Exit Magazine

Foto Daniil Lavroski

 Cactus Muziekcentrum pakt vanaf februari weer uit met een goedgevulde kalender. De concerten van de groepen Sunflower en Rumours op zaterdag 9 februari in de Magdalenazaal zijn er alvast twee om aan te stippen, niet in het minst omdat het bands zijn met 8000 als postcode. Sunflower, de post-punk-band-met-nog-meer-invloeden-dan-alleen-maar-post-punk, stelt er meteen ook zijn debuutplaat(je) aan pers en publiek voor. Afspraak op de eerste rij?

EXit: Jullie namen vorig jaar deel aan de voorrondes van Humo’s Rock Rally. Een verrijkende ervaring?

Daan Soenens (gitarist): ‘Humo’s Rock Rally kent natuurlijk een grote reputatie in de Belgische muziekscene en toen we (in de nasleep van Westtalent) ook hiervoor werden geselecteerd, leefden we even op een wolk. Snel merk je echter ook dat wedstrijden zelden leuk zijn als muzikant. Daarvoor doe je niet wat je doet. Achteraf bekeken zijn we ook heel blij dat het voor ons bij de voorrondes is gebleven. Het positieve aan zo’n wedstrijden is de aandacht die de muziek erdoor krijgt en dat hadden we door Westtalent al voldoende. Mentaal was een ‘neen’ krijgen bij Humo’s Rock Rally heel gezond voor ons.’

EXit: Inderdaad, voordien hadden jullie zich in de kijker weten te spelen met een overwinning op een ander rockconcours, die van Westtalent. Heeft dat deuren geopend voor jullie?

Daan: ‘Zeker. We mogen als band niet onderschatten hoe snel we hierdoor een zekere bekendheid hebben verworven. Niet zozeer door de overwinning op zich als de mensen die ons tijdens de voorronde en de finale hebben gezien. Zij zorgden ervoor dat we snel op enkele mooie podia konden staan. Deuren heeft het zeker geopend, maar we leerden ook dat je vooral op je eigen tempo moet groeien en elke stap moet zetten als je er klaar voor bent. Het label van ‘winnaar’ werkt in de eerste weken na zo’n concours, maar je moet jezelf ook gewoon met elk optreden weer opnieuw bewijzen. De muziek wordt niet beter door zo’n titel.’

EXit: Sunflower wordt bestempeld als een post-punkband. Dekt deze term de lading voor de muziek die jullie spelen?

Daan: ‘Termen plakken op muziek is nooit gemakkelijk, zeker in tijden waar genre-verwarring op zich een standaard is geworden. Vaak kiezen we zelf voor de combinatie van post-punk en dreampop om onze muzikale lading wat te dekken, maar ook wijzelf geven toe dat er nog heel wat andere invloeden in onze muziek sluipen. Iets dat het eindproduct alleen maar versterkt, maar de benaming al eens lastig maakt.’

EXit: Wat is er eerst: tekst of muziek?

Daan: ‘Bij het schrijven van nieuwe nummers vertrekken wij volledig vanuit de muziek. Soms komen mensen met ideeën naar een repetitie, vaak ontstaan er dingen op het moment zelf. De bas speelt een belangrijke rol in Sunflower en vormt de ruggengraat van veel nummers. Wat teksten betreft, schrijft Brent meestal buiten de repetities. Het gaat hierbij hoofdzakelijk om losse ideeën die hij dan samenbrengt in zanglijnen die tijdens de repetities ontstaan op de muziek. Deze manier van werken geeft voor ons een aangename sfeer en veel vrijheid in het creatieve proces.’

EXit: Sunflower straalt zelfvertrouwen uit.

Daan: ‘Voor mij is de grote sterkte van onze band het geloof en de eerlijkheid die in de muziek, zang en tekst zit. Die zit ook in de praktijk van het nummers schrijven. Doordat we dit steevast samen en op een heel organische manier doen, hebben onze nummers een soort natuurlijke flow in zich. Ook op het podium proberen we die oprechtheid te benadrukken. In tijden waar veel bands kiezen voor een meta- of ironische benadering van muziek als medium, vind ik het heel aangenaam om volop de kaart van die oprechtheid te trekken. We hebben op heel wat vlakken nog heel wat groei voor de boeg, maar dit is voor mij wel wat van Sunflower een sterke speler maakt.’

EXit: Op zaterdag 9 februari stellen jullie in de Magdalenazaal een verse EP voor. Spannend!

Daan: ‘Onze debuut-EP hebben we opgenomen in Track (Kortrijk) onder het toeziend oog van Michael Neyt. In de zomer van 2018 hebben we daar vijf nummers opgenomen die, naar mijn mening, een goed beeld schetsen van wat Sunflower fundamenteel als band bepaalt. De EP zal uitkomen op vinyl en op cassette onder het label Sentimental, onder bewind van Kobe en Fenne van Wispering Sons.’

EXit: Jullie dromen van een stek op de affiche van het Cactusfestival?

Daan: ‘Als Bruggelingen zijn we allemaal opgegroeid met het Cactusfestival. Ik denk dat we hier allemaal ook onze eerste festivalervaringen hebben opgedaan. Al bestond die toen nog hoofdzakelijk uit het oprapen van plastic bekertjes terwijl de ouders van de muziek en de sfeer genoten. Enkele leden van de band werken ook al enkele jaren op het festival en het heeft een grote nostalgische waarde voor ons. Als kind droom je om ooit ook eens op dat grote podium te staan. En de dromen die je als kind hebt, vergeet je niet.’

‘In je thuisstad spelen, is altijd fijn. Een mens voelt zich steeds goed in zijn eigen omgeving en bekende gezichten zien in het publiek is daar ook een aangenaam aspect van. Net als bij Cactusfestival blijft het leukste aspect om op podia te spelen waar je zelf zo vaak in het publiek voor hebt gestaan om naar je helden te kijken. Dat geeft een mooie boost en een goede positieve druk.’ (ADC)

http://www.cactusmusic.be