Brugge, 20 jaar Culturele Hoofdstad van Europa: Sonia Debal
We maken de balans op van ‘Brugge, 20 jaar Culturele Hoofdstad van Europa’. We doen dat aan de hand van een aantal getuigenissen van enkele hoofdrolspelers van toen (en nu): een verhaal in woorden en iedereen zag dat het goed was. Vandaag: gewezen Cultuurcentrum-directrice Sonia Debal.
‘Brugge 2002? Dat is een trip down memory lane’
‘Laat mij toe dat ik het schuifje van mijn herinnering aan 2002 even opentrek. Welke herinnering is mij het dierbaarst? Plots gaan er zovele laatjes open … In de bovenste schuif ligt ongetwijfeld de grondige facelift van de Stadsschouwburg. De luide knal van een neervallend stuk plafond in de foyer was het startschot van wat een heel intens cultuurjaar zou worden. Het stadsbestuur realiseerde zich dat ook deze grand old lady een complete make-over voor het grote feest verdiende. Wat aan restauratie en renovatie in een tijdspanne van nauwelijks negen maanden gerealiseerd werd, mag een echt huzarenstuk genoemd worden. Na een maandenlang cultureel nomadenbestaan, zwaaiden de deuren van ons vertrouwd huis opnieuw open. De bonbonnière schitterde terug in al haar glorie en grandeur. Met niemand minder dan Herman van Veen als gastheer en ceremoniemeester kon het openingsfeest beginnen.’
‘Niet enkel in het historische hart van de stad werden architecturale wonderen verricht. Op ’t Zand verscheen een indrukwekkende nieuwe cultuurtempel die een prominente rol speelde in het Culturele Hoofdstadjaar en een begrip zou worden in het Vlaamse en internationale kunstenlandschap.’
‘In de lente van 2002 weerklonk ook aan de rand van de stad een nieuw geluid. Met een concert van Arid werd de Magdalenazaal ingespeeld . De MaZ bleek een schitterende black box theater waar ook de Cactus een onderkomen vond en voor het Cultuurcentrum betekende het een extra programmatietroef.’
‘In 2002 toonde Brugge zich meer dan ooit een gastvrije stad. Kunstenaars van heel diverse pluimage, uit alle windstreken, zwermden uit over de stad en nestelden er zich. Brugge 2002 bouwde bruggen tussen oud en nieuw, tussen diverse actoren, kunstenaars en publiek. Een samenspel van vele partners die het beste van zichzelf gaven.’
‘Ook het Cultuurcentrum werd een belangrijke, actieve en creatieve partner binnen het project Brugge 2002. Als gerespecteerd danshuis bundelde het de krachten met Brugge 2002 en het Concertgebouw om topproducties naar Brugge te halen. Met het baanbrekend festival Format 2002 verkende het Cultuurcentrum de rol van de technologische evoluties in de podiumkunsten.’
‘In mijn andere laatjes liggen nog zoveel artistieke pareltjes. Te veel om op te noemen. Maar toch is er eentje dat mij heel erg heeft weten te beroeren. Met Young@Heart bracht de Amerikaanse regisseur Roy Faudree een groep krasse oudjes samen op het podium van de schouwburg voor een swingend muzikaal programma. Zo authentiek, zo straight from the heart. Niemand in de zaal hield het droog bij hun aangrijpende vertolking van ‘A Stairway To Heaven’. Nooit eerder was waardig oud worden zo waar…’
‘Het is mooi geweest, heel mooi, maar ook intens, heel intens..
Soms had ik het gevoel in een hoge snelheidstrein te zitten die door een prachtig landschap raast waarvan ik af en toe slechts flitsen opving. Bij momenten had ik liever in een stoptrein gezeten, om af en toe te kunnen stilstaan, uit te stappen om met een blik vol verwondering en bewondering rustig de tijd te nemen om te genieten van zoveel schoonheid.’
‘Gelukkig is 2002 niet het eindstation gebleken. Eerder een wissel op de toekomst. Ook anno 2022 worden er nog steeds nieuwe schitterende projecten op de rails gezet.’
_____
Sonia Debal leidde als directrice 23 jaar lang Cultuurcentrum Brugge. In 2014 ging ze met pensioen.
Exit Magazine 