Exit Magazine

(foto EDM)

De Brugse kunstenaar Robert Devriendt (°1955) is in januari de centrale gast van de Parijse Galerie Loevenbruck. Hij toont er het derde deel van zijn werk The Missing Script. In eigen stad dateert Devriendts tentoonstelling in Groeninge al van 2015. Een hint…?

 EXit: Een tentoonstelling in een Parijse, gerenommeerde kunstgalerij: hoe komt zoiets tot stand?

Robrt Devriendt: ‘Ik werk al meer dan tien jaar samen met Galerie Loevenbruck, die in het Quartier Latin gevestigd is. Een assistente van de galerie had hun op mijn werk gewezen tijdens een kunstbeurs in Parijs, en zo werd ik uitgenodigd om er te exposeren. Die dingen gebeuren gewoon, zoiets heb je helemaal niet in de hand.’

‘Nu toon ik er het derde deel van The Missing Script, The scent of burning wood. Laat ons zeggen dat de geur van brandend hout een van mijn lievelingsparfums is. Misschien wordt het branden van  hout ooit wel helemaal verboden en kunnen we een dergelijke geur alleen nog ervaren in de vorm van chemisch spul. Ik stel mij voor dat de mensen uit het derde deel op zoek zijn naar die ‘primitieve’ geur, en naar alles wat je erbij kunt fantaseren. ‘

EXit: Wat is het concept van de tentoonstelling?

Devriendt: ‘The Missing Script is een meerjarenproject waarbij elk schilderij dat ik maak in verhouding staat tot alle andere werken. Het gaat vooral over de combinatie van schilderijen. Wat gebeurt er als je twee of drie schilderijen met elkaar combineert? Elke kijker geeft andere betekenissen aan de confrontatie van beelden, en maakt eigen associaties. Er is niet één verhaal. Zelf ontdek ik soms jaren nadat het werk gemaakt is, betekenissen waarvan ik mij eerst niet bewust was. Natuurlijk bepaalt ook de manier waarop er geschilderd wordt de inhoud van het werk. De drang om betekenis te geven aan opeenvolgende beelden gebeurt zo automatisch dat je het nauwelijks beseft. Je ziet een schilderij van een auto in een bos, met ernaast een portretschilderij, en meteen gaat je fantasie aan het werk, of je nu wilt of niet.’

‘Het eerste deel van dit meerjarenproject had als titel Blind Seduction, waarbij ook de verleiding door het beeld centraal stond. In het tweede deel voerde ik een duister alter ego op. En nu, in het derde deel, situeer ik onder andere personages in een landschap. Ik zie het geheel van die schilderijen als een eigenzinnig storyboard waarbij de kijker een eigen script kan fantaseren, elk voor zich. In zekere zin voel ik me een filmregisseur. Tenslotte gaat het over wat er gebeurt in de hoofden van de toeschouwers en is het werk slechts een aanleiding. Maar wel een belangrijke aanleiding.’

EXit: U bent toch al een tijdje niet in Brugge verschenen met nieuw werk… How come?

Devriendt: ‘Naast Galerie Loevenbruck in Parijs werk ik ook nog met Galerie Baronian Xippas in Brussel. Dat is voor mij voldoende. Ik heb trouwens nog altijd goede herinneringen aan mijn tentoonstelling in het Groeningemuseum in 2015, die echt wel een succes was. Zelfs nu nog spreekt men mij erover aan. In principe sta ik open voor  deelname aan elke goede tentoonstelling. Maar het is wel zo dat ik lange tijd bezig ben aan een werk. Soms zonder ik mij lange tijd af om in alle stilte nieuw werk te kunnen maken, tot wanhoop van galeries en curatoren. Ik heb verschillende tentoonstellingen in Londen en New York geweigerd, omdat het qua tijd gewoon niet haalbaar was. Kwaliteit en intensiteit staan bij mij voorop. Maar toegegeven, ik heb zo mijn trucs om die afzondering aangenaam te maken. Elk uur verlaat ik mijn atelier en loop even de stad in, drink ik een thee of een koffie. Zo blijft de relatie ten opzichte van mijn werk fris. Ooit zei iemand me dat het soort werk dat ik maak te vergelijken is met topsport, zoiets houdt je geen acht uur op een dag vol. Ik ben het daar volledig mee eens.’

EXit: U houdt ook van teksten schrijven en fictie. Wordt dat een aanvulling op uw beeldend werk?

Devriendt: ‘De laatste jaren heb ik naast het schilderen ook heel intensief geschreven. Fictie. Uiteraard zijn er linken tussen beide disciplines, maar de teksten verklaren mijn schilderijen niet. Eerder schreef ik het boekje Schilderen – iets tussen dagboek en essay-  dat intussen niet meer te verkrijgen is. Ik zie nog wel wat ik met de nieuwe teksten aanvang.’ (LF)

THE MISSING SCRIPT, Part 3. The scent of burning wood. Galerie Loevenbruck, 6, rue Jacques Callot, 75006 Paris. Van 24 januari tot 7 maart 2020