Haar literaire debuut, de verhalenbundel ‘Het Water Vangen’, werd vooral in Nederland lovend ontvangen, maar ook daarbuiten. Schreef de dichter Karel Schippers: ‘Teder en grappig, zwevend tussen verhaal en essay, bij Lies Gallez buitelt de taal’. Nu ligt haar eerste poëziebundel voor: ‘honger, heteronormativiteit & het heelal’.
EXit: Na de ‘verhalen’ stapt u nu over naar de wereld van de gedichten. Is dat voor u een tussentijdse opdracht?
Lies Gallez: ‘Neen, ik koesterde altijd een verlangen om ook gedichten te mogen publiceren. Ik voelde alleen aanvankelijk veel onzekerheid. Na ‘Het Water Vangen’ besefte ik: ik ben schrijfster en ik mag mijn schrijvershart volgen. Alles wat ik in de maanden erna schreef, kwam heel organisch. Ik schreef gedicht na gedicht na gedicht tot ik er een rode draad in terugvond. Tot ik dacht: maar dit is al een bundel.’
EXit: Hoe was de ontvangst van ‘Het Water Vangen’?
Lies: ‘Ik voel me nog altijd erg dankbaar met de warme ontvangst van mijn debuut. In mijn mailbox stromen nog altijd erg leuke aanvragen voor opdrachten en optredens binnen. Wat mij het meest verrast heeft, zijn de lezersreacties. Ik heb ontzettend lieve en attente lezers die de tijd nemen om me een persoonlijk bericht te sturen. Het is heel bijzonder zulke warme woorden te mogen ontvangen. Een boek of bundel krijgt altijd weer anders vorm in elke individuele leeservaring.’
EXit: U houdt van cryptische titels. Deze bundel heet ‘honger , heteronormativiteit & het heelal’.
Lies: ‘Deze keer slaat de titel op de drie delen in de bundel. Het eerste deel is ‘honger’ waar ik inzoom op het kleine ik. In het tweede deel ‘heteronormativiteit’ breng ik ook de ander binnen. Dan heb ik het over ik en jij en die zich tegenover elkaar kunnen verhouden. Daar sluipt vanzelfsprekend ook de liefde binnen. In het laatste deel zoom ik uit en plaats ik die kleine ik in de grote wereld, de grotere systemen en ik doe met het gedicht ‘je voelt je eindelijk een hond’ zelf een gooi naar het heelal en alles wat voor altijd boven ons hoofd hangt.’
EXit: Het eerste gedicht uit de bundel gaat over troost. Is dat wat u wil bereiken met uw gedichten?
Lies: ‘Ja, zeker. Ik zie mijn schrijven als een vorm van geven. Wat de lezer eruit haalt, is natuurlijk erg persoonlijk. Maar ik wens mezelf toe dat mijn woorden iets mogen toevoegen aan de blik. Dat ik daaruit iets kleins kan filteren en terug kan geven: kijk, dit is troost ook. Dat je voor heel even anders naar iets kan kijken en de wereld een extra mooie, troostende of ontroerende dimensie krijgt.’
EXit: Uw verhalenbundel noemde u ‘mijn grote kinderdroom’. Geldt dat ook voor uw gedichten?
Lies: ‘Absoluut, mijn schrijverschap is mijn grote kinderdroom. De vorm die mijn schrijven op een bepaald moment krijgt, staat in functie van wat ik wil vertellen. Eerst waren dat verhalen, nu gedichten en hierna misschien een roman of essays. Het is gewoon magisch dat ik elke dag mag bezig zijn met taal, met creëren en op die manier iets in de wereld kan zetten dat ervoor nog niet bestond.’
EXit: Dichters vechten tegen de bierkaai om aandacht. Waar vinden we uw publiek?
Lies: ‘Dat is een goede vraag. Ik ga in ieder geval niet vechten om aandacht. Ik laat me verrassen en ik vertrouw erop dat mijn bundel de lezers vindt, of omgekeerd. Dat stemt mijn schrijvershart dankbaar. Mijn bundel vindt zijn weg.’ (LF)
____
Lies Gallez, ‘honger, heteronormativiteit & het heelal’, uitgeverij Querido