De directeur van het Oostendse Mu.ZEE, de Brugse Dominique Savelkoul, klonk lichtjes euforisch bij de opening van ‘Anna Boch, een impressionistische reis’. De tentoonstelling vertelt het leven en werk van een ‘grande dame’ van de Belgische kunst rond 1900. Voeg daar de oogstrelende uitgave aan toe van de catalogus (uitgave Hannibal) en het is duidelijk dat Mu.ZEE een topper heeft binnengehaald. Ze doet dat trouwens in primeur en in samenwerking met het Museum van het Bretoense stadje Pont-Aven.
Anna Boch even situeren? Ze was rond 1900 de meest prominente vrouwelijke kunstenaar in België. Ze genoot brede erkenning. Mu.ZEE is vertrouwd met het werk van Boch wegens het verwerven van het schilderij ‘Tijdens de elevatie’, een werk dat door Ensor en tijdgenoten bijzonder werd gesmaakt.
Boch (1848-1936) was van rijken huize. Ze leefde als de bevoorrechte erfgename van de familie Boch die kapitaal maakte met een aardewerkfabriek. Boch keramiek, later aangevuld tot Villeroy & Boch, genoot wereldfaam. Anna Boch maakte van deze kansen gebruik om te reizen, te kuren, musea te bezoeken en zich over te geven aan de schilderkunst. Daarnaast verzamelde ze ook heel was kunst van kunstenaars die ze bewonderde als Ensor, Toorop, Gaugain en Seurat. Belangrijk: ze kocht het enige werk dat Van Gogh bij leven aan de man wist te brengen. Haar broer Eugène was een verdienstelijk schilder, maar hij geraakte nooit uit haar schaduw.
Kunst uit privécollectie
De tentoonstelling in Mu.ZEE toont niet minder dan 157 schilderijen, tekeningen, aquarellen, objecten, publicaties en keramiek. Het is een ruime selectie van Bochs artistieke kunnen, geflankeerd door kunst uit haar privécollectie. Boch zelf blijkt bijzonder aangetrokken tot de natuur en de landschappen die ze vooral in Bretagne aantrof. Merkwaardig, toen al, was het feit dat dames toentertijd geen kunstacademie mochten doorlopen. Het verleidde dichter Emile Verhaeren tot de quote: ‘Ondanks haar grote kwaliteiten is het probleem van de kunstenares … dat ze geen man is.’ (LUC FOSSAERT)