Exit Magazine

Muzikant Jonathan Bonny werd geboren en liep school in Brugge. Hij studeerde klassiek slagwerk aan het Conservatorium in Gent en trok daarna naar Den Haag voor een masterspecialisatie in hedendaagse ensemblemuziek bij Slagwerk Den Haag (SDH). Ondertussen is hij afgestudeerd. Op 18 januari staat hij op het podium in de MaZ in het niet te missen dansspektakel Tetris Mon Amour van Club Guy&Roni en SDH. Cultuurcentrum Brugge werkt dit seizoen rond het thema spel, dus deze voorstelling past perfect in hun zaal.

EXit: Tetris Mon Amour is geïnspireerd door het populaire computerspel? 
Geen alledaags uitgangspunt voor een dansvoorstelling?
Jonathan Bonny: ‘Club Guy & Roni en Slagwerk Den Haag zijn twee gerenommeerde Nederlandse gezelschappen die graag buiten de lijntjes kleuren. Ze zijn voortdurend op zoek naar nieuwe formats om hun verhaal te vertellen. Vanuit die gezamenlijke ‘out of the box visie’, werken ze regelmatig samen. Het is ondertussen al hun zevende succesvolle coproductie.’

EXit: Jij maakt zelf deel uit van Slagwerk Den Haag?
Bonny: ‘Mijn eerste instrument was jarenlang de piano, maar wat ik zo leuk vind aan slagwerk is de enorme variatie. Als slagwerker kun je in elke productie een ander instrument bespelen. SDH werkt bovendien niet binnen een klassieke constellatie, maar is een klankensemble dat gefascineerd is door alles wat met geluid te maken heeft. Alle materialen kunnen fungeren als klankbron. SDH werkt daarom heel vaak samen met partners uit andere disciplines, in dit geval dans. Het ensemble heeft een vaste kern van vijf spelers met daarrond een uitgebreid netwerk van percussionisten die voor bepaalde projecten gecast worden, zoals ikzelf.’

EXit: Wat is jouw rol in het stuk? 
Bonny: ‘Ik ben in eerste instantie muzikant, maar binnen deze productie is dat totaal niet afgelijnd. De muziek is van Thijs De Vlieger, één derde van het bekende dubstep trio NOISIA, geen klassiek componist, dus. Het grootste deel van de muziek wordt uitgevoerd op ‘midi-fighters’,  bakjes met vele knopjes die elektronische voorgeprogrammeerde geluiden produceren. Omdat we alleen maar op die knopjes duwden, miste de regisseur aanvankelijk onze fysieke energie. Daarop werd een heel lange scene ontwikkeld waarin wij, muzikanten, als niet dansers, vooraan een eigen choreografie hebben.’

EXit: Hoe wordt de ‘game’ in het stuk verwerkt? 

Bonny: ‘Het spel Tetris fungeert als metafoor voor het leven zelf. Onze maatschappij draait steeds harder, alles moet steeds sneller en wij moeten ons hoofd boven water blijven houden. Kunnen we ooit winnen? Kunnen we binnen de vele structuren en beperkingen onze eigen vrijheid bewaren? De heel bekende gametune zit trouwens ergens in het stuk verborgen. Aan de attente luisteraar om die te ontdekken.’ (lacht)

EXit: De recensies zijn lovend. Vanwaar het succes?
Bonny: ‘Tetris Mon Amour is een immens visueel spektakel. De belichting is fenomenaal, de kostuums, de dans, de enscenering, de muziek… alles is tot in de kleinste details afgewerkt. De regie zit ‘retestrak’, zo schreef een Nederlandse krant. Ik kan dat alleen maar beamen. Het tempo is bijzonder hoog, het publiek wordt van minuut één meegezogen in die enorme flow en heeft nauwelijks tijd om te ademen.’

EXit: Brugge is jullie laatste stop. Wat na dit project? 
Bonny: ‘Ik ben heel recent afgestudeerd en ben het veld volop aan het ontdekken. Ik leer heel veel bij in dit soort grote gezelschappen als SDH, maar daarnaast blijf ik, binnen eigen kleine projecten, op zoek gaan naar nieuwe manieren om muziek te presenteren. Met het collectief Headliner organiseer ik een creatiefestival voor nieuwe muziek in de Gentse Bijloke op 7 maart 2018. We brengen er zelf onder meer een live-installatie met muziek en dans. Ik woon trouwens sinds kort in Rotterdam, ideaal dus om nu en dan de grens over te steken. Je hoort dus nog van mij!’ (SD)

http://www.ccbrugge.be, t 050 44 30 60