Exit Magazine

Op zaterdag 8 september (vanaf 19 uur) staat het jaarlijks evenement September Jazz hoog genoteerd op de uitgaanskalender. Op het binnenplein van de stedelijke school voor buitengewoon lager onderwijs De Ganzenveer in het Bilkske kun je terecht voor de 22ste editie van dit festival, met een drietal kwalitatieve jazzconcerten in een fin-de-saison sfeertje. Een muzikale avond die naar jaarlijkse gewoonte volledig wordt ingekleurd door programmator Willy Schuyten, en dit binnen de schoot van KAAP.  Zoals steeds is deze festivalavond volledig gratis.

Wie September Jazz al eerder bezocht kent het concept : één en al aandacht voor het podium voor wie zich op de muziek wil focussen, en daarnaast achteraan het terrein een terras- en bargedeelte waar Bruggelingen en wat verdwaalde najaarstoeristen zich in een gemoedelijke sfeer opmaken om stilaan afscheid te nemen van de zomer.

Het Sal La Rocca Quartet opent de avond met een groovy setje hedendaagse hard bop dat ongetwijfeld de meer doorwinterde jazzliefhebber zal aanspreken.  Dit kwartet gaat later in het najaar nog binnen het JazzLab-circuit op tournee in Vlaanderen, maar eerst komt Brugge aan de beurt.  Bezetting : Sal La Rocca (contrabas) – Pascal Mohy (piano) – Lieven Venken (drums)  – Jeroen Van Herzeele (saxofoon).

‘Noteer in deze groep de aanwezigheid van het in Vlaanderen veel te weinig gehoorde supertalent van de Waalse pianist Pascal Mohy en van de inventieve drummer Lieven Venken, al een tijd terug in België na verschillende jaren in New York te hebben gewoond’, zegt Willy Schuyten.

Henri Texier

Het is zonder twijfel te danken aan het jarenlang zorgvuldig opgebouwd adressenboekje en het uitgebreid jazznetwerk van Schuyten dat niemand minder dan de 73-jarige Henri Texier September Jazz aandoet met zijn Henri Texier Sand Quintet (Henri Texier (contrabas), Sébastien Texier (altsax, klarinet), Vincent Lê Quang (tenorsax & sopraan), François Corneloup (baritonsax), Gautier Garrigue (drums)).  Aanvang omstreeks 20.30 uur.

Texier stond al meermaals op het podium van de grote concertzaal in het Concertgebouw. Hij was er op de allereerste editie van Jazz Brugge (2002) met zijn ‘Azur Quintet’.  In 2004 bracht het trio Romano/Sclavis/Texier in een memorabel concert hun fabuleuze ‘Suite Africaine’ en in 2008 speelde hij het slotconcert van dit festival met zijn ‘Henri Texier Strada Quintet’. Op het festival van 2012 tenslotte maakte hij deel uit van het Aldo Romano 4tet. Voor wie Texier nog nooit aan het werk zag, biedt September Jazz een unieke herkansing.

Schuyten licht het concert van Texier nog even verder toe: ‘Het was Armand Meignan, directeur en programmator van het Europajazz Festival in Le Mans (FR) die Texier ertoe bewoog een project te realiseren rond zowel de 39ste verjaardag van het festival als rond Texiers oudere werk, dat voor de gelegenheid in een hedendaags jasje gestoken werd en een nieuwe bezieling kreeg. Begin 2018 werd de cd-opname Sand Woman gereleased.’

 Afsluiter 

Om 22.30 uur  sluiten Kleptomatics de festivalavond af. Drummer Yves Peeters deed de inspiratie voor deze brassband op tijdens een reis naar New Orleans in het jaar 2000. Hij laat zich omringen door een sextetje blazers (Rob Banken (altsaxofoon), Bruno Van der Haegen (tenorsaxofoon), Peter Delannoye (trombone), Berlinde Deman (tuba), Loïc Dumoulin (trompet), Thomas Mayade (trompet)).  Een afsluiter die ongetwijfeld De Ganzenveer in een broeierige sfeer zal onderdompelen.

Als je achteraan het terrein een lege plaats ontwaart aan de infostand van KAAP: die is van Rik Bevernage, wiens warme persoonlijkheid en fris keurende blik we sedert een paar maanden moeten missen. (RUDI VANMARCKE)

http://www.kaap.be

Als iemand in Brugge ei zo na alles afweet over de Brugse reien en de bijbehorende bootjes, dan is het Edmond Coucke (98). Hij is de hoofdfiguur in het boek ‘Het Vloeibare Goud’ dat het verhaal vertelt van het toerisme op en rond de Brugse reien . Samen met stadsgids Mia Lingier, auteur van het boek, grasduinen ze in meer dan 100 jaar toeristische bootjesverhuur.

Mia Lingier kent het thema door en door, want in 2006 tekende ze al voor de publicatie ‘De Brugse reien, Aders van de Stad’.

Ere wie ere toekomt, want blijkt dat niet Godfroid Coucke, de vader van Edmond, de pionier is van de boottochten op de reien, maar wel de Brusselse ondernemer Jules Vander Schueren die volgens archiefstukken in 1905 al een vergunning kreeg voor vijf jaar om ‘met gondels op de vaarten onzer stad te varen’. Stamvader Godfroid Coucke was echter de eerste Bruggeling die geregeld met zijn eigen roeiboten (!) op de Brugse reien te zien was, roeiboten die hij verhuurde zonder begeleider. Sinds de jaren 30 groeide dat uit tot een heus bedrijf dat in 1943 overging in de handen van Edmond Coucke.

Oeverbewoner en brandende lantaarns

Een en ander was nauw verbonden met het opkomende, overwegend Engelse toerisme uit die tijd. Op het eind van de 19^de eeuw zette toenmalig burgemeester Visart de Bocarmé in op twee troeven die Brugge uit de economische dieperik moesten helpen. Het eerste was de uitbouw van de haven van Zeebrugge, het tweede het toerisme. Godfroid Coucke startte zijn bedrijf met zes roeiboten en nadien nog twee motorboten. Anderen gingen al snel zijn voorbeeld volgen, want voor watertoerisme was dit de gedroomde locatie. Couckes eerste aanlegsteiger lag in Groeninge (6), vlakbij het Bonifaciusbrugje dat er pas kwam in 1911. Later werd dat de plek aan de Dyver waar ‘bootexcursies Gruuthuse’ een begrip werd . In datzelfde jaar vaardigde de Stad een reglement uit voor het varen op de reien: men moest Bruggeling zijn, oeverbewoner en de boten mochten niet langer zijn dan zes meter, voorzien van een volgnummer en ’s avonds uitgerust met en brandende lantaarn. In 1913 waren er al zes uitbaters. Het parcours was iets langer dan vandaag en liep van Begijnhof tot ’t Zand (waar het Station zich bevond).

Naast het levensverhaal schetst het boek ‘Het Vloeibare Goud’ een boeiend portret van 100 jaar toerisme en lokale politiek. Een aanwinst, dit boek, voor de Brugge-bibliotheek. (LF)

Het vloeibare goud, Mia Lingier, uitg. Van De Wiele