Exit Magazine

In mei trekt de kleurrijke Uitwijken Karavaan van Brugge Plus opnieuw richting Brugse deelgemeentes. Onder het motto ‘cultuur in je buurt’ staat dit keer onder meer de voorstelling Stapman op het programma. Voor West-Vlaming Simon D’huyvetter is dit, na Wilt Hart en Richarken, zijn derde coproductie voor Uitwijken in opdracht van Brugge Plus. Stapman is een voorstelling voor de hele familie.

EXit: Stapman is gebaseerd op een boek?
Simon D’Huyvetter: ‘Ik had voor Stapman twee belangrijke inspiratiebronnen. Enerzijds ‘Het verhaal van meneer Sommer’ van Patrick Süskind, de auteur van ‘Het Parfum’. Een heel dun autobiografisch boekje waarin fictie en non-fictie voortdurend door elkaar lopen. Süskind beschrijft er zijn jeugd in. Bijna elke dag stapt een man door zijn buurt, zijn huis voorbij, naar het bos, naar de auto van zijn vader… Hij kent hem niet, maar het lijkt alsof hij er altijd is, bij elke grote gebeurtenis in zijn leven. Stapman draait om het intrigerende idee van iemand die altijd onderweg is, zonder dat die weet waarom. In het stuk maakt een jongetje ruzie met zijn broertje. Hij klimt in een boom en ontmoet hem daar: Stapman.’

 EXit: Wat was dan je tweede bron van inspiratie?
D’huyvetter: ‘Het werk van de Nederlandse poppenspeler Jozef Van den Berg. Hij was enorm populair in de jaren tachtig. Zijn spel was onnavolgbaar, maar wat hem vooral berucht heeft gemaakt is de manier waarop hij afscheid nam van het theater. Op een hoogtepunt in zijn carrière, in een overvolle Singel in Antwerpen, kondigde hij aan dat hij ermee ophield. Hij werd geroepen door God. Van den Berg ging als een kluizenaar leven en stond nooit meer op de planken. Overal waar ik nu kom met de voorstelling hebben de programmatoren wel een bijzondere anekdote over hem.’

EXit: Hoe integreer je die figuur in de voorstelling?
D’Huyvetter: ‘Het is vooral zijn manier van spelen met het publiek, in hoofdzaak kinderen, die mij inspireert. Ik ben helaas te jong om hem live aan het werk te hebben gezien, maar beelden uit die tijd zeggen genoeg.  Zijn voorstellingen, vaak met poppen, zijn tijdloos. Ze zijn een echte totaalbeleving. Als hij op de scène kwam, gebeurde er een wonder. Het publiek hing aan zijn lippen en werd heel nauw bij het spel betrokken. Van den Berg improviseerde met de kinderen in de zaal.’

EXit: Stapman werd drie jaar geleden speciaal voor Uitwijken gecreëerd?
D’Huyvetter: ‘Enkele jaren terug vroeg Marec Zeghers mij voor de reeks in de Brugse deelgemeentes, naar aanleiding van mijn afstudeervoorstelling met Eva Binon. Stapman is nu al mijn derde voorstelling voor Uitwijken. Ondertussen hebben we Stapman ook bewerkt voor de zaal. Daarin word ik geflankeerd door Renée Sys die live muziek speelt. Haar muziek is heel teder, heel zacht en zou buiten heel moeilijk tot haar recht komen. Daarom sta ik straks alleen in Brugge, met het publiek natuurlijk.’

EXit: Is Stapman straattheater?
D’Huyvetter: ‘Eigenlijk niet. Stapman is geen act, maar een theatervoorstelling in openlucht. Ik speel wel anders dan in de zaal. Grotesker. Het decor is de natuur zelf en dat is een absolute meerwaarde. Oorspronkelijk had ik een grootse, bombastische enscenering in gedachten, maar na drie jaar is het stuk op vele vlakken uitgepuurd. Stapman is echt een ode aan de verbeelding, een heel suggestieve voorstelling. Heel eenvoudig, maar glashelder. Ik geloof heel erg in die pure vorm van theater maken. Hopelijk doet het publiek dat ook. Ik nodig alvast alle Bruggelingen uit om erbij te zijn als de Uitwijken Karavaan in de buurt komt.’ (SD)

http://www.uitwijken.be