Exit Magazine

Familie Loosveldt zit nooit stil: ‘Er beweegt veel in deze stad’

Vader en zoon Loosveldt (foto EDM)

Als de naam Loosveldt valt aan een gesprekstafel, dan weet je geheid dat er weer reden is tot feest in (Zee)Brugge. Vader Frank (65) en zoon Wannes (31) zijn momenteel, elk op hun manier, volop in de weer met de organisatie van het muziekfestival Bomboclat op vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 augustus op het strand van Zeebrugge en met de organisatie van PachaFest op zaterdag 22 en zondag 23 september aan de Sint-Pietersplas. Ondernemende baasjes, die Loosveldts. ‘We hebben redenen genoeg om nog vele jaren voort te doen.’

EXit: Organiseren: zit dat in de genen bij de familie Loosveldt?

Frank Loosveldt: ‘Ik kom niet uit een familie van ondernemers, maar ik ben zelf wel altijd heel ondernemend geweest. Toen ik 16 jaar was, hielp ik al mee met de oprichting van het jeugdhuis ’t Schuurke in Harelbeke. We hadden toen 1.000 leden. Ik noem mezelf een socio-cultureel ondernemer. Mijn focus ligt op het ondernemen, maar altijd met een blik naar de samenleving. Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar ook in het sociaal ondernemerschap moet je altijd een commercieel doel voor ogen hebben. Het financiële plaatje moet altijd kloppen. Economie is een drijfveer, maar bij ons is het dus niet winst maken om de winst, maar voldoende financiële middelen genereren om je doel te realiseren. Wijlen mijn vrouw Bernadette was ook sterk in het organiseren. In het opvoedingsproces zullen we dat bewust en onbewust meegegeven hebben aan onze kinderen.’

 EXit: Heb jij dat bewust ervaren?

Wannes Loosveldt: ‘Ik had het gevoel dat we in onze jeugdjaren heel vrijgelaten werden. Er werd ons nooit opgelegd: je moet zus, je moet zo… Ik herinner me wel goed dat als je met iets niet akkoord ging, dat je voor je gelijk moest opkomen en er voor moest strijden. In het middelbaar had ik dreadlocks en moest ik van de schooldirectie mijn kapsel aanpassen. Mijn ouders zeiden dat ik daartegen moest protesteren. Mijn vader suggereerde zelfs dat ik een zitstaking moest organiseren. Ik heb ze wel afgedaan, maar na een periode van zwaar rebelleren, ben ik op mijn laatste dag terug naar die school gegaan om ‘salut’ te zeggen. Met nieuwe dreadlocks.’

‘Mijn pa heeft me wel gestimuleerd om zelfstandig te werken en niet zozeer in opdracht van een bedrijf. De  boodschap die we het duidelijkst hebben meegekregen: doe het op je eigen manier, maar houd altijd rekening met het sociale aspect. Op school moesten we altijd aandacht hebben voor de kindjes die het minder goed hadden. Bij verjaardagen waren er twee keuzes: je geeft een feestje waarop de hele klas is uitgenodigd of je geeft geen feest. Dat sociale zat toen al diepgeworteld, het ondernemerschap is niet zo hard doorgeduwd. We voelden wel dat we enorm werden gesteund als we een party of feest organiseerden. Op mijn veertiende was ik al in de weer met de organisatie van fuiven. Het stimuleert als je appreciatie krijgt van het thuisfront. Als er iets mislukt, dan is de steun ook heel belangrijk en die was er altijd. Nooit je kop laten hangen, maar steeds koppig voortdoen.’

EXit: Vorig jaar vond de eerste editie van het festival Bomboclat in Zeebrugge plaats. Tevreden?

Wannes: ‘Het was een succes volgens onze verwachtingen. Het was niet de bedoeling om een festival van dit niveau neer te zetten en er meteen het grote geld van te verwachten. Bomboclat is een groeiverhaal. We hebben bepaalde pijlers vooropgesteld die we willen realiseren. In de genres reggae, dancehall en afro brengen we hedendaagse topartiesten samen, maar we hebben ook aandacht voor opkomend talent. We proberen hiervoor een jonge doelgroep aan te spreken, niet alleen in de niche, maar ook iets breder. De combinatie van locatie (strand van Zeebrugge) en good food mag ook een succes worden genoemd. We hebben dus redenen genoeg om nog vele jaren door te doen.’

 DE REST VAN HET INTERVIEW LEEST U IN DE PAPIEREN EXIT

_____www.bomboclat.be en www.pachafest.org