Een nieuwe EP voor Shuriken II, maar meteen ook wel een nieuw geluid voor de Brugse band rond Thomas Meire, Herman Axters, Brent Thysebaert en Ellen Bosma. De vijf nummers op ‘Untitled’ klinken toegankelijker en ‘speelser’ dan de vorige songs op ‘Dualism’. En dat is een bewuste keuze.
Thomas Meire: ‘Deze EP volgt eerder de flow van hoe ik als persoon geëvolueerd ben. Ik heb veel kwaad- en bitterheid uit m’n verleden losgelaten en ben nu gewoon een stuk gelukkiger tout court. Twee jaar geleden ben ik ook gestopt met alcohol drinken wat m’n moodswings serieus gestabiliseerd heeft. De muziek is nog steeds vrij energiek, maar minder agressief dan vroeger, meer dansbaar als het ware. Ook sluipen er steeds meer dub- en ragga-invloeden in onze tracks, genres met hun roots in underground culture, maar die toch een vrij ruim publiek kunnen bekoren.’
EXit: Ik moest denken aan The Prodigy van weleer wat een compliment is voor jullie muziek. Akkoord? Thomas: ‘Ik heb tonnen respect voor The Prodigy. Ik hou sowieso van hun oldskool ravesound met ruwe breakbeats. De sound op onze EP is ook wat geïnspireerd op die oude warehouse jungle/rave cultuur, maar dan gemixt met recente sounds en productietechnieken. Daarnaast houd ik ook van de hedendaagse ietwat meer pop-gerichte drum & bass met artiesten zoals Sub Focus, Metrik, High Contrast, Chase & Status …’
EXit: Rapper Ozi One treedt meer op de voorgrond met zijn bijtende lyrics. Ook op een liveconcert staat hij in de frontlinie? Thomas: ‘De samenwerking met Herman verloopt steeds spontaner. We hebben tijdens de coronaperiode ook vaak gewoon online ideeën uitgewisseld waaruit bijvoorbeeld het nummer ’Cool Down‘ is ontstaan. Hij is op deze EP ook op elk nummer aanwezig. Live is Herman van een gastartiest geëvolueerd naar de frontman en MC (master of ceremony). Het leuke is de variëteit van stijlen die Herman in Shuriken kwijt kan: hiphop, dancehall, reggae, mc’ing maar ook op de wat ruigere nummers staat hij z’n mannetje.’
EXit: Jullie schuwen de maatschappijkritiek niet in jullie songs. Waar en hoe gaat het fout in de wereld? Thomas: ‘We hebben niet de ambitie om een uitgesproken politieke band te zijn, maar we kunnen er niet omheen dat de wereld toch in een serieuze impasse zit. We zitten gewoon met vreselijke ‘leiders‘ wereldwijd die polarisering, destructie en ongelijkheid in de hand werken. Het openingsnummer ’Gone Too Far‘ bijvoorbeeld gaat over een wereld waarin de mensheid zichzelf steeds verder van de essentie ziet wegdrijven gestuurd door ego, hebzucht en machtslust tot op het punt dat terugkeren onmogelijk wordt. We lijken zingeving en connectie met het mystieke kwijt te geraken en in de plaats aanbidden we vergankelijk materieel bezit waar vaak bloed aan hangt. Holle beroemdheden worden op handen gedragen en we geraken door de technologische evolutie steeds verder geïsoleerd van elkaar. De mens waant zich boven de natuur met alle desastreuze gevolgen vandien.’ (ADC)
Exit Magazine 