Exit Magazine

Maandelijks Brugs Cultuurblad

Cactusfestival 2019: sterke vrouwen, Belgische toppers en buitenlandse kleppers (deel 1)

(foto EDM)Sarah Bauwens

 

Onze ingebouwde gps stuurt ons op vrijdag 5, zaterdag 6 en zondag 7 juli automatisch richting het Minnewaterpark, want daar voltrekt zich naar jaarlijkse gewoonte het Cactusfestival. Editie 38 alweer en de affiche ziet er ook dit jaar weer bijzonder fraai uit. We laten hier vier ‘spelers’ aan bod komen: het publiek, de vrijwilligers, het promoteam en de artiesten. ‘In dat lang weekend slapen we gemiddeld vier uur per nacht!’

 

HET PUBLIEK

Politieke partijen zijn wellicht stikjaloers, maar het Cactusfestival heeft een trouw publiek en steeds komen er nieuwe ‘koppen’ bij die blijvers worden. Een vertrouwd gezicht tussen de pakweg 18 à 20.000 mensen (verspreid over de drie dagen) is dat van Sarah Bauwens. Zij stond als 15-jarige al in 1983 met vrienden op het Sint-Amandspleintje te genieten van een klein, sfeervol straatfestivalletje dat later zou uitgroeien tot ‘Best Small European Festival’ volgens Yourope, The European Festival Association). ‘In principe ga ik elk jaar voor de volle drie dagen,’ zegt ze. ‘De (weinige) edities die ik miste, waren door ziekte of uitzonderlijk een keertje in het buitenland. Een grote troef is het kleinschalige aspect. Ik houd niet van massa-events. Tijdens het Cactusfestival bepaal je zelf op welke momenten je de muziek echt wil meemaken – en dan ga ik meestal helemaal naar voor – waarna ik terugkom bij mijn groepje vrienden die ik telkens op dezelfde plek, de planché aan de lange bar, terugvind. Elk jaar leer ik nieuwe, goede muziekgroepen kennen zoals !!! of Janelle Monaé.’

‘Ik koester zoveel mooie herinneringen. Zo herinner ik me bijvoorbeeld een fantastische en compleet onverwachte sfeer op het optreden van Shantel & Bucovina Club. Heel het park, jong en oud, stond op zondagochtend te dansen. De zon brak door het wolkendek en iedereen was happy. Het eerste concert van Jamie Lidell was ook fenomenaal, meegemaakt vanop de eerste rij. De performance van Saint-Germain zal ik ook nooit vergeten, want ik was toen zwanger en doodop, maar het loonde de moeite om te blijven, ondanks de regen. Toen dEUS uit zijn dak ging, gingen wij als publiek ook helemaal mee, net zoals bij Goose. Zo kan ik nog wel eventjes doorgaan… Aan de formule en de locatie moet de organisatie vooral niks veranderen: het Cactusfestival blijft een gezellig jaarlijks zomers gebeuren om naar uit te kijken!’

Comments are closed.

%d bloggers liken dit: