Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Categorie Archieven: Uncategorized

Jo Detavernier en zijn Amerika

Reacties uitgeschakeld voor Jo Detavernier en zijn Amerika Geplaatst door op 11/02/2013
 
 
Voorstelling 'Mijn Amerika' door Jo Detavernier (24/2)
 
Elke vermelding van de Verenigde Staten doet bij iedereen wel zijn eigen, persoonlijke beelden oproepen. Dat is ook het uitgangspunt waar Jo Detavernier mee aan de slag ging. Hij verzamelde voor "Mijn Amerika" bij 21 bekende Vlamingen en Nederlanders essays over hun ervaringen en visies op de befaamde USA. De bijdrages van onder meer Jan Verheyen, Christophe Vekeman, Mark Eyskens en Rik Torfs maken dat een brede waaier aan thema's aan bod komen van cultuur tot politiek en van economie tot sport.
 
Op de ochtend van de Reismarkt, op 24 februari, gaan we in gesprek met Jo Detavernier over deze veelzijdigheid van de USA en krijgen we een dieper inzicht in dit complexe "land of the free and home of the brave". Tegelijk bieden we u een kop warme koffie en een smakelijke boterkoek aan om de zondag goed in te zetten.
 
Jo Detavernier studeerde criminologie en begon zijn loopbaan als analist voor de militaire inlichtingendienst. Hij werkte in 2006-2007 in het management van een non-profit organisatie in Hawaï en bouwde sindsdien zijn verdere carrière uit in de corporate communicatie consultancy. Hij werkt thans als sr. consultant voor finn (Brussel).
 
Inschrijven voor deze boekvoorstelling is gewenst via klantendienst@dereyghere.be of via 050 33 34 03 
Waar? Boekhandel De Reyghere – Markt 12, 8000 Brugge
Wanneer? Zondag 24 februari – 11u
 
 
Uncategorized

‘De dood moet je luchtig benaderen’

Reacties uitgeschakeld voor ‘De dood moet je luchtig benaderen’ Geplaatst door op 08/02/2013
 

1360313874npetertijsleentje
Peter, Leentje en Thijs
 
'Het werk van Leentje Vandenbussche is jong, experimenteel theater'
 
 De Werf investeert graag in jong, experimenteel theater. Het werk van Leentje Vandenbussche is daar een mooi voorbeeld van. In februari staan drie voorstellingen op stapel: Light, Medium en Strong. Daarin onderzoekt ze, samen met theatermakers Tijs Ceulemans en Peter Aers het thema van de dood.
 
 EXit: De dood? Niet meteen een evident thema?
 
Leentje Vandenbussche: ‘Nee, maar voor mij wel een logische volgende stap in wat ik zelf ‘mijn parcours’ noem. Beckett op zijn plaats, een performance uit 2006, beschouw ik als mijn debuut en de voorstelling inspireert mij nog steeds. Daarin ging ik op zoek naar ‘niets.’ Ik heb mij daarna twee jaar in ‘alles’ verdiept. Een thema dat daar logischerwijs op volgt, is de dood, want dat is het moment bij uitstek waarop alles overgaat in niets.’
  
EXit: Je werkt niet alleen?
 
Vandenbussche: ‘Ik wilde dat ook echt niet. Met Peter Aers werkte ik al eerder samen. Met Tijs Ceulemans was hij de afgelopen jaren bezig met Oefeningen in verdwijnen. Met dat project onderzoeken ze de verhouding maatschappij/individu. Het uitgangspunt van die verhouding is het verdwijnen van dat individu. Voor The Hidden Tracks, trokken ze illegaal en dus onzichtbaar op goederentreinen van New York naar San Francisco. Hun Oefeningen in verdwijnen omvatte ook de dood, die uiteindelijk ‘het ultieme verdwijnen’ is.’
 
 EXit: Het resultaat zijn drie voorstellingen: Light, Medium en Strong
 
Vandenbussche: ‘We werken trapsgewijs. Door de vorm is de drempel naar de derde voorstelling is iets hoger. Light is een klassieke monoloog, waarbij het publiek de stille getuige is van het verhaal van een man en zijn ervaring met de dood. In Medium wordt het publiek in groepjes van twaalf verdeeld, terwijl Strong een één op één voorstelling is. We zetten daarin een installatie op die tegelijk bevreemdend en vertrouwd is, nog iets intiemer en gedurfder dus.’
 
 EXit: De Werf programmeert drie avonden na elkaar?
 
Vandenbussche: ‘Een marathonvoorstelling zou een optie kunnen zijn, maar vier à vijf uur na elkaar met de dood worden geconfronteerd, is wel wat veel. We hebben ook heel bewust voor drie voorstellingen gekozen, om verschillende klemtonen te kunnen leggen tegenover het onderwerp. Je hoeft ze ook niet meteen na elkaar te bekijken. Het zijn drie losse voorstellingen, maar leuk is dat heel wat mensen na Light ook Medium en Strong willen proberen.’ (SD) 
 
Info Light op dinsdag 19 februari, Medium op donderdag 21 februari en Strong op zaterdag 23 februari 2013, t 050 33 05 29, reservatie@dewerf.be, www.dewerf.be
 
 
Uncategorized

Wie schrijft mee aan het verhaal van de Brugse pop en rock?

Reacties uitgeschakeld voor Wie schrijft mee aan het verhaal van de Brugse pop en rock? Geplaatst door op 07/02/2013
 

Cowboys
Cowboys and Aliens (foto Pixbykriz) 
 
In opdracht van een West-Vlaamse uitgeverij werkt EXit-redacteur Antoine De Clerck volop aan zijn boek 'Brupop! Een halve eeuw pop en rock in Brugge', verschijningsdatum in het najaar van 2013.
 
Het eerste luik van het boek zal een ruim overzicht bieden, vanaf de jaren 1960 tot heden, van de talrijke muziekgroepen en artiesten van Brugse origine die met hun knallende decibels het mooie weer maakten en maken in de provinciehoofdstad van West-Vlaanderen. Naast deze Brugse pop- en rockencyclopedie is er in het tweede luik van ‘Brupop!’ruimte voor het ABC van de Brugse pop en rock: per letter staat iemand, een groep of een 'muzikaal iets' centraal en zullen alle letters dus samen 26 aparte hoofdstukken vormen.
 
‘En het zal zelfs nog ietsje meer zijn,’ stelt Antoine De Clerck. ‘Dit naslagwerk bevat ook gouden tips om eindelijk eens Humo's Rock Rally te winnen, vertelt waar vader en Bruggeling Frank De Backer zijn zoon Wouter 'Gotye' zijn eerste stappen liet zetten, verklaart waarom de portables onsterfelijk zijn, legt uit hoe een instrument als sinterklaascadeau kan leiden tot een miljoenenverkoop, verklapt welke Brugse groep de lieveling is van Led Zeppelin, legt uit wat de relatie is tussen een Brugse drummer en het topmodel Jade Foret, geeft mee wie er meewerkte aan Sexual Healing, de grootste hit van Marvin Gaye en nog zoveel meer.’
 
Wie in de laatste halve eeuw een muzikaal ’feit’ op zijn geloofsbrieven heeft staan en ook graag in dit boek aan bod wil komen, kan hiervoor contact opnemen met de auteur. Bio's, persknipsels, cd-reviews, foto's (liefst hoge resolutie of scans), straffe verhalen, ontroerende momenten, geestige anekdotes van Brugse bands… alles is welkom om het muzikale verhaal van onze stede zo compleet mogelijk te laten verschijnen.
 
Alle info bij Antoine De Clerck,e-mail antoine@exit.be of tel. 0495/37.35.28
 
 
Uncategorized

Daniël Vangroenweghe over kannibalisme

Reacties uitgeschakeld voor Daniël Vangroenweghe over kannibalisme Geplaatst door op 06/02/2013
 
Vangroenweghe
Foto Paul Willaert
Voordracht: Kannibalisme en mensenoffers

De Brugse antropoloog Daniel Vangroenweghe gaat ver terug in de tijd op
zoek naar de religieuze, politieke en economische context van het
kannibalisme. Tijdens de belegering van Leningrad en de hongersnood in
het China van Mao werd mensenvlees gegeten om te overleven, maar dit
overlevingskannibalisme*is zeker niet de enige vorm. Kannibalisme
 is een verschijnsel van alle streken en van alle tijden, tot in de

twintigste eeuw. Zelfs culinair kannibalisme heeft ooit bestaan!
 Daniel Vangroenweghe focust op drie historische cases: de
 Tupi-indianen, de Azteken en gebruiken in Centraal-Afrika.

dinsdag 19 februari om 20u, Hoofdbibliotheek Biekorf (leeszaal),
€ 4 (Vrienden Biekorf gratis), org. De Vrienden van de Biekorfbibliotheek vzw

Uncategorized

Reünieconcert met Jazzylipsy

Reacties uitgeschakeld voor Reünieconcert met Jazzylipsy Geplaatst door op 06/02/2013
 

1360136052njazzy

Foto EDM  (Gino Claeys)
 
Op vrijdag 8 februari in JH Comma
  
Op vrijdag 8 februari staat in Jeugdhuis Comma een reünie-optreden gepland van Jazzylipsy, een zevenkoppige band uit Brugge die blues en funk eind de jaren negentig hoog in het vaandel voerde. ‘Het is precies tien jaar geleden dat Jazzylipsy er de brui aan gaf, maar nu blazen we er nieuw leven in’, verklapt drummer Gino Claeys die in 2013 precies dertig (!) jaar drummer is.
 
Gino Claeys: ‘Jazzylipsy is halfweg de jaren negentig ontstaan uit de assen van de groep Catcher In The Rye waarmee we de helft covers en de helft eigen nummers speelden. Zanger-gitarist Filip Bollaert vond dat we eens ‘iets’ moesten doen met blazers. Met Jan Van Hulle op bas, Geert Vansteenkiste op sax, Yves Fernandez-Solino op trompet, Dominiek Dedecker op trombone en Gunter Callewaert op orgel was onze band compleet om een mengelmoes aan verschillende stijlen te spelen.’
 
EXit: Jazzylipsy was/is een band met een ferme livereputatie.
 
Claeys: ‘Ja, als we samen kwamen, was het direct prijs, meteen feest. We hebben in 1997 de finale van Westtalent gewonnen en de Red Rock Rally op onze naam geschreven. We hebben heel veel opgetreden, maar dikwijls op de verkeerde plaatsen. Het publiek wilde covers horen, maar dat hadden wij niet in ons repertoire. We kozen eerder voor instrumentale stukken, puur op de groove gespeeld. Geen jazz, wel jazzy funk.’
 
EXit: En daardoor raakte het vuur van Jazzylipsy gedoofd?
 
Claeys: ‘Iedereen begon in andere bands te spelen. Yves ging trompet spelen bij onder meer Hooverphonic, Filip belandde in het Wit Paard in Blankenberge en onder meer bij Gunther Neefs en ikzelf bij Babl aka Babelina… De agenda’s konden moeilijk nog allemaal op elkaar worden afgestemd. Het was ons alle zeven of helemaal niet. En dat was niet evident. Vandaar dat we kort nadien ook met Rhythm Deep begonnen zijn, een covergroep in echte betekenis van het woord, zeg maar de jukebox van Brugge! We startten met ‘Pick up the pieces’ van Average White Band om dan via Long Train Running van The Doobie Brothers door te lopen naar blues- , funk- en discocovers. Kortom, we speelden alles, maar dan zonder de blazers van Jazzylipsy erbij.’
 
EXit: Wordt het een eenmalig concert?
 
Claeys: ‘Dat hangt af van de avond zelf. Vroeger was het een hels karwei om alle agenda’s met elkaar te doen rijmen. Nu kunnen we een gezamenlijke agenda aanmaken. We zien wel, we laten alle pistes open.’ (ADC)
 
Het volledig interview leest u in EXit februari.
 
Info: www.jhcomma.be. Kaarten kosten 8 euro aan de deur.
 
—
Uncategorized

Koningin van de Nacht: Mozart voor kinderen

Reacties uitgeschakeld voor Koningin van de Nacht: Mozart voor kinderen Geplaatst door op 05/02/2013
1360050521ngust_vdb_01

 

Foto Bart Dewaele   Regisseur Gust Van den Berghe
 
 
Een voorstelling naar De Toverfluit van Mozart voor en door kinderen
 
  
Wie Die Zauberflöte zegt, zegt…juist: de Koningin van de Nacht. Eerder nog dan Tamino, Pamina of Papageno, is het dit mysterieuze personage aan wie iedereen denkt bij het noemen van Mozarts overbekende opera. De afgelopen maanden was dit meesterwerk nog te beluisteren in Antwerpen en Gent, en toen de Vlaamse Opera en Muziektheater Transparant naar aanleiding hiervan besloten om samen een familievoorstelling te maken, was een insteek dan ook snel gevonden. Na een reeks opvoeringen in Gent en Antwerpen, gaat de productie nu de Vlaamse cultuurhuizen rond. Op 10 februari houdt ze halt in het Concertgebouw.

 
 De regie van Koningin van de Nacht is onder auspiciën van Gust Van den Berghe (°1985). Niet geboren, maar wel getogen in Brugge, is hij ondanks zijn prille leeftijd reeds erg bedreven én succesvol in het regievak. Zowel Blue Bird als En waar de sterre bleef stille staan werden vertoond in Cannes, terwijl hij met die laatste film ook in de prijzen viel op het Filmfestival van Gent.
 Met deze productie waagt de regisseur zich voor het eerst aan een (kinder)opera. Algauw moest hij vaststellen dat een filmset toch niet dezelfde is als die van een opera.
 ‘Het grootste verschil is dat je bij film in dienst staat van een camera, een micro. Je schept kortstondig een moment, en dan ga je naar het volgende. Je sprokkelt langzaam beelden, seconden tijd, die je achteraf in de montage samensmeedt tot één geheel. Bij opera of theater is het net andersom: de montage gebeurt als het ware vooraf, terwijl het spelen op zich het eindresultaat vormt. Hierdoor verlies je als regisseur deels de controle, die je bij film wel hebt’, aldus Van den Berghe.
 
 Het volledige interview leest u in EXit-februari
 
 Koningin van de nacht, 10 februari om 16 u. in het www.concertgebouw.be
 
 
Uncategorized

Concerttip: Lightnin’ Guy Solo

Reacties uitgeschakeld voor Concerttip: Lightnin’ Guy Solo Geplaatst door op 05/02/2013
 

1360049572nlightnin_guy_solo
 
Woensdag 6 februari 2013, Foyer Stadsschouwburg
 
'The hardest working performer' van de Belgische blues & roots scène, zo wordt Lightnin’Guy omschreven. Zo scheert hij niet enkel hoge toppen in België en Nederland, maar begon hij vorig jaar succesvol aan zijn Europese veroveringstocht langs diverse bluespodia. Hij speelt op een variëteit aan resonatorgitaren, een Weissenborn gitaar, chromatische & diatonische harmonica’s en een oude koffer.
 
 
Uncategorized

Brugse band met nieuwe ep in Het Entrepot op 9 februari

Reacties uitgeschakeld voor Brugse band met nieuwe ep in Het Entrepot op 9 februari Geplaatst door op 04/02/2013
 

1359967773ntranscoder_nov_2012
 
Het jaar van de doorbraak voor Transcoder
 
 ‘For My Blood’: dat is de titel van een zes nummers tellende ep (geproduced door Luc Van Acker) die Transcoder straks op de Eustachiusbuizen van de mensheid loslaat. Op zaterdag 9 februari zullen Jan Van Acker (zang), Steve Lehnen (gitaar), Minco De Bruin (drums), Francis Isebaert (gitaar) en Miguel Wensch (bas) hun Tasmaanse duivels ontbinden in Het Entrepot tijdens de voorstelling van die ep. 2013 wordt het jaar van Transcoder.
 
Miguel Wensch: ‘Indierock is misschien een goede term om de muziek van Transcoder te definiëren. Iedereen zoekt altijd invloeden van groepen in andere groepen en dat is ook wel logisch: we zijn allemaal wel beïnvloed door het geluid van andere bands. Van zodra je de radio opendraait, hoor je wel iets dat inspirerend kan werken. Met een beetje goede wil ontdek je bij ons accenten van The Stooges, Black Angels, Kyuss of Joy Division, maar – soms onbewust- zit er nog zoveel meer in. Zeg maar dat we een voorliefde koesteren voor de iets oudere rock en een stevige portie noise.’
  
EXit: Waarom is die noise zo belangrijk bij Transcoder?
 
Miguel: ‘Geen idee waarom dit zo naar voren komt bij ons. Op repetities spelen we nochtans zacht, maar gaandeweg explodeert ons geluid dan weer. Wat we zo ‘stil’ hebben gecreëerd, brengen we vroeg of laat heel deskundig naar de wup! Maar het blijft wel functioneel in onze sound.’
  
EXit: Transcoder is een relatief jonge band en de eerste ep ‘For My Blood’ is het resultaat van hard werken.
 
Miguel: ‘We zijn er dik tevreden mee. De nummers waren in een vorige bezetting allemaal al eens opgenomen, maar klonken nog niet hoe ze moesten klinken. Minco, Steve en ik zijn nieuw in de groep en we zijn allemaal terug de studio ingedoken om alles opnieuw live in te blikken en te herwerken. Op die manier zijn we tot een heel ander verfrissend resultaat gekomen.’
 
EXit: Op zaterdag 9 februari stellen jullie ‘For My Blood’ voor in Het Entrepot. Het voorprogramma reserveren jullie voor een andere jonge band?
 
Miguel: ‘Ja, we vinden het belangrijk dat we andere Brugse groepen ook een kans geven en daarbij hen steunen. Naast dj Insein mag Soviet Grass het optreden aftrappen. Dat zijn toffe gasten die goede muziek maken.’  (ADC)
 
Het volledige interview leest u in EXit   
 
 
 
 
 
Uncategorized

Serge Feys met muzikale spitsbroeder Arno in MaZ op zaterdag 23 februari

Reacties uitgeschakeld voor Serge Feys met muzikale spitsbroeder Arno in MaZ op zaterdag 23 februari Geplaatst door op 03/02/2013
 
 

1359884162nserge_feys
Foto Danny Willems (Serge Feys, Arno, Parish)
 
‘Arno klinkt als Arno en dat zal altijd zo blijven. Puur natuur’
 
 
De Jagger & Richards van Oostende: al meer dan drie decennia lang zijn Arno Hintjens (°1949) en Serge Feys (°1959) twee handen op één buik. Twee tegenpolen die zo perfect matchen in de schoonste kunstvorm die er is, de muziek. Recent bundelden ze nog maar eens hun talenten samen in de nieuwe cd Future Vintage. De live-uitvoering ervan is te bewonderen in de MaZ op zaterdag 23 februari. EXit sprak met Serge, Arno’s ‘brother from another mother’.

 
  
EXit: Herinner je je nog jullie eerste ontmoeting?
 
Serge Feys: 'Ja, hoor, dat was op café! (lacht) In februari 1980 leerden we elkaar kennen in de Sloopy, een muzikantencafé waar alle groepen van Oostende toen kwamen. Ze draaiden daar goede muziek en je kwam er altijd wel iemand tegen die met muziek bezig was. Ik kende Arno van Tjens Couter. Hij vroeg me wat ik vond van hun single If it blows let it blow. Ik gaf mijn mening: goed nummer, maar geen goede productie. Hij zocht iemand om synthesizer te spelen in zijn groep en vroeg mij om eens te proberen. ik heb dat geprobeerd. Ondertussen wacht ik nog altijd op zijn antwoord, nu meer dan 30 jaar later (lacht).'
  
EXit: Wat maakt jullie als duo zo sterk?
 
Feys: 'Begrijp me niet verkeerd, maar Arno is geen muzikant in de echte betekenis van het woord. Dat is niet slecht, dat is eerder positief. Daardoor benadert hij de muziek op een andere manier, met een open mind, en houdt hij er een andere visie op na. Ik ben een geschoold muzikant en ik heb andere uitgangspunten. Dat levert een aparte en boeiende combinatie op. Nu weet ik hoe hij denkt en zo voel ik hem beter aan. Als hij iets begint uit te leggen, dan weet ik al waar hij heen wilt.'
 
EXit: Wat voor mens is Arno eigenlijk? De media hebben van hem een bepaald typetje gecreëerd…
Feys: 'Mensen en media geven graag een stempel aan iemand, maar Arno kun je moeilijk een stempel geven. Ik zeg altijd dat hij een luxe stratier is: iemand die op straat leeft, kijkt naar de wereld en de dingen doet die hij wil doen. Arno is zoals hij is. Hij gedraagt zich totaal niet als een sterrenartiest. Mensen hebben soms de indruk dat hij raar doet of dronken is, maar dat beeld klopt niet. Op tournee drinkt hij soms een glaasje bij het eten, maar meer niet.'
'Vergeet ook niet dat hij lang zwarte sneeuw heeft gezien. Hij was al 30 jaar toen we met T.C. Matic begonnen en dat was in het begin ook geen vetpot. Zijn leven is maar pas echt in gang geschoten op zijn 50ste terwijl dat bij anderen misschien al op 20-jarige leeftijd gebeurt. Hij heeft ook zijn hele leven tegen de stroom in gezwommen: hij doet niet mee aan trends en maakt de muziek die hij wil maken. Hij leeft ook zo. Arno klinkt als Arno en dat zal altijd zo blijven. Zet er een symfonisch orkest bij en het zal nog altijd als Arno klinken. Puur natuur.'  (ADC)
 
Hetvolledige interview leest u in EXit 218.
 
 
 
Uncategorized

Bavo Pevernagie componeert voor koor en orkest

Reacties uitgeschakeld voor Bavo Pevernagie componeert voor koor en orkest Geplaatst door op 02/02/2013
 
1359798571nbavo_pevernagie
 
Piet Lamiroy en Bavo Pevernagie
 
Zondag 1 februari wordt voor student Bavo Pevernagie, laatstejaars in het Sint-Andreaslyceum Sint-Kruis (SASK), een heel bijzondere dag. In het Concertgebouw wordt dan, in het kader van het tweejaarlijkse schoolfeest, zijn compositie voor koor en orkest uitgevoerd door collega-studenten. Pevernagie zelf begeleidt op piano en geeft de directie in handen van Piet Lamiroy, leraar geschiedenis in het SASK.
 
De school heeft een traditie op het vlak van muziekuitvoering. In het verleden  stonden al filmmuziek en operafragmenten op het programma, vorig jaar voerde een beperkt ensemble het Stabat Mater van Pergolesi uit.
 
Pevernagie, muzikaal beslagen en afkomstig uit een geheel muzikale familie, baseerde zijn compositie op een rudimentair verhaal (pester op school, opstand en katharsis). De ouverture, die het feest opent, is bovendien geschreven in functie van de voorraad instrumenten en is volgens de maker ervan ‘breed toegankelijk’. Hij vergelijkt het zelf graag met een beetje rock-opera met een intense rol voor de drums. Toemaatje: het VRT-programma ‘Iedereen Beroemd’, zal de repetities gedurende een week aan bod laten komen in de laatste week van januari.
 
Conclusie: niet alle jongeren willen vandaag deejay worden, er wordt blijkbaar nog aardig gemusiceerd op ‘klassiek’ niveau. Bavo’s toekomst in de muziek? ‘Ik wil graag burgerlijk ingenieur worden’. (LF)    
 
 
 
Uncategorized

← Oudere berichten

Nieuwere berichten →