Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Tag archief: De Werf

Transparantie troef, maar protest gaat niet liggen

De_werf
Foto Paul Willaert
Enkele weken geleden zorgde Vlaams minister van Cultuur Schauvliege voor een stunt door geheel onverwacht de definitieve adviezen van de resp. beoordelingscommissies online te zetten. Dat in dit openbaar gemaakte overzicht enkel de voorgestelde subsidiebedragen – zonder motivering, wèl met ranking- waren te vinden, beroerde de gemoederen. De minister spreekt van transparantie. Vandaag staan ook de 'artistieke en zakelijke adviezen per commissie' online. (www.kunstenenerfgoed.be).
Concreet: voor De Werf. Het artistieke advies beveelt aan te subsidiëren, maar voor de helft van het gevraagde bedrag; het zakelijke luidt 'de organisatie te subsidiëren voor een bedrag dat in de lijn ligt van het gevraagde bedrag voor zover de beoordelingscommissie subsidiëring ook opportuun acht'.

In een opiniestuk in De Standaard reageerde De Werf-directeurJan Denolf scherp op de 'rommeladviezen' en maakt hij zich sterk dat De Werf op basis van de huidige informatie 'genoeg redenen heeft om discriminatie en verzaking van motivatieplicht in te roepen bij een eventuele procedure bij de Raad van State'. Niettemin toont hij zijn optimistische kant, want hij 'weet zeker dat deze minister en de Vlaamse regering lucide genoeg zijn om een beslissing te nemen die correct is en het kunstenveld optimaal ondersteunt, vertrekkend van de basisfilosofie van het kunstendecreet en het beleid. Daarna kan het beleid zich ten gronde bezinnen over hoe het nu verder moet. Want – getuige de vele reacties – zo kan het écht niet verder.' Over enkele dagen valt het verdict. (PJG)

Oproep aan Belgisch jazztalent

 

Kc-dewerf-300
 
JazzLab Series, oorspronkelijk een initiatief van o.a. De Werf, is intussen uitgegroeid tot een actief en hoogstaand netwerk dat zich tot doel stelt Belgische jazzmuzikanten in zo optimaal mogelijke omstandigheden te laten optreden. Middels een nóg uitgebreider samenwerkingsverband met een aantal extra partners wil men deze jazzmusici – die ik stilaan durf te honoreren als “de dappersten onder de muzikale Galliërs” – thans helpen hun nieuwe ambitieuze/gedurfde plannen te realiseren. Geselecteerde projecten kunnen rekenen op ondersteuning in de vorm van een productiebudget en/of logistieke bijstand, met nadien de garantie van een concert bij elk van de coproducenten.
 
 
 

MAAK meets Benin in De Werf

 

Kojo_-_008
Kojo
 
Ieder in diverse – al dan niet eigen – formaties actief, verenigen Laurent Blondiau (trompet), Michel Massot (trombone, tuba) en Jeroen Van Herzeele (sax) hun blazerskrachten voor een nieuw project van Mâäk. Na eerdere avonturen met muzikanten uit o.a. Mali, Marokko en Zuid-Afrika, dreef hun fascinatie voor de vodun-ritmes, ware “trancemuziek”, hen dit keer richting Benin. 'Kojo', het resultaat van deze samenwerking tussen blank en zwart – ‘Kojo Midokpo’ betekent in de taal van de Fon “allen samen verenigd” – is net als die eerdere experimenten met artiesten van het Afrikaanse continent ook nu weer een cocktail van traditie en improvisatie, westerse blaas- en “zwarte” percussie-instrumenten, zang en dans. Laatstgenoemde ingrediënten worden toegevoegd door Albert Anagoko en een rits Beninse percussionisten. Het hele gezelschap staat vrijdag 25 mei op het podium van De Werf, voor wat – getuige het video- en fotomateriaal op www.maaksspirit.be – ongetwijfeld een waardige èn stomende afsluiter van het huidige jazzseizoen aldaar wordt.
 
Overigens kan men op www.dewerf.be ook de reactie van Laurent Blondiau lezen n.a.v. het negatief preadvies dat het Kunstencentrum zo onverdiend moest incasseren. Zijn commentaar is overigens slechts één van de méér dan 100 uitingen van verontwaardiging en onbegrip – meteen ook steunbetuigingen – vanuit het kunstenveld zelf. (PJG)
 
 
 

Happy notes in De Werf op 11 mei

Vaganée - Delferro
 
Del Ferro en Vaganée: twee grootheden uit de jazz
 
Drukke tijden voor saxofonist Frank Vaganée: als bandleider van het Brussels Jazz Orchestra in de nasleep van de Oscar voor de soundtrack van The Artist aan de mouw getrokken door alle mogelijke media; met het BJO een aantal uitvoeringen brengen van het 'Requiem' van Nils Lindberg (zie: Concertgebouw Brugge, 17 maart); met datzelfde BJO vervolgens naar New York als artist in residence, voor 12 concerten in de legendarische Blue Note, samen met pianist Kenny Werner.
 
Pendant ce temps-là… zat de Nederlandse pianist, componist en arrangeur Mike del Ferro al evenmin stil: na uitgebreid de wereld te hebben afgereisd om er samen met muzikanten uit de meest uiteenlopende culturen projecten op te zetten, tekende hij in 2011 een contract bij Challenge Records voor een reeks van 10 CD’s waarop al deze ervaringen en impressies in composities zullen worden gegoten.
 
Dat beide topmuzikanten ondanks hun volgeschreven agenda’s tóch weer samen opnemen en op tournee gaan, bewijst hun gretigheid om een vervolg te spelen aan hun gesmaakte samenwerking uit de jaren ’90 van de vorige eeuw. Dankzij September Jazz stond het kwartet in 2011 al op een podium in Brugge: helaas moest het gezelschap zijn set toen starten onder een fikse regenbui, nooit bevorderlijk om de volle aandacht te vangen van het publiek (onder wie sommigen sowieso al uit andere dan muziekminnende motieven naar De Ganzeveer waren afgezakt…). Toch werd het een zeer geslaagd optreden dat reikhalzend deed uitkijken naar een herkansing in betere omstandigheden. JazzLab Series zorgt daarvoor: samen met Jos Machtel (contrabas) en Joris Düppe (drums) stellen Del Ferro en Vaganée op 11 mei in De Werf hun nieuwe CD ‘Happy Notes’ voor, zowaar al nr. 107 op het W.E.R.F.-label
 
 

Een oefening in verdwijnen

 
 

Light_de_werf
 
 
3, 4 en 5 mei 2012 in De Werf
  
Leentje Vandenbussche is Brugse en werkt voor dit project samen met de theatermakers Peter Aers en Tijs Ceulemans. Vandenbussche studeerde grafische vormgeving en theaterwetenschappen en is al enkele jaren bezig met performances. In 2007 performde ze zelf met Beckett van A tot Z, geïnspireerd op het bekende Wachten op Godot. Peter Aers en Tijs Ceulemans creërden eerder al de projecten
 
Boedapest/een oefening in verdwijnen (2005) en New York-San Francisco/The Hidden Tracks (2009). Daarin gingen ze op zoek naar wat de verhouding individu/maatschappij betekent. X/een oefening in verdwijnen is het resultaat van een intensieve zoektocht van het drietal naar wat sterven en dood betekenen. Hoe worden beide thema’s in literatuur beschreven, hoe komen ze aan bod in wetenschap en praktijk? Het drietal nam ook interviews af met heel diverse groepen rond hun ervaringen met de dood, van deskundigen tot patiënten palliatieve zorg. Na een reis in India en twee weken werken in de dodenhuizen bij de Ganges, ronden ze met drie theatervoorstellingen hun onderzoek af.
 
 Info De Werf, t 050 33 05 29, reservatie@dewerf.be, www.dewerf.be

Tobias Delius Quartet in De Werf

Tobias Delius Quartet

Alle Macht aan de Improvisatie

Eerder dan in Duitsland of – niets in deze bijdrage is verzonnen – Mexico te blijven hangen, verkiest de Britse muzikant Tobias Delius (saxofoon, klarinet) in 1984 bij onze Noorderburen neer te strijken om in Amsterdam een opleiding te volgen aan het Sweelinck Conservatorium. Dat plan wordt al snel geaborteerd wanneer hij kennis maakt mèt en onder de invloed geraakt, ja zelfs lid wordt vàn het Instant Composer’s Pool (beter gekend als ICP) Orchestra, in 1967 opgericht door pianist Misha Mengelberg en drummer Han Bennink. Diezelfde onverwoestbare Bennink maakt ook deel uit van het eigen Quartet van Delius, dat een naar jazznormen tamelijk ongewone bezetting kent, want verder bestaand uit Tristan Honsinger (cello, trouwens óók een ICP-lid) en Joe Williamson (contrabas). Wat ze brengen, omschrijft Delius als volgt: “Decisions are taken so quickly, people actually see the process working on the spot – the body language and everything – and people realize we’re not playing some preconceived product”. Behalve improvisatie, dragen deze 4 muzikanten ook begrippen als zelfrelativering, vermaak èn humor hoog in het vaandel. De muziekliefhebber die het keurslijf graag wat minder strak heeft, zal op vrijdag 27 april zeker zijn/haar gading vinden in De Werf. (PJG)

Muziek boven aardrijkskunde: Toine Thys in De Werf

 

Toinethys_03
 
"We doen met het trio ook mee aan de JazzLab Series, die zitten eraan te komen. Dat is behoorlijk hoogstaand binnen België.” (Knack, maart 2012). Aan het woord Toine Thys, vorig jaar nog een van de geselecteerde muzikanten die tijdens de Belgian Jazz Meeting in De Werf een korte showcase mochten brengen voor een Europees publiek van persvertegenwoordigers, concertorganisatoren en -promotoren. Op zaterdag 14 april is hij opnieuw te gast, ditmaal met zijn Organ Trio, dat verder bestaat uit Arno Krijger (Hammond B-3) en Joost van Schaik (drums). In september 2010 brachten zij de debuut-cd ‘The End of Certainty’ (Bartok Records) uit, waarmee het trio zowel binnen als buiten de landsgrenzen heel wat waardering oogstte. Het repertoire zaterdag zal zijn samengesteld uit eigenzinnige versies van standards en composities van Thys zelf. Pour la petite histoire: in het reeds geciteerde interview onthult Toine, die al op jonge leeftijd klarinet en daarna saxofoon begon te spelen, dat hij eigenlijk eerst aardrijkskunde heeft gestudeerd. Die studie beviel hem evenwel “niet heel goed ”, met als gevolg het besluit professioneel muzikant te worden. Een keuze die de jazzliefhebber enkel kan toejuichen!  (PJG)

Sint-Christoffel in De Groenplaats

We creëren een heel eigen soort artisanale cinema’
 

Edm_6003
Foto: Ellen De Meulemeester
 
Witte donderdag 5 april 2012 is voor De Werf en Silence Fini het ideale moment voor de première van Het fantastische leven van de heilige Sint-Christoffel zoals samengevat in twaalf taferelen en drie liederen. Een stuk over de bekende patroonheilige van onder meer pelgrims en reizigers. Theatermaker Simon Allemeersch omringt zich voor dit stuk door de twee actrices Barbara en Stefanie Claes en de jazzmuzikanten Jeroen Van Herzeele en Giovanni Barcella.
 
EXit: Een voorstelling over een heilige? Geen evidente keuze.
Simon Allemeersch: ‘Het is vooral de figuur van Sint-Christoffel die mij boeit. Ik schreef enkele jaren terug een tekst over Amerika. Sint-Christoffel is de beschermheilige van het land. Er zat zoveel stof in zijn levensverhaal dat hij een volledige voorstelling verdiende. Bij het verzamelen van materiaal las ik de versie van Jacobus De Voragine. Hij is de auteur van de Gouden Legenden met alle ‘vitas’ van de eerste heiligen. Zijn versie van de legende blijkt heel bizar.’
 
EXit: Wat is het verhaal van Sint-Christoffel?
S. Allemeersch: ‘Sint-Christoffel wordt geboren als een soort monster, een man met een hondenkop. Na een reeks gruweldaden, waarin hij onder meer de duivel dient, komt hij tot inkeer. Hij draagt een kind over de rivier dat evenveel weegt als de wereld zelf. Dat kind blijkt Christus zelf te zijn. Daarna wordt hij heilig verklaard.’ (SD)
 
Info Het fantastische leven van de heilige Sint-Kristoffel zoals samengevat in twaalf taferelen en drie liederen, donderdag 5 april, vrijdag 6 april, zaterdag 7 april om 20.30 uur in de Groenplaats (Groenestraat 19b – Brugge). Tickets reservatie@dewerf.be
 
ps. Het volledige interview leest u in EXit-april p. 6
 
 
 
 

De Werf: De minister is zeer slecht geadviseerd

 

De_werf
Foto Paul Willaert
 
Het verhaal is bekend: De Werf kreeg een negatief advies en een voorgestelde halvering van het gevraagde subsidiebedrag voor de periode 2013-2016 in de brievenbus.
 
Directeur Jan Denolf: ‘Met dit negatieve advies is minister Schauvliege zeer slecht geadviseerd. Ze kan hiermee niks aanvangen, want het is niet conform de opgelegde regels van het Decreet, het is juridisch niet in orde en de besluiten zijn niet gemotiveerd. Als dit voorstel het kabinet van Schauvliege onveranderd passeert, krijg je natuurlijk miserie. Dit mogen we met z’n allen, want het gaat niet alleen over De Werf, niet laten passeren.’
 
Jan Denolf was gedurende vele jaren kabinetchef van Cultuurminister Anciaux en daardoor mee verantwoordelijk voor het controlesysteem van commissies per kunstvorm. Is hij naïef geweest in deze?
Jan Denolf: ‘Nee, er bestaat een duidelijk logboek met precieze criteria waaraan organisaties moeten onderworpen worden. Voor 11 van de 12 commissies verloopt dat prima, maar een kunstencentrum als De Werf wordt beoordeeld door de 12de commissie die ‘een werkvorm’ bekijkt, wat minder eenduidig is. Deze commissie, recent samengesteld, is aantoonbaar in de fout gegaan, ze hebben hun huiswerk manifest niet gemaakt. Dat de leden overwegend uit de sector van de beeldende kunsten komen, mag geen excuus heten.’
 
 Het volledige overzicht van de reacties van de Brugse cultuurhuizen op de preadviezen leest u in EXit-april.

20 jaar AKA Moon in De Werf

 

Cover_unison_72dpi
 
Dit jaar bestaat AKA Moon 20 jaar, wat wordt gevierd met het uitbrengen van een luxebox vol opnamen die al jaren niet meer verkrijgbaar waren èn de release van de CD Unison (alles op Cypress Records). Na talloze samenwerkingen met muzikanten uit diverse continenten en optredens in méér dan 30 landen, betekent dit nagelnieuwe album een terugkeer naar de bron als trio. De aan deze release gekoppelde concertenreeks brengt Fabrizio Cassol (saxen), Stéphane Galland (drums) and Michel Hatzigeorgiou (elektrische bas) op 31 maart voor een ongetwijfeld niet te missen optreden naar het podium van De Werf.
 Na het vieren van dit jubileum hebben de heren geenszins de intentie op hun (welverdiende) lauweren te rusten: tot 2014 zijn zij als artist in residence te gast bij de Fondation Royaumont in de buurt van Parijs, waar ze zich bij wijze van eerste project zullen focussen op traditionele muziek uit de Balkan. (PJG)