Exit Magazine

Op 5 en 6 oktober nodigt Cultuurcentrum Brugge iedereen van 12 tot 150 uit voor het allereerste performancefestival ‘Van kop tot teen’. Twee dagen lang staan voorstellingen op het programma die theater en/of dans naadloos vermengen met beeldende kunst. Het publiek zelf speelt een cruciale rol. Het festival sluit af met de bejubelde voorstelling INVITED van choreograaf/performer Seppe Baeyens.

EXit: In INVITED nodig je letterlijk het publiek uit om mee de scène op te gaan?
Seppe Baeyens: ‘INVITED is inderdaad een heel interactieve voorstelling. Spelers en publiek bevinden zich samen op het podium. Drie muzikanten en twaalf performers gaan heel gestaag de dialoog aan met de kijkers in de zaal. Zo ontstaat stap voor stap een gezamenlijke choreografie. Centraal binnen de voorstelling staat ROPE, een verbindende slang van 65 meter, gecreëerd door beeldend kunstenaar Ief Spincemaille.’

EXit: Hoe wordt ROPE geïntegreerd?
Baeyens: ‘De spelers gaan samen met het publiek met en rondom de slang bewegen. De interactie verloopt zeer organisch. Het stuk is heel toegankelijk. We demonstreren eenvoudige bewegingen, leiden het publiek, wisselen rollen … Spelers worden publiek en omgekeerd. Nu en dan laten we ook het publiek zelf beslissen. ROPE biedt zo een antwoord op een van mijn centrale vragen bij de creatie van dit stuk: hoe kan ik de afstand tussen spelers en publiek wegwerken en hoe kan ik het publiek mee de choreografie laten schrijven?’

EXit: Vanwaar die grote aandacht voor het publiek?
Seppe: ‘De mens is voor mij een thema op zich. Ik laat mensen graag zien zoals ze zijn. In 2011 ben ik bij Ultima Vez gestart met workshops voor buurtbewoners. Daar is de kiem gelegd voor mijn manier van werken. Ik zoek naar verbindingen tussen mensen en gemeenschappen met dans als woordeloze taal. In Tornar, mijn eerste creatie, moest een gemeenschap na de doortocht van een tornado alles terug opbouwen, een metafoor voor het afbrokkelen en weer doen groeien van solidariteit.’

EXit: Die gemeenschap is telkens zeer divers?
Seppe: ‘Wat ik op het podium laat zien, moet een weerspiegeling zijn van de maatschappij. De cast is daarom altijd een mix. Ik werk met mensen met verschillende culturele achtergronden en leeftijden, met dansers, performers en muzikanten. Aan INVITED nemen ook kinderen deel, er zijn enkele mensen met een beperking en er staan er ook op de planken die een stuk ouder zijn. Léon, die ik eerder al castte, is ondertussen 96 jaar. De beste voorstellingen van INVITED zijn trouwens die waarin ook het publiek nog eens een weerspiegeling is van de cast.’

EXit: Net als het gros van je performers, heb je ook zelf geen professionele dansopleiding achter de rug?
Seppe: ‘Nee, maar ik was al vrij vroeg bezig met theater en performance en ik kwam heel snel tot de ontdekking dat je zonder woorden onnoemelijk veel kunt vertellen. Na een auditie om mee te doen bij fABULEUS ging de bal aan het rollen. Ik maakte er kennis met gewezen Bruggeling Randi De Vlieghe. Zijn danstaal was voor mij een grote bron van inspiratie. Ik stond in drie van zijn stukken en werken met hem, leidde tot mijn beslissing om zelf choreograaf te worden. Na fABULEUS, volgden samenwerkingen met onder meer Kabinet K, Kopergietery en Miet Warlop. Vandaag ben ik resident bij Ultima Vez, het gezelschap van Wim Vandekeybus.’

 EXit: Van waaruit je ook nieuw werk creëert?
Seppe: ‘Ultima Vez is voor mij een belangrijke basis. Elke zaterdag tijdens het schooljaar zet ik er Atelier Quartier op. Een heel open atelier waar iedereen uit de buurt welkom is. We gaan er aan de slag met dans als taal. Vanuit die workshops ontstaan ook mijn creaties. Alle performers in INVITED heb ik daar ontmoet. Ik doe nooit audities, maar rekruteer mijn mensen tijdens de workshops.’

EXit: Je werk groeit heel organisch?
Seppe: ‘Ik geloof heel erg in procesmatig werken en in tijd als een soort kwaliteitslabel. Leren van elkaar, wat mijn makers doen, vraagt tijd en geduld. Daarom maak ik maar om de drie jaar een nieuw stuk. Ik blijf ook zoeken naar nieuwe vormen. Waar Tornar een vrij klassieke voorstelling was met het publiek in de zaal, zet ik in INVITED spelers en publiek samen op de scène. In Birds wil ik nog verder gaan, het theater verlaten en de publieke ruimte opzoeken. Ook toevallige voorbijgangers zullen deel uitmaken van de performance.’

EXit: Het performance genre zit in de lift. Kun je het succes verklaren?
Seppe: ‘Ik denk dat het vooral te maken heeft met een tijdsgeest, met de plek van theater en dans in de maatschappij. Die evolueert voortdurend. Ik voel alvast dat er – ook bij mezelf – een heel grote behoefte leeft om het theater opnieuw aan de mensen te geven. In een maatschappij waarin vaak grote verdeeldheid heerst, onder meer op politiek vlak, kan het theater verbindend werken. Daar ben ik van overtuigd. Ik geloof heel erg dat theater een sociaal-maatschappelijke taak heeft.’ (SD)

www.cultuurcentrumbrugge.be