Exit Magazine

Bij de onvolprezen uitgeverij De Eenhoorn verscheen dezer dagen een kunstboek voor kinderen met de uitdagende titel ‘Zoenen met een selfie’. Musea Brugge en uitgeverij De Eenhoorn vroegen illustrator Bert Dombrecht en schrijver Frank Adam om een graphic novel voor jongeren te maken over negen schilderijen uit het beroemde Groeningemuseum en het Sint-Janshospitaal.

Frank Adam: ‘In plaats van de stof van de schilderijen aan te passen aan de doelgroep, gingen wij op zoek naar de doelgroep in de schilderijen. Vaak bleken jongeren de focus van de schilder en leek het alsof hij de kijker via hun blik een sleutel wou aanreiken – als om een geheim te ontraadselen. Zo wordt op ‘Het oordeel van Cambyses’ van Gerard David een man onder grote publieke belangstelling levend gevild en staart een beulsjongen de kijker aan met een blik, even onpeilbaar als die van de Mona Lisa. Lezen we onschuld, mededogen, woede in zijn ogen? Via een recent opgedoken 16^e-eeuws beulsdagboek waaruit blijkt dat het sociale isolement van de beulskaste totaal was, kwam ik tot de conclusie dat de jongen aan de slag is als leerjongen bij zijn vader. Zeker is dat in zijn blik elke tijd- en ruimtebepaling wegvalt: dit is 1498 én 2015 – Vlaanderen én Syrië. De graphic novel haalt de schilderijen naar het heden en het heden naar de schilderijen’.

EXit: Wat is het thema van dit boek?

Adam: ‘De jongeren in de Musea Brugge-kunst verschillen niet wezenlijk van die in de realiteit anno 2015: ze twijfelen, filosoferen, flirten, worden verliefd, breken harten, zoeken de Ander en vooral zichzelf… Uitgepuurde verhalen wisselen af met poëtische passages of filosofische dialogen. Het verrassende beeldenparcours waarlangs Bert Dombrecht de lezer-kijker naar de schilderijen leidt, zorgt ervoor dat je de kunstwerken met een andere blik bekijkt. Alsof je naar een familiefoto kijkt, waarop je elk personage (her)kent.’ (LF)

Info: Het boek is een geslaagde samenwerking tussen auteur Adam en illustrator Bert Dombrecht, mikt op de 12-plusser,telt 88 blz. en kost 17,50 euro.

Foto EDM

‘De kerntekst van het festival SLOW vorig jaar in het Concertgebouw (‘Hoe trager de ervaring, hoe intenser de herinnering’) past perfect bij de Braziliaanse zwarte leisteen, een fijne en gelaagde steen die om traagheid vraagt en gekwetst wordt als je die traagheid niet respecteert. Het is de steen waar ik het liefst in werk en het Concertgebouw is mijn favoriete gebouw in Brugge. Het spreekt voor zich dat ik dus ontzettend tevreden ben met deze realisatie, ‘ aldus kunstenares Maud Bekaert.

ISBELLS + PUZZLE MUTESON

Vrijdag  6 november

Cactus Club

‘As long as it takes’: dit heerlijk kabbelend brokje melancholie was in 2009 een groot radiosucces voor Isbells, de groep uit Leuven rond singer-songwriter Gaëtan Vandewoude. Zes jaar later tekent de folkrockband voor de derde cd ‘Billy’ die terecht onder de lovende kritieken wordt bedolven. Referenties aan Bon Iver, Fleet Foxes, Nick Drake en Midlake zijn niet uit de lucht gegrepen. Onder het pseudoniem Puzzle Muteson zal Terry Magson u die avond in de Magdalenazaal ook overtuigen om met zijn ‘subtiele electronica, minimalistische piano, harmonium en percussie zijn kwetsbare folksongs te stutten’. (Info: http://www.cactusmusic.be)

Flying Horseman + Broeder Dieleman

Vrijdag 13 november

Cactus Club

Foto Philippe Werkers

Singer-songwriter Bert Dockx staat bekend als de garnituur van Flying Horseman, mar de groep is ondertussen serieus uitgebreid zodat we nu mogen spreken van een sextet. Onder meer de zusjes Mahieu van Blackie & The Oohoos vervoegden de rangen. Flying Horseman roert in de potten van de donkere folk en blues en zorgde onlangs met de vierde cd ‘Night Is Long’ voor een gevarieerd decibelpalet. Check die avond ook Broeder Dieleman. Een nogal opzienbarend man die met zijn Zeeuws-Vlaams taaltje nummers zingt over de Kleine en de Grote Levensvragen, veelal gespeend van een flinke scheut humor. Het leverde hem alleszins al een schare fans op en een minitour én dubbelsingle met treurwilg Bonnie ‘Prince’ Billy. (Info: http://www.cactusmusic.be)

Muziek in de Schaduw

Vrijdag 13 november

Cultuurkapel De Schaduw (Ardooie)

Het is niet onze gewoonte om concerten aan te kondigen die zich buiten Brugs grondgebied bevinden, maar voor het nobel initiatief van bassist Bart Parmentier van de Brugse groep Lemon maken we graag een uitzondering. In Cultuurkapel De Schaduw organiseert hij een akoestisch concert ten voordele van de Muziekbank, een initiatief dat sociale projecten ondersteunt die kinderen en jongeren meer kansen geven om muziek te maken. ‘Zo genieten de aanwezigen die avond niet alleen van een mooi concert, ze steunen ook een goed doel’, zegt Bart. Zullen die avond onder meer van de partij zijn: Gert Bettens (K’s Choice), Jan De Campenaere (Venus In Flames), Ilse Govaerts (Neeka), Hans Vermeersch (Lemon), Seven Oaks en Marlies & Geerwin (Waar Is Ken). Toon uw goed (muzikaal) hart! (Info: www.deschaduw.be)

Daverend met Rumours en Soviet Grass

Vrijdag 20 november

Daverlo (Assebroek)

Een avond om aan te stippen, want twee Brugse bands krijgt u zomaar gratis voorgeschoteld in cultuurzaal Daverlo. Rumours fabriceert elektronische muziek die, zoals het een heerlijke lasagne betaamt, opgebouwd is uit verschillende (duistere) laagjes. Check op YouTube de bezwerende single ‘I Dance’ van Rumours, de groep met leden van onder meer The Spectors, Brutus, Monami en Astronaut. Soviet Grass daarentegen serveert vettige, vuile, rauwe, onweerstaanbare bluesrock. De band charmeerde ons vorig jaar met de ep ‘Plastic Fingers’ én telkens op het podium. Wat een frontman! Wat een gitarist! Wat een bassist! En wat een drummer! (Info: http://www.brugge.be/unplugged-/-daverend)

Jacco Gardner + Michel Rault

Zaterdag 21 november

Cactus@Biekorf

Psydelica uit Nederland, het bestaat! Het luistert naar de naam Jacco Gardner. Multi-instrumentalist en producer Jacco componeert songs die nauw aanleunen bij het werk van de Britse psychedelische pop uit de sixties. Voor zijn tweede plaat ‘Hypnophobia (slaapangst) sleepte hij een oude wurlitzer, de befaamde mellotron, harpsichords en een optigan zijn Shadow Shoppe Studio binnen. We omarmen hem graag als hij straks in de Biekorf zijn oude instrumenten geselt. (Info: http://www.cactusmusic.be ) (ADC)

Foto Trui Hanouille

Eerste opera Annelies Van Parys is thriller à la Hitchcock

Na haar opleiding piano aan het Brugse Conservatorium trok Annelies Van Parys naar de tegenhanger in Gent, waar ze naast piano ook compositie studeerde. Ze besloot zich toe te leggen op het laatste. Met succes. Intussen is Van Parys een gevierde componiste in binnen- én buitenland. Vorig jaar zette ze haar eerste opera op papier. Na gelauwerde opvoeringen in onder meer Berlijn en Boedapest, houdt de productie nu halt in Brugge, de geboortestad van Van Parys.

Private View is geïnspireerd door Rear Window van Alfred Hitchcock, een van de lievelingsregisseurs van Van Parys. Maar de opera is geen adaptatie voor de bühne van Hitchcocks thriller. Van Parys: ‘Uit de film haalden we twee thema’s, voyeurisme en sociale isolatie. In de plot combineerden we die met de suspense en tongue-in-cheek humor, eigen aan Hitchcock.’ De componiste en regisseur Tom Creed zijn er in geslaagd die Hitchcockiaanse elementen over te brengen in Private View. De opera speelt zich af binnen de besloten wereld van een flatgebouw. De bewoners zijn volledig teruggeplooid op zichzelf, en kennen hun buren nauwelijks. De personages, archetypes zonder naam, kennen elkaar enkel ‘van ziens’. Er gebeurt een moord en de paranoia verspreidt zich als een lopend vuurtje onder de bewoners. Beeldmateriaal uit oude films geeft dubbelzinnige info bij het verloop van het verhaal. Niets is eenduidig waar of onwaar, alles blijft voor interpretatie vatbaar.

Opera voor de 21e eeuw

Private View is ontegensprekelijk actueel, te beginnen met de twee centrale thema’s. Volgens scenariste Gaea Schoeters is voyeurisme alomtegenwoordig, ‘via de sociale media, waarop we onszelf vrijwillig blootgeven, begluren we onze naasten meer dan ooit.’

Ook in zijn muzikale taal en productie is Private View hedendaags. Van Parys: ‘Opera is een leuke kunstvorm omdat het meer is dan puur muziek is. Er is de tekst, theater, belichting,… Muziektheater is wat mij betreft dan ook het medium van de toekomst. Net omdat er zovele kunstvormen in samenkomen.’

Private View is bovendien een kameropera. Dat betekent dat er bijvoorbeeld geen koor is en ook de bezetting is eerder beperkt. Deze tendens naar kleinschaligheid in hedendaags muziektheater is al langer aan de gang. Van Parys ziet ook de voordelen: ‘Kleine producties zijn een gevolg van besparingen, zonder twijfel. Maar het betekent ook dat je ze makkelijker kunt exporteren. Dat is zeker een grote troef voor een kleine regio als Vlaanderen, waar het potentiële publiek per definitie snel zijn bovengrens bereikt.’

Een rooskleurige toekomst

Het operadebuut van Van Parys is er eentje van formaat. Nog vóór de wereldcreatie werd Private View al bekroond met de FEDORA – Rolf Liebermann Prize for Opera 2014. Dit is een aanmoedigingsprijs van Opera Europa, de overkoepelende organisatie van de belangrijkste operahuizen en –festivals in Europa.

De opera was al te zien in Nederland, Hongarije, Tsjechië en Duitsland. Na Brugge reist de productie nog door naar Luxemburg, Engeland en de VS. Smaakt dit succes naar meer? ‘Het schrijfproces van een opera is enorm zwaar; een stuk zwaarder dan wanneer je zuiver orkestrale of kamermuziek componeert. Maar tezelfdertijd is de voldoening nadien enorm groot. Dus ik ben wel van plan om mij in de toekomst opnieuw aan opera te wagen’, aldus Van Parys. (ALEXANDER JOCQUE)

Private View op zat. 14.11 in het Concertgebouw

4 november, 20.00 uur

GAZ. Pleidooi voor een gedoemde moeder, Theater Malpertuis

Stadsschouwburg

Vorig jaar pakte theater Malpertuis uit met dit ijzersterke stuk. Als moeder van een gedode terrorist, haar enige kind, neemt topactrice Viviane De Muynck het woord. Zonder zijn aanslag te vergoelijken en zonder zichzelf te sparen, neemt ze de maat van de tijd waarin ze leeft. Auteur Tom Lanoye schreef het stuk naar aanleiding van de 100^ste verjaardag van de eerste gasaanval tijdens WOI. Piet Arfeuille regisseerde het stuk: ‘We zijn uitgegaan van een historische gebeurtenis van 100 jaar terug, maar we wilden geen museumstuk maken. We wilden vooral op zoek gaan naar de manier waarop dat soort geweld zich vandaag de dag manifesteert. Er zijn heel wat clichés rond terrorisme en onze mening is vaak vooringenomen. Uiteraard gaan we daden van terrorisme niet vergoelijken, maar dit stuk probeert wel het volledige plaatje te tekenen, zodat duidelijk wordt wat aan de basis kan liggen van dit soort gruwelijke daden.’ Info t 050 44 30 60, www.ccbrugge.be

 19 tot 21 november

X-TRACT 2015, Het residentenfestival van De Werf

De Groenplaats

In De Groenplaats in Brugge, de werkplek van De Werf, komen theatermakers het jaar rond resideren, spelen, experimenteren en schrappen om opnieuw te beginnen. Met X-TRACT 2015 maakt De Werf het publiek deelgenoot van wat op die creatieve plek borrelt. Gespreid over drie dagen wordt ‘work in progress’ getoond, zijn er interventies, premières en voorstellingen. De Werf graaft ook in het archief en zet de makers in de kijker die er de afgelopen jaren resideerden en kijkt waar ze nu staan. Namen op het programma zijn: Leen De Graeve, An Verstraete, Lisa Verbelen, L’Hommmm, Tuning People, Oriane Varak, Simon De Winne, Bosse Provoost en Kobe Chielens, Kevin Trappeniers, …Info t 050 33 05 29, reservatie@dewerf.be, http://www.dewerf.be.be

20, 21, 27 en 28 november

Ongelikt, KT De Valk

MaZ

 KT De Valk kiest als opener van het seizoen voor Ongelikt, een bewerking van de Shakespeare klassieker King Lear van gewezen Bruggeling Bart Moeyaert. King Lear wordt samen met Hamlet beschouwd als Shakespeares rijkste creatie. In deze versie staat niet Lear zelf, maar wel zijn drie dochters centraal. Moeyaert houdt negen personages over en voegt er één aan toe: Lot, die weet hoe de hele historie zal aflopen. Ongelikt is een stuk voor en over kinderen en hun ouders. Het gaat over onhebbelijke vaders, afwezige moeders, ambitieuze zonen en meisjes met kriebels in hun lijf. Allemaal willen ze het lot in eigen handen nemen. Vrijheid wordt verward met macht en bezit maakt mensen brutaal. Vriendschap wordt verraden en de bloedband wordt genegeerd. Niettemin laat het lot zich niet ongestraft manipuleren. Dirk Van den Broeck regisseert het stuk. Info t 050 35 53 80, marcel.mutsaerts@pandora.be, http://www.toneeldevalk.be

19, 20, 21, 27, 28 en 29 november

Maak plaats mevrouw, Werkgroep 66

Zaterdag 20.00 uur, zondag 15.00 uur

De Dijk

Binnen het amateurtheater blijven de stukken van Ray Cooney en John Chapman erg populair. Werkgroep 66 kiest dit jaar voor Maak plaats, mevrouw, één van de klassiekers uit hun uitgebreide repertoire. Misverstanden, verwarring en de daaruit volgende hilarische situaties zijn heel typisch voor hun komedies. In Maak plaats, mevrouw is de huiskamer van Philip Merckx, uitgever van kinderboeken, de centrale plek. Zijn zakenpartner Henry Van Loveren vraagt of hij zijn flat mag lenen om er een avond door te brengen met zijn nieuwe vriendin. Wat Merckx niet weet, is dat zijn vrouw dezelfde kamer heeft uitgeleend aan haar vriendin Linda Van Loveren. Wanneer ook de interieurarchitect die aan het werk is in de flat er een geheim afspraakje heeft gepland, is de verwarring compleet. Werkgroep 66 opent met deze voorstelling een bijzonder seizoen, want de kring viert dit jaar de vijftigste verjaardag. Info t 050 35 85 50, www.toneelkring-werkgroep66.be (SD)

Voor de vierde maal organiseren de Stedelijke Nijverheids- en Taalleergangen (de ‘avondschool’ in de Arsenaalstraat) hun tweejaarlijkse filmfestival in de Lumière. In de week van 23 tot 28 november kunnen de cursisten van vreemde talen, Nederlands, gebarentaal en voor het eerst ook mode films bekijken tijdens de lesuren. Opzet van het festival is de filmcultuur te promoten bij de cursisten en de films voor- en nadien te bespreken in de klas. Maar het filmfestival is ook toegankelijk voor andere geïnteresseerden.

Ze programmeren vooral recente films en zelfs enkele premières. ‘Umimachi Diary’ of ‘Our Little Sister’ voor Japans is net uit in de filmzalen; ‘Mia madre’ voor Italiaans en ‘Hoje eu quero voltar sozinho’ voor Portugees zijn twee avant-premières; ‘Durak’ voor Russisch en de documentaire ‘The True Cost’ voor de modeafdeling, over de impact van de wegwerpmode op mens en planeet, zijn twee premières voor Brugge. De vakgroep Nederlands voor anderstaligen zet een gemakkelijke, ‘Brabançonne’ en een moeilijkere film, ‘Image’ op de affiche. Alles samen staan er 18 films op het programma, goed voor 37 voorstellingen. Het volledige schema vindt u in deze EXit, bij de programmatie van de Lumière. (LF)

Info: tickets zijn te verkrijgen via het secretariaat van de school, Arsenaalstraat 4 in Brugge, t 050 33 76 69 (als je zeker wil zijn van je ticket) of aan de filmzaal, vlak voor de voorstelling.