Exit Magazine

Ook het komende culturele seizoen krijgt het pleintje aan de Biekorf Theaterzaal de naam van een opmerkelijke, Brugse maker. Na Lara Taveirne vorig jaar valt die eer dit keer te beurt aan Anna Vercammen. Deze theatermaaksters werd niet in Brugge geboren, maar is er naar eigen zeggen wel ‘getogen’. Ze stond al verschillende keren op de Brugse planken en pakt het komende seizoen uit met heel wat leuke projecten, in samenwerking met Cultuurcentrum Brugge.

EXit: Je bent geen geboren, maar een ‘getogen’ Bruggelinge? Anna Vercammen: ‘Ik ben in de stad aangespoeld op mijn tiende en liep er school tot ik op mijn achttiende naar Brussel trok om drama te gaan studeren. Tussen mijn zevenentwintigste en dertigste keerde ik even terug om daarna naar Gent te verhuizen. Mijn passages waren vrij kort, maar krachtig genoeg om de stad een onbetwistbaar deel van mijn roots te noemen. Mijn liefde voor theater is alvast in Brugge ontstaan. Ik stond voor het eerst op de planken tijdens schoolvoorstellingen en was als jongere vaak betrokken bij allerhande theaterprojecten in de stad. Mijn vader woont in Brugge. Ik keer nog vaak en graag terug.’

EXit: Dit seizoen ben je alom aanwezig?
Vercammen: ‘Ik was heel aangenaam verrast toen de mensen van het Cultuurcentrum mij vroegen of ze het pleintje naar mij mochten vernoemen. Ik ben eigenlijk vrij bescheiden, dus ik vond het nogal wat, een plein met mijn naam. Ik ben niet echt beroemd en ook nog niet dood. Toen ik hoorde dat het voor één jaar was, was ik dus ergens ook opgelucht (lacht). Niettemin, ik ben heel vereerd. Het is ook een mooi initiatief richting kunstenaars. Ik zal alvast mijn uiterste best doen om mijn rol met verve te spelen!’

EXit: Voor het KRIKRAK-festival schrijf je een nieuw stuk?
Vercammen: ‘In november presenteer ik een kort toneelstuk, een work in progress, met als werktitel ‘de bleke baron’. Een ‘politiek’ sprookje over  twee muzikanten die leven in het rijk van de bleke baron. Een machthebber die geen al te hoge pet op heeft van ‘zijn’ volk. Hij heeft een hele lijst met alles wat hij aan zijn volk wil veranderen. Het stuk gaat onder andere over de schaamteloosheid die we vandaag jammer genoeg bij bepaalde machthebbers zien. Dat klinkt zwaar, maar ik geef er een grappige draai aan. We staan met twee op de scène. Joeri Cnapelinckx, met wie ik De Anale Fase vorm en ikzelf. Hij speelt een muzikant die leeft in het rijk van de ‘bleke baron’. De baron is zo bleek dat hij niet kan blozen.’

EXit: Je kiest voor een heel actueel thema?
Vercammmen: ‘Ik ben inderdaad vertrokken vanuit de actualiteit van de vele opkomende autoritaire en mogelijks totalitaire regimes in de wereld vandaag. Ik denk onder meer aan machthebbers als Trump of Kim Jong-un, maar ik las ook heel wat rond het fascisme in de jaren 1940 en de na-oorlogse DDR. Het is op een tragische manier lachwekkend  hoe kunstenaars geviseerd en beknot werden in die jaren of onder dwang werden ingezet als propagandamachine. We moeten ons ten allen koste bewust blijven van het feit dat onze verworven vrijheden van vandaag niet evident zijn.’

EXit: Jeugdtheater is je ding?
Vercammen: ‘Ik ben eigenlijk van veel markten thuis. Ik schrijf theaterteksten, ensceneer stukken en sta meestal ook zelf mee op de planken. Met mijn bandje De Anale Fase ga ik bovendien regelmatig de muzikale toer op. Ik ben dus vrij ‘all-round’, maar in de loop der jaren is jongerentheater zo’n beetje mijn ‘core business’ geworden. Hoewel ik er niet bewust voor kies, zien producenten mijn werk op een of andere manier het beste passen binnen het jongerentheater. Het gedijt er blijkbaar goed.’

EXit: Wat is de reden daarvoor?
Vercammen: ‘Ik heb een grote voorliefde voor sprookjes en mythologie. Het is een vorm waar ik vaak naar teruggrijp, ook om zwaardere of emotionele thema’s aan te raken. Sprookjes werken heel goed als metafoor, ook en vooral naar kinderen en jongeren toe, maar in mijn voorstellingen zitten vaak ook lagen of verwijzingen die enkel de volwassenen mee hebben. Zo rigide is het dus vaak niet.’

EXit: Je gaat komend seizoen ook aan de slag met een groep jongeren?
Vercammen: ‘We gaan onder de noemer ‘The Future is Ours’ op zoek naar jongeren uit het vijfde en zesde middelbaar die ‘goesting’ hebben om een theatervoorstelling in elkaar te boksen. We mikken op spelers, maar ook op schrijvers, dansers, muzikanten of andere creatievelingen. Ik zorg daarbij voor een prikkelende, actuele input, maar de vloer is vooral voor de jongeren zelf. We starten met drie brainstormsessies in oktober en november, gaan repeteren vanaf januari om op 30 april 2021 uit te pakken met een avondvullende voorstelling in de Brugse Stadsschouwburg tijdens het Brugotta Festival. Wie wil meedoen, kan een mail sturen naar cultuurcentrum@brugge.be.’

EXit: Wat staat er verder nog op het programma?
Vercammen: ‘De familievoorstelling ‘De Koningin in verdwenen’ van Kopergietery wordt hernomen. Sonja De Brouwer die het programma voor kinderen en jongeren samenstelt, wilde de voorstelling nog een keer op het programma. Dit wordt voorlopig de laatste, dus wie nog wil genieten van onze dernière krijgt die kans in Brugge op 7 maart. Op 14 maart zal ik ook enkele verhalen vertellen tijdens k’luister in de foyer van de Stadsschouwburg. Voorlopig is dat wat op stapel staat, maar ik sluit niet uit dat er nog kleine initiatieven bij komen. Ik wil daarbij zeker interactief werken met het publiek.’

EXit: Jullie trappen af op 20 september?
Vercammen: ‘Vanaf die dag draagt het pleintje inderdaad mijn naam. We zullen het straatnaambordje die dag met de nodige luister inhuldigen. Ik schrijf heel graag en ben nu aan het werken aan nieuwe teksten die zullen verschijnen op de drie ramen die uitgeven op het plein. Ik had daarvoor ook bestaand werk kunnen kiezen, maar ik vind het wel leuk als ik er een heel actuele, Brugse toets aan kan geven. Ik nodig graag iedereen uit op 20 september om mijn schrijfsels te lezen!’ (SD)

www.ccbrugge.be