Tot voor kort schreef Pol Martens een wekelijkse column in het Brugsch Handelsblad over een affiche uit zijn uitgebreide affichecollectie. Die spitse teksten waren altijd gekoppeld aan een actueel gebeuren. Toen de krant na vierhonderd cursiefjes de reeks stopzette, miste Pol niet enkel de kans om zijn affiches voor een ruim publiek te ontsluiten, ook zijn vertelstem kon hij niet meer laten galmen. Een wekelijkse blog (waarop lezers zich gratis kunnen ‘abonneren’) bleek het ideale alternatief.
EXit: Van gedrukt papier naar het wereldwijde web: schept dat meer mogelijkheden voor jou?
Pol Martens: ‘Wie een papieren collectie opbouwt kijkt uiteraard met gemengde gevoelens naar de toenemende digitalisering. Ongetwijfeld verliest de affiche daarin haar tot voor kort nog prominente plaats, om wellicht binnen een handvol jaren uit ons straatbeeld te verdwijnen. Maar anderzijds biedt internet voorheen ondenkbare kansen om mijn collectie aan de buitenwacht te tonen.’
EXit: Wat is de leidraad om je wekelijkse blog te pennen? Een portie humor en persoonlijke betrokkenheid zijn alvast belangrijk?
Pol: ‘Toen ik in 2012 mijn eerste krantencursiefjes schreef, kreeg toenmalig hoofdredacteur Jean Herreboudt elke week een voorzichtig geformuleerd, weinig persoonlijk tekstje in zijn mailbox. Op een keer besloot ik, van een column twee versies door te sturen. Eentje in de gebruikelijke vorm en een versie in iets persoonlijker stijl. Het antwoord van de redacteur op mijn vraag naar zijn voorkeur was kort en duidelijk: ‘Doe mij maar voortaan die ik-vorm!’.’
‘Die boodschap nam ik met plezier mee in mijn blogverhalen. Meestal link ik Brugse affiches aan nieuws uit de actualiteit. Waarbij tussen de lijnen wel eens een eigen bedenking of opinie doorschemert. Wat ik mij nu iets makkelijker kan veroorloven dan voorheen in de krant. Al verneem ik van mijn lezers dat ze ook de doorgaans opbeurende toon van mijn verhalen op prijs stellen.’
EXit: Als je in je archief duikt, kun je stellen: de geschiedenis herhaalt zich?
Pol: ‘Uiteraard maakte de Brugse affiche grafisch èn inhoudelijk een hele evolutie door. Zoals Brugge qua architectuur opvallend lang koketteerde met neogotiek, kleurde onze stad ook op grafisch vlak veelal braaf binnen de lijntjes. Eigenlijk was het wachten op de jonge generatie grafici die in de jaren zestig met eigentijdse affiches voor onder meer de Korrekelder nieuwe wegen bewandelde.’
‘Inhoudelijk laten vooroorlogse affiches niet zelden een devote stad zien, die uitpakt met soms pompeuze ontwerpen voor Heilig Bloedprocessie en andere godvruchtige initiatieven. De affiche van toen toonde Brugge zoals het was. De actuele Brugse affiche toont de stad zoals hij vandaag is. Voorzichtig mee met zijn tijd, zonder veel behoefte om voorop te lopen.’
EXit: Heb je nog andere plannen om je immense collectie affiches te ontsluiten?
Pol: ‘Een tijd geleden werd mijn website, een selectie van meer dan duizend affiches uit de verzameling, geïntegreerd in de stedelijke portaalsite ‘erfgoedbrugge.be’. Een erkenning die ik heel erg kan waarderen. Ook krijg ik af en toe het aanbod om over mijn collectie een voordracht te houden.’
‘Soms gaan affiches in bruikleen naar een expositie. Met de Erfgoedcel heb ik op dat vlak goeie contacten en momenteel vind je enkele sportaffiches op ‘Een droomploeg voor het WK’, de tentoonstelling in het Stadsarchief. En dit najaar reizen vooroorlogse affiches, ingekaderde litho’s van Flori Van Acker, naar het designmuseum van ’s Hertogenbosch voor een prestigieuze expositie waarin neogotiek wordt gekaderd in historisch perspectief.’ (ADC)
_______
Zin om (gratis) de blog van Pol te lezen? Stuur een mail naar info@bruggeinaffiches.be en ontvang wekelijks een link naar een nieuw Brugs afficheverhaal.
Exit Magazine 