Exit Magazine

Radiomaakster Christina Van Geel heeft er een passie bij: ikigaj, een uit Japan overgewaaide levensfilosofie die ze heeft ervaren tijdens een bezoek aan het Griekse ‘ikigaj-eiland’ Ikaria. De sporen daarvan legde ze voor aan zeven ‘wijzen’ waaronder de filosofen Alicja Gescinska en Johan Braeckman, psychiater Dirk De Wachter. Het resultaat is een lijvig boek en een recept voor een evenwichtig bestaan.  

 EXit: ‘In het spoor van ikigai’ is een titel die bij weinig mensen een belletje doet rinkelen. Wat betekent ‘ikigai’?

Christina Van Geel: ‘Blij dat de titel alvast doet wat ook de bedoeling van het boek is: ons even aan het denken zetten. Je ikigai kun je omschrijven als datgene wat fundamentele betekenis geeft aan je leven, waar je ’s ochtends voor uit je bed komt. Noem het je raison d’être. Wie zich na enig wroeten in zijn binnenste bewust is van zijn ikigai – wat écht telt – en er ook naar leeft, leeft doorgaans gelukkiger, zinvoller, bewuster. En langer! Ikigai is één van de kenmerken van de Blauwe Zones, geografische plaatsen op de wereld waar mensen beduidend langer leven dan elders. Het Griekse eiland Ikaria is zo’n Blauwe Zone. Het wordt ook wel ’het eiland waar mensen vergeten te sterven’ genoemd. Ik heb het vooral leren kennen als het eiland waar mensen niet vergeten te leven. Daar ben ik op zoek gegaan naar sporen van ikigai.’

EXit: Hoe vindt iemand zijn ikigai?

Van Geel: ‘Je kent ongetwijfeld ’De vragen van Proust’, heel persoonlijke en confronterende vragen. Ikigai werkt ook met een paar lastige vragen. Waar hou je van? Waar ben je goed in? Wat heeft de wereld nodig? Welke meerwaarde haal je hier zelf uit? Als je doet waar je van houdt, waar je goed in bent, wat de wereld nodig heeft en waar je zelf op de een of andere manier beter van wordt, dan zit je je ikigai op het spoor. Het zijn vragen die je wakker maken en die je schoonspoelen, als een frisse douche.’

EXit: Is dat altijd zo eenvoudig?

Van Geel: ‘Zeker niet. Wat je over jezelf leert, is niet per se welkom. We houden graag vast aan wat vertrouwd is, ook al is het niet goed voor ons. Dat kan gaan over een job, een relatie, de plek waar we wonen. De angst voor verandering zit er diep in. En àls je dan de stap durft te zetten naar een leven dat spoort met wat belangrijk is voor jou, wil je omgeving misschien niet mee. Het is niet omdat jij weet wat echt telt voor jou, dat je baas daar rekening mee houdt. Leerlinggericht onderwijs dat kinderen niet enkel ziet als een cijfer op een rapport, zinvolle jobs die mensen aanspreken op hun goesting en talent zijn minstens zo belangrijk als dingen veranderen in je persoonlijk denken en doen. Onze hele maatschappij verdient een zinvolle schop onder kont.’

‘Die maatschappelijke vertaling van ikigai vind ik heel belangrijk. Omdat geluk en levenskwaliteit geen esoterisch gezwets is van idealistische wereldverbeteraars. Het zijn knalharde voorwaarden voor een gezonde en welvarende samenleving. Eén op de drie Vlamingen ervaart zijn werk niet als zinvol. Elke dag ondernemen 28 Vlamingen een poging tot zelfmoord, waarvan er drie effectief zijn. En 46% van de Belgen voelt zich eenzaam. Dat zijn toch hallucinante cijfers! Ik beweer niet dat we met toegepaste ikigai alle burn-outs en erger de wereld uithelpen. Maar een scherper bewustzijn van wat ons zin geeft in het leven én de kans om daarnaar te leven, verdienen we toch.’

EXit: Hoe groot is de kans dat u staat te roepen in de woestijn?

Van Geel: ‘Laten we vooral samen roepen. Ik wil onze nieuwe Brugse burgemeester graag uitnodigen voor een gesprek: over hoe we van Brugge een echte ikigai stad kunnen maken. En stad die actief en creatief meewerkt aan het geluk en de levenskwaliteit van zijn inwoners. Een stad die een boei dùrft uit te gooien naar de velen die nu dreigen te verzuipen. Laten we daar samen over nadenken en vooral actie ondernemen. Via mijn website inhetspoorvanikigai.be en via de facebookpagina In het spoor van ikigai zal ik die maatschappelijke sporen de volgende maanden verder onderzoeken. Alle hulp is welkom.’ (LF)

In het spoor van ikigaj, Christina Van Geel, uitgeverij Vrijdag