Exit Magazine

Benjamien Lycke (Foto Stijn Vos)

Vierentwintig jaar en al een opera neergepend. Was het een quizvraag, dan konden ronkende namen als Mozart, Rossini of Strauss het antwoord zijn. Ditmaal moet het antwoord echter niet zo ver in tijd en ruimte gezocht worden: de Bruggeling Benjamien Lycke kan aan dat indrukwekkende rijtje componisten worden toegevoegd.

 Acubens, zo heet Lyckes eenakter, was het afstudeerproject voor zijn opleiding compositie aan het Conservatorium van Gent. De meeste studenten in die richting schrijven als eindwerk een sonate, iets voor strijkkwartet of piano solo. Met andere woorden: kamermuziek. Logisch; los van de complexiteit en het metier vereist om iets te schrijven voor pakweg twintig partijen, zijn er de praktische obstakels die het schrijven én uitvoeren van een opera in het kader van een afstudeerwerk zowat onmogelijk maken. Benjamien Lycke dacht er anders over, toog aan het werk en bracht het geheel tot een bijzonder indrukwekkend einde. Hoe in godsnaam komt iemand ertoe dergelijke uitdaging toch aan te gaan en te slagen? Simpel: schrijf eerst drie musicals.

Van de Steinerschool naar het Conservatorium en terug

Het hoeft niet te verbazen dat Lycke al van jongs af aan bezig is met muziek. In het Stedelijk Conservatorium van Brugge volgde hij piano, orgel en zang. De stimulans om zelf ook te creëren, in plaats van passief na te spelen, kreeg Lycke vooral van David Anne in de Steinerschool. Lyckes eerste echte compositie was muziek die hij schreef bij een toneelstuk in het vierde middelbaar. De jonge componist had de smaak duidelijk te pakken, want in zijn laatste jaar schreef hij de musical Le Piédestal, wat meteen kon dienen als Lyckes ingangsexamen in het Conservatorium van Gent. Hij werd er toegelaten en leerde het vak onder Lucien Posman. In zijn derde jaar kreeg hij de kans om – buiten het curriculum – de muziek te schrijven bij twee musicals. Toptalent en Terminus waren het resultaat. Beide musicals werden gecreëerd in de schoot van Muscial van Vlaanderen en werden opgevoerd in de Capitole in Gent.

Toch bleef Lycke op zijn honger zitten; zo’n musical is allemaal goed en wel, maar voor een componist werkt het genre toch beperkend. Vanuit zijn ervaringen met de musicals is het idee ontstaan voor een opera. Acubens handelt over een wetenschapper en zijn dochter, die hij tracht te beschermen tegen het dogmatische van een (fictieve) maatschappij waarin er geen plaats meer is voor wetenschapsbeoefening. Door zijn dochter volledig te onttrekken aan de samenleving is de wetenschapper echter zelf ook dogmatisch… een conflict dat een ideaal uitgangspunt vormt voor een dramma per musica. En ja, ook de plot en het libretto schreef Lycke eigenhandig. De opera is opgevoerd in de overvolle Miryzaal van het Gentse Conservatorium, waarvan Lycke een professionele opname heeft kunnen maken. Die is half maart te zien op OP12. Na de hectiek van zijn operaproductie kent Lycke nu een rustigere periode. Hoewel, steeds meer compositieopdrachten lopen binnen en daarnaast volgt de Bruggeling een lerarenopleiding. Daarvoor doet hij momenteel stage in, jawel, de Steinerschool.

What’s next?

De kans dat Lycke later effectief ook als leraar aan de slag gaat, lijkt eerder klein. Het succes van Acubens werd internationaal opgepikt. Het leidde tot een uitnodiging van de Royal College of Music in Londen, één van ’s werelds meest vooraanstaande instituten voor muziekonderricht, om er compositie in combinatie met muziekproductie te studeren. Intussen heeft Lycke recent ook zijn eigen vzw, synArt, opgericht, om zijn vele projecten te kunnen stroomlijnen. Eén daarvan is MONU, een werk in het kader van de 14-18 herdenking, dat in april 2015 te zien en te horen zal zijn in het Concertgebouw (en waarvoor binnenkort een crowdfund wordt opgezet). Op zijn zachtst gezegd: iemand om in de gaten te houden dus. (ALEXANDER JOCQUE)

Acubens is op 17 en 18 maart te zien op het derde kanaal van de VRT, OP12,  www.benjamien.be

www.acubensopera.com, www.synart.eu