Exit Magazine

 

 

 

Lies Coppens (Het Entrepot): ‘Het mag voor mij nog een beetje meer rock ’n roll’

 

(1) 2012 was een bruisend jaar voor Het Entrepot. We kregen er enkele nieuwe fijne collega’s bij en konden van start gaan met onze videowerking. Factor Club op het Kraanplein opende haar deuren en Het Entrepot kon zich weer volop concentreren op het inhoudelijke: jonge makers en talent kansen geven om hun ding te doen. Voorts ligt de nadruk op de verdieping van de eigen werking. Samenwerking met onze Brugse partners zoals Les Ateliers, theater met De Werf, D-spot met CC Brugge, De Hossel…

 

(2) Het zomerfestival Vama Veche in het Astridpark jaar blijft het absolute hoogtepunt van de werking. Door dit festival hebben we de kans om zichtbaar in het centrum en voor een heel erg breed publiek te tonen wie we zijn en wat we doen. We presenteren een bewust kleinschalig, gratis en gezellig podium aan jonge muzikanten, theatermakers en beeldend kunstenaars.

 

De 6 TANK-avonden in 2012, waarbij Het Entrepot het hele gebouw een avond uit handen geeft aan jonge curatoren, blijft een erg succesvolle formule. Met technische, logistieke en financiële ondersteuning kunnen jonge makers aan de slag. Het Brugse Donkey Kollektief en de Brugse band Maze palmden het gebouw in. De jonge Brugse graficus Strook tekende, samen met schilder Stijn Bastianen, in het kader van The Wall een fantastisch in situ werk op onze muren en ramen.

 

(3) We zijn heel hard bezig met de verdere ontwikkeling en uitbreiding van ons medialab Villa Bota. Door ons Europees project rond nieuwe media hebben we de kans om de huidige radiowerking van Villa Bota uit te breiden met een videoluik. Eerst was er de aankoop van een mobiele studio, maar nu krijgt jong talent ook de kans om te leren filmen, monteren.

 

(4) Een nieuwe wind lijkt me altijd positief en zelfs noodzakelijk voor de ontwikkeling en groei van een stad. Ik verwacht vooral een openheid van geest, en een gemotiveerd bestuur met verfrissende ideeën dat openstaat om te luisteren naar de mensen in het veld. Er is zeker op cultureel gebied hard gewerkt aan het imago van de stad, daar mag in de toekomst zelfs nog wat meer mee worden uitgepakt. Voldoende aandacht en respect voor de locals, jong en oud, als tegengewicht tegen de grote stroom toeristen, lijkt me ook onontbeerlijk. Het mag voor mij nog een beetje meer rock’ n roll!

 

Foto PW

 

  

 

(1) Was 2012 een boeiend jaar voor uw organisatie?

 

Brugge Plus organiseert zeer diverse evenementen en in 2012 was dat niet anders: een tentoonstelling met Kamagurka, een gastronomisch evenement als Kook Eet, de viering van 10 jaar culturele hoofdstad met een spektakel op ‘t Zand, om er maar enkele te noemen. Daarnaast waren er activiteiten die ondertussen klassiekers zijn geworden: Cirque Plus, Uitwijken of QNX. Met al die activiteiten proberen wij van Brugge een levendige en warme stad te maken. Afgaande op de vele positieve reacties is dat gelukt.

 

(2) Wat vond u artistiek het absolute hoogtepunt uit de programmering?

 

 Iedereen klassiek was in elk geval een verrassend hoogtepunt. Samen met het Concertgebouw en radiozender Klara slaagden we erin om op een bijzonder originele wijze met klassieke muziek om te gaan. Klassieke muziek wordt al lang dood verklaard, maar ik was toch zelf ook ontroerd door de kracht die het kan hebben. De achthonderd mensen die samen een cantate van Bach zongen of de fitnesssessie van Steve Boedt, begeleid door een live symfonisch orkest, bezorgden me kippenvel.

 

(3) Naar welk evenement in 2013 kijkt u met de meeste belangstelling uit? 

 

 Gisteren bespraken we voor autoloze zondag een act waarbij de bezoekers de stad kunnen bezoeken vanuit een rijdend warm bad. Dat is slechts één van leuke projecten in het nieuwe jaar. Er staan ook een aantal evenementen in de steigers die alweer eens totaal nieuw zullen zijn voor Brugge Plus. Daarbij kom je in contact met nieuwe mensen of nieuwe werelden en dat blijft boeiend.

 

(4) Een nieuw stadsbestuur nieuwe tijden en zeden. Wat verwacht u concreet

 

 

 

 Foto Paul Willaert

 

‘Graphic Art is een goede omschrijving van mijn werk’

 

 

Stefaan De Croock is geboren in Oedelem (‘het boerderijtje’), liep school in het Sint-Leocollege in Brugge en woont nu in de Rodestraat, waar het vensterraam van het Brugse huisje duidelijk laat zien waarvoor hij staat. Na wat studentikoze omzwervingen studeerde hij grafische vormgeving in Gent  ‘waar een wereld voor mij openging en waar ik veel met tekenen ben bezig geweest’. Na de studies volgde een professionele loopbaan als art director bij een grafisch bedrijf, maar na vijf jaar praktijk besloot hij zelfstandig verder te gaan. Zijn eerste grote werk, een muurtekening van zes bij drie meter, mocht hij uitproberen in het huis van een vriend. Via mondreclame werd het kunstwerk opgemerkt en dat leidde tot een tweede grote opdracht : in het Knokse Cultuurcentrum Scharpoord een wand van zeven bij twee meter vol tekenen, dit in het kader van een tijdelijk kunstenevenement. Na de opdracht in Knokke volgde de luchthaven van Oostende. In de aankomsthal kan men er nog steeds een reusachtige lijntekening van twintig bij twee meter bewonderen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De EXit van februari ligt dit weekend op de vertrouwde pleisterplaatsen. Daarin aandacht voor de prestaties van twee Brugse kunstenaars (Strook en Pieter Van Eenoge), een Arno-portret van Serge Feys, veel pop- en toneelnieuws en de jaarlijkse bevraging van de Brugse cultuurhuizen. Het roze van vorige maand werd ingeruild voor pastelgroen. Lees met plezier! (LF)