Exit Magazine

Zoengedichten? Dan denkt u wellicht aan de verzen van de Latijnse liefdesdichter Catullus uit de eerste eeuw voor Christus. Anderhalf millennium later werd de Europese poëzie overspoeld door (zoen)gedichten. De meeste van deze neolatijnse zoengedichten zijn vandaag vergeten, maar de ‘Kussen uit Brugge’ van Bruggeling Janus Lernutius (1545-1619) verdienen het ook nog vandaag gelezen te worden.

Althans dat vindt de Brugse classicus Tom Inghelbrecht die ze vanonder het (archief)stof haalde, keurig vertaalde en ze in een mooi uitgegeven bundel naar de lezer bracht.

Janus lernutius werd geboren in Brugge op 13 november 1545 als oudste zoon van een van de rijkste burgers van de stad. Hij genoot hier een gedegen opleiding. Brugge genoot immers nog steeds van het aureool ‘Athene aan de Reien’ en was een intense handelsmetropool. Hij huwde hier met ene Maria Tortelboom en een jaar later deed hij zijn intrede in de Brugse stadsraad. Hij schreef toen al poëzie die in 1579 door uitgeverij Plantijn werd uitgegeven. Deze collectie jeugdgedichten maakte hem ‘beroemd’ en leverde hem een adellijke titel op.

Lernutius schreef zijn leven lang poëzie. Zijn vriend Justus Lipsius, aan wie een bundel was opgedragen, was lyrisch over deze oogst zoengedichten. Hij noemde ze ‘welverzorgd, scherpzinnig en in alle opzichten vervaardigd met de gunst van Venus’. Over Lernutius’ boeiende leven is vrijwel niets gepubliceerd. Ook zijn poëzie is ‘onontgonnen’. Wie, zoals de auteur, zijn verzen wil lezen, moet op zoek gaan naar de edities van 1614 of nog oudere drukken.

Tom Inghelbrecht, beroepshalve leraar aan het Klein Semininarie in Roeselaere, ontdekte deze zoengedichten tijdens een stage in de Biekorf. Met de vertaling wil hij deze vergeten Brugse dichter, begraven in de Sint-Salvatorskerk, teruggeven aan de Bruggeling. Tip voor een biografie? (LF)