Exit Magazine

Foto EDM

Na Feest in ’t Park (24 juni) gaat de Brugse zomer meteen verder met Vama Veche, een oergezellig en eigenzinnig festival in de schaduw van de bomen van het Astridpark. Op het programma een mix van muziek, theater, performances, workshops en animatie voor kinderen. De Kiosk in het park is opnieuw het decor voor werk van jonge theatermakers. Bruggelingen Tim Taveirne en Loes Swaenepoel studeerden net af aan het KASK in Gent en presenteren er hun gezamenlijke afstudeerproject.

 EXit: Stil(l) is een heel intieme voorstelling?

Tim Taveirne: ‘In ons stuk gaan twee mensen op zoek naar wat hen verbindt. Hebben ze nu een liefdesrelatie? Zijn ze broer en zus? Alles blijft onuitgesproken. Ze voeren ogenschijnlijk banale gesprekken die uiteindelijk wel diep gaan. Tegelijk nemen ze ook afscheid van alles wat zich rond hen bevindt.’

 EXit: Vandaar een minimaal decor?
Taveirne: ‘We spelen het stuk inderdaad net daarom op een heel sobere manier. Op scene staan twee stoelen, twee glazen water en een laptop. De tekst primeert. We hebben ze heel trouw gevolgd, als was het een soort partituur. Ik noem Stil(l) zelf een soort van tweestemmig lied. De muzikaliteit en het ritme van de tekst zijn erg belangrijk. Stil(l) is eigenlijk een soort poëtische trip. Anderzijds zit er, misschien net door die soberheid, veel beweging in het stuk en vraagt het fysiek heel veel van ons.’

 EXit: Die soberheid maakt het wel gemakkelijk om op locatie te spelen?

Taveirne: ‘Zeker. Stil(l) is een stuk dat je overal gemakkelijk kunt inpassen. Ik ben eigenlijk heel benieuwd naar hoe het stuk buiten in de Kiosk op Vama Veche zal staan. Deze zomer spelen we het ook tijdens Theater Aan Zee in een serre. Dat we buiten de klassieke theaterzaal gaan, maakt het extra spannend.’

EXit: Je staat op scene, maar schreef ook de tekst?

Taveirne: ‘De opleiding die Loes Swaenepoel en ik net achter de rug hebben, is de masteropleiding drama. Dat is geen pure spelopleiding, maar wel één die uitgaat van de acteur die mee creëert. Schrijven is echt mijn ding en vooral de combinatie met zelf spelen, vind ik heel fijn. Ik voel mij als maker totaal niet gedwongen om te kiezen.’

 EXit: Waar vond je inspiratie?

Taveirne: ‘Ik ben vertrokken vanuit Levels of Life van de Engelse schrijver Julian Barnes. Hij schreef het boek nadat zijn vrouw stierf aan een hersentumor. Als iemand sterft of verdwijnt, dan verandert de wereld onherroepelijk. Het is die gedachte die mij vooral inspireerde.’

EXit: Je werd goed begeleid?
Taveirne: ‘De Nederlandse actrice en theatermaakster Abke Haring was mijn coach en mentor. Ik volg haar werk al lang en vind het heel mooi en waardevol. Ook zij schrijft en speelt haar eigen teksten. Loes is een fijne tegenspeelster. We zijn destijds samen begonnen aan de Academie in Brugge en konden nu, na vier jaar KASK, samen afstuderen.’

EXit: Hoe belangrijk is het publiek voor jou?
Taveirne: ‘Tijdens het creatieproces ben je als maker niet de hele tijd bewust bezig met wat het publiek zal denken. Je kunt je artistieke keuzes daar niet van laten afhangen, maar als theatermaker wil je uiteindelijk wel iets losmaken. Is dat dan lachen, huilen of kwaad worden, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Na de première waren de reacties alvast heel positief. Een aantal mensen raakte zelfs tot tranen toe beroerd.’

EXit: Wat brengt de toekomst?

Taveirne: ‘Er ligt nu al een reeks voorstellingen vast van dit afstudeerproject. Naast Brugge en Oostende spelen we dit najaar nog onder meer in Amsterdam en Antwerpen. Loes en ik willen alvast heel graag een tweede voorstelling maken, al dan niet met andere makers erbij. Ik neem vaak deel aan audities en blijf zeker en vast ook schrijven. Ik plan eigenlijk nu her en der zaadjes, om daar later de vruchten van te oogsten.’ (Sigrid Devisch

Stil(l) op vrijdag 30 juni 2017 in het Astridpark. Meer info over het programma op http://www.vamaveche.be