Onder deze titel, als een mokerslag, vindt in de Jan Garemijnzaal (Markt) van 3 tot 13 oktober een beklijvende tentoonstelling plaats over ‘rouwcultuur bij het verlies van een kind’. Dit project van Anne-Flor Van Meenen, consulente bij het Huis van de Mens (Jeruzalemstraat), kaapte vorig jaar de Provinciale Oost-Vlaamse Prijs voor Erfgoed weg. De tentoonstelling houdt nu halt in Brugge.
Uw of andermans kind dat sterft, het zorgt niet alleen voor oeverloos veel verdriet, maar ook voor heel veel ‘ongemak’, onwetendheid, schroom en schrik. Dit project wil daar iets aan doen.
Anne-Flor Van Meenen verrichtte hiervoor heel wat veldwerk. Ze bracht bijna alle West-Vlaamse begraafplaatsen in kaart en noteerde hoe de graven eruit zien, hoe er een evolutie bezig is naar meer speelsheid in de opmaak, welke speeltjes hun intrede doen. Blijkt: de kinderwereld heeft zijn intrede gedaan in de grafcultuur tot en met de inrichting van foetusweides. Veel grafschriften worden nu persoonlijker, alleen bedoeld voor de intimi, en verwoorden emoties. De religieuze boodschap is zelfs helemaal naar de achtergrond verdwenen, poëzie kwam in de plaats. Favorieten blijven Frederik Van Eeden, De Kleine Prins, kinderliedjes of eigen vondst. Opvallend: de anonimiteit is opgeheven, kinderen zijn geen miniatuur-volwassenen.
Anne-Flor Van Meenen: ‘Er wordt gezegd dat graven spreken, dat geldt zeker voor kindergraven. Ze vormen versteende brailletekens aan de hand waarvan een vergeten, steeds evoluerend verhaal van afscheid en rouw kan afgelezen worden. Ze zijn kleine getuigen van pijn en verdriet, verbondenheid en zingeving, troost en hoop, onverschilligheid en erkenning. Dit project wil dit erfgoed in de kijker plaatsen en het verlies van een kind als thema meer bespreekbaar maken. Woord, muziek en beeld gaan hand in hand om dit thema zowel krachtig als ontroerend mooi een podium te gunnen.
Kunst met weerhaakjes.’
Het resultaat is een sobere, zwart-wit fototentoonstelling geïllustreerd met thematisch gebundelde beelden over enkele evoluties in onze rouwcultuur. Aan de hand van typische symbolen op kindergraven, grafschriften en portretten worden tendensen blootgelegd. Er is ook aandacht voor de groeiende erkenning van het belang van een waardig afscheid, zowel op juridisch als ritueel en funerair vlak. Deze kernachtige expositie geeft een beeld van een onderkend, steeds evoluerend verhaal van rouw en afscheid. (LF)
Info: ‘De dood in kinderschoenen’, van 3 tot 13 oktober, elke dag van 10 tot 18 u. Op 10 oktober infoavond ‘rouw’, op 13 oktober literaire slotavond. Alle info omtrent programma komt op http://www.vrijzinnigwestvlaanderen.be/dik.
Foto’s
Dit project wil graag aandacht besteden aan de rouw van getroffen gezinnen. Wilt u graag een (klein)kind, broer of zus herdenken, dan kan u Anne-Flor Van Meenen een foto bezorgen. Zij neemt deze foto’s op in de herdenkhoek tijdens de tentoonstelling. Er gelden geen leeftijdsbeperkingen, ook een echografie is mogelijk.
Exit Magazine 