Foto EDM
‘De dertig meest intense minuten uit mijn leven’
Vrienden van poëzie noteren best de datum van vrijdag 13 mei in de agenda. Dan stelt de Brugse dichter Frederik Lucien De Laere zijn vierde en nieuwste poëziebundel ‘In uiterste staat’ voor in het salon van boekhandel De Reyghere (Markt). Een klassieke voorstelling wordt het allerminst, daar zorgen Louise Raes (dans, performance) en Els Deceukelier (regie) wel voor. Zij puren het thema ‘de limieten van het menselijk bestaan’ uit. Het decor voor deze voorstelling wordt gemaakt door Els en Hans Deceukelier.
Het uitgangspunt
Frederik Lucien De Laere: ‘In mijn boek ‘In uiterste staat’ schrijf ik over mensen in extreme situaties. Hier ben ik al een tijdje mee bezig. Ik verken het menselijke kunnen en wat de mens aankan. Ik denk aan mijn bundel De martelgang waarin ik schreef over heiligen en asceten. Ik voel een zeker affiniteit met asceten, kluizenaars, mensen die tot het uiterste gaan om een bepaalde bewustzijnstoestand te bereiken. Als dichter vind ik het boeiend om met dat gegeven aan de slag te gaan. Zelf ben ik bezeten van mijn eigen schrijverschap, mijn eigen dichten. Ik ga ook in uiterste staat als ik in mijn gedichten schrijf, dan kom ik ook in een soort trance. Ik beschouw het als een soort sjamanistische beleving. Het thema van de bundel sluit naadloos aan bij wie ik ben en naar waar ik op zoek ga in mijn poëzie. Gedichten over onder meer sjamanisme, insomnia, stunts, passie, ziekte, oorlog, ontbering en slavernij komen aan bod, in een zowel historisch als actueel tijdskader.’
Dichters en wetenschap
De Laere: ‘Sinds enige tijd ga ik als een wetenschapper te werk. Voorafgaand aan het schrijven ga ik op onderzoek, spit ik bepaalde topics uit. Met die informatie ga ik als dichter aan de slag en start het creatieve proces. Dan kom ik in een trancetoestand. Ik moet in een bepaalde bewustzijnstoestand verkeren om te schrijven. En ook het onderbewuste speelt een rol, want door een aantal zaken die ik heb meegemaakt in mijn leven, komen in mijn gedichten dingen aan de oppervlakte, terwijl dat anders niet gebeurt. Ik vind het interessant om te experimenteren met mijn onderbewustzijn. Roes betekent voor mij niet alcohol of drugs. Ik kan alleen maar schrijven als ik heel nuchter ben. Als ik schrijf, gebeurt dat zonder gebruik van enige genotsmiddelen. Mijn hart, geest en lichaam zorgen voor die roes.’
Rauwe emoties
De Laere: ‘Ik wilde afstappen van de klassieke boekvoorstelling. Ik was op zoek naar een interessantere manier om een poëziebundel te presenteren en zo kwam ik bij performance, dans, theater terecht. Eind vorig jaar zag ik de voorstelling Mount Olympus en de performance bij het werk Angel of Death van Jan Fabre en werd hierdoor getriggerd. De gedichten uit mijn bundel wilde ik op een soortgelijke manier laten vertalen. Thomas Barbier van De Reyghere bracht me in contact met Louise en Els.’ (ADC)
De rest van het interview leest u in de papieren EXit van mei.
Info: www.dereyghere.be
Exit Magazine 