Exit Magazine

VENTILATEUR 018

Op vrijdag 7 februari mag het trio Iben Stalpaert, Daan Soenens en Jasper Hollevoet van Ventilateur warme lucht richting het podium blazen als voorprogramma van Ottla, de nieuwe band van Bert Dockx. De wind staat momenteel gunstig voor Ventilateur, want Sound Track – het nieuwe kansenparcours voor jonge muziekgroepen – schoof recent de Brugse band naar voren als beloftevol.

Eerst even een duikje in het verleden. Iben Stalpaert en Daan Soenens waren buurjongens en deelden dezelfde schoolbank. Ze begonnen op hetzelfde moment muziek te spelen (Iben: drums, Daan: gitaar) en groeiden gaandeweg naar elkaar toe. In het begin wat aftoetsen welk genre het best bij hen paste om na korte tijd uit te komen op een vorm van bluesrock. ‘Voor ons was het niet zo duidelijk welk genre we precies speelden, we waren nog volop op zoek naar onze muzikale identiteit, maar we staken als Sweaty Naked Men nummers in elkaar en speelden hier en daar enkele concerten. Toch kregen we vaak het verwijt te horen dat er enerzijds iets ontbrak in onze sound en dat we anderzijds onze songs te vol propten’, zegt Iben Stalpaert. Een derde man was dus welkom. Na een lange zoektocht leerden ze tijdens een open repetitie van L’Inconnu, de voorbode van Sunflower, Jasper Hollevoet kennen. Het klikte en na enkele rondjes jammen was het duidelijk: het duo zou zich ontpoppen tot een trio. Een vernieuwde start eiste een frisse naam en het logo van Sweaty Naked Men bood hierbij soelaas. Daarin zat een ‘ventilateur’ verwerkt…

‘De bluesrock hebben we losgelaten. We zijn ons beginnen te verdiepen in rock, fusion en jazz. Wij zijn geen geschoolde muzikanten, maar wat precies definieert jazz? Je kunt daar vandaag geen eenduidig antwoord meer op verzinnen, want de term dekt tegenwoordig vele ladingen. Jazz is tegenwoordig een fusie van vele genres. Zo ook bij ons.’

Zingen zonder zanger

Het is maar hoe je het bekijkt, maar wat opvalt bij Ventilateur: de band heeft geen zanger. ‘Dat klopt’, zegt Iben. ‘Het was een duidelijke keuze om een instrumentale band op te starten. We hebben vroeger geprobeerd om teksten te schrijven, maar dat hebben we snel laten varen. We willen ons niet bezighouden met teksten. We focussen ons alleen op instrumentale muziek. Toen Jasper erbij kwam, hebben we die piste aangehouden. Bij ons neemt geen enkel instrument de bovenhand. Onze instrumenten vertellen samen een verhaal en geven een emotie weer. We laten ze elk op hun beurt zingen.’

Hoe houd je dit boeiend op een podium? ‘In het begin hadden we altijd de neiging om te veel noten te spelen. We wisselden heel veel van ritmes en bedachten ingewikkelde melodieën. We waren in de overtuiging dat we het publiek moesten blijven boeien. Nu hebben we daar rust in gevonden. Het is niet omdat je instrumentale muziek maakt dat je constant nieuwe informatie moet aanbieden aan mensen. Op den duur kunnen ze het niet meer filteren en haken ze af. Less is more. We weten wat we moeten spelen, maar ook wat we niét moeten spelen. Muziek is geen exacte wetenschap. Musiceren is een constante zoektocht om de meest geschikte noten aan elkaar te lijmen zodat je een emotie kunt creëren. Tijdens onze concerten trekken we als het ware een cocon op waarin we ons verliezen. Het publiek is de vierde wand’, aldus Iben, die met Ventilateur droomt van een tournee als support act en een langspeelplaat in 2021. (ADC)

____

www.cactusmusic.be