‘Blij met wat ik als eigenzinnige, ongeschoolde vrijbuiter in de muziekwereld heb mogen meemaken’
Dien avond en die Kries Roose: op donderdag 31 maart schijnen de spotlights van zaal Daverlo op de kruin van de Brugse muzikant Kries Roose. Hij mag, samen met enkele bevriende musici, het publiek betoveren met een pakket luisterliedjes van eigen en andermans makelij. Kries is geen gewone smurf. Zo mocht en mag hij samenspelen met twee van zijn destijds onbereikbaar gewaande idolen: negen jaar met Raymond en nu al twintig jaar met Jan De Wilde. EXit sprak met deze rasmuzikant die nu eens frontstage mag staan.
EXit: We kunnen niet om het C-virus heen, vandaar dat we eventjes willen polsen welke impact de coronacrisis heeft/had op jouw muzikantenbestaan, Kries?
Kries Roose: ‘Ik vermoed dezelfde impact als bij ieder uitvoerend artiest: afzeggingen, uitstel, sommige optredens met Jan De Wilde zijn al voor de derde keer verplaatst … Spreek met alle boekers, ze hebben er tonnen extra werk bij gekregen en zijn nooit zeker of het uiteindelijk een positief resultaat zal opleveren. Dat moet voor hen ontzettend ontmoedigend werken zijn. Net als voor alle artiesten die van wie het de enige broodwinning is. Gewoon dramatisch. Techniekers, podiumbouwers, organisatoren …’
EXit: Is de (podium)honger nu groot?
Roose: ‘Ik ben geen extravert podiumbeest, maar een goede match tussen artiest en publiek is altijd onevenaarbaar. Het mooiste vind ik de intieme, kleine settings (zoals het optreden nu ook zal zijn, heb ik begrepen) waar je de mensen dicht bij je hebt. Met Raymond speelden we in de Olé/Ola-succesperiode onder andere op Sint-Jacobs in Gent elk jaar voor 5.000 man, op Werchter, op Parkpop in Den Haag ooit voor 80.000 mensen, en ik was verbaasd dat me dat niks deed. Alsof ik in een onwerkelijke bubbel mijn muziekpartij stond te spelen. Heel vreemd. Maar als – zoals onlangs op de Dag van de Poëzie, waar ik tussen de voorgelezen gedichten enkele liedjes bracht – nadien twee mensen mij komen zeggen dat ze werkelijk ontroerd waren (verontschuldigend ‘Sorry meneer, maar wij hadden nog nooit van u gehoord’ …) dan is mijn dag gemaakt.’
EXit: Jij speelde/speelt eerder in de schaduwen van anderen (Raymond, Jan De Wilde). Nu mag je zelf de frontman zijn op je concert op donderdag 31 maart in Daverlo. Hoe voelt dat?
Roose: ‘Ik ben nooit een ‘frontman’ geweest, maar ik ben ook geen Nick Drake die in heel zijn korte leven maar één keer heeft opgetreden, de hele act met zijn rug naar het publiek. Ik probeer gewoon mooie liedjes te brengen, van mezelf en van anderen. Als dat goed zit, ben ik content. Nadeel is wel dat mijn eigen werk niet gekend is, dus moet het extra goed zijn. Maar ‘Do you feel allright?!’ ga je mij in elk geval niet horen roepen.’
EXit: Nooit de behoefte gehad om meer op de voorgrond te treden?
Roose: ‘Ik heb me vooral altijd goed gevoeld in de rol van sidekick, of als deel van een groepsgebeuren. Daarom breng ik die avond ook enkele mensen met wie ik samen speel of gespeeld heb.’
EXit: Wat prijkt er op de setlist en wie breng je nog mee?
Roose: ‘Simpel, ik ben nog altijd een aangename balans aan het zoeken tussen liedjes van mezelf en liedjes van anderen. Geen jazz, blues, rock, rap, dat is allemaal voorbij … Vooral rustig luistermateriaal met weinig franjes. Gisteren en vandaag hebben nog twee mensen hun deelname toegezegd, dus kan ik opnieuw puzzelen, maar de enige zekerheid na twee jaar pandemie is dat er absoluut geen zekerheden zijn. Dit optreden was gepland vorig jaar op 10 april en toen is het te elfder ure gecanceld. De mensen die ik toen in gedachten had, zijn inmiddels niet meer beschikbaar. Het blijft telkens aanpassen.’
EXit: Beschouw je het concert als een round up van je carrière?
Roose: ‘Ja en nee. Er komt werk dat al bestond en werk dat ik ongeveer voor het eerst publiek breng. Je moet het publiek ook niet een hele avond met nieuw materiaal opzadelen. Bij wijze van verluchting kan een gekend lied al wat soelaas brengen. En ik heb meer dan 40 jaar covers gespeeld dus daar heb ik wat keuze …’
EXit: In het verleden heb je songs ‘geschonken’ aan Raymond, Clouseau, Jan De Wilde, Scala en Get Ready. Heb je anno 2022 nog wat in je lade liggen voor iemand?
Roose: ‘Ik heb destijds zo’n 200 liedjes geschreven en in demo opgenomen en naar allerhande artiesten opgestuurd. Soms pikte iemand iets op, vandaar dat zowel Get Ready als Jan De Wilde iets van mij opgenomen hebben. En zelfs het meisjeskoor Scala tot mijn grootste verbazing en vreugde. Het is altijd een vorm van erkenning, wat ook de drijfveren erachter mogen zijn. Ik heb dus nog dingen liggen, ja.’
EXit: Tot slot: wat staat er nog op je muzikale bucketlist en wil je zeker nog afvinken?
Roose: ‘Oei! Veel en weinig, alles is welkom, maar het moet haalbaar zijn, op alle vlakken. Ik moet mezelf geen talenten toemeten die ik niet heb, en ik ga ook niet zomaar tegen mijn zin iets doen. Dus correctie: weinig. (lacht) Ik ben al ontzettend blij met wat ik als eigenzinnige, ongeschoolde vrijbuiter in de muziekwereld heb mogen meemaken. Ik heb met twee van mijn destijds onbereikbaar gewaande idolen mogen samenspelen – negen jaar met Raymond en nu al twintig jaar met Jan De Wilde – en dat is al veel meer dan ooit verhoopt. Dank u, Leven.’ (ADC)
Exit Magazine 