Peter, Leentje en Thijs
'Het werk van Leentje Vandenbussche is jong, experimenteel theater'
De Werf investeert graag in jong, experimenteel theater. Het werk van Leentje Vandenbussche is daar een mooi voorbeeld van. In februari staan drie voorstellingen op stapel: Light, Medium en Strong. Daarin onderzoekt ze, samen met theatermakers Tijs Ceulemans en Peter Aers het thema van de dood.
EXit: De dood? Niet meteen een evident thema?
Leentje Vandenbussche: ‘Nee, maar voor mij wel een logische volgende stap in wat ik zelf ‘mijn parcours’ noem. Beckett op zijn plaats, een performance uit 2006, beschouw ik als mijn debuut en de voorstelling inspireert mij nog steeds. Daarin ging ik op zoek naar ‘niets.’ Ik heb mij daarna twee jaar in ‘alles’ verdiept. Een thema dat daar logischerwijs op volgt, is de dood, want dat is het moment bij uitstek waarop alles overgaat in niets.’
EXit: Je werkt niet alleen?
Vandenbussche: ‘Ik wilde dat ook echt niet. Met Peter Aers werkte ik al eerder samen. Met Tijs Ceulemans was hij de afgelopen jaren bezig met Oefeningen in verdwijnen. Met dat project onderzoeken ze de verhouding maatschappij/individu. Het uitgangspunt van die verhouding is het verdwijnen van dat individu. Voor The Hidden Tracks, trokken ze illegaal en dus onzichtbaar op goederentreinen van New York naar San Francisco. Hun Oefeningen in verdwijnen omvatte ook de dood, die uiteindelijk ‘het ultieme verdwijnen’ is.’
EXit: Het resultaat zijn drie voorstellingen: Light, Medium en Strong
Vandenbussche: ‘We werken trapsgewijs. Door de vorm is de drempel naar de derde voorstelling is iets hoger. Light is een klassieke monoloog, waarbij het publiek de stille getuige is van het verhaal van een man en zijn ervaring met de dood. In Medium wordt het publiek in groepjes van twaalf verdeeld, terwijl Strong een één op één voorstelling is. We zetten daarin een installatie op die tegelijk bevreemdend en vertrouwd is, nog iets intiemer en gedurfder dus.’
EXit: De Werf programmeert drie avonden na elkaar?
Vandenbussche: ‘Een marathonvoorstelling zou een optie kunnen zijn, maar vier à vijf uur na elkaar met de dood worden geconfronteerd, is wel wat veel. We hebben ook heel bewust voor drie voorstellingen gekozen, om verschillende klemtonen te kunnen leggen tegenover het onderwerp. Je hoeft ze ook niet meteen na elkaar te bekijken. Het zijn drie losse voorstellingen, maar leuk is dat heel wat mensen na Light ook Medium en Strong willen proberen.’ (SD)
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Exit Magazine 