Exit Magazine

Julie Beirens: poëzie als blijver

Je bent jong, woont in Sint-Jozef, je studeert, je worstelt met psychische troubles allerhande, en vindt uiteindelijk troost in de poëzie. Een zoektocht naar een uitgever raadt iedereen af wegens frustrerend  en onbeantwoord. Je debuteert in enkele literaire tijdschrijften en wordt dan toch opgepikt door uitgeverij Pelckmans. Vandaag kijkt dichteres Julie Beirens fier naar haar eersteling. De titel ‘Huiden’ verklapt weinig, de gedichten des te meer.

EXit: Hoe bent u in de wereld van de poëzie beland?

Julie Beirens: ‘In het vierde leerjaar moesten we een gedicht schrijven over de vier seizoenen. Met het puntje van mijn tong tussen mijn tanden schreef ik een gedicht. De juf was onder de indruk en ik mocht het als enige voorlezen. Toen wist ik dat ik dit wou doen.’

‘Als kind ging ik ieder jaar mee naar de Boekenbeurs met mijn ouders. Als ik de auteurs zag signeren werd de wens om te schrijven alsmaar groter. Ook toen wijlen Dirk Bracke kwam spreken in het zesde leerjaar, en hij vroeg wie later schrijver wou worden, was ik dat ene kind dat de vinger in de lucht stak. Schrijven, dat was wat ik wou doen.’

‘In de puberteit zakte mijn schrijverswens wat. Schrijven was tenslotte niet cool en ik was een tiener die bijna obsessief populair wilde zijn. Pas na de puberteit begon ik weer te schrijven.’ 

‘Op mijn achttiende werd ik opgepikt door Jeugd en Poëzie, die mij met zoveel toewijding begeleidde in het schrijversschap. Ik won her en der een wedstrijd, en was vertrokken.’

EXit: Hoe verliep de zoektocht naar een uitgever?

Julie: ‘Ietwat onzeker. Bijna van ‘je weet maar nooit’. En eigenlijk was het van ‘je weet maar nooit’. West-Vlaamse bescheidenheid?’

EXit: Wat is de betekenis van de titel ‘Huiden’?

Julie: ‘De titel ‘Huiden’ gaat op zoek naar de betekenis van dat wat ons lijf ontsluit. Begrijp het als een soort continuïteit van onze menselijke huid. Er is altijd huid. Onze huid is het huis waarin we wonen. Dat we verfraaien. Dat we laten zien.’ (LF)

_____

‘Huiden’, Julie Beirens, gedichten, uitg. Pelckmans