Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Maandelijks archief: mei 2012

Een nieuw geluid van Ynoji

 
 

Ynoji
Foto Mayli Sterkendries
 
Tijdens Sonar Sounds, een clubreeks van Cactus Muziekcentrum in de MaZ voor elektronische geluidsfenomenen, tekenen op zondag 3 juni de ‘bands’ Gonjasufi, Biaz en Ynoji present voor een avondje bleeps en clicks. EXit sprak met Lucian en Bruno van Ynoji.
 Lucian Ditulescu is de techneut, creatieveling en het brein achter Ynoji. Al drie jaar houdt hij zich onledig met sounddesign, beats, mixing, sampling, kortom alles wat met software te maken heeft. Hij richt zich op de ritmische stijlen (jazz, jungle, drum&bass, future garage), genres die instrumentale geluiden fuseren met elektronica.
 Bruno Van Damme is de occasionele inspiratiebron en medeoprichter. Hij is de belangrijke schakel in de beginperiode en doet nu soms wat melodiewerk, speelt saxofoon en klarinet (als bezigheid, niet bij Ynoji), maar is nog niet volledig ingewijd in de wondere wereld van de software.
 
EXit: Jouw grote voorbeeld is Amon Tobin, Lucian?
 Lucian Ditulescu: ‘Amon Tobin is zowat mijn held: vorig jaar heb ik hem ontdekt door zijn album ISAM. Sindsdien is er een hele wereld voor me opengegaan. Zijn manier van sounddesign, sampling, mixtechnieken.. hij is, naast enkele anderen, de belangrijkste figuur geweest sinds de start van Ynoji. Hij had een bepaalde visie op geluid die ik ook had, maar ik wist gewoon niet hoe ik die visie moest omzetten in geluid. Nu weet ik het wel.’
 
Bruno Van Damme: ‘Ik denk niet dat er echt een groot voorbeeld is waar ik mij op richt bij het maken van muziek. Niet dat ik niet opkijk naar sommige groepen, hoor. Ik ben grote fan van namen als Eddie Vedder en Rise Against, maar ben ook zeker te vinden voor Slagsmallsklubben of Burial. Ik denk dat ik mij soms zelf minder bewust ben van hun invloed.’
 
Het volledige intervew leest u in EXit-juni
 

Oproep aan Belgisch jazztalent

 

Kc-dewerf-300
 
JazzLab Series, oorspronkelijk een initiatief van o.a. De Werf, is intussen uitgegroeid tot een actief en hoogstaand netwerk dat zich tot doel stelt Belgische jazzmuzikanten in zo optimaal mogelijke omstandigheden te laten optreden. Middels een nóg uitgebreider samenwerkingsverband met een aantal extra partners wil men deze jazzmusici – die ik stilaan durf te honoreren als “de dappersten onder de muzikale Galliërs” – thans helpen hun nieuwe ambitieuze/gedurfde plannen te realiseren. Geselecteerde projecten kunnen rekenen op ondersteuning in de vorm van een productiebudget en/of logistieke bijstand, met nadien de garantie van een concert bij elk van de coproducenten.
 
 
 

Kees Van Kooten in Comptoir des Arts

 
 Morgenavond in Comptoir des Arts (Vlamingstraat) : niet te missen, Kees Van Kooten
 
Kees

Mercedes Van Volcem over monumentenzorg in een werelderfgoedstad

Mercedes
 
Foto Paul Willaert
 
Deze maand in EXit: Schepen Van Volcem
 
‘We moeten vernieuwen op plaatsen waar lelijke eendjes staan’
 
Mercedes Van Volcem (VLD) heeft er straks (14 oktober, u weet wel) zes jaar als Schepen van Monumentenzorg en Stadsvernieuwing op zitten. Het is een opgemerkte, maar soms woelige, beleidsperiode geworden. Dit was deels te wijten aan de kritische inbreng van een aantal erfgoedbewakers die, jammer genoeg, niet altijd met open vizier streden. Het label Werelderfgoedstad in gevaar? Van Volcem sust: ‘Onze dertien ambtenaren die waken over het Brugse erfgoed zijn wereldtop’.
  
EXit: Monumentenzorg is de voorbije zes jaar een levendig thema geworden (en altijd geweest) in de Brugse politiek. Helaas nogal gepolariseerd. Is er (g)een basis voor dialoog? 
 
Mercedes Van Volcem: ‘Het is levendig geweest omdat bepaalde mensen graag polariseren.  Brugge kende de afgelopen jaren een ongelofelijke dynamiek. Welnu, in de monumentenzorg is alles dialoog, want de hogere overheid geeft bindende adviezen als het over een monument gaat en er is een verplicht niet-bindend advies bij onroerend erfgoed en dorpsgezichten.  Mijn job is vooruitgang boeken in overleg en dat is een constant zoeken naar evenwicht tussen traditie en vernieuwing. Sommige mensen houden niet van verandering, maar Brugge is een stad in evolutie en elke generatie zorgt voor zijn gelaagdheid.’
 
Het volledige interview leest u in EXit-juni
 
 
 

Brugse illustratoren maken verjaardagskalender

 

Museum
Foto Paul Willaert

Een luxueus ontbijt op het dak van de Gentpoort?

De Brugse musea nodigen de Bruggelingen uit om terug kennis te maken met de 12 museumlocaties die samen het Bruggemuseum vormen, van Stadhuis over Volkskunde tot de Lantaarntoren en negen andere museumplekken. Wie daarbij zijn paspoortje (daar verkrijgbaar) laat stempelen, maakt kans op mooie prijzen: een unieke verjaarsdagkalender met tekeningen van Brugse illustratoren, een chocoladeworkshop in het Volkskundemuseum of een luxueus ontbijt op het dak van de Gentpoort. Dat alles gratis, Bruggeling erheen!

Herontdek het Brugse museumaanbod, dat is de boodschap. Het aanbod is dan ook niet gering: de toren van het Belfort, de wereld van de archeologie, het geboortehuis van Gezelle, ridders en harnassen in Gruuthuse… Het handige paspoortje helpt je op weg en elk bezoek levert een stempel op. Vier Brugse illustratoren werkten mee: Klaas Verplancke, Greet Bosschaert, Pieter Gaudesaboos en tekenstudio Helden&Piraten tekenden een verjaardagskalender die u na amper 6 bezoekjes de uwe mag noemen. Wie de 12 locaties voor zijn rekening neemt maakt een redelijke kans op een superontbijt bovenop het dak van de Gentpoort. Alle info vindt u op de nieuwe website www.12plekken.be (LF)

Jean-Luc Dehaene signeert in boekhandel Raaklijn

Dehaene

 

 
Exclusieve signeersessie 'Memoires door Jean-Luc Dehaene' op zaterdag 2 juni 2012
 van 13u.30 tot 15u.30 in boekhandel Raaklijn. Dehaene zelf licht kort toe:
       
 Zoals de titel aangeeft, zijn dit gewoon ‘memoires, zonder meer. Ik heb bewust geen ondertitel willen toevoegen. Ook niet ‘zonder commentaar’, zoals sommigen misschien hadden verwacht. Ik laat elke kwalificatie aan de lezer over.Over de zin en onzin van memoires zijn de meningen verdeeld. Deze discussie kan echter maar op een zinnige manier gevoerd worden als de eigenheid van het genre aanvaard wordt. Memoires zijn persoonlijke herinneringen en getuigenissen, en zijn dus per definitie subjectief gekleurd. De schrijver is niet alleen getuige, maar ook actor. En de lezer moet weten dat politici altijd geneigd zijn om hun eigen rol centraal te stellen en te overdrijven. Dat geldt ongetwijfeld ook voor deze memoires. Getuigenissen over het verleden zijn vaak gekleurd door de tijd, worden geherinterpreteerd in het licht van latere gebeurtenissen en ervaringen. Maar ook wat niet aan bod komt omdat het verdrongen wordt, is leerrijk. Kortom, memoires zijn geen wetenschappelijke geschiedschrijving, maar een persoonlijk belevenisverhaal. Dat is hun grote voordeel, maar tevens ook hun grote nadeel.
 

Breaking the waves met Siskiyou

Siskiyou-1

 Met een Cactus Prikkaart kun je gratis naar de Breaking Waves-concerten in de MaZ en krijg je twee euro korting op alle andere concerten van Cactus. Bovendien bespaar je op reservatiekosten want reserveren kan gewoon via mail. Het optreden van Siskiyou op zaterdag 26 mei in de MaZ valt onder de Breaking Waves-noemer: je hoort folk en alt country doorschemeren in hun songs, maar hun muziek ademt een bezwerende, donkere sfeer die graag ontspoort in energieke chaos.

 Info: www.cactusmusic.be

De nieuwe EXit in talloos veel rekken

Het juninummer van EXit ligt dit weekend op de vertrouwde verdeelplekken. Daarin aandacht voor
 
*kleinVerhaal een bedreigd verhaal?
*Schepen Mercedes Van Volcem: 'Monumentenzorg is levendig geweest omdat bepaalde mensen graag polariseren'
*Ynoji met elektronische geluidsfenomenen in de MaZ
*Frank Adam viert 20 jaar schrijverschap: 'Aleksej is een stuk dat ik ongelooflijk koester'
*Koor The Bare Necessities viert 15-jarig bestaan met twee galaconcerten in de Stadsschowburg
*Jong Wilt 2012: carte blanche voor jonge theatermakers in De Werf
*Lieselots filmtips
*En de meest volledige cultuur- en dag-aan-dag-kalender
*Voor dagvers cultuurnieuws: ga naar www.exit.be

Brugse legenden

Brugse_legendes_001
 
De Brugse (Radio2)journalist Nico Blontrock weet niet van ophouden: na zijn recente 'Brugs vo Begunneliengen', goed voor vier drukken, is er nu 'De mooiste legenden uit Brugge'. Uit de vele honderden bestaande legenden koos Blontrock er vijftien uit: van zeer bekend (Annaatje van 't Pitje') tot minder gekend ('De soldaat-schilder'). Voor de lezer die niet vertrouwd is met dit erfgoed voegt Blontrock telkens een kaderstukje toe met historische duiding. Een (ontbrekende) situering op stadsplan was echter evenzeer op zijn plaats geweest en wordt door de auteur beloofd voor de verwachte tweede druk.
'Legenden', schrijft historicus Jan D'Hondt in zijn inleiding, 'zijn van alle tijden. Sommige gaan terug tot de Romeinse tijd (de legende van het Minnewater), andere siueren zich in de donkere Middeleeuwen ('De Brugse beer'), andere vinden hun oorsprong in de 19de eeuw ('Het mirakel van het godshuisje').
Het boekje, klein en handig formaat op 78 pagina's, kost 10 euro en verkrijgbaar bij de Brugse boekhandel of via www.zorrobooks.be 

Kommil Foo met Breken in Concertgebouw

 

Breken_tryouts
Foto Marieke Verfaillie
 
 Na de voorstelling ‘Kommil Foo de luxe’ met het Orquesta Tanguedia vorig seizoen) zijn de broers Raf en Mich Walschaerts terug met nieuw werk. Breken is de titel van de voorstelling waarmee ze op 26 mei te gast zijn in het Concertgebouw.
  
EXit: Het publiek krijgt weer een ‘klassieke’ Kommil Foo-voorstelling?
Raf Walschaerts: ‘Als je dat zo kunt noemen, ja. Mich en ik staan opnieuw met zijn twee op de scene. We pakken uit met nieuw materiaal met de typische Kommil Foo ingrediënten: theater, cabaret en muziek en bewegen ons voortdurend van het ene naar het andere. Het is onze eigen stijl die we in de loop der jaren hebben ontwikkeld.’
 
EXit: Waar halen jullie na 25 jaar de inspiratie vandaan?
R. Walschaerts: ‘Mich en ik zijn tot de vaststelling gekomen dat elke voorstelling eigenlijk over hetzelfde gaat: over mensen die tegenwind krijgen en vallen, maar elke keer weer opnieuw omhoog klauteren. Vaak is er liefde in het spel en zijn de daar bijhorende thema’s trouw, ontrouw en twijfel aanwezig. Er moet altijd drama zijn om tot humor te komen. In elk stuk van ons wordt een lach en een traan gecombineerd. Een torenhoog cliché misschien, maar dat is wat we ondertussen al 25 jaar doen.’
 
EXit: Wat is dit keer ‘het drama’?
R. Walschaerts: ‘De voorstelling start met een verhaal over een liefdesbreuk die één van ons twee heeft meegemaakt. Ik laat nu nog in het midden wie, want dat speelt geen rol en net dat zal in de loop van de avond tot de nodige hilariteit leiden.’
 
EXit: Ineke Nijssen is dit keer jullie ‘regisseur’?
R. Walschaerts: ‘Zo kun je dat inderdaad noemen. Wij werken al twintig jaar met een coach, noem het een regisseur. In het verleden waren dat Wim De Wulf, artistiek leider van Ultima Thule en Frans Van der Aa. Met Inneke maakte ik enkele jaren geleden de solovoorstelling Zoon. We zitten heel erg op dezelfde lijn. Ook zij weet slapstick en tragiek heel goed te combineren.’
 
EXit: Kunnen jullie de hoge verwachtingen van het publiek nog inlossen?
R. Walschaerts: ‘De druk is inderdaad groot. We proberen elke keer iets anders te doen en diepen onze eigen stijl steeds verder uit. Breken is onze meest inhoudelijke voorstelling ooit. We hebben ook, zoals altijd, een reeks try-outs achter de rug. Op die manier hebben we heel snel een beeld van hoe het publiek reageert. We streven elke keer naar een voorstelling waar genoeg lach in zit om ontroering te genereren en genoeg ontroering om lach te genereren. We hopen dat ons publiek dat nog lang zo zal smaken.’  (SD)
  
Info t 070 25 20 20, www.kommilfoo.be, In&Uit Brugge, www.ticketsbrugge.be of www.inenuitbrugge.be
 
 
 
%d bloggers liken dit: