis.

The Cartoonist is open van donderdag tot en met zaterdag, telkens van 12 tot 18.00 uur. E-mail: info@thecartoonist.be