JANUARI: De jongste gemeenteraadsverkiezingen van 2018 hebben duchtig aan de boom geschud en een vernieuwde ploeg doen aantreden. Het ambt schepen van Cultuur, in het verleden meestal bij sp.a geparkeerd, ging naar CD&V-stemmenkanon Nico Blontrock, die vanuit het niets de vijfde plaats op de populariteitspoll wegkaapte.
In de jaarlijkse EXit-nieuwjaarsbrief belooft Lieve Moeremans, directeur Brugge Plus, ‘zes boeiende jaren’ en Brugge ‘als een plek waar kwaliteit primeert boven kwantiteit.’
********************
FEBRUARI: Brugge en kant blijft een succesvol verhaal,: het Kantcentrum (Balstraat) beleeft publiekstoppers. NV-A-raadslid Martine Bruggeman publiceert een schitterend naslagwerk over ‘Kant in Vlaanderen’ en belooft een internationale tentoonstelling in 2020 in Brugge.
Eveneens een bijzondere prestatie: de Brugse Klara-stem Sylvia Broeckaert verrast met het boek ‘Iedereen Opera’, een absolute must read die alle muzikale aspecten van opera aan bod laat komen, van 1600 tot nu.
******************************
MAART: Nico Blontrock, de nieuwe schepen van Cultuur, bekent (in EXit) dat hij, met het oog op de verkiezingen, ‘heeft gegokt, gewonnen en de bevoegdheid gekregen die ik ambieerde’. In de obligate interviews voor nieuwkomers doet hij echter geen enkele belofte: ‘Een verhoging van de subsidie voor de cultuursector zit er voor niemand in’ luidt de waarschuwing. Nochtans hadden enkele grote spelers (Cogebo, MAfestival,….) luidop gehoopt op een forse inhaalbeweging. Blontrock belooft wel enkele eigen accenten: inzetten op het Kantcentrum (‘Een pluim die ik op mijn hoed mag steken’), een week van het Brugse dialect en luisteren naar alle cultuurspelers. Uiteraard krijgt het initiatief De Stadsrepubliek de volle steun en middelen.
*********************
APRIL: Andere koek: de Emmaëusparochie pakt uit met een zeven pagina’s tellend document dat het Brugse (leegstaande) kerkenlandschap moet hertekenen. Enkele kerken staan te koop en met die opbrengst wil men een nieuwe kerk bouwen in de Abdijbekestraat. Vooruit zien is hier de boodschap. En het is een evidentie: Brugge moet nadenken over ‘een kwart van de oppervlakte van de binnenstad die gelinkt is aan religieus erfgoed’. Dankzij het project ‘Sacred Books, sacred libraries’ van het Brugse raadslid Doenja Van Belleghem wordt nu gezocht naar een nieuwe toekomst voor zowel Het Engels Klooster (Carmersstraat) als voor het klooster van de ongeschoeide Karmelieten (Ezelstraat).
Een verwant dossier is dat van de (grotendeels) leegstaande Sint -Godelieveabdij in de Boeveriestraat. Een bestemmingsplan van Eric Van Hove bekoorde het vorige stadsbestuur niet, maar onder de leiding van Ingrid Leye schieten de plannen op. ‘Een museum moet men niet verwachten, het gebouw moet leven’, zegt ze in een EXit-interview.
Een terechte museumblikvanger was de boeiende en succesvolle tentoonstelling ‘Meesters van de Spaanse barok’ in het Sint-Janshospitaal.
********************************
MEI: Het dossier rond de nieuwe museumsite verhuist uiteindelijk van de Jakobinessenstraat (KTA-site) naar de schoolsite van Sint-Andreas (Groeninge). De nieuwe aanpak oogst lof en waardering. Onze architectuurwatcher geeft goede punten wegens ‘verstandig advies gevraagd, goed onderhandeld en kordaat beslist’. Scholengroep Sint-Trudo, waaronder het Sint-Andreasinstituut, deed flink wat water bij de wijn. Hebben ze nog spijt van. (…)
EXit eert graag zijn (Brugse) schrijvers. Deze maand met ‘Confituurwijk’, een veelbelovend literair debuut van Femke Vindevogel bij uitgeverij Van Oorschot.
Goed nieuws ook uit de Biekorf-bibliotheek: een grootschalig gebruikersonderzoek van de VUB, waaraan 1.500 Bruggelingen deelnemen, scoort ‘excellent’. En voor wie zich zorgen maakt over de gestage ontlezing, vorig jaar nog telde de Biekorf meer dan een half miljoen ontleningen. Hallo PISA-rapport.
*****************************************
JUNI: Het was stormlopen voor de langverwachte opening van het grondig gerenoveerde Gruuthusepaleis, een gigantisch karwei dat vijf jaar in beslag nam. De blikvanger bleek echter het hedendaagse bezoekerspaviljoen op de binnenkoer te zijn. Kritische stemmen tekenden uiteraard present, met boeman Unesco achter de hand. Curator Aleid Hemeryck sust de tegenstand: ‘Geef het gebouw een eerlijke kans…. En wat tijd.’
Juni is steevast ook de maand waarop het zeer ambitieuze Concertgebouw ons verblijdt met een nieuw seizoen vol topstukken rond het dichterlijke thema Ik ben weer velen, een vers van dichteres Maud Vanhauwaert. Nog meer vrouwelijke force belooft schrijfster en activiste Dalilla Hermans, ingehaald als seizoensdenker over (maar niet alleen) muziek. Citaat: ‘Schoon hoe muziek een universele taal spreekt die net als geuren en aanrakingen meteen naar de bron gaat van ons zijn.’
Het Concertgebouw staat, als Vlaamse Kunstinstelling, jaar na jaar klaar voor heel wat extra-verantwoordelijkheden en verwachtingen (die steeds meer geld weghappen uit het budget). Gevraagd naar hun opdracht antwoordt artistiek directeur Jeroen Vanacker: ‘Relevant zijn’. Geslaagd.
********************************
JULI: De twee vakantiemaanden par excellence staan bol van muziek en evenementen. Feest in ’t Park, de traditionele opener, bestaat bij deze dertig jaar, Cactus leverde een 38ste editie af met een krachtige affiche met sterke vrouwen (Cat Power), Belgische toppers (Trixie Witley en buitenlandse kleppers (Joe Jackson). En Burgrock blies vijftien kaarsjes uit.
Na het Concertgebouw kon ook de jarige Stadsschouwburg niet achterblijven met een feestprogramma, onder leiding van haar kersverse directeur Filip Strobbe. Ze slaan de handen in mekaar met 32 verschillende partners. Beloofd: een feestelijke afsluiting van het jaar met een Oudejaarsbal, samen met The Bruges Brothers. Een traditie die tot leven wordt gewekt.
**********************************
AUGUSTUS: Brugge eert ook zijn kunstenaars, zelfs Jan De Cock die zijn oog liet vallen op een majestueus pand langs de Spinolarei. Zijn bescheidenheid is legendarisch. Laat hij optekenen in Knack: ‘Ik ben de eerste Vlaamse primitief die naar Brugge terugkeert. Hij belooft vuurwerk. Waarom? ‘Zoals Conscience zijn volk leerde lezen, zo leer ik mijn volk kijken’.
Een uitgeweken Bruggeling, auteur Bart Moeyaert, kaapte de prestigieuze en lucratieve Astrid Lindgrenprijs weg en genoot met volle teugen van een huldevolle ontvangst in het Brugse stadhuis.
Voorts stond augustus 2019 in het teken van interessante muziekfestivals, zowel met het hippe Bomboclat op het Zeebrugse strand als met het vertrouwde MAfestival . Op straten en pleinen viel te genieten van een gesmaakt Moods!
**********************************
SEPTEMBER: Vandaag telt Vlaanderen bijna meer schrijvers dan lezers, het boek in eigen beheer maakt furore. Anderzijds krijgt kwaliteit altijd een forum: de Brugse historicus Dominiek Dendooven schrijft een eervol portret over ‘de vergeten soldaten van Wereldoorlog I’, bedoeld: de tienduizenden Chinese en Indiase soldaten die hoopten op meer vrijheid.
Een striptalent pur sang, Bruggeling Olivier Schrauwen, heeft sinds vele jaren zijn tenten opgeslagen in Berlijn, en verrast ons met het ‘Portret van een zuipschuit’. Brugge krijgt een rolletje toebedeeld.
Jeugdauteur Brigitte Minne keert terug naar haar geboortestad en opent zowel een poppentheatertje als Galerie Magiek in de Moerstraat.
*************************************
OKTOBER: Terwijl Brugge kreunt onder de toeristische pletwals pakt de Stad uit met een toeristisch plan: ‘Een klavertje vier’. Voortaan wordt gekozen voor beter in plaats van meer, maar de jaarlijkse 8 miljoen bezoekers blijven welkom. Cruises ook.
**********************************
NOVEMBER: Het gedwongen samengaan van Vrijstaat O. (Oostende) en De Werf (Brugge) in KAAP leidt tot een nieuw soort muziekfestival: AMOK, goed voor 3.200 bezoekers. Er komt een vervolg in 2020, belooft curator Pieter Koten.
Het Brugge-boek van het jaar is ongetwijfeld ‘Brugge, een middeleeuwse metropool’ van auteur Jan Dumolyn. Stevig teamwork overigens vol nieuwe inzichten, gevat in een schitterende uitgave.
*******************************
DECEMBER: Het voorgaande (december)nummer van EXit staat in het teken van nummer 300 . Het zet oud-burgemeester Patrick Moenaert nog eens in de redactionele bloemetjes. Citaat: ‘Moenaert slaagde er in korte tijd in om de basis te leggen van Brugge als cultuurstad’. Gent moest tandenknarsend toezien hoe deze stad in no time een Concertgebouw binnenhaalde. Brugge werd wakker en hoe! (LUC FOSSAERT)
****************************
Vind ik leuk:
Like Laden...