Exit Magazine

Schepen Franky Demon (CD&V): ‘We gaan de buik van Brugge niet verloochenen’

Schepen Franky Demon heeft er duidelijk zin in, getuige het aantal decibels waarmee hij over zijn nieuwe functie praat. Als kersverse voorzitter van Brugge Plus wil hij nieuwe accenten leggen in de werking en corebusiness van deze evenementenorganisator. Het wandelparcours Wintergloed liep niet helemaal van een leien dakje, maar stoeten, processies en Reiefeesten liggen op de rooster. De aanzet met Uitwijken is intussen (succesvol) gegeven.

EXit: Waarom wilde u zo graag het voorzitterschap van Brugge Plus?

Franky Demon: ‘Daarvoor moet ik een heel eind terug in de tijd, maar ik ben ook al negen jaar actief met Brugge Plus, in het dagelijks bestuur. Organiseren en evenementen zijn altijd mijn ding geweest. Zo ben ik vroeg begonnen met de organisatie van KAZOU-kampen, want events hebben mij altijd geïnteresseerd.’

‘In de vorige legislatuur was ik voorzitter van Het Entrepot en we hebben, in prima samenwerking, veel kunnen organiseren. Denk maar aan TANK op de Burg, een kunstproject voor jongeren in het leegstaande, voorheen provinciale gebouw. Volgens een door hen opgesteld zwartboek ontbrak er voor creatieve jongeren een werkplek in deze stad. Het vroegere Provinciegebouw was hiervoor een uitstekende uitvalsbasis. We hebben in korte tijd iets op de rails gezet, zowel binnen- als buitenevents.’

EXit: U bent een drukbezet man en toch: er kon nog eentje bij?

Demon: ‘De reden is heel eenvoudig: Dirk (LF. De fauw) heeft het mij gevraagd wegens zelf een overladen agenda. Of het een cadeau is? (twijfelt) Och, een cadeau? Kijk, politici moeten leidinggeven en sturen. Ik zeg altijd: politici mogen geen ambtenaar zijn. Laat iedereen zijn ding doen, maar zorg dat op het eind van de rit alles loopt. Ik heb dat gedaan in Het Entrepot, met vallen en opstaan, maar tot ieders tevredenheid.’

‘Die werkwijze pas ik nu ook toe met ruimtelijke ordening (LF. Demons andere bevoegdheid). Ik heb daar zes jaar hard gezwoegd. Vorig jaar nog hebben we alles omgekeerd: nieuwe structuren en extra mensen aangeworven, en eerlijk: ça marche ici.’

EXit: U hebt plannen met Brugge Plus?

Demon: ‘Juist. Tot nu toe was het zo dat Brugge Plus geleid werd als een politiek orgaan. Ik houd daar niet van. Daarom wil ik nu mensen uit de kunstensector aantrekken voor een plek in de Raad van Bestuur. Natuurlijk doen politici hier hun werk naar behoren, maar zij kijken vooral naar de centen, wat in coronatijd zeker ook nodig is.’

EXit: U bent een matig liefhebber van de Brugse kerstmarkt?

Demon: ‘De kerstmarkt zoals we die jarenlang gekend hebben in de Brugse binnenstad, met houten chalets, ging eruit. Brugge Plus nam de vormgeving van de kerstmarkt over van het Brugs Handelscentrum en er werd in de plaats gekozen voor containerachtige constructies.’

‘Ik heb iedereen verwittigd dat we met Brugge Plus gaan stoppen met het organiseren van kerstmarkten. Ik zie niet in wat Brugge Plus en kerstmarkten met elkaar te maken hebben. We hebben in het verleden veel te veel in die emmer gestopt door bijna continu activiteiten toe te voegen.’

‘Het parcours Wintergloed bekoorde mij matig. Ik vond de eerste editie beter. Dit parcours was te lang uitgespreid en voeg daar nog een bescheiden budget aan toe. Maar, pas op, ik heb ook mooie dingen gezien. De installatie op de Markt hoorde daar niet bij.’

‘Ik wil wel nuanceren. Het is nooit de bedoeling (geweest) om de concurrentie aan te gaan met Gent (Lichtstad) bijvoorbeeld, maar het mocht en mag een tikkeltje meer zijn dan nu. Daarom wil ik met Brugge Plus nu alles op alles zetten voor een beter lichtparcours. Net zoals we voor de invulling van Street Art Brugge niet gaan concurreren met The Crystal Ship (Oostende).’

EXit: Er zijn grote plannen voor de Reiefeesten nieuwe stijl.

Demon: ‘Dit jaarwas het te vroeg voorde organisatie vanzowel de Gouden Boomstoet als de Reiefeesten, (LF. nu met nieuwe naam Het Reiefestival, laatste editie was in 2013). De mensen moeten begrijpen dat je geen mirakels kunt doen met een budget, dat het ‘zaaien naar de zak’ is. We kregen veel mooie voorstellen aangereikt, maar helaas vaak niet betaalbaar. Daarom hebben we het nu slimmer aangepakt en de budgetten van twee edities samengebracht voor de editie van 2024. Daar bovenop: de Boomstoet van dat jaar loopt parallel met de organiatie van de Triënnale. Dat als slot van onze legislatuur, het mocht wel. Er wordt ook flink verjongd en vernieuwd, maar we gaan de ‘buik van Brugge’ niet verloochenen. Wat we nu nodig hebben, is tijd en middelen.’

EXit: Ook Kookeet ontsnapt niet aan de nieuwe ideeën. Bye bye Stationsplein?

Demon: ‘Klopt. We gaan weg van de formule van één bordje doorgeven op de stenen vlakte van de achterkant Station. Dat is gedaan. We moeten naar meer beleving gaan, naar meer duurzaamheid, en dat in het decor en de tuin van het Grootseminarie. We doen dat gedurende drie dagen op het eind van september. We hopen elke dag een kleine 5.000 mensen te kunnen verwelkomen. De massa’s van vroeger (60.000 man), die tijd is voorbij. Intussen hebben wij het nieuwe concept al voorgesteld aan de chefs. In tegenstelling tot vroeger zal er hier wel gelegenheid zijn om maaltijden de nuttigen. Het culinaire moet centraal staan. Weet je trouwens hoeveel ‘bordjes’ per persoon gemiddeld werden geconsumeerd tijdens de laatste editie? Eéntje. Het drankfestijn haalde meer omzet.’ (LF)

—-

www.bruggeplus.be

Dit is Belgisch! Deze drie woorden mag je als een keurmerk beschouwen als we een boompje opzetten over Belgische pop- en rockmuziek. De komende maanden staan heel wat acts en bands uit eigen land op het podium van de Magadalenazaal en de Stadsschouwburg. Cactus Muziekcentrum en Cultuurcentrum Brugge pakken immers uit met een rits klinkende namen. Een beknopt overzicht.

* Zaterdag 12 maart: The Sore Losers

In 2010 stonden The Sore Losers nog als tweede op het podium van Humo’s Rock Rally, twaalf jaar later mogen ze in vol ornaat schitteren op het podium van de Magdalenazaal. Het Limburgse kwartet mag hun instrumenten geselen tot ze een stevige portie blues, rock en country voortbrengen. Hun vijfde cd ‘Ultra Elektric’ is de hardste plaat die ze ooit gemaakt hebben. De buren zijn hierbij meteen verwittigd.

* Zondag 13 maart: Douglas Firs

Gertjan Van Hellemont aka Douglas Firs kende recent tegelijk familiale vreugde (vader geworden) en verdriet (moeder en grootmoeder gestorven). Geprangd tussen deze twee uitersten van emoties werkte hij thuis aan zijn nieuwe plaat ‘Heart Of A Mother’ dat vorige zomer uitkwam op Arlette Records/N.E.W.S. Het resultaat is een bundel pure songs die vakkundig onder handen werden genomen door Kevin Ratterman (Strand of Oaks, Ray LaMontagne, My Morning Jacket). Het concert van Douglas Firs vindt plaats in de MaZ.

* Vrijdag 18 maart: Matthysen, Mosuse & Van Ballaert!

Een levende legende op het podium van de Stadsschouwburg! Hugo Matthysen verblijdt ons al decennialang met onder meer de grappigste liedjes, de geestigste columns en de fijnste muzikale nonsens uit de mond van Clement Peerens. Samen met Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert vormt hij nu HURORAM!, goed voor een afwisselend programma vol zang en dans, waarbij de dans wordt vervangen door de zang, en de zang door het gesproken woord, en dat gesproken woord wordt vervolgens op muziek gezet.

* Vrijdag 25 maart: Ventilateur

Gerezen uit Brugse potgrond, de groep Ventilateur die met hun fijne potpourri van jazz, post-rock en soul een apart geluid aflevert. Hun debuut-EP kreeg de zegen van fans van Dans Dans en Nordmann. Nu brengt het trio van Ventilateur zijn debuutalbum uit via W.E.R.F. Records. Hoe dat klinkt, horen we live op vrijdag 25 maart in de Cactus Club.

* Zaterdag 26 maart: Admiral Freebee

Ter land, ter zee of in de lucht, onze favoriete admiraal heet nog steeds Tom Van Laere en heeft met Admiral Freebee zijn universum gelaagder gemaakt met keyboards en elektronica. Samen met Senne Guns begeleidt hij het publiek naar die nieuwe muzikale wereld. Ook zijn instant hits als ‘Rags ’n’ Run’, ‘Faithful To The Night’ en ‘Always On The Run’ zullen we vrolijk kunnen meebrullen in de Stadsschouwburg.

* Zondag 27 maart: Meskerem Mees en Oriana Ikomo

Begin dit jaar stak Meskerem Mees een prestigieuze muziekprijs op zak. De 22-jarige Gentse muzikante haalde een van de Music Moves Europe Awards binnen. Dat is een onderscheiding voor jong talent met internationale toekomst. Kan ook moeilijk anders als we het volgende lezen over haar: ‘met een stemgeluid zo puur als bronwater, haar akoestische gitaar en de cello van haar buddy Febe, tovert ze haar gelaagde en zorgvuldig opgebouwde songs om tot zoete earcandy. Haar melodieën blijven hangen en de refreinen zetten zich als weerhaken in je vast.’ De Brusselse muzikante en zangeres Oriana Ikomo mag de MaZ alvast opwarmen voor Meskerem.

(ADC)

______

www.cactusmusic.be en http://www.ccbrugge.be

Op 24 mei 2019 palmden enkele honderden jongeren het Gruuthuseplein in. Het was de opening van ‘Paleisje Pimpen’, de manier waarop jongeren tussen 16 en 26 hun creatieve stempel op Musea Brugge wilden drukken. Vanuit dit participatief jongerenproject groeide Briklyoung, de artistieke jongerenwerking van het museum. En toen kwam corona…
Meer dan twee jaar later maakt Briklyoung zich op voor een herstart met ‘Tracé’, een reboot waarin de museumjongeren opnieuw een prominente rol zullen spelen.

Een nieuw geluid

De heropening van het Gruuthusemuseum in 2019 betekende op veel vlakken een scharniermoment voor Musea Brugge. Na ettelijke jaren schitterde niet alleen een van de museale kroonjuwelen weer in volle glorie, maar de lange aanloop naar het nieuwe museum gaf ook de jongerenwerking in het museum een nieuw elan. Het moment om het stof van de collectie te blazen. Het moment ook voor een nieuw geluid. De kans voor jongeren om zelf een deel van het museum op te eisen.

Een traject van één jaar mondde uit in een expo in de nieuwe opstelling. En vooral, een nieuw garde meisjes en jongens stond klaar voor nieuwe uitdagingen op andere plaatsen in het museum. Briklyoung was geboren. De vlag waaronder de jongerenwerking van Musea Brugge verschillende creatieve projecten zou lanceren, met als doel jonge mensen deel te laten uitmaken van de museale werking. Niet enkel op papier, maar in daden. In de collecties en op de museumvloer. In de verhalen die zij als jongeren kunnen vertellen aan de bezoekers.

Tracé

Trouw aan de al bestaande principes en traditie zet Musea Brugge in op een nieuw participatief jongerenproject: Tracé.
Van november tot februari werkte een crew van negen enthousiastste jongeren (Erinn, Ellenmae, Manon, Dhiandra, Reginga, Bas, Koralie, Lore en Alicia) in de slipstream van de expo ‘It’s only a matter of time’ van kunstenaar Strook. Strook maakt met zijn bijeengesprokkeld hout composities, meestal menselijke figuren. De patina van het materiaal symboliseren de afdruk van de tijd, die littekens nalaat. Zijn werk toont de mens met al zijn verhalen, zijn verleden en geschiedenis.

Een kunstenaarspad

Dit is het uitgangspunt voor de jongeren tijdens Tracé. Ze maken geen kunstwerken zoals Strook, maar ze gaan wel wérken zoals Strook. Ze gaan zelf op zoek naar materialen die hun eigen verhalen vertellen over het verleden en herinneringen. Ze bouwen samen met de participatieve kunstpraktijk Batterie aan een pad of een tracé: een kunstinstallatie gemaakt door Briklyoung die het verhaal van elke jongere symboliseert.

Het resultaat zijn vier installaties in een fysiek kunstenaarspad of een tracé. Op die manier verbindt Tracé de jongeren met Strook. Met zijn werk en vooral zijn idee en manier om via kunst verstilde emoties vorm te geven. Het zal letterlijk ook de verschillende plaatsen van de tentoonstelling verbinden, waardoor de jongeren op hun manier ook eigenaar kunnen worden van deze tentoonstelling. Niet door er rechtstreeks in te interveniëren of te imiteren, wel door op een zelfde manier een antwoord te formuleren door en voor jongeren. Niet in het museum, maar net op de verbinding van de verschillende locaties. En tot slot verbindt Tracé ook de jongeren met elkaar en laat ze op een creatieve manier uiting geven aan hun ideeën. (RD)

____

Tracé is te bezoeken van 4 tot 7 maart van 19 tot 22 uur
Locaties: Onze-Lieve-Vrouwekerkhof Zuid, het Sint-Janshospitaalplein en op het Arentshof. Meer info op http://www.briklyoung.be

Met een stevige regelmaat bereiken ons doemberichten over de teloorgang van de boekensector. Van elk nieuw gedrukt exemplaar worden er vandaag in Vlaanderen gemiddeld 44 exemplaren verkocht. Een achteruitgang. De onderlinge verschillen (bestsellers spelen natuurlijk ook een belangrijke rol), maar toch. Wie nu het jaarverslag van de Openbare Bibliotheek Brugge raadpleegt, komt in een andere wereld terecht. Of zoals hoofdbibliothecaris Koen Calis zegt: ‘Het voorbije jaar was geen jaar van stilstand’.

Vooreerst de cijfers waar we niet omheen kunnen. In 2021 waren er431.385 ontleningen voor de hoofdbibliotheek en de veertien filialen. Maar liefst bezoekers 267.475 mensen bezochten de Biekorf. De Stadsmonitor berekende de tevredenheidsfactor: 93 procent is tevreden over de bib. Kleine succesjes zijn er voor de ‘Bib aan Huis’ (726) en voor de ‘Leesjury’ (141).

Deze positieve cijfers corrigeren het algemene beeld dat onze leescultuur achterophinkt. Het jaarverslag van de Openbare Bibliotheek stemt tot meer optimisme. De vraag is natuurlijk waarom zoveel mensen de bib binnen wandelen: is het samen studeren, een tijdschrift lezen, tickets afprinten, afspreken voor een schoolopdracht of is het alles samen en dooreen?

‘De cijfers leren ons dat de bib niet alleen een plek is waar je boeken ontleent, maar ook een fijne plaats is om mekaar te ontmoeten, te inspireren en bij te leren’, zegt Koen Calis (directeur-bibliothecaris). ‘Meer en meer neemt de bib die rol op, vaak in samenwerking met lokale partners zoals de digidokter, de digisessies, het Open Leercentrum, het Taalpunt Nederlands, het Taalfeest … Natuurlijk blijft de bibliotheek inzetten op leesplezier met tal van literaire activiteiten zoals het Jeugdboekenfeest (vorig jaar online, nu terug). Uiteraard zijn ook de scholen, lang afwezig geweest, terug op post.’

Digitalisering

Naast jong is er ook oud met de erfgoedbibliotheek. Afscheidnemend historicus en archivaris Ludo Vandamme werd uitgezwaaid met de publicatie van het indrukwekkende ‘Boeken uit Brugge’. Guido Gezelle deelde in de belangstelling, onder meer met de uitgave van een graphic novel. Voorts werden er 496 manuscripten van de Openbare Bibliotheek en het Grootseminarie volledig gedigitaliseerd, goed voor 193.726 beelden.

In de marge van de persvoorstelling van het jaarverslag bevestigde schepen van Cultuur Nico Blontrock dat de geplande verbouwing van de Biekorf zeker nog op de agenda staat, maar om budgettaire redenen (de bouw van BRUSK) werd verdaagd. (LF)

______ Wie het jaarverslag wil raadplegen, surft best naar https://bibbrugge-jaarverslag.be/

Op 5 april 1994 haalde Nirvana-frontman Kurt Cobain uit Seattle de trekker van zijn Remington Model 11 over en trad daardoor toe tot de macabere ‘’Club van 27’ waarvan ook Amy Winehouse, Jimi Hendrix, Jim Morrison, Janis Joplin en Brian Jones jammer genoeg een lidkaart hebben. Cultuurcentrum Brugge wil deze muzikale held eren met een Brugse toets. De plaatselijke muziekscene brengt op zaterdag 5 maart in de Stadsschouwburg een eerbetoon met verrassende covers. Met onder meer Behr, Les Bienzeureux, Black Hole Beautiful Mind, The Day Off, Frau, House of Liso, Jen, Koeferbakfunk, Locus Control, Maanbar, Shuriken II, Birds Collective, Straitjacket, Tom Van Landuyt & Tommy Vlaeminck, We Are Ooh People en Welvaart. We laten enkele groepen aan het woord over deze tot op vandaag invloedrijke icoon en zijn ninetiesgrungegroep.

We Are Ooh People

De band We Are Ooh People bracht eerder al muzikale huldes aan Madonna en David Bowie, nu mogen ze dat ook nog eens doen voor Kurt Cobain. ‘We maken donkere sounds met een serieuze geut new wave’, zegt Kevin Van Volcem die samen met Sven Devriese, Tiny De Keyzer, David De Clerck en Bart Philips deel uitmaakt van de electrowaveband. ‘Maar voor de covers voor de Brugotta Tribute-avonden is het wel fijn om er steeds een echt ambiancenummer van te maken zonder van onze stijl af te wijken.’

‘Nirvana was alomtegenwoordig in onze jeugd. Vooral de eerste plaat ‘Bleach’ was pure sound-magie. ‘Nevermind’ was meer opgepoetst en geproduced, maar sloeg toch in als een bom. Ook de brutale plaat ‘Pretty On The Inside’ van Cobain’s liefje Courtney Love met haar band Hole was non-stop-walkman-materiaal.’

Tiny De Keyzer vult aan: ‘De nummers op ‘Bleach’ moesten het vooral hebben van de immens rauwe klanken van Cobain’s gitaar en stem terwijl de wereldhit ‘Smells like Teen Spirit’ meer een songgehalte heeft. Na drie decennia staat dat nummer nog steeds overeind en willen we ook aanpakken op de Tribute-avond. We starten met een serieuze opbouw om de spanning op te krikken. Als het nummer losbarst, herken je een Smells Like Ooh People dat door een Neon Judgement-molen is gedraaid. Het lied blijft herkenbaar, maar toch zijn de akkoorden en zanglijnen aangepast aan onze eigen sound. Uiteraard staan bij ons de synthklanken op de voorgrond in plaats van de gitaar. Sorry, Kurt!’

Shuriken II

Shuriken II van Thomas Meire, Ozi One en Brent Thysebaerdt is op 5 maart ook van de partij en dat stemt de groep blij. ‘Ik heb Nirvana leren kennen via de cd’s van m’n oudere broer Joachim’, zegt Thomas Meire. ‘Ik zat in het derde middelbaar toen Kurt Cobain zijn leven ontnam. Op school mochten we toen tijdens de Engelse les een Engelstalig nummer voorstellen dat iets voor ons betekende. Iemand van m’n klas koos toen ‘Lithium’ van Nirvana. De leerkracht was behoorlijk geschokt door de ‘psychotische’, ‘op niets slaande’ teksten van Kurt. Ik herinner me dat dit voorval m’n rebellie op school aanwakkerde.’

Shuriken II kiest voor ‘Breed’ omdat dit het ideale nummer is om er een soort ruwe ‘elektropunk on steroids’-versie van te maken. Thomas: ‘Ik heb deze remix vooral met respect voor het origineel proberen te benaderen. In het refrein heb ik de originele stem van Kurt door een vocoder gehaald om als backing vocals te gebruiken voor de liveversie. Dit nummer ging vrij vlot om te remixen. Het is behoorlijk recht door zee en leunde goed aan bij de elektronische breakbeats die we vaak gebruiken met Shuriken II. Deze remix ligt wel een stuk meer in onze stijl. We kijken ernaar uit om de fundamenten van de Stadsschouwburg weer zwaar te laten daveren’, lacht Meire.

Birds Collective

Voorheen Smashing Birds, maar nu door de vele bandwissels is het vooral Birds Collective waarbij de muzikale grenzen weggegomd zijn. Dieter Geernaert, Bram De Muynck, Jan Evens, Nir Shemmer en ook Stijn Defossez zijn de fluitende vogels van dienst die ook geselecteerd werden voor de Cobain-Tribute. ‘Door corona is het muzikaal een vervelende periode geweest. We zijn ondertussen opnieuw bezig met nieuwe muzikale uitspattingen en een cover maken en opnemen was een ideale manier om productief te blijven binnen dit kader. Leuk dat de jury het wist te smaken, want Nirvana, dat is jeugdsentiment voor mij’, zegt Dieter Geernaert.

Birds Collective pakt de klassieker ‘Come As You Are’ onder handen. ‘Ik heb de song in een 80s-jasje gegoten en dan hebben we er met de band verder aan gesleuteld. Ik houd niet van letterlijke copy-paste-covers, dus we hebben er een stevige draai aan gegeven. Maar de aandachtige luisteraar hoort wel nog riffs en akkoordenprogressies die herkenbaar zijn.’

‘De songs van Nirvana zijn rechttoe-rechtaan. De smerige sound kun je ook naspelen, maar of je echt de sfeer van Cobain & co kunt vatten, dat is toch een ander paar mouwen. Ook de zang is uniek. Ik kies dus liever voor een coverversie die de song een eigen smoel geeft. Er zitten wel wat electronics in onze mix (bv. drums), maar we hebben nog geen idee of we die live zullen kunnen brengen’, aldus Dieter Geernaert.

Straitjacket

Nikolaas, Pistolet, Bert en Bjorn van Straitjacket vinden het bijzonder fijn dat ze een ode mogen brengen aan Kurt Cobain. ‘Na twee jaar stilte en geen optredens doet het ons deugd om nog eens te kunnen optreden … en dan nog wel in de Stadsschouwburg. Een ongelofelijke eer voor ons’, zegt Bjorn Van Houtte. ‘Nirvana is voor sommigen onder ons puur jeugdsentiment. Wakker gewekt worden door de cd-speler en dan naar school gaan met ‘Blew’ fris in het hoofd … Het lijkt zo lang geleden, maar toch heeft Nirvana nog altijd invloed in de muziekscene van vandaag.’

Straitjacket koos voor ‘Where Did You Sleep Last Night’ waarvan de originele versie werd uitgebracht door Lead Belly in 1944. ‘Het nummer heeft een bluesy, folk feel en dit ligt wel in ons straatje. Toen we beslisten om dit nummer aan te pakken, kwam de vibe vrij, natuurlijk. Door onze meerstemmigheid in het nummer te gebruiken maakten we er onze Straitjacket-versie van.’

‘Kurt Cobain coveren vonden we niet echt evident: zijn inleving en overtuiging in zijn nummers waren enorm. De manier waarop Kurt zong, kunnen we niet evenaren. Voor ons was de opdracht vooral een nummer vinden dat goed bij ons paste. Toen we het nummer gevonden hadden, lag de herwerkte versie vrij snel in zijn juiste plooi’, aldus Bjorn Van Houtte.   

Locus Control

Stefaan Bonte, Babak Mohammad, Koen Biesbrouck en Kevin Werbrouck vormen samen de instrumentale band Locus Control en moesten toch even hard nadenken over een songkeuze. Stefaan Bonte: ‘Ga je voor de hand liggende dingen en schiet je jezelf dan niet in de voet als je er een instrumentale versie van maakt? Kevin kwam uiteindelijk met ‘Endless Nameless’ op de proppen, de hidden track van Nevermind waar heel weinig vocals in zitten. Nirvana sloot er vaak hun set mee af, in totale destructie, iets wat wij zeker niet zullen doen. We hechten teveel waarde aan onze instrumenten.’

‘Na een paar keer luisteren, had ik al snel enkele ideetjes om het een Locus Control-saus te geven. We hebben erop gejamd, de must-haves van het origineel erin gestopt en ten slotte afgewerkte met enkele tekst samples van Kurt.’

‘Technisch zijn dit geen moeilijke akkoordenschema’s, ritmes of riffs, maar dat wil zeker niet zeggen dat iedereen zomaar Nirvana kan coveren. Een paar jaar geleden speelden we met een Duitse Nirvana-coverband en ze bakten er werkelijk helemaal niets van. Afgrijselijk! Het is de attitude, de vingers en de verbetenheid die maakt wat Nirvana is. Muziek is emotie en hoe technisch je ook iets benadert, zonder het eerste zal het maar een fletse bedoening zijn’, zegt Stefaan Bonte.

(ADC)

____www.ccbrugge.be

Toen Sabrine Desaever van VZW Breinstorm vroeg aan Peter Slabbynck (Red Zebra) en Augustijn Vermandere of ze een nummer konden maken, aarzelden ze niet. De vzw Breinstorm wil immers meer aandacht voor mensen met chronische pijn. Tristan, de zoon van Sabrine, is immers een chronische pijn patiënt. Uiteindelijk koos dit ongewoon duo voor een zeer ongewone versie van ‘I can’t live in a living room’, de culthit uit de jaren 80 van Red Zebra. Als taal kozen ze West-Vlaams, vandaar de titel ‘Ossan Zeer’ wat zoveel betekent als ‘altijd pijn’. Een vertaling werd het niet. Op basis van getuigenissen uit het onlangs verschenen boek ‘Zinvol ziek’ (Lannoo) van Lynn Formesyn schreven ze een volledig nieuwe tekst. 

Inmiddels krijgt dit nummer de steun van De Panne omdat zowel Breinstorm, Peter als Augustijn een link hebben met deze gemeente. Ook het UZA schaart zich volop achter de song. Het multidisciplinair pijncentrum van het UZA zet zich namelijk in om de levenskwaliteit van patiënten zoals Tristan te kunnen verbeteren. Dat het nummer op maandag 28 februari werd uitgebracht, is geen toeval. Dat is de Internationale dag van de Zeldzame Ziektes. Deze ziektes bezorgen de patiënten in veel gevallen chronische pijn. Inmiddels heeft Augustijn ook besloten ‘Ossan Zeer’ toe te voegen aan zijn nieuwe cd die eind maart verschijnt.

De clip kun je hier bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=swUD-gVS928